Morgunblaðið - 11.02.2016, Blaðsíða 77

MINNINGAR 77
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 11. FEBRÚAR 2016
✝ Rúnar Guð-bergsson fædd-
ist í Hafnarfirði 26.
mars 1930. Hann
andaðist á hjúkr-
unarheimilinu
Hrafnistu í Hafn-
arfirði 30. janúar
2016 eftir erfiða
sjúkralegu.
Foreldrar hans
voru María Guðna-
dóttir, f. 28. mars
1896 á Hjalla í Ölfusi, d. 29. des-
ember 1973, og Guðbergur Jó-
hannsson fæddur í Hafnarfirði
18. ágúst 1893, dáinn 30. sept-
ember 1976. Systkini Rúnars eru
Guðný, f. 30.3 1922, Guðbjörn, f.
19.3. 1923, sem eru látin og Guð-
mundur, f. 25.8. 1937.
Rúnar giftist 24. mars 1951
Kristjönu Sveinsdóttur, f. 2. júlí
1932 á Siglufirði. Börn þeirra
eru: 1) Guðbergur, f. 11.7. 1951,
kvæntur Önnu Karólínu Þor-
steinsdóttur. Börn þeirra eru: a)
Petru Steinunni, gifta Kristni
Lind Guðmundssyni, eiga tvö
börn. 4) Örn, f. 15.6. 1958. Börn
hans eru: a) Kristján Garðar sem
á eitt barn. b) Halldór Viðar er
látinn en lætur eftir sig eitt barn.
c) Jónína Guðrún og á eitt barn.
d) Kristinn Örn sem á tvö börn. 5)
Kristín f. 9.8. 1960, gift Hafliða
Alfreð Karlssyni sem lést fyrir
aldur fram. Börn þeirra eru: a)
Karl Jóhann en hann á eitt barn
og b) Sveinn Óskar. 6) María, f.
11.12. 1971. Hún á eitt barn, Her-
dísi Pálsdóttur. Afa- og langafa-
börn Rúnars eru 46.
Rúnar stundaði nám í Barna-
skóla Hafnarfjarðar og renni-
smíði við Iðnskóla Hafnarfjarðar.
Tók sveinspróf í sinni grein í Vél-
smiðjunni Kletti og var með
meistarabréf. Hann kom víða við,
m.a. við miðstöðvarhitavæðingu í
Hafnarfirði og nágrenni, stofn-
aði hænsnabú í samvinnu við
Birgi Guðmundsson, kom að
smíðum og uppsetningu
fiskmjölsverksmiðja víða um
land, byggingu hafnargarðs í
Grímsey og var nokkrar vertíðir
á sjó.
Útför Rúnars fer fram frá Frí-
kirkjunni í Hafnarfirði í dag, 11.
febrúar 2016, klukkan 13.
Jóhann Rúnar giftur
Guðrúnu Huld Birg-
isdóttur og eiga þau
fjögur börn. b)
Garðar Thor er í
sambúð með Lauf-
eyju Ýri Hákonar-
dóttur og eiga þau
tvö börn. c) Elsa
Kristín er í sambúð
með Sturlu Þor-
valdssyni og eiga
tvö börn. 2) Rósa-
munda, f. 11.7. 1952. Börn henn-
ar eru: a) Rúnar Marinó Ragn-
arsson er í sambúð með Ingu
Hrund Kjartansdóttur og börnin
hans eru þrjú. b) Róbert
Ragnarsson á þrjú börn. c) Kári
Sigurðsson er í sambúð með And-
reu Marel og eiga þau eitt barn.
3) Sveinn f. 19.8. 1954, kvæntur
Sólveigu Óladóttur. Börn þeirra
eru tvö: a) Snorri Örn og b) Ásta
Kara en auk þess á Sveinn tvö
börn af fyrra hjónabandi c) Krist-
jönu Björgu sem á þrjú börn. d)
Í pabba var nokkurt frum-
herjaeðli og alltaf var hann hjálp-
samur. Hann var líka mikill
sveitamaður. Þessi saga er um
hann þegar hænsnaegg voru lúx-
usvara og fengust bara af og til
og þá í takmörkuðu magni. Þetta
hefur sennilega verið kringum
1957.
Allt í einu stóð mikið til, pabbi
var búinn að safna liði, þar á með-
al var vörubíll. Við héldum niður
á Austurgötu 47 og á hraunhóln-
um þar fyrir sunnan stóð lítið hús
eða skúr í minningunni. Skúrinn
var hífður upp á vörubílinn og
haldið var með skúrinn upp á
Öldur, nokkru austar en kartöflu-
garðar afa (Guðbergs Jóhanns-
sonar) og Jens Davíðssonar voru.
Þar var skúrinn settur niður á
undirstöður. Þetta átti að vera
tilvonandi fóðurgeymsla og kaffi-
aðstaða fyrir hænsnabú. Síðar fór
ég með pabba upp að Urriðakots-
vatni til að rífa gamlan bragga úr
stríðinu. Það gekk vel og var
hann reistur á svæðinu við fóður-
geymsluna og sneri í austur á
undirstöðum sem pabbi gróf og
steypti með eigin höndum. Í sam-
starfi við Birgi Guðmundsson
voru keyptar 200-300 varphænur
og eggjaframleiðslan hófst. Í
norðanverðum skúrnum innrétt-
aði pabbi síðan svæði fyrir nokkr-
ar rollur.
Ekki stóð þessi rekstur lengi
og tók enda þegar ný kynslóð átti
að taka við af eldri hænum og
þær ákváðu að verpa ekki eggj-
um að neinu ráði.
Ævintýrið tók því snöggan
endi og lagði fjárhag pabba næst-
um í rúst. Þeir félagar náðu þó að
minnka tapið með því að selja
hænurnar sem kjúklinga á hót-
elin í Reykjavík. Reyndar var
fjárhagsstaðan það alvarleg að
pabbi fór á vetrarvertíð 1959 á
bátinn Vb. Fram en sá bátur
strandaði í innsiglingunni kl.
9.00, 24. mars. Komust allir 11
skipsbrotsmenn og pabbi í
gúmmíbáta og í land og voru
flestir komnir til Hafnarfjarðar
fyrir miðnætti.
Guð blessi þig, pabbi minn.
Guðbergur.
Rúnar
Guðbergsson
Ég minnist í dag
frænku minnar og
vinkonu, Guðrúnar
Osvaldsdóttur, sem
lést fyrir aldur fram hinn 18.
október á síðasta ári en hún hefði
í dag orðið 67 ára gömul. Þegar
ég var barn sá ég töntu Guðrúnu
sem uppsprettu endalausrar
orku, alltaf með eitthvað á prjón-
unum og að hjálpa vinum og
vandamönnum með hin ýmsu mál
sem oftar en ekki tengdust
bakstri, saumaskap og hvers
konar heimilishaldi. Þriggja
hæða skírnartertan sem Guðrún
bakaði á skírnardaginn minn var
eitt af fjölmörgum dæmum um
slíkt en kakan sú hefði vel sómt
sér á borðum kóngafólks. Þarna
var línan lögð fyrir þá umhyggju
og fórnfýsi sem hún sýndi mér
allt fram á sinn síðasta dag en
nýjasta dæmið um það er frá því
nú í haust á líknardeildinni þegar
ég sagði frænku að ég væri búin
að týna hlustpípunni minni. Hún
var þá hörð á því að gefa mér
nýja og ekki dugði minna en dýr-
asta og besta gerð, plómulituð í
þokkabót, enda engin ástæða til
að ganga um með púkó hlustpípu
eins og frænka sagði sjálf. Guð-
rún var einstaklega lagin við að
hlúa að fólkinu í kringum sig og
lagði allt sitt og stundum meira
til í að aðstoða fjölskyldu, vini,
vinnufélaga og alla þeirra vanda-
menn að auki. Iðulega var hún
búin að ákveða marga mánuði
fram í tímann hvað skyldi gefa í
tækifærisgjafir og hitti það ávallt
beint í mark. Hún var ótrúlega
lagin í höndunum, saumaði og
prjónaði eins og gert væri í vél og
var hvert plagg klárað með „pínu
dúlleríi“ eins og frænka sagði.
Guðrún lauk skyldunámi en
svo tók lífið við með tilheyrandi
barnauppeldi og heimilishaldi.
Um leið og öldungadeild var opn-
uð við Flensborgarskólann í
Hafnarfirði hóf Guðrún nám þar
Guðrún
Osvaldsdóttir
✝ Guðrún Os-valdsdóttir
fæddist 11. febrúar
1949. Hún lést 18.
október 2015.
Guðrún var jarð-
sungin 23. október
2015.
sem hún lauk með
glæsibrag að vanda.
Í framhaldinu starf-
aði hún hjá Skatt-
stjóranum í Hafnar-
firði og síðar
Ríkisskattstjóra.
Frænku einkenndi
æðruleysi í hennar
veikindum og vildi
hún gjarnan fá að
stunda sína vinnu
sem hún gerði langt
fram á síðastliðið haust. Hún
eignaðist tvö börn, Jóhönnu og
Sigurð Inga, og á Jóhanna þrjár
dætur. Guðrún var svo heppin að
fá að hafa dóttur sína og hennar
dætur hjá sér síðustu árin. Hún
var afar stolt af barnabörnum
sínum og var þeim mikil fyrir-
mynd og styrkur.
Frænka lagði ætíð áherslu á að
hvetja barnabörnin sín til frekara
náms og gladdi það hana mjög að
sjá stelpurnar vinna sigra á þeim
vígstöðvum. Hún var sjálf af-
burðaklár og mikil stærðfræði-
kona.
Hugarreikningur var eitt af
hennar áhugamálum og þótti mér
oft gaman sem barni að þylja upp
flókin reikningsdæmi og sann-
reyna hugarreikning Guðrúnar
með reiknivél sem auðvitað brást
aldrei. Þessir hæfileikar Guðrún-
ar komu sér vel í starfi hennar
hjá Skattstjóra þar sem hún undi
sér vel.
Okkur frænkur skildi 41 ár en
síðustu árin varð þessi aldurs-
munur að engu og við áttum trún-
aðarsamband líkt og nánar vin-
konur þrátt fyrir kynslóðabilið.
Síðustu mánuðina sem hún lifði
bar ástamál mín oftar en ekki á
góma við sjúkrarúmstokkinn. Við
skoðuðum facebooksíður vonbiðl-
anna og sagði frænka þá ýmist af
eða á.
Ég fékk mörg góð ráð í þess-
um efnum sem öðrum og brýndi
hún mjög fyrir mér mikilvægi
þess að velja vel.
Það sem Guðrún frænka hefur
kennt mér er ómetanlegt vega-
nesti ungrar konu á leið út í lífið
og mun hún ætíð vera fyrirmynd
mín. Minningu yndislegrar konu
verður haldið á lofti um ókomna
tíð.
Klara Guðmundsdóttir.
Hann Valur frændi er nú lát-
inn. Við vorum systkinasynir
og foreldrar okkar Sigurbjörn
faðir Vals og Helga móðir mín
voru ein af 17 börnum, sem í
heiminn fæddi Þórunn Páls-
dóttur og átti með manni sín-
um, Kára Sigurðssyni. Fjöl-
skyldan kenndi sig gjarnan við
Prestshús í Vestmannaeyjum.
Valur var sem ungur dreng-
ur góðum gáfum gæddur og
kraftmikill til náms og leikja.
Hann var mjög ungur læs og
bráðger á margan hátt, en
framtíðardraumar breytast hjá
foreldrum og börnum þegar
grimmir sjúkdómar taka völdin.
Valur var aðeins barn að aldri
þegar hann veiktist af illvígri
flogaveiki sem fylgdi honum
allt hans líf. Að lifa með slíkum
sjúkdóm er þrekraun fyrir sál
og líkama. Það þarf mikið and-
legt þrek til að móta allt upp á
nýtt og lifa af. Umheimurinn
skilur oft illa þá sem þjáningar
líða og frændi minn fékk oft að
reyna það í bernsku og æsku.
Valur var að eðlisfari ótrú-
lega sterkur persónuleiki og
með árunum lærði hann að lifa
með veikindum sínum. Hann
hélt sínu stálminni út ævina
ásamt miklum viljastyrk sem
hjálpaði honum að finna sér
tómstundaiðju. Valli eins og
hann vildi láta kalla sig á seinni
árum grúskaði í ættfræði og
fylgdist grannt með því þegar
fjölgaði meðlimum hjá frænd-
Valur
Sigurbjörnsson
✝ Valur Sigur-björnsson
fæddist 24. desem-
ber 1938 í Vest-
mannaeyjum. Hann
lést á heimili sínu
Esjugrund 5, 1. jan-
úar 2016. Foreldr-
ar Vals voru Mar-
grét Ólafsdóttir, f.
á Litla-Hrauni 22.
ágúst 1911, d. 22.
ágúst 1992, og Sig-
urbjörn Kárason, f. í Vestur-
Holtum undir Eyjafjöllum 31.
maí 1908, d. 11. apríl 1997.
Systkini Vals eru Þór Sig-
urbjörnsson og Sigríður Hanna
Sigurbjörnsdóttir.
Útför Vals fór fram í kyrrþey.
fólkinu og hélt sín
manntöl þar sem
nákvæmnin var í
fyrirrúmi. Hann
gerði líka fallega
púða og myndir
með ísaumi og
margt fleira fékkst
hann við. Það sem
einkenndi öll hans
verk var nákvæmni
og reglufesta. Valli
var trúhneigður og
einlægur í sinni kristni, las
guðsorð og treysti á Jesú Krist.
Hann var eitt sinn um tíma
gestur pabba og mömmu þegar
þau bjuggu á Borg. Mig minnir
að þá hafi hann lesið mikið í
biblíunni og að Anna amma mín
hafi þurft að svara honum ýms-
um spurningum sem tengdust
trúnni.
Lengst af bjó Valli með for-
eldrum sínum í Efstasundi 69 í
Reykjavík. Þegar foreldrar
hans tóku að eldast fékk hann
vistun í Arnarholti og var þar
lengi. Veikindi Valla komu í veg
fyrir að hann stundaði dag-
launa störf en lengi vel fór
hann ferða sinna, tók strætó og
sinnti sínum málum. Í Arnar-
holti kynntist Valli þeim Þor-
steini Einarssyni og Sigríði
Steingrímsdóttir, sem þar voru
starfsmenn og það var hans
stóra gæfuspor. Þegar starf-
semin lagðist af í Arnarholti,
voru það þau hjónin sem rýmdu
húsið sitt, Esjugrund 5, og tóku
þar inn nokkra af vistmönnum
Arnarholts. Valli var einn
þeirra. Þessi yndislegu hjón
gengu úr rúmi sínu til að geta
hlúð að þessum vinum sínum og
gáfu þeim heimili sitt og
umönnun.
Meiri alúð en þessi góðu
hjón sýndu frænda er ekki
hægt að veita, en Valli þurfti
stöðuga aðhlynningu síðustu
æviárin. Guð launi þeim og
blessi þau, Steina Bjarna og
Sirrý.
Við Eygló, Anna systir og
Gústi, ásamt fleiri náfrændum
Vals heitins, vottum systkinum
hins látna og öðrum aðstand-
endum innilega samúð og biðj-
um þeim guðsfriðar.
Ársæll Þórðarson.
Þökkum auðsýnda alúð og vinarhug við
andlát ástkærrar móður okkar,
tengdamóður, ömmu, langömmu og
langalangömmu,
MARÍU GÍSLADÓTTUR,
Burstarfelli,
Vestmannaeyjum,
sem lést þann 11. janúar síðastliðinn á
Hraunbúðum. Sérstakar þakkir viljum við færa starfsfólki
dvalarheimilisins Hraunbúða fyrir einstaka umhyggju og hlýju.
Útför hennar hefur farið fram í kyrrþey.
.
Óli Árni Vilhjálmsson, Ólafía Skarphéðinsdóttir,
Þór Ísfeld Vilhjálmsson, Sólveig Adolfsdóttir,
Sæmundur Vilhjálmsson, Fríða Jóna Ágústsdóttir,
Sigurbjörg Vilhjálmsdóttir, Muggur Pálsson,
Vilhjálmur Vilhjálmsson, Ragnhildur Þ. Svansdóttir
og fjölskyldur.
Hugheilar þakkir fyrir veitta samúð og hlýju
við andlát og útför móður, tengdamóður,
ömmu og langömmu,
JÓNU ÁGÚSTU VIKTORSDÓTTUR
hússtjórnarkennara,
Hátúni 47, Reykjavík,
sem lést á Vífilsstöðum þann 17.
janúar. Sérstakar þakkir til heilbrigðisstarfsfólks fyrir hlýtt
viðmót og viðhald lífsgæða.
Guð blessi ykkur öll.
.
Sigurður Gunnar Ólafsson, Lilja Björk Sigurðardóttir,
Elías Viktor Ólafsson, Fenneke Ackema Ólafsson,
Friðrik Ólafsson, Marie Muller,
Ólína Ólafsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og
hlýhug við andlát og útför
HARALDAR PÁLS BJARKASONAR,
Sílatjörn 1,
Selfossi.
Sérstakar þakkir til Jötuns véla og
allra sem komu að útförinni og undirbúningi hennar.
.
Guðrún Elín Hilmarsdóttir,
Hulda Björk Haraldsdóttir,
Hlynur Óli Haraldsson,
Baldur Ingi Magnússon
og aðstandendur.
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og
hlýhug við andlát og útför ástkærs
eiginmanns, föður, tengdaföður og afa,
FRIÐRIKS EYSTEINSSONAR
hagfræðings, MBA.
Sérstakar þakkir fær starfsfólk
heimahlynningar Karitas og líknardeild
Landspítalans í Kópavogi.
.
Valgerður Oddsdóttir,
Oddur Eysteinn Friðriksson Katrín Ólafía Þórhallsdóttir
Friðrik Húni Friðriksson
Guðjón Helgi Friðriksson
Ýmir Kaldi Oddson
Þrymur Blær Oddson
Morgunblaðið birtir minningargreinar
endurgjaldslaust alla útgáfudaga.
Lengd | Minningargreinar sem birtast í Morgunblaðinu séu ekki
lengri en 3.000 slög. Ekki er unnt að senda lengri grein. Lengri grein-
ar eru eingöngu birtar á vefnum. Hægt er að senda örstutta kveðju,
HINSTU KVEÐJU, 5-15 línur. Ekki er unnt að tengja viðhengi við
síðuna.
Formáli | Minningargreinum fylgir formáli sem nánustu aðstand-
endur senda inn. Þar koma fram upplýsingar um hvar og hvenær sá
sem fjallað er um fæddist, hvar og hvenær hann lést og loks hvaðan og
klukkan hvað útförin fer fram. Þar mega einnig koma fram upplýs-
ingar um foreldra, systkini, maka og börn. Ætlast er til að þetta komi
aðeins fram í formálanum, sem er feitletraður, en ekki í minning-
argreinunum.
Undirskrift | Minningargreinahöfundar eru beðnir að hafa skírn-
arnöfn sín en ekki stuttnefni undir greinunum.
Myndir | Hafi mynd birst í tilkynningu er hún sjálfkrafa notuð með
minningargrein nema beðið sé um annað. Ef nota á nýja mynd skal
senda hana með æviágripi í innsendikerfinu. Hafi æviágrip þegar verið
sent er ráðlegt að senda myndina á netfangið minning@mbl.is og láta
umsjónarmenn minningargreina vita.
Minningargreinar