Víkurfréttir

Tölublað

Víkurfréttir - 16.12.1999, Blaðsíða 37

Víkurfréttir - 16.12.1999, Blaðsíða 37
segir Jonni og |ia5 er ekki um uð villasí að þama ler maður fullur sjálfs- irausts. Er stefnan þá tekin á Hollywood? Já. Eg ætla að leggja k allt niitt í rauninni ekki ég sjálfur á j sviðinu. heldur önnur j persóna sem ég lánaði líkama minn. Hvað ! gerir maður ekki þetta og draumur- inn er að leika í kvik- ntynd í Hollywood á móti John Travolta, uppáhalds- leikaranum ntínum og að við verðum báðir í hlutvcrk- tim vondu karlanna. Eg hef haldið uppá Travotla síðan ég var smápolli". segit'Jonni. Nakinn á sviði Þrátt fyrir að eiga sér drauma unt frægð og frama á fjarlæg- um slóðum segist Jonni vel gela hugsað sér ;ið starfa á ls- landi í framtíðinni. Hann hef- ur þegar fengið nasaþelinn af því hvernig það er að standa á sviði Þjóðleikhússins en leik- félagið var með eina gestasýn- ingu þar árið IÓÓ8 á Stællum stóðhestum. Það var ekkert venjulegt leikrit því Jonni og lélagar hans þurftu að leika naktir. „Það var rosalega erfitt að leika nakinn. Eruntsýningin vat' sérstaklega erl'ið því ég vissi afallri Ijölskyldunni úti í sal. Andrés Sigurvinsson leik- stýrði okkur en Itaiin er alveg dúndur leiksljóri. Til að losa okktir við feimnina þá fórum við í gegnum allt leikrilið á nær- h u x ti n u m . Þetta varð ekkerl mal lyrir okkur jj' ' eftir smá fyrir lrægð- ina?“, segir J o n n i hlægjandi en svarar svo eigin s p u r n - ingu og segist s e t j a mörk- in við a ð fara 5' súluna. En Itvað ef súludans væri skilyrði fyrirað fá að leika á móti Travolta? Jonni er kominn í kleminu og segir án umhugsunar að hann myndi gera Itvað sem er fyrir hlutverk á móti Travolla, jafn- vel skella sér á súluna. Sýningin í Þjóðleikhúsinu var eltirminnileg fyrir Jonna og lélaga því Ijósin slökknuðu ekki strax og þeir slóðu á sprellunum lengur en vana- lega með haltana á lofti. „Sal- urinn var troðfullur, um 550 áhorfendur. I Ijartað í mér lór alveg á fullt. Þogar ljósin lóru loksins niður. fórum við bak- sviðs og hoppuðum út um allt með adrenalínið alveg í botni. Við gleymdum næstum því að hneigja okkur. Þjóðleikhús- sljórinn sagði i teiti eltir sýninguna að hann myndi ekki aðra eins slemm- ingu í Þjóðleikhúsinu". segir Jonni og brosir af minningunni. Maður þarf að þora á sviðinu Þegar venjulegt lólk Itorfir a leikara lara með margra líma rull tir utanbókar. skýtur þeirri spurningu ósjállrátt upp í kollinn hvernig þetta sé liægl? „Þegar ég er búin að la handritið í heiulurnar og kominn með lilul- verk vinn ég rosalega mikið ineð texlann. Eg læri mitl hlutverk ein- faldlega með því að lesa textann þúsund sinnum. Síðan fer ég á svið og leikstjórinn fer yfir stöðurnar • L okkar. Þá er aðalat- Lj^' riðið að muna allt fc sem leikstjórinn * segir og hlusta mjög / vel. Þetta kenttir svo yfirleitt í rennslinu. Leikstjórinn lætur niann vita hvernig hanti vill hafa hlutina og maður þari' að |iora á sviðinu". segir Jonni. En hvernig finnst honum að sleppa sér á sviðinu. gráta, Itlægja og allt þar á milli? „Það er æðislegt, rnaður þarf líka að vera svolítið geðveikur lil að vera ieikari. Mér líður best að koma á svið í öðrum karakter en ég er". segir Jonni. Þarftu að flýja veruleikann? „Nei, alls ekki. Mér líður mjög vel að vera sá sem ég er. Það er bara svo gaman að gefa fólki tækifæri á að upplifa annan heim." Jonni segir áhorfendur þó vera nijög mis- jafna og stundunt sé salurinn alveg dauður. „Eg sé ekki áhorfendur en ég finn ákveðna strauma. Leikarar eiga að geta útilokað sig algerlega frá áhorfendum, verið persónan sem þeir eru að leika þvi at- burðimir á sviðinu eru að ger- asl." Ég er bara stór krakki Jonni segist hala dundað sér við að skrifa leikrit og nú sé hann t.d. að Ijúka við að skrila lítið leikrit fyrir nemendur í 1.-5. í Vogaskóla. flann hefur einnig unnið nteð krökktim úr Njarðvíkurskóla s.l. tvö ár og aðstoðaði þau m.a. við að setja upp leikritið '68 kyn- slóðin i Frumleikhúsinu. „Krakkamir höfðti olboðslega gaman al því að fá að vera með sýninguna í ttlvöru leik- liúsi, með Ijósum og öllu. Þau stofnuðu meira að segja leik- listarklúbb, gerðu leikskrána og sáu um allt sjálf. Krakkar hafa svo gott af því að leika, þá fá þau algeil Ijáningarfrelsi. I dag er allt búið til lyrir krakka, þau kunna varla að leika sér lengur og finna sjálf upp leiki. Eg hef tekið eltir því þegar ég segi þeim að spinna, þá ciga þau mörg hver i iniklum erfiðleikum með að búa til eilthvað sjálf. Þau segj- ast ekki vita hvað þau eigi að segja og gera." Jonni segist aldrei hala verið í vandræ’ðum með að leika sér þegar hann var barn. „Eg var ímyndunar- veikt barn og gal leikið mér aleinn í bíló tímunum santan. Eg er ennþá bara stór krakki og finnst gaman að leika mér. Þetia er svo skemmtilegt", segir Jonni og tekur netlan sopa af af tcinu sínu sein er orðið kalt. Viðtal: Silja Iíögg Mynidr: llrós og hbb QÍen(fum QfuSurnesjamönnum (iestu ósfiir um I fjCðiCeejjóCfarsœCfíoinancíiár ■É föfifnm víSsfiptin á árínu sem er aS CiSa. mm VERKTAKAR Qfetufum G/uðumesjamönnum Cestu ótsCir um fjCeMegjóCfarsœti fwmanóíi ár föílmn viósCiptin á árinu sem er að Cíða. MALBIKUNARSTOÐ ■ 8UÐURNESJA ■ V Qfcndim QÁukimesjamönnum Ccstu ósfivr um áárínusemcrt m y- S t e y p u s t ö 6 qcjfarsœCt (wmancC ár fPöffum smmtajiS á árínu sem er aá Cíáa Verkalýðs- og sjómanrtafélag Keflavíkur og nágrennis V /
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Víkurfréttir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Víkurfréttir
https://timarit.is/publication/1102

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.