Dagblaðið Vísir - DV - 28.11.2014, Blaðsíða 41

Helgarblað 28. nóvember –1. desember 2014 41
U
m daginn fékk ég fyrir-
spurn frá ungri tónlist-
arkonu sem spurði mig
í einlægni hvort það
hvarflaði einhvern tím-
ann að mér að hætta að starfa
við tónlist og hvort mér fyndist
ég einhvern tímann ekki nægi-
lega góð.
Eftir gott samtal um sjálfsef-
ann greindi ég henni frá þeirri
skoðun minni að ég teldi al-
mennt ósanngjarnt og rangt að
etja til keppni í tónlist og tón-
sköpun. Fyrir mér væri tónlist
ákveðið tjáningaform og það
ánægjulega væri að fólk gæti
tjáð sig með tónlist á mismun-
andi hátt. Þess vegna ætti mað-
ur alls ekki að bera sig og aðra
tónlistariðkendur saman.
Einlægni heillar mig mest í
tónlist og þekki ég heilan hell-
ing af fólki sem semur tónlist
af þeim hvötum, tónlist sem er
sköpuð frá fögrum grunni þar
sem tjáning á sér stað í full-
komnu frelsi. En oft er þetta
tónlist sem ekki nær í gegn. Því
getur verið viss hætta á að ein-
lægninni verði vikið til hlið-
ar sökum samanburðar og
samkeppni.
Í kjölfarið velti ég því fyrir
mér, hvort þetta sé útópísk sýn
á því hvað felist í tónlistinni.
Getur tónlistin staðið ein og
sér í einlægni sinni þegar flest-
ir vilja ná athygli fjöldans og
að á þá sé hlýtt. Oft er reyndin
sú að til þess að á tónlistina sé
hlýtt þarf að berjast fyrir henni
og það að berjast fyrir henni
þýðir m.a. samanburð og það
að keppa við aðra. Það þýðir að
annaðhvort vinnur maður eða
tapar.
Víða í samfélaginu, ekki
síst innan tónlistarbransans,
ríkir það viðhorf að allir hafi
jöfn tækifæri til þess að nýta
hæfileika sína. En það er spurn-
ing hvort það sé enn meiri
útópía en sýn mín á tónlistina
sjálfa. Þegar áhersla er lögð á
einstaklinginn gleymist oft að
mismunun á sér stað í samfé-
laginu. Það versta við það að
keppa í tónlist er að það koma
ekki allir jafnir að borðinu. Þús-
und aðrir þættir spila inn í það
hvort þú sért í toppbaráttunni
eða bara alls ekki með.
Það lítur út fyrir að skoðun
mín og það sem ég sagði
þessari ungu hæfileikaríku tón-
listarkonu rími alls ekki við
veruleikann vegna þess að lífið
eins og við lifum því í dag er ein
heljarinnar keppni. Keppni um
það að verða betri en náunginn.
Ekki í manngæsku heldur í öðr-
um hlutum, hlutum sem eru
mælanlegir í Facebook like-um
og peningum. Og gleymum því
ekki að þegar við vinnum, tapa
hinir. Þeir tapa m.a. í tónlist. n
Að keppa
í tónlist
Lára Rúnarsdóttir
söngkona skrifar
Pistill
„Eftir gott sam-
tal um sjálfsef-
ann greindi ég henni
frá þeirri skoðun minni
að ég teldi almennt
ósanngjarnt og rangt
að etja til keppni í tón-
list og tónsköpun.
F
rændurnir, raftónlistar-
mennirnir og háskólanemarn-
ir Halldór og Kristján Eldjárn
gerðu sér lítið fyrir og smíðuðu
sér á dögunum trommuheila.
Gripurinn ber heitið DromTriks 300
og var það vinur þeirra og hljóm-
sveitarfélagi, vöruhönnunarnem-
inn Stefán Finnbogason, sem upp-
hugsaði nafnið sem hljómar svo
skemmtilega viðeigandi.
Smíðað frá grunni
Trommuheili er vélbúnaður sem
líkir eftir trommuhljóðum. Hægt
er að forrita hann til að spila fjöl-
breytta trommutakta en einnig má
nota trommuheilann til að fram-
kalla önnur hljóð og slíkar vélar því
mikið notaðar í raftónlist.
„Við sem sagt áttum að gera verk-
efni í kúrs sem heitir Hönnun tölva,
í HÍ. Við stundum báðir nám þar í
tölvunarfræði á þriðja ári og höfum
verið samferða í gegnum allt námið,“
útskýrir Halldór fyrir blaðamanni.
Frændurnir smíðuðu kassann
sjálfan auk rafbúnaðarins. „Trommu-
heilinn notast við Arduino-smástýr-
ingu og Raspberry Pi-smátölvu, við
skrifuðum sjálfir forritin sem keyra
á þessum stýringum og hönnuðum
„tölvu-arkitektúrinn“ á bak við græj-
una,“ segir hann og tekur fram að
Stefán Finnbogason hafi, auk þess að
finna upp nafnið, hjálpað frændun-
um við vöruhönnunina. n
maria@dv.is
Smíðuðu eigin trommuheila
Frændurnir Kristján og Halldór Eldjárn smíðuðu á dögunum DromTriks 300
Í
vikunni birtum við samantekt
Útón á styrkjum útflutningssjóðs
þar sem fram komu áhugaverðar
upplýsingar um kynjaslagsíðu í
hinum ýmsu tónlistartegundum.
Raftónlistin kom einna verst út
en í ljós kom að karlar, eða verkefni
aðeins skipuð körlum, sóttu í sjóð-
inn í tæplega sjötíu prósentum til-
fella. Blaðamaður lagði fyrirspurn
inn á sameiginlegt vefsvæði raf-
tónlistarfólks um hverju
sætti og ekki stóð á svör-
um.
Rætt var að hugs-
anlega hafi fjölmiðlar
brugðist raftónlistinni
með einhverjum hætti.
„[…] Lítið hefur ver-
ið fjallað um þá senu
sem ég tilheyri, sem er
sena með þyngri raftónlist en al-
mennt má heyra, í helstu fjöl-
miðlum. Það er sena sem til
dæmis Vindva Mei, Rept-
ilicus, Rúnar Magnússon,
KIRA KIRA, Hildur Guðna-
dóttir, FALK, Pétur Eyvinds-
son, Jóhann Eiríksson, Bald-
ur Björnsson, AMFJ og svo
ótal margir aðrir tilheyra,“ út-
skýrir tónlistarkonan
Þóranna Björnsdóttir.
Hún segir tilrauna-
mennsku og óhefð-
bundna og fram-
sækna tónlist ekki
mikið til umfjöll-
unar.
Þá tók tónlist-
arkonan Tanya
Pollock til máls og
kvaðst ekki hafa fundið beint fyr-
ir höftum, enda alin upp í tónlist
og þar af leiðandi kannski öruggari
með sína sköpun en aðrir sem eru
að hefja sig til flugs. Hún sagði fyrir-
myndir því skipta máli. „Mér sýnist
kjarninn vera félagslegur og tengjast
því hvað er stelpu- og strákamenn-
ing. Dóttur minni finnst til
dæmis fullkomlega eðli-
legt að leika sér með
græjur af því hún hefur
séð mig á græjum allt
hennar líf. Ég þurfti
ekki að hvetja hana til
þess að gera þetta, það
bara gerðist,“ útskýrir
Tanya.
Þá bendir Kristín Björk
Kristjánsdóttir, KIRA KIRA,
á fleiri raftónlistarkonur sem vert
er að fylgjast með. „Mr Silla, Hild-
ur Guðnadóttir, Kría Brekkan, Gyða
Valtýssdóttir, Earth, Natalie, Björk,
Portal 2 xtacy, Lydía Grétarsdóttir,
Sóley, Jara, Emiliana, Dísa, Sísí Ey.
Svo eru stelpur í múm, Bloodgroup,
FM Belfast, Steed Lord, Fura og Syk-
ur.“ n
Færri konur í raftónlist
Tanya Pollock
Þóranna Björnsdóttir
Kira Kira
DromTriks 300
Gripurinn er listilega
smíðaður.