Dagblaðið Vísir - DV - 31.10.2014, Qupperneq 27

Umræða 27Helgarblað 31. október–3. nóvember 2014
Ég ætla sko ekki að
taka þetta út.
Við vitum að það er mikil hús-
næðiskreppa hér í borginni.
Maður er orðinn lang-
þreyttur á þessu eilífa basli.
Kristján Hrannar Pálsson neitar að fjarlæga upplestur sinn af Veröld sem var eftir Zweig af netinu - DV Björk Vilhelmsdóttir, formaður velferðarráðs Reykjavíkur - DVDagbjört Þórunn Þráinsdóttir öryrki - DV
Í
ágætum pistli á Vísi bendir Hild­
ur Sverrisdóttir á að hjá sumum
flugfélögum séu karlmenn látn­
ir skipta um sæti ef þeir sitja við
hliðina á ókunnugum börnum. Í
fyrstu virðist þetta skjóta skökku við,
til dæmis færi allt í háaloft (ef svo
má að orði komast) ef svörtum væri
meinað að sitja við hliðina á hvítum
eða múslímum við hliðina á kristn­
um, svo dæmi sé tekið.
Neyðarúrræði?
En ég efast ekki um að þetta sé
neyðarúrræði sem gripið hefur verið
til af illri nauðsyn. Vafalaust liggja
miklar rannsóknir að baki sem sýna
fram á að barnaníð hefur lengi ver­
ið sérstakt vandamál í millilanda­
flugi og flugþjónar hafa verið of sein­
ir að grípa inn í misnotkun í miðröð
á meðan manneskjan í gluggasætinu
horfir vandræðalega á skýin fyrir
utan. Fróðlegt væri þó að sjá frek­
ari niðurstöður þessara rannsókna.
Hvaða flugfélög eru það sem barna­
níðingar kjósa helst að fljúga með
til að athafna sig í, til dæmis? Ferð­
ast barnaníðingar frekar með Wow
eða Icelandair? Og fljúga þeir fyrst
og fremst til útlanda eða eru þeir að
kássast upp á börn í innanlandsflugi
líka? Er forsvaranlegt, til dæmis, að
fljúga til Norður­Ameríku ef það set­
ur börn í hættu á að verða fyrir að­
kasti barnaníðinga einhvers staðar
yfir Nýfundnalandi? Er betra að við
förum öll frekar bara til Grænlands
og Færeyja? Eða er því öfugt farið,
að menn sem leita á börn í flugvél­
um kjósi frekar styttri ferðir, misnoti
krakkann í 14D dálitla stund og kom­
ist síðan í fríhöfn á leiðinni heim?
Eru einhver dæmi um barnamis­
notkun á Saga Class, eða gerist það
fyrst og fremst í ódýrari farrýmum?
Eða er það kannski svo að menn í
svokölluðum „bisnessferðum“ séu
þar fyrst og fremst í þeim erindum að
níðast á börnum óáreittir og að þau
séu því óhultari í fjölskylduvænni
þrengslum lággjaldaflugfélaga?
Settir aftast?
Allur er jú varinn góður og vafalaust
mætti gera talsvert meira. Til dæmis
mætti taka frá öftustu sætaraðirnar
fyrir karlmenn sem ferðast einir síns
liðs svo almennum farþegum standi
ekki stuggur af þeim. Og jafnvel setja
rimla á milla. Síðan mætti athuga
hvort almennar öryggisráðstafanir
dragi úr barnaníði í háloftunum.
Dregur það til dæmis úr misnotkun
að láta fólk taka af sér beltið áður
en það fer upp í vél? Nú, eða að sjá
til þess að það sé hvorki með vatns­
flöskur eða sjampóbrúsa á sér?
Sænski leikstjórinn Ruben Öst­
lund sem var sérstakur gestur á RIFF
í ár sagðist muna eftir þeim tíma
þegar börn gengu um með heimilis­
fangið í vasanum og var sagt að leita
aðstoðar fullorðinna ef þau villtust
eða lentu í vandræðum. Vafalaust
hljómar þetta í eyrum flestra í dag
eins og mesta ábyrgðarleysi, því nú
vitum við sem er að ókunnugir full­
orðnir eru flestir barnaníðingar eða
raðmorðingjar. Og er ekki betur að
sjá en að samfélag okkar sé stórum
bættara fyrir vikið. n
Barnaníðingar háloftanna
Valur Gunnarsson
valurgunnars@gmail.com
Kjallari „Og er ekki betur að
sjá en að samfélag
okkar sé stórum bættara
fyrir vikið.
MyND StefáN KarlSSoN
A
ð biðjast afsökunar á
skoðunum sínum, er ein
aumkunarverðasta smán
sem nokkur maður getur
leyft sér. Annaðhvort hafa menn
skoðanir eða þeir hafa þær ekki.
Hafi maður einhverju sinni haft
einhverja tiltekna skoðun og ef
hann skiptir um skoðun, þá er það
í góðu lagi. En að biðjast afsökun­
ar og biðja landslýð um að fyrirgefa
sér það að maður hafi einhvern
tíma haft einhverja skoðun, það er
ekki alveg að gera sig. Það er mín
skoðun að slíkt lýsi afar veikgeðja
manni.
Í eina tíð skrifaði Geir Haarde:
„Það væri fremur óskemmtilegt
að heyra og sjá alls kyns blökku­
og múlattalýð tala móðurmál vort
og telja sig til vorrar þjóðar. Það er
nægilegt að sjá það, sem þegar er
orðið. Við getum lært af ófagurri
reynslu hinna Norðurlandaþjóð­
anna á þessu sviði.“ Og þess skal
hér getið að Geir þessi er í dag
sendiherra okkar Íslendinga, á
meðan Lalli Johns fær enga vinnu.
Geir hefur sjálfur gefið sér upp all­
ar sakir þrátt fyrir að vera dæmd­
ur maður fyrir drýgða glæpi gegn
íslenskri alþýðu. Og ef það er mín
skoðun að hann sé glæpamaður, þá
mun ég flíka þeirri skoðun og ef ég
skipti síðan um skoðun, þá ætla ég
ekki afsaka fyrri skoðun mína. Ég
ætti þá kannski að biðja þjóðina af­
sökunar ef það yrði nú mín skoðun
að Geir teldist ekki til glæpamanna.
Sá sem er dæmdur af dómstóli, er
glæpamaður. Það er skilgreining og
það er því mín skoðun að Geir þessi
falli vel undir þá greiningu. Og jafn­
vel þótt hann hafi sjálfur uppreist
æru sína, þá nær sá kattarþvottur
ekki að breyta skoðun minni.
Í samfélagi þar sem við treystum
siðblindum mönnum fyrir fjöreggi
þjóðarinnar, í þjóðfélagi þar sem
frægir ofbeldismenn fá leyfi til að
kaupa vopn; jafnvel sanka að sér
vopnum í stórum stíl, í slíku þjóðfé­
lagi leyfa menn sér þann munað að
ljúga svo rækilega að svarti blettur­
inn á tungunni er orðinn stærri en
tungan sjálf. Við höfum embætt­
ismenn sem vita ekki hvenær þeir
segja satt og hvenær þeir segja
ósatt. Því ef þeir vissu það, þá væru
þeir ekki íslenskir embættismenn.
Hvað er með þessa menn sem stýra
lögreglunni og landhelgisgæsl­
unni? Hvers vegna í andskotanum
geta menn ekki bara svarað og sagt
sannleikann, þegar þeir eru spurð­
ir um vopnakaup? Ef það er skoðun
mín að ríkinu sé stjórnað af ofbeld­
isfullum lyddum; karlrembusvín­
um sem fræg eru fyrir að berja kon­
ur, þá mun ég leyfa þeirri skoðun að
lifa þar til hún kafnar í eigin ágæti.
Og ef ég skipti um skoðun, þá mun
sú skoðun lifa þar til ég skipti aftur
um skoðun. n
Einstaklega trúleg
telst sú trausta skoðun okkar,
að yfirvald sé einna helst
aumir drullusokkar.
Það má skipta um skoðun
Kristján Hreinsson
Skáldið
skrifar
H
áværar gagnrýnisraddir
heyrðust á samfélagsmiðl­
um um síðustu helgi um
skaðsemi útlitsdýrkun­
ar á tískubloggum og lífs­
stílsvefmiðlum. Margir mótmæltu
síðunni Smartland sem hýst er á
mbl.is vegna þess að þar virðast
viðhöfð mótsagnakennd skilaboð
til kvenna um það hvenær sé í lagi
að breyta útliti sínu og hvenær ekki.
Nafnlausa grínsíðan trendsetter­
inn.wordpress.com gekk einnig
manna á milli þar sem hæðst var að
dæmigerðum tískubloggum sem
mörg hver virðast hafa svipað yfir­
bragð. Mörgum fannst þetta bráð­
fyndið, öðrum fannst þetta særandi
og enn aðrir bentu á að tísku­
blogg séu einfaldlega vettvangur
áhugasviðs margra og ef einhverj­
um fyndist þetta asnalegt skyldi
hann bara sleppa því að lesa það.
Vantar fjölbreytileika
Margir virðast vera orðnir leiðir á
þessum menningarafkima vegna
þess að hann hefur ítrekað ver­
ið tengdur við öfgakennda útlits­
dýrkun og þröng skilyrði um æski­
legan líkamsvöxt sem aðeins fáir
geta uppfyllt. Lífsstílsvefmiðlar og
tískublogg eru ekki yfir gagnrýni
hafin og mættu pistlahöfundar al­
veg taka meiri ábyrgð á þeim áhrif­
um sem þeir geta haft á lesendur
og samfélagið í heild sinni. Þá er
ekki þar með sagt að tíska og út­
lit séu ekki góð og gild áhugamál
eins og hvað annað. Vel væri hægt
að fjalla um það án þess að upp­
hefja sífellt þessa einsleitu ímynd
af fegurð sem virðist vera allsráð­
andi. Það er slæmt að fólk finni sig
knúið til að fara í skurðaðgerðir til
að breyta líkama sínum til að sam­
ræmast óraunhæfum útlitskröfum
sem meðal annars eru settar fram á
þessum miðlum. Við þurfum öll að
sýna ábyrgð þegar við tjáum okkur
á netinu og vera meðvituð um að
allt of margir eru óánægðir með lík­
ama sinn og fara á hættulega megr­
unarkúra til að reyna að þröngva
líkama sínum í fyrirfram ákveðið
form. Átröskun er alvarlegur vandi
meðal ungs fólks sem má að miklu
leyti rekja til þessarar útlitsdýrkun­
ar. Það er óásættanlegt að ungt fólk
sé að veikjast og deyja úr þessum
sjúkdómum og við þurfum öll að
leggja hönd á plóg. Gaman væri að
sjá fleiri bloggara og pistlahöfunda
sýna fjölbreytta fegurð mannlífs­
ins og stuðla þannig að víðari skil­
greiningu á fegurð.
einkaáhugamál kvenna?
Lífsstílsvefmiðlar virðast vera
nokkurn veginn einkaáhugamál
kvenna, en sjaldan má sjá karlkyns
pistlahöfunda inni á slíkum vef­
miðlum og ég þekki fáa sem skoða
þá. Ætti engan að undra því út­
litskröfur til kvenna hafa lengi ver­
ið miklu meira áberandi en þær
sem gerðar eru til karla. Talið er
að konur eyði um það bil þrisvar
sinnum meiri tíma í að huga að út­
litinu en karlmenn og ég velti því
fyrir mér hvað konur gætu áorkað
miklu á þeim tíma sem fer í þetta.
Auðvitað er í lagi að fólk hafi áhuga
á tísku, förðun, hárgreiðslu og því
sem tengist útliti en þegar sjálfs­
myndin er orðin háð útlitinu og
fólk skilgreinir virði sitt og annarra
eftir sentimetrum og kílóum þá er
ekki lengur um saklaust áhuga­
mál að ræða. Margar konur eyða
óhemju miklum tíma í að lag­
færa eða hafa áhyggjur af eigin út­
liti þrátt fyrir að það sé ekki þeirra
helsta áhugasvið og fara í staðinn
á mis við margt annað vegna þess
að tími þeirra, peningur og orka
fer í þetta af skyldurækni. Kannski
væru til fleiri bloggsíður um aðra
hluti en tísku og útlit ef konur hefðu
meiri tíma til að pæla í öðrum hlut­
um og útlitstengd atriði væru ekki
svona stór hluti af menningarheimi
kvenna. Fyrir mitt leyti væri það að
minnsta kosti ágætis tilbreyting.
Ég vildi óska þess að fjölbreytileika
væri oftar tekið fagnandi í okkar
samfélagi því við erum svo sannar­
lega alls konar! n
Útlitsdýrkun á lífsstílsvefmiðlum
Gabríela Bryndís ernudóttir
sálfræðingur skrifar
Kjallari „Það er óásættan-
legt að ungt fólk
sé að veikjast og deyja úr
þessum sjúkdómum og
við þurfum öll að leggja
hönd á plóg.
Mest lesið
á DV.is
1 1.Sjáðu leynilegasta svæði Íslands Blaðamenn
og ljósmyndari DV fóru á öryggissvæði
Keflavíkurflugvallar. Þar eru geymdar
yfir 300 vélbyssur auk annarra vopna
sem íslensk yfirvöld komast í ef svo ber
við.
lesið: 32.422
2 2.Klas Ingesson lést í nótt Sænski knattspyrnumað-
urinn Klas Ingesson lést í vikunni eftir
sex ára baráttu við krabbamein. Hann
varð einungis 46 ára gamall. Ingesson
var einn af leikmönnunum í sigursælu
landsliði Svía á tíunda áratug síðustu
aldar sem meðal annars landaði brons-
verðlaunum á heimsmeistaramótinu í
Bandaríkjunum árið 1994.
lesið: 21.447
3 3.„Ótrúlegt að gallinn hafi skilað sér“ Silja Dögg
Baldursdóttir, bæjarfulltrúi á Akureyri,
lenti í þeirri óskemmtilegu reynslu í síð-
ustu viku að glata sérprjónuðum galla af
syni sínum, Tristani Baldri. Gallanum var
skilað til hennar stuttu síðar eftir að hún
hafði auglýst eftir honum. „Einhverjir
hefðu örugglega brennt gallann eða
hent honum í stað þess að skila honum,“
segir Silja.
lesið: 19.683
4 4.Vagnstjórar Strætó óánægðir með reyni
Óánægja ríkir með Reyni Jónsson,
framkvæmdastjóra Strætó bs., meðal
vagnstjóra fyrirtækisins. Vagnstjórar
segja Reyni meðal annars beita hörku,
óréttlæti og lítilsvirðingu. Viðmælendur
DV segja ástandið hafa verið slæmt í
mörg ár.
lesið 17.672
5 5.Tíu sagt upp hjá 365 Tíu starfsmönnum 365 var sagt upp
á fimmtudag. Samkvæmt heimildum
DV var þremur konum úr fréttadeild
fyrirtækisins sagt upp. Þessi tíðindi
vöktu athygli starfsmanna þar sem
yfirstjórn fyrirtækisins hafði lýst því yfir
í sumar að hann vildi auka hlut kvenna í
fréttaskrifum.
lesið: 15.068