Morgunblaðið - 07.09.2016, Page 22

22 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 7. SEPTEMBER 2016
✝ Atli Helgasonfæddist 9. nóv-
ember 1930 í
Reykjavík. Hann
lést á heimili sínu,
Grandavegi 47, 24.
ágúst 2016.
Foreldrar hans
voru Helgi Guð-
mundsson kirkju-
garðsvörður, f. 27.
janúar 1889, d. 18.
maí 1961, og Engil-
borg Helga Sigurðardóttir hús-
freyja, f. 19. maí 1896, d. 29.
mars 1957. Systkini Atla eru:
Þóra Sigríður, f. 1918, d. 1992,
Sigurður Jóhann, f. 1923, d.
2015, Guðfinna, f. 1925, Hörð-
ur, f. 1927, d. 2012, Helgi
Hrafn, f. 1928, d. 1976, og
Stefnir, f. 1930.
Árið 1956 giftist Atli Jónu
Gretu Sigurjónsdóttur, f. 1. júní
1992. 3) Hildur, f. 1962, gift
Jóni Hrafni Björnssyni, f. 1962.
4) Þorkell, f. 1964. Börn hans
eru Diljá, f. 1991, Greta, f.
1992, og Steinn, f. 1999.
Atli var fæddur í vesturbæ
Reykjavíkur og ólst þar upp til
18 ára aldurs. Hann lærði
prentiðn í Iðnskólanum í
Reykjavík og starfaði síðan sem
prentari til sjötugsaldurs í Vík-
ingsprenti og síðar Umslagi.
Hann hóf ungur að æfa knatt-
spyrnu með KR og var sigur-
sæll leikmaður og þjálfari með
félaginu. Hann þjálfaði yngri
flokka félagsins í yfir þrjá ára-
tugi og hlaut margar viður-
kenningar fyrir störf sín. Á
seinni hluta starfsævinnar ferð-
aðist Atli mörg sumur umhverf-
is Ísland og sá um knattleikn-
inámskeið á vegum KSÍ auk
nefndarstarfa í þágu íþróttar-
innar.
Atli verður jarðsunginn frá
Neskirkju í dag, 7. september
2016, og hefst athöfnin kl. 15.
1935, d. 16. júlí
2013. Foreldrar
hennar voru Sig-
urjón Jörundsson,
f. 1903, og Stein-
unn Björg Hinriks-
dóttir, f. 1896.
Börn Atla og
Jónu eru: 1) Björg
Helga Atladóttir, f.
1956, gift Jóni Ægi
Péturssyni f. 1954.
Börn þeirra eru
Atli Sveinn, f. 1978, giftur Rak-
el Heimisdóttur, f. 1980, börn
þeirra eru Birta, Brynjar Orri
og Andri Leon. Ólafur Örn, f.
1981, sambýliskona Ólöf Tara
Smáradóttir, f. 1985. Ægir Már,
f. 1988, og Lilja Rut, f. 1991. 2)
Auður Atladóttir, f. 1957, gift
Helga Þórðarsyni, f. 1958. Börn
þeirra eru Orri Steinn, f. 1979,
d. 1995, Atli, f. 1982, Finnur, f.
Á þjóðveginum líður líf vort skjótt
og löndin bruna hjá með turna og
hallir.
Sumarið hefur sagt þér góða nótt
og sólskinsdagar þínir munu allir.
Á morgun ó og aska, hí og hæ
og ha og uss og pú og kanski og seisei
og korríró og amen, bí og bæ
og basl í hnasli, sýsl í rusli og þeyþey.
(Halldór Laxness.)
Þetta ljóð úr Heimsljósi eftir
Halldór Laxness er í minning-
unni eitt fyrsta kvæðið sem þér
tókst að læða að mér, svo að ég
barnung lærði það utanbókar og
kann það enn.
Steinn Steinarr og Laxness
voru þínir uppáhaldshöfundar og
þú þreyttist seint á að kynna mér
þá. Svo rækilega náðir þú mér
þar að ég, ung kona nýfarin að
búa, lét það verða mitt fyrsta
raðgreiðsluverk að kaupa bækur
þeirra beggja.
Tók það mig á annað ár að
ljúka þeim greiðslum. Svo djúp
varð ástríðan fyrir skáldunum að
frumburðurinn var skírður í höf-
uð annars skáldsins.
Þetta er dálítið lýsandi dæmi
um hvernig þér tókst á látlausan
hátt að læða inn hugmyndum og
visku, sem ég áttaði mig ekki á
fyrr en löngu seinna hvaðan kom.
Þú kenndir mér líka að meta
góða tónlist og myndlist, jazzinn
var þitt uppáhalds.
Þú varst hógvær, alltaf glaður.
Ég man ekki eftir því að þú hafir
nokkurn tíma skipt skapi sama
hvað gekk á. Mér er minnisstætt
atvik fyrir langa löngu þegar ég
var gelgja, eitthvað stuðaði skap
unglingsins og græjurnar voru
stilltar í botn. Þá labbaðir þú
pollrólegur og slóst út öryggið á
herberginu, tjáðir svo brjálaðri
gelgjunni að sennilega þyrfti hún
að fara annað ef hún vildi hafa
tónlistina svona hátt, það væru
ekki allir í blokkinni að fíla þessa
tegund af tónlist.
Það er vart hægt að hugsa sér
betri uppalanda en þig. Þegar ég
lít til baka þá sé ég ekkert nei-
kvætt, engan skugga, nema að þú
yfirgafst okkur of snemma. Ég
var ekki tilbúin. Þó árin yrðu
næstum 86 þá varstu aldrei gam-
almenni, þú varst meiri vinur en
foreldri. Ég á eftir að sakna þín
mikið. Ég er þakklát fyrir allt
sem þú kenndir mér, allar þær
stundir sem þú eyddir með okkur
innanlands og utan.
Óendanlega þakklát er ég fyr-
ir að hafa eytt með þér þínu síð-
asta kvöldi sem er orðið eins og
rispaður vínyll í huga mér. Takk
fyrir að fá að vera dóttir þín.
Sjáumst í næsta stríði.
Auður.
Ég trúi ekki að þú sért farinn.
Ég man lítið eftir mér sem ung-
um strák en ég gleymi aldrei
ferðalögunum með þér og ömmu
með tjaldvagninn í eftirdragi,
lögðum land undir fót vopnuð
opnum hug, nóg af kjötbollum frá
1944 og fótbolta. Ég mun aldrei
vita hvaðan hugmyndin kom að
gefa mér Chelsea-treyju í afmæl-
isgjöf þegar ég var um tíu ára en
í dag á ég þrjár. Er kannski smá
líkur þér með að halda í raun
ekki með ensku liði en þetta hef-
ur lið sérstakan stað hjá mér. Ég
mun heldur ekki gleyma símtali
frá þér eitt kvöld þegar þú varst
kominn heim úr heimsókn og
spurðir mig hvar ég hefði fengið
skóna mína, ég furðaði mig á
áhuganum og sagði nú hvaðan
þeir væru þegar þú tjáðir mér að
þú hefðir tekið þá í misgripum
fyrir þína og fannst þeir svo
fjandi góðir. Þeir eru fáir sem ég
get setið hjá án þess að þurfa að
hugsa fyrir einu einasta um-
ræðuefni, KR, stríðsárin, prent-
ið, sundið, íþróttir. Þú sagðir mér
oft sögur frá prentsmiðjunni,
sögur af næturvöktum þegar
skipta þurfti um pappír, slökkva
á vélunum, hversu erfitt það var
að kveikja á þeim aftur, rjúfa þá
miklu þögn sem myndaðist og
byrja aftur lætin sem þær gáfu
frá sér. Íþróttir áttu hug þinn all-
an það skipti í raun ekki hvaða
íþrótt það var, þú hafðir alltaf
gaman af því að horfa á og hafðir
sögur að segja. Enn man ég eftir
mér sem krakki og horfa á Ól-
ympíuleikana, sennilega 1996, við
sátum tveir á steypuklumpnum í
sjónvarpsholinu á Kapló og vor-
um orðnir þrælgóðir, jafnvel
betri en dómararnir að sjá hvort
langstökkið og þrístökkið var gilt
eða ógilt vorum allavega sam-
mála um að Carl Lewis átti gilt
stökk sem leiddi til gullverðlauna
í langstökki. Við sátum eitt sinn
saman í um 4 klukkutíma, byrj-
uðum á því að klára kaffið sem þú
hafðir hellt upp á um morguninn,
helltum upp á ferskan pott, til-
efnið.. hjólreiðakeppni í Póllandi
á Eurosport þér fannst landslag-
ið svo fallegt sem hafði komið þér
á óvart. Fótboltinn var samt í
fyrsta sæti og við vorum mikið í
sambandi yfir EM í sumar og
gátum talað um Íslenska lands-
liðið og gengi þeirra „fótboltinn
er nú ekki flókin íþrótt“ var yf-
irleitt svarið þitt. Þú hafðir mikið
um hvítan búning Íslands að
segja, hann var „djöfulli“ flottur,
kannski var það bara því ég var
klæddur í einn slíkan þegar við
horfðum á leik með þeim saman.
Þótti mér alltaf vænt um að fá
símtal frá þér þegar allt var kom-
ið í rugl í tækni málum og þú
varst búin að ýta á einhverja
takka og sjónvarpið komið á
flakk, það tók um fjögur skipti
þegar við loks ákváðum að skrifa
niður hvað þyrfti til að þú fengir
nú mynd í sjónvarpið aftur.
Mér þykir erfiðast að hugsa til
þess að kíkja ekki aftur í kaffi til
þín ég hlakkaði til í hvert skipti.
Ég reyndi að koma í það minnsta
einu sinni í viku, og stóð nátt-
úrlega ekki alveg við það, en ég
hafði miklar áhyggjur af því að
þú værir einmana eða leiddist
eftir að amma dó, ég vildi að ég
hefði spurt þig að því samt. Þú
varst ekki bara afi minn, þú varst
einn besti vinur minn. Mikið mun
ég sakna þín.
Takk fyrir komuna og sjáumst
í næsta stríði.
Ægir Már Jónsson.
Elsku afi.
Þú skilur eftir stórt gat í
hjörtu margra og það er svo af-
skaplega sárt að missa þig.
Mér er svo minnisstætt þegar
við systkinin og frændsystkinin
komum í gistingu til þín og
ömmu og það var labbað í Vest-
urbæjarlaug í sund, setið í pott-
inum og við hittum fólkið þitt þar
sem heilsaði þér alltaf með nafni
og bros á vor. Best var síðan
gönguferðin heim þar sem
stoppað var í Melabúðinni og við
fengum öll Smámál.
Þú áttir alltaf svo margar
skemmtilegar sögur um æsku
þína og einna helst fótboltann og
það var svo gaman að hlusta og
upplifa þessar minningar í gegn-
um þig, það er skrýtið að hugsa
til þess að þær verða ekki fleiri.
Ég var ekki alveg tilbúin að
missa þig strax og hefði svo mik-
ið verið til í fleiri stundir saman
því þú varst æðislegur afi, allt
fram til síðasta dags og mér þyk-
ir svo vænt um þig.
Hvíldu í friði, elsku afi.
Lilja Rut.
Þeir sem þekktu afa kynntust
án efa hvað honum fannst gaman
að segja sögur. Hérna er smá
brot af sögu sem hann sagði mér
í sumar þegar við sátum og
horfðum á EM.
Það var einn sem var að keppa
í fótbolta og svo er tíminn kom-
inn og hann labbar til dómarans
og segir: „Dómari, er ekki tíminn
kominn?“ „Jújú,“ sagði dómar-
inn, „ég ætla bara að sjá hvernig
hornið fer.“
Og þá kvittuðu þeir!
Þetta gerðist norður á Akur-
eyri, bara svona gamanleikur,
eða „friendly“ .
„Jújú leikurinn er búinn“ –
hann ætlaði bara svona hinkra
og sjá hvernig hornið færi. Þessi
er sannur. Ég spilaði þennan
leik.
Hvíldu í friði, elsku afi, þín
verður sárt saknað.
Diljá.
Í dag kveðjum við Atla Helga-
son sem um árabil þjálfaði yngri
flokka KR í knattspyrnu og átti
stóran þátt í framþróun knatt-
spyrnunnar hjá KR sem og um
allt land með knattleikninám-
skeiðum KSÍ.
Meðal margra flokka sem Atli
þjálfaði var þriðji flokkur KR
1956 sem hann og Sigurgeir
Guðmannsson gerðu með slíkum
árangri að liðið vann alla leiki
sumarsins með markatölunni
53-4. Enginn vafi er á því að Atli
lagði grunninn að þessum ár-
angri með natni og þrotlausum
æfingum við að auka getu okkar
til nákvæmra sendinga til sam-
herja fremur en mótherja. Í
framhaldi af þessu sigursæla
sumri ákváðum við strákarnir að
stofna félagsskap sem fékk nafn-
ið KR-56. Markmiðið var að
halda hópinn og minnast þessa
skemmtilega sumars og óhugs-
andi var annað en að Atli og Sig-
urgeir yrðu hluti af hópnum.
Ákveðið var að félagarnir
kæmu saman einu sinni á ári,
ræddu málefni knattspyrnunnar
á hverjum tíma og þá sérstak-
lega allt sem varðaði framgang
okkar gamla góða félags, KR.
Frá stofnun félagsins hittist
þessi hópur árlega í 50 ár og
skemmtu sér saman. Fyrstu árin
var þetta strákaklúbbur en síðan
með eiginkonum. