Morgunblaðið - 01.07.2015, Side 24

24 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 1. JÚLÍ 2015
✝ Guðrún (Gígja)S. Snæbjarnar-
dóttir, verslunar-
maður í Reykjavík,
fæddist á Sauðár-
króki 27. júní 1925.
Hún lést á
hjúkrunarheimilinu
Skógarbæ 26. júní
síðastliðinn eftir
skamma sjúkdóms-
legu.
Foreldrar hennar voru Snæ-
björn Sigurgeirsson, bak-
arameistari á Sauðárkróki,
fæddur í Gunnarssundsnesi við
Stykkishólm 22. mars 1886, d. 3.
september 1932, og Ólína Björns-
dóttir húsfreyja frá Skefils-
stöðum á Skaga í Skagafirði, f.
23. maí 1903, d. 13. október 1980.
Seinni eiginmaður Ólínu, Guðjón
Sigurðsson, bakarameistari á
Sauðárkróki, f. á Mannskaðahóli
3. nóvember 1908, d. 16. júní
1986, gekk Gígju í föðurstað eftir
fráfall Snæbjarnar.
Systkini Gígju: Ólöf Sigríður
Snæbjarnardóttir, f. 1922, d.
1947, Geirlaug Snæbjarnar-
dóttir, f. 1927, d. 1927, Sigurgeir
Viðhólm Snæbjörnsson fram-
Björk Guðnýjardóttir, f. 1995.
Gígja ólst upp á Sauðárkróki
og nam söng og orgelleik hjá Ey-
þóri Stefánssyni tónskáldi sem
ung stúlka. Að loknu námi í
gagnfræðaskóla stundaði hún
nám við húsmæðraskólann á
Laugalandi veturinn 1944-1945.
Hún dvaldi í Kaupmannahöfn
veturinn 1946-1947 ásamt Ólöfu
systur sinni við tónlistarnám. Í
framhaldi af því lagði hún stund
á píanónám hjá Hermínu Björns-
dóttur. Á síðari árum lærði hún
söng hjá John Speight tónskáldi.
Gígja söng í kirkjukór Sauðár-
krókskirkju á yngri árum og síð-
ar í Dómkórnum í nokkur ár.
Hún tók virkan þátt í starfi Skag-
firsku söngsveitarinnar og síðar
Söngsveitarinnar Drangeyjar.
Hún söng einnig í kirkjukór Hall-
grímskirkju um nokkurra ára
skeið.
Gígja gekk ung til liðs við
Oddfellowregluna og gegndi þar
ýmsum trúnaðarstörfum.
Hún stundaði lengst af
verslunarstörf og rak heildversl-
unina Ratsjá í félagi við bróður
sinn Sigurgeir um árabil. Eftir
að þau systkini hættu rekstri
sneri Gígja sér að sölustörfum til
styrktar Geðhjálp og sinnti þeim
langt fram yfir áttrætt.
Útför Gígju verður gerð frá
Dómkirkjunni í Reykjavík mið-
vikudaginn 1. júlí 2015 og hefst
athöfnin kl. 15.
kvæmdastjóri, f.
1928, d. 2005, Eva
Mjallhvít
Snæbjarnardóttir
tónlistar-
skólastjóri, f. 1930,
d. 2010, Snæbjörg
Snæbjarnardóttir,
óperusöngvari og
söngkennari, f.
1932, Elma Björk
Guðjónsdóttir
snyrtifræðingur, f. 1935, d.
1984, Birna Sigurbjörg Guðjóns-
dóttir húsmóðir, f. 1943, og
Gunnar Þórir Guðjónsson, bak-
arameistari og húsvörður, f.
1945.
Gígja giftist hinn 28.9. 1947
Helga Péturssyni skipstjóra, f.
17.11. 1924. Þau skildu árið
1975. Börn þeirra eru Kristín
Jóhanna, bankastarfsmaður, f.
1956, og Guðjón Óli, starfs-
maður í ferðaþjónustu, f. 1960.
Sambýlismaður Kristínar var
Kaj J. Durhuus viðskipta-
fræðingur, f. 1957, d. 2009. Börn
þeirra eru Jóhanna Bettý, f.
1984, sambýlismaður Guðmund-
ur Bergsson, f. 1981, og Helgi, f.
1989, sambýliskona Andrea
Gígja frænka ætlaði að fagna 90
ára afmæli sínu síðastliðinn laug-
ardag með fjölmennri fjölskyldu
sinni sem oftast er kennd við bak-
aríið á Sauðárkróki. Daginn áður
kom hins vegar kallið.
Gígja lést að morgni föstudags
á hjúkrunarheimilinu Skógarbæ
þar sem hún hafði dvalið um hríð.
Bakarísfjölskyldan missti trausta
móður, systur og frænku, en
geymir gleðilegar minningar um
merka konu sem alltaf stóð sjálf-
stæð og óbrotin – konu sem aldrei
gerði kröfur á hendur öðrum.
Svanfríður Guðrún var hún
skírð en aldrei kölluð annað en
Gígja. Fyrir mér var hún aldrei
annað en Gígja frænka – móður-
systir sem alltaf var hægt að leita
til um smátt og stórt. Fátt fannst
Gígju skemmtilegra en að gefa,
skipti engu hvort laumað var leik-
fangi í hendur strákpolla af lager
heildverslunarinnar sem hún rak
um árabil ásamt bróður sínum
Sigurgeiri – Geira – sem lést árið
2005 eða slegið upp veislu þar sem
tryggt var að allir fengju meira en
nóg að borða.
Gígja var æðrulaus kona sem
bar aldrei bar sorgir sínar eða erf-
iðleika á torg. Hún kvartaði aldrei
en hafði fremur áhyggjur af öðr-
um. Umhyggja var henni í blóð
borin líkt og dugnaðurinn og söng-
urinn sem var hennar líf og yndi.
Ég man aldrei eftir því að Gígju
frænku félli verk úr hendi eða
henni yrði misdægurt. Það var
sama á hverju gekk. Alltaf stóð
Gígja brosandi, bein í baki, glæsi-
leg og minnti fremur á kvik-
myndastjörnu en alþýðukonu sem
þurfti að hafa fyrir lífinu.
Gígja frænka var Króksari –
Skagfirðingur. Þar voru hennar
rætur í söng og leik. Í hennar huga
stóðst fátt samjöfnuð við að fara
yfir Vatnsskarðið og stoppa á Arn-
arstapa til að líta yfir Skagafjörð-
inn á fallegum degi. Jafnvel eftir
að góður vegur var lagður yfir
Þverárfjall, sem stytti leiðina frá
Reykjavík til Sauðárkróks, vildi
Gígja fremur fara lengri veg svo
hún fengi að njóta hins ómótstæði-
lega útsýnis yfir fjörðinn sem átti í
henni hvert bein. Í hennar hjarta
skein sól við Skagafjörð á hverjum
degi.
Á síðasta ári var ákveðið að
Bakarísfjölskyldan skyldi koma
saman 27. júní 2015 og slá þar með
tvær flugur í einu höggi. Annars
vegar að fagna níræðisafmælinu
hennar Gígju og hins vegar að
halda ættarmót, eins og áður hefur
verið gert. Nokkrum dögum fyrir
afmælisdaginn sat ég með Gígju
og ræddi við hana um sögu ætt-
arinnar.
Bað hana að hjálpa mér að nafn-
greina fólk á gömlum myndum frá
Sauðárkróki. Hugurinn var skýr
og svörin gefin af ákveðni, en
Gígja var þreytt. Þegar ég kvaddi
sagðist ég hitta hana næsta laug-
ardag. „Já, ég hlakka til að hitta
allt fólkið mitt,“ sagði frænka. Að-
eins sá er allt veit getur svarað því
af hverju hann ákvað að kalla
frænku til sín daginn áður.
Að leiðarlokum þökkum við
Gréta og börnin okkar Gígju
frænku fyrir vináttu og einstaka
umhyggju alla tíð. Við sendum
Kristínu, Jóhönnu Bettý, Helga og
Guðjóni Óla okkar innilegustu
samúðarkveðjur. Minningin um
brosmilda, ástríka frænku og
dugnaðarfork lifir.
Óli Björn Kárason.
Fallin er frá elskuleg móður-
systir mín, Guðrún S. Snæbjarn-
ardóttir, eftir stutt veikindi. Hún
kvaddi daginn fyrir níræðisafmæl-
ið sitt, sem bakarísfjölskyldan
ætlaði að fagna með henni á ætt-
armóti síðastliðinn laugardag.
Gígja, eins og hún var alltaf kölluð,
var yndisleg kona sem mátti aldr-
ei neitt aumt sjá og hugsaði fyrst
um alla aðra en sjálfa sig. Hún var
nægjusöm, ósérhlífin og vildi ekki
láta hafa neitt fyrir sér. Ég minn-
ist með hlýhug þeirra stunda sem
ég varði hjá henni sem barn þegar
foreldrar mínir voru erlendis.
Þennan tíma sem ég var hjá Gígju
fékk ég að fara með henni í vinn-
una, en hún rak Heildverslunina
Ratsjá á Laugavegi ásamt Sigur-
geiri bróður sínum. Fyrir litla
stelpu var það eins og ævintýri að
fá að skoða ofan í kassa á lager í
heildverslun sem flutti inn alls
konar leikföng, litabækur, silfur-
borðbúnað, fallegar styttur og
margt fleira. Mér eru einnig minn-
isstæðar þær stundir sem við
Gígja sátum heima á Freyjugöt-
unni og hún kenndi mér að prjóna
lopapeysu, peysu sem við síðar
fórum með í Rammagerðina og
seldum versluninni. Það var stolt
ung stúlka sem horfði á afrakstur
prjónavinnu sumarsins hanga í
búðarglugga Rammagerðarinnar.
Við Gígja gátum líka setið heilu
fimmtudagskvöldin og spilað
lönguvitleysu, enda ekkert sjón-
varp á fimmtudagskvöldum á
þessum árum. Það var mikið kapp
í okkur báðum og að sjálfsögðu
ætluðum við báðar að vinna. Það
var líka mikil upplifun að fá að
fara í söluferð með Gígju hringinn
í kringum landið og stoppa í öllum
vegasjoppum og selja þeim ýmsan
varning. Það var alltaf gaman að
hlusta á þær systur Gígju, Snæju
(mömmu), Evu og Biddu rifja upp
gamla tíma frá Sauðárkróki. Eng-
ar tvær þeirra mundu söguna á
sama hátt og oft gátu skapast
skemmtilegar umræður í kringum
sögurnar. Það er skrýtið að hugsa
til þess að nú muni Gígja ekki vera
með okkur á jóladagskvöld hjá
mömmu, en Gígja átti stóran þátt í
því að gera kvöldið hátíðlegt með
því að spila jólasöngva á flygilinn
og við hin tókum undir í söng.
Með sorg í hjarta kveð ég ynd-
islega móðursystur mína. Krissu,
Guðjóni Óla, Jóhönnu Bettý og
Helga sendi ég mínar innilegustu
samúðarkveðjur.
Minning þín er mér ei gleymd;
mína sál þú gladdir;
innst í hjarta hún er geymd,
þú heilsaðir mér og kvaddir.
(Káinn)
Hvíl í friði, elsku Gígja mín.
Þín systurdóttir,
Guðrún Birna Jörgensen
(Ditta).
Gleði, birta, hlýja – er það
fyrsta sem kemur upp í hugann,
þegar ég hugsa til hennar Gígju,
fyrsta píanókennarans míns og
mömmu hennar Kristínar Jó-
hönnu gömlu vinkonu minnar. Það
var svo yndislegt samfélagið okk-
ar á Sunnubrautinni í Kópavogin-
um á 6. áratugnum. Gígja, Kristín
og Gulli í húsinu við hliðina (pabb-
inn alltaf á sjónum), aðeins klifrað
yfir girðinguna til að fara í píanó-
tíma. Fagrir píanótónar og söngur
ómuðu oft frá fallegu stofunni á
því heimili. Þorbjörg, Andrés og
krakkaskarinn í húsinu beint á
móti fyrir neðan götuna og sægur
af börnum alltaf að leik á götunni,
lóðunum og í fjörunni. Seint
gleymist þegar hún Gígja spraut-
aði á aðalhrekkjalóm götunnar úr
garðslöngunni þegar hún var búin
að fá alveg nóg af látum og
óhlýðni. Ég heyri enn dillandi
hláturinn hennar. Alltaf er við
hittumst á förnum vegi mætti
manni sama glaða viðmótið og
uppörvunin. Því hún var ávallt
gefandi til allra. Elsku Kristín mín
og Gulli, mínar dýpstu samúðar-
kveðjur.
Vilborg Halldórsdóttir.
Guðrún (Gígja) S.
Snæbjarnardóttir
✝ BjargmundurAlbertsson
fæddist á Sólvangi í
Hafnarfirði 19. júlí
1941. Hann lést á
Hjúkrunarheim-
ilinu Mörk 16. júní
2015.
Foreldrar Bjarg-
mundar voru Sig-
urlína Jóhanns-
dóttir, f. 18.8. 1919,
d. 30.11. 1943, og
Albert Marínó Hansson, f. 13.12.
