Frón - 01.01.1943, Síða 35

þrjár sonnettur
Eftir Jón Helgason.
I
Til þín stóS vor hugur í umróti liðinna ára,
úr ögrandi fjarska þín mynd fyrir sjón vorri skein
í blámóSu vafin frá heiSarbrún ofan aS hlein
meS hvítbrydda rönd þar sem freySir hin þunga bára.
Vér fundum í sérhverri taug aS þú áttir oss ein,
varst ást vor og líf vort — og tilefni beisklegra sára...
Og fjöllin þín lyftu sér fjarlæg og tindrandi hrein
sem fagurblá hilling í Ijósbroti dulinna tára.
Þeir fella ekki hnjúkinn sem hamrammur gnæfir viS ský.
Þeir hindra ekki aS geisladýrS morgunsins tendrist á ný.
En jörSina stráSu þeir erlendum óþrifabælum
og útflæmdu vættir meS skriSdrekans hrjúfa gný.
Ö bliknandi lyng undir banvænum skotreykjarsvælum!
Ó brekkusóley sem kremst undir járnbentum hælum!