Félagsbréf - 01.08.1961, Síða 13

Hvert vegurinn liggur er vandséð mál
víðfarinn hyggur að mörgu
gæfan er trygg ef þú táþi sjálfs
trúir jafnt hryggur og glaður.
Vöku er kippt inní vandráðinn draum
vegir skiptast þar frammi
huganum svipt milli trúar og táls
tibráin lyftist og fellur.
Morgunninn þegir við Ijóð sitt og lag
leikur sér feginn að geislum
nóttin gaf deginum dögg á jörð
og draum sinn um veginn til Ijóssins.
Krafturinn streymir frá rót að rós
reynslan geymist i minni
vel fer þeim sem á þrekfast geð
og þroskast að heiman i fjarskann.