1909, d. 10.2. 1996.
Bjargmundur ólst upp hjá
ömmu sinni og afa, Guðrúnu
Helgadóttur, f. 21.1. 1894, d.
14.1. 1952, og Jóhanni Kr.
Helgasyni, f. 13.12. 1889, d. 2.6.
1952.
Systur Bjargmundar eru Val-
gerður, f. 21.3. 1947, og Sigur-
björg, f. 15.11. 1956.
Bjargmundur var kvæntur
Öldu Guðmannsdóttur, f. 3.7.
1941. Synir þeirra eru: 1) Guð-
mann Þór, f. 18.7. 1971. Fyrrver-
andi eiginkona hans er Hiroko
Ara, f. 24.12. 1977,
og eiga þau saman
dótturina Jöklu
Himiko. 2) Jóhann
Gunnar, f. 23.11.
1974. Sambýliskona
hans er Þórunn Sól-
ey Björnsdóttir, f.
7.1. 1976. Synir
þeirra eru Úlfur
Freyr og Bjarg-
mundur Leó.
Bjargmundur
lagði stund á rennismíði í Iðn-
skólanum í Hafnarfirði og stund-
aði iðju sína lengst af hjá Vél-
smiðjunni Kletti og Vélsmiðju
Jóhanns Ólafs. Hann var ötull
hjálparsveitarmaður frá stofnun
Hjálparsveitar skáta í Hafn-
arfirði. Einnig lagði hann stund
á flug, sem átti hug hans allan á
meðan heilsa gaf. Þakkir eru
færðar starfsfólki Drafnarhúss
og Hjúkrunarheimilisins Mark-
ar, 3.h. suður.
Útför Bjargmundar fer fram
frá Fríkirkjunni í Hafnarfirði í
dag, 1. júlí 2015, kl. 13.
Það voru forréttindi að vera
fyrst nýliði og síðan byrjandi í
Hjálparsveit skáta í Hafnarfirði
og fá að njóta leiðsagnar Bjarg-
mundar Albertssonar. Bjarg-
mundur var hæglátur, afar við-
mótsgóður maður og fáir voru
hans jafnokar í sveitinni í þekk-
ingu á hálendinu og leiðsögn
yngri félaga. Í æfingaferðum
kenndi hann okkur að njóta
náttúrunnar, fegurðar hennar
og friðsældar. Hann kenndi
okkur að njóta náttúrunnar og
hvers andartaks þegar við vær-
um þar. Kenndi okkur að sjá
fegurðina í hverju fótmáli, læra
að þekkja hverja þúfu og hvert
barð, hverja hæð og hver drög.
Hann kenndi okkur að þekk-
ing á landinu sem við fórum um,
að njóta þess og virða sem og
þekkja með nöfnum staði,
þekkja jurtir og fugla sem þar
fundust og skilyrði þeirra til lífs
og virða, yrði til þess að við
gætum farið þar um síðar, jafn-
vel í erfiðu skyggni í leitum og
þekkt þá hverja þúfu og hverja
laut eins og handarbak okkar,
án þess að mæðast eða sjást yf-
ir nokkurn blett.
Alda, hans yndislega kona,
stóð með honum í öllu því sem
hann tók sér fyrir hendur og
naut hún þess og drengirnir
þeirra eins og við, að skoða
myndirnar sem hann tók í ferð-
um með okkur og hlusta á frá-
sagnir hans. Þau voru afar sam-
hent hjón og hún var jafn
elskuleg og þolinmóð við okkur
og hann og yndislegt að hafa átt
samfylgd með þeim hjónum.
Öldu, sonum þeirra, tengda-
börnum og barnabörnum sendi
ég innilegar samúðarkveðjur.
Fanney Halla Pálsdóttir.
Fallinn er frá kær vinur,
Bjargmundur Albertsson renni-
smiður. Svo langt aftur nær
okkar vinátta sem minnið nær;
allt til bernskuára okkar á
Hverfisgötunni en þar var hans
lífsganga. Fyrst hjá afa og
ömmu og síðan með Öldu og
drengjunum.
Hann taldi aldrei eftir sér að
rétta náunganum hjálparhönd
og ekki hvað síst er mikið lá við,
í óeigingjörnu starfi með Hjálp-
arsveit skáta, í ótal leitum, þar
sem um líf og dauða gat verið
að tefla, og aldrei var spurt um
erfiði og fyrirhöfn né tapaðar
vinnustundir.
Það er margs að minnast eft-
ir ævilanga, óslitna vináttu. Í
hugann kemur ein af mörgum
ferðum með ykkur Öldu. Það er
búið að setja fellihýsið upp við
Hítarvatn.
Sumarkvöldið líður, steik á
grillinu sem rennur ljúflega
niður með rauðvíninu. Það líður
að háttatíma.
Eiginkonurnar skríða í
svefnpokana. Við félagarnir
tökum veiðistangirnar í hönd,
fjöllin speglast í tærum vatns-
fletinum og við göngum langt út
með spegilsléttu vatninu, í
bjartri sumarnóttinni allt til
morguns.
Beggi var mikill náttúruunn-
andi og þekkti landið vel eftir
ótal ferðir á öllum árstímum.
Hann átti langan feril að baki
sem rjúpnaveiðimaður þegar ég
fór að ganga með honum til
rjúpna. Árangur þeirra gangna
var ekki mikill í rjúpum talinn
en samveran úti í ósnortinni
náttúrunni gleymist ekki.
Beggi átti sér þann draum að
fljúga um loftin blá og löngu
eftir að hann var á þeim aldri er
flestir hefja flugnám lét hann
drauminn rætast.
Hann kláraði flugnámið með
sóma og eignaðist hlut í flugvél.
Síðan flaug hann með fjölskyldu
og vini um landið meðan heilsan
leyfði. En heilsan er brothætt.
Það fékk hann að reyna.
Að leiðarlokum þökkum við
Margrét samfylgdina og send-
um Öldu og drengjunum inni-
legar samúðarkveðjur.
Haraldur Magnússon.
Bjargmundur
Albertsson
Morgunblaðið birtir
minningargreinar endur-
gjaldslaust alla útgáfu-
daga.
Skil | Þeir sem vilja senda
Morgunblaðinu greinar eru
vinsamlega beðnir að nota
innsendikerfi blaðsins.
Smellt á Morgunblaðslógóið
í hægra horninu efst og við-
eigandi liður, „Senda inn
minningargrein,“ valinn úr
felliglugganum. Einnig er
hægt að slá inn slóðina
www.mbl.is/sendagrein
Skilafrestur | Ef óskað er
eftir birtingu á útfarardegi
verður greinin að hafa bor-
ist eigi síðar en á hádegi
tveimur virkum dögum fyrr
(á föstudegi ef útför er á
mánudegi eða þriðjudegi).
Þar sem pláss er takmarkað
getur birting dregist, enda
þótt grein berist áður en
skilafrestur rennur út.
Lengd | Minningargreinar
sem birtast í Morgunblaðinu
séu ekki lengri en 3.000
slög.
Minningargreinar
Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur
samúð, hlýhug og vináttu við andlát og
útför okkar ástkæru eiginkonu, móður og
ömmu,
ELÍNAR INGIBJARGAR
KRISTJÁNSDÓTTUR
frá Bolungarvík.
Sérstakar þakkir til starfsfólks á
Vífilsstöðum fyrir nærgætni, hlýhug og frábæra umönnun.
.
Leifur A. Símonarson, Ólöf Erna Leifsdóttir,
Bergþór Leifsson, Elín Ísold Pálsdóttir.
Þökkum innilega auðsýnda samúð og
hlýhug við andlát og útför elsku eiginkonu
minnar, móður okkar, tengdamóður,
ömmu, langömmu og systur,
STEINUNNAR EDDU NJÁLSDÓTTUR,
Tröllakór 6,
Kópavogi.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki
Karitas fyrir einstaka umönnun og stuðning. Einnig þakkir til
allra þeirra sem heiðruðu minningu hennar með styrkjum til
líknarfélaga.
.
Hans B. Guðmundsson,
Guðmundur Hansson, Kristín Donaldsdóttir,
Elín Rós Hansdóttir, Birgir Birgisson,
Berglind Íris Hansdóttir, Bjarni Ólafur Eiríksson,
barnabörn, barnabarnabarn og systkini.
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar og afi,
DAVÍÐ SCHIÖTH ÓSKARSSON,
Funafold 27,
lést á gjörgæsludeild Landspítalans
27. júní. Útför hans fer fram frá
Grafarvogskirkju mánudaginn 6. júlí kl. 15.
.
Sveinbjörg Sveinbjörnsdóttir,
Arnþór Davíðsson,
Atli Steinn Davíðsson,
Axel Snær Ammendrup Atlason.