Víkurfréttir - 04.05.1985, Blaðsíða 11

10 Fimmtudagur 2. maí 1985
VfKUR-fréttir
VfKUR-fréttir
Fimmtudagur 2. maí 1985 11
MEÐ SKARPHÉÐNI Á
BRAUTINNI
Stundin var runnin upp. Ég var að fara með Skarphéðni á brautina,
REYKJANESBRAUTINA: þar sem þúsundir Suðurnesjamanna aka um ár-
lega. Það er brautin sem mörgum fínnst svo gaman að „kitla“ pinnann.
Gljáfægðir Bensarnir fara svo létt í seinna hundraðið, oh....ég segi ekki
meira.
Skarphéðinn Njálsson er Keflvíkingur og er fluttur á ný í sinn heimabæ þó
hann starfl við vegalögregluna. Hann er orðinn heimsfrægur á Suðurnesjum
og bæði umdeildur og vel liðinn.
Við skulum ekki vera að orðlengja þetta frekar. Ég skellti mér með honum á
brautina í einn dag og hér kemur árangurinn af því:
Ég var búinn að mæla
mér mót við Skarphéðinn.
Klukkan tvö niður á skrif-
stofu ætlaði hann að koma
og ná í mig einn fimmtu-
dag fyrir skömmu. Viðtal
við Skarphéðinn Njálsson,
Reykjanesbrautarhrelli,
hugsaði ég með mér nokkr-
um mínútum áður en hann
kom. Hvað er ég að pæla?
Er ekki nóg að hann skildi
taka mig um daginn? Það
var einmitt þá sem mér datt
í hug að fá kappann í viðtal.
Mig langaði líka að sjá
hvernig þessi djöf... radar
virkar. -Bank, bank, tveir
svartklæddir labba í róleg-
heitum inn. Guðbjörgu íaf-
greiðslunni brá svo mikið
að hún hellti niður kaffi-
bollanum sínum. - Þetta er
allt í lagi“sagði ég, þeir eru
bara að ná í mig. Við geng-
um út. Ég var spenntur.
Með Skarphéðni var
Karl Gíslason, lögreglu-
maður no.70. Skarphéðinn
hefur ekkert númer, hann
er aðstoðarvarðstjóri.
„Hvað segirðu gott Palli,
ertu til í slaginn? Hvernig
viltu hafa þetta, hvert viltu
fara?“ - Beint á brautina
sagði ég ákveðið en kenndu
mér fyrst á undratækið
þarna í horninu". „Kalli,
viltu ekki sýna blaðamann-
inum hvernig radarinn
virkar“. „Virkar? Ég á nú
eftir að sannfærast um það
á eftir“ sagði ég og hló. „Er
ekki nóg að vera með radar-
vara til að sleppa. Ég er
ákveðinn í að fá mér svo-
leiðis. Þá er öruggt að ég ek
framhjá ykkur brosandi á
áttatíu“.
„Ég mundi nú ekki
treysta á það. Radarvarar
eru ekki eins langdrægnir
og auk þess hafa þeir ekki
sömu tíðni og radarinn.
Enda höfum við tekið þá
marga með slík tæki og þá
hafa þeir bölvað" sagði
Karl.
Þeir félagar sögðu mér
síðan að radarinn væri
undir eftirliti og þjónustu
Landhelgisgæslunnar og
einnig unnið mál í hæsta-
rétti. „Tækið er mjög full-
komið og byggt upp eins og
lendingartæki í flugvélum"
sögðu þeir.
80% mælinga á ferð
Reyniði að fela ykkur þegar
þið eruð að mæla?
„Nei það gerum við alls
ekki. Við staðsetjum okkur
þar sem við sjáumst vel og
erum ekki fyrir. I vegaeftir-
liti er þetta 80% mælinga á
ferð. Það er visst öryggi í að
vera á ferðinni. Aukið eftir-
lit skapar meira öryggi í
umferðinni. Það hefur
sannað sig í færri umferðar-
slysum undanfarin ár.
Einnig er þessi mikli hrað-
akstur úr sögunni. Þá á ég
við „fantakeyrslu“ segir
Skarphéðinn.
Nú áttum við stutt í
Vogaafleggjarann og þá
sagðist Skarphéðinn vilja
stoppa og mæla. „Hérna
stoppum við oft. Hér
sjáumst við greinilega úr
fjarlægð".
Það var ekki mikil
VÖRUBÍLA-
eigendur
Skarphéðinn Njálsson við stýrið og Karl Gíslason lögreglumaður.
umferð og enginn á neinum
hraðakstri. „Það er rólegt á
brautinni núna“ sögðu þeir
70-80 km. hámarkshraði, er
það ekki allt of iítið?
„Þróunin hefur orðið
mikil frá því lögin voru sett
og vegir hafa breytst mikið
til batnaðar. Þetta eru ekki
lengur malarvegir með
grjótkasti. Og ég skal alveg
viðurkenna það að þessi
hraði er ekki mikill hér á
brautinni. Það fer að
sjálfsögðu eftir aðstæðum
líka. Ég mundi segja að 90
km. hámarkshraði væri
ekki óraunsær. Það verður
samt að athuga það að þetta
er ekki hraðbraut."
Ykkur finnst 80 ekki hratt,
90 raunsætt. Á hvaða hraða
takið þið ökumenn. Hvað er
hámarkið?
„Við gefum ekki upp
neitt hámark. Fók er aldrei
öruggt enda aðstæður
margbreytilegar. En auð-
vitað eru þetta topparnir
sem við tökum mest. Þar
sem hraðinn er mestur".
Hvað dregur radarinn?
