Skólavarðan - 01.01.2003, Page 21

varð nafnið Tónskólinn Do-Re-Mi ofan á
en ekki Tónskóli Vilbergs. Skólinn hefur
gott orð á sér en er of lítill miðað við vest-
urbæinn og ekki er hægt að taka við öllum
þeim sem vilja hefja þar nám. Við skólann
starfa nú níu kennarar en nemendur eru
rúmlega eitt hundrað.
„Þegar við vorum í Njarðvík höfðum við
hug á að stofna píanóskóla í Reykjavík, sem
við svo gerðum með vinkonu okkar, Ingu
Ástu Hafstein. Þetta tók allt
mikinn tíma og svör frá
borginni drógust á langinn. Í
febrúar árið 1994 var Agota
komin að því að fæða tví-
burana sem við eigum, mér
var boðið að stjórna Karla-
kór Keflavíkur og þá loks
kom leyfið fyrir stofnun
skólans og við fengum nóg
að gera. Við byrjuðum með skólann á Víði-
mel og vorum þar í fimm ár. En þetta hef-
ur ekki gengið áfallalaust fyrir sig og um
tíma hékk framtíð skólans á bláþræði en að
lokum var höggvið á hnútinn og starfsemi
skólans tryggð.“
Til náms í borginni þar sem
C- vítamínið var fundið upp
Árið 2000 fengu þau hjónin styrk frá
Starfsmenntunarsjóði tónlistarkennara og
höfðu því möguleika á hálfs árs námi í út-
löndum. Fjölskyldan tók sig upp og fór til
heimalands Agotu, borgarinnar Szeged, til
að skoða hvernig píanónámi væri háttað í
Ungverjalandi.
En árin urðu tvö. Seinna árið var aðal-
verkefni Vilbergs að undirbúa útgáfu bókar
með tólf jóladúettum fyrir píanó sem hann
hafði útsett og kom sú bók út núna fyrir
síðustu jól.
„Ég hef útsett mikið í gegnum tíðina,
kennarar voru farnir að biðja mig um út-
setningarnar en þær voru svo illa frágengn-
ar að ég varð að skrifa allt upp aftur og á
endanum var ákveðið að gefa það út. Bókin
er þannig byggð upp, sem er nýmæli, að sá
sem er neðri rödd fær líka að leika laglín-
una þannig að þetta virkar eins og kamm-
ermúsík og það er svo miklu skemmtilegra
fyrir krakkana. Bókin er skreytt fallegum
myndum sem ungversk listakona, að nafni
Szucs Édua, teiknaði og hefur henni tekist
mjög vel til. Ég notaði þekkingu mína úr
klassíkinni og poppinu í þessa bók. Öll
reynsla í tónlist er af hinu góða og þroskar
mann sem listamann.“
Eldorganistinn
Vilberg telur að öll reynsla í tónlist geri
mann að betri tónlistarmanni og hann
sjálfur komið víða við, var meðal annars
kirkjuorganisti á Ísafirði,
Útskálum og á Keflavíkur-
flugvelli. Organistaferillinn
byrjaði ekki vel því eftir
fyrstu messuna hans á Ísa-
firði brann kirkjan, sem varð
til þess að hann fékk viður-
nefnið eldorganistinn, og
sumir vinir hans vildu halda
því fram að Guði líkaði ekki
allt sem hann spilaði.
Hér hefur verið stiklað á stóru í lífi Vil-
bergs Viggóssonar píanóleikara, tónlistar-
kennara, skólastjóra og eldorganista en
þetta er aðeins brot af því sem hann hefur
tekið sér fyrir hendur í gegnum tíðina. En
þegar við yfirgefum Frostaskjól þennan
morgun flýgur hugsunin „ég vildi að ég
hefði lært á hljóðfæri“ gegnum huga blaða-
manns.
Steinunn Þorsteinsdóttir
Viðta l
23
Ég held að ég hafi verið latasti nemandinn sem Ragnar
var með, sjálfur hef ég aldrei fengið svona latan nem-
anda. Ragnar hreinlega stundi þegar ég var að koma í
sjötta og sjöunda skiptið með c dúr og ekki enn kominn
með fingrasetninguna á hreint.