Frón - 01.01.1943, Side 16

10
Sigfús Blöndal
í sögu né íræSimaður yfirleitt á viö hina tvo. Á fundum í marz
og apríl var þá mikið rætt um alþýðubækur í sambandi
við það, að Oddur Björnsson setti þá á stofn »Bókasafn alþýðu«;
gaf hann þá út síðustu árin sem hann dvaldi í Kaupmannahöfn
ýmsar ágætar bækur, svo sem kvæði Porsteins Erlingssonar,
Sögur frá Sibiríu eftir Korolenko, Úraníu eftir Camille Flam-
marion, og vorum við ýmsir stúdentar honum hjálplegir, svo sem
Guðmundur Finnbogason, Björn Bjarnason frá Viðfirði og svo
ég. 2. júní hélt Bogi MelsteÖ fyrirlestur um V i 1 h j á 1 m F i n-
s e n. 15. ágúst kvöddum við Þorstein Gíslason, sem hætti námi
og nú fór til íslands og geröist ritstjóri þar. 5. sept. heldur
Dr. Valtýr Guðmundsson fyrirlestur um ferð þeirra Þor-
steins Erlingssonar til Ameríku, er þeir voru að
rannsaka tóftir þær, sem sumir amerískir fræðimenn töldu að
líklega væru frá Vínlandsferöunum. Þá var líka rætt um 50 ára
afmæli Reykjavíkurskóla. 12. scpt. eru þeir Björgvin Vigfússon
og Þorsteinn Erlingsson kvaddir í samsæti á Vatnsenda. Þá
gerðum viö Helgi Jónsson ]iað til skemmtunar að við ortum
vítabikarsvísur um alla sem í samsætinu voru, og gengum svo
fram fyrir hvern mann og kváðum eitthvaÖ til að stríða honum.
Þessu var vel tekið af flestum, og þó einhverjum hafi mislíkaS,
létu þeir okkur Helga ekki gjalda þess siðar.
ÞaS haust er mikiS talaS um stjórnarskrármáliS,
og það mál verður nú efst á dagskrá næstu árin. Menn skiptast
hér í flokka, eins og á íslandi. Dr. Valtýr GuSmundsson fer nú
aS gefa út »EimreiSina«, og nokkrir stúdentar fylgdu miSlunar-
stefnu þeirri, sem hann gerSist höfundur aö og eftir honum var
nefnd »Valtýskan«. En fleiri aöhylltust róttækari stefnuna, og
var Dr. Jón Þorkelsson og »Sunnanfari« þeim megin.
Á aSalfundi 6. febrúar 1897 varS Ágúst H. Bjarnason formaður,
ég skrifari áfram, ég man ekki hver gjaldkerinn var. Ágúst var
einhver sá ötulasti formaður, sem ég man eftir, frumlegur í
skoðunum og hagsýnn aS koma fram áhugamálum sínum, og
kom einkar vel og lipurlega fram. ViS vorum miklir vinir og
héldum einkum saman fjórir, Björn frá ViSfirSi og GuSmundur
Finnbogason auk okkar. Eitt af því sem viS gerðum var tilraun
til aS hreinsa mál stúdenta, sem var oft mjög dönskublandið,
einkum hjá lögfræSingum, sem kom til af því, að þeir urðu aS fá
sérstaka tilsögn í námi sínu miklu meir en aðrir, og læra utan-
bókar kynstur af lagagreinum. Ég man eftir að ég heyrði einn
góSkunningja minn, lögfræSing, leiSrétta sjálfan sig i ræðu, sem