„Hann dregur ca. 1 km.
við góðar aðstæður allt að 2
km.“ Á þessum stað fór
enginn í radarinn sem
ástæða var aðstöðva. Við
ókum af stað á ný.
Mikill akstur á
morgnana.
Hvenær er mesta traffíkin
á Reykjanesbrautinni?
„Það er mikill akstur á
morgnana. Sennilega mest-
ur þá“.
Kemur fyrir að menn neita
tölunni í radamum?
„Já, það kemur oft fyrir.
Þá höfum við það eftir öku-
manninum í skýrslu en yfir-
leitt sætta menn sig við
þetta. Svo eru sumir sem
biðja um áminningu og vilja
sleppa við allt. í flestum
tilfellum eru það þeir sem
eru oftast teknir fyrir hrað-
ann akstur. En þegar
skýrslur eru teknar fá öku-
menn að sjálfsögðu að tjá
sig og við spyrjum þá líka út
úr, hvort þeir hafi litið á
hraðmælinn og svo fram-
vegis.“
Eru ekki alltaf einhverjir
sem eru mjög óhressir með
að vera teknir?
„Það eru alltaf slíkir öku-
menn inn um. Einn sagði
við mig um daginn: „Þú ert
duglegur að fara í veskið
hjá mér“.
Er eitthvað atvik á braut-
inni þér sérstaklega minni-
stætt Skarphéðinn? »
„Ég man eftir einu
skuggalegu þó þau séu
nokkur. Ég kom að 3
mönnum á 2 bílum. Annar
Bíllinn er vel búinn txkjum. Mesta athygli vekur þó radarinn ofan á mælaborðinu
var ógangfær. Sá gangfæri
var fyrir aftan og einn
mannanna sat fremst á
húddi bílsins og spyrnti í
þann ógangfæra meðan
hinn ók áfram. Sá þriðji
stýrði þeim ógangfæra. Þú
getur rétt ímyndað þér hvað
þarna hefði getað skeð.
Þetta er ótrúleg tilraun við
að koma bíl í gang.“
Rauðu ljósin tendruð.
„Þessi er á 109!“ Rauðu
ljósin sett á í hvelli og
ökumaðurinn stöðvar
bílinn skömmu síðar. Hann
kom í lögreglubílinn og
ræddi við lögreglumennina.
Við skýrslugerð sagði
maðurinn að honum hefði
fundist hann vera undir 100
km. hraða. - Við ókum
áfram. Skarphéðinn
stoppaði nokkra sem voru
heldur léttir á pinnanum.
Hraðinn á brautinni virt ist
aukast sem á daginn leið.
Við stoppuðum í smá stund
við Kúagerði til að taka
myndir. Vinsæll staður hjá
vegalögreglunni og ófáir
verið „nappaðir" á þessum
stað. Það var ekið af stað á
ný. Skarphéðinn stoppaði
rétt hjá Vogaafleggjaran-
um. Þar var kanabíll út í
kanti stopp og mannlaus.
Hann kallaði í lögregluna á
Keflavíkurflugvelli í
gegnum talstöðina. Ekkert
svar og reyndi því Keflavík.
Náði sambandi og bað þá
að koma þvi til flugvallar-
lögreglunnar að bíllinn
væri hættulega staðsettur
og gaf upp númerið svo
hægt væri að hafa upp á eig-
andanum. Skarphéðinn tók
löggubeygju á Volvoinum
og við héldum förinni
áfram á ný. - „Það er góð
samvinna við lögregluna í
Keflavík og á flugvellinum
sem og alls staðar" sagði
hann.
Það er ekki hægt að segja að
þið séuð sambandslausir
með þessar talstöðvar.
„Nei, það vantar ekki.
Það er FR-stöð í bílnum,
Gufunes radíó og því lítið
mál að ná sambandi. Þessir
bílar eru einnig vel búnir,
með hjálpartæki, björgunar
og slökkvitæki og góðan
sjúkrabúnað,- enda nauð-
synlegt".
Fasteign á hjólum á
fleygiferð.
„Hundrað og tuttugu!“
Rauðu ljósin enn sett á,
snúið við á eftir ökumann-
inum sem ók greitt á Volvo-
bíl sínum. Þetta er í fyrsta
sinn sem ég er í lögreglubíl
á seinna hundraðinu.
Skömmu síðar náðum við
kappanum. Hann kom út í
bíl. Aumingja maðurinn.
„Var ég á 120“?
„Ökumaður kom í lög-
reglubílinn, greinilega
skelkaður, kannski ekki að
furða. „Var ég á 120“? -
„Varstu að flýta þér
vinur“? spurði Skarphéð-
inn. „Já reyndar, ég er í
Framh. á 12. síðu
Kúagerði er vinsæll staður hjá vegalögreglunni.
NUÞARF
ADHUGAAD
SUMARDEKKJUNUM
Breiðari dekk Venjuleg breidd
betri spyrna flestra val
SÓLUÐ RADÍAL SUMARDEKK
AF ÖLLUM STÆRÐUM OG GERÐUM
Ath: NÝ ÞJÓNUSTA - TÍMAPANTANIR
Hringdu og pantaðu tíma - þér til hægðarauka
Síminn er 1399 og 1693.
Erum fluttir að Fitjabraut 12, Njarðvík.
Láttu sjá þig — spáðu í verðið.
Fitjabraut 12 - Njarðvík - Sími 1399 og 1693
Eigum fyrirliggjandi:
SEGULSPÓLUR - 12 og 24 volta
NÆLONRÓR og tengi
4 - 6 - 8 - 10 og 12 mm
Aðalstöðin
Bílabúð - Sími 1517
Allt í trimmið.
Trimmgallar, Trimmskór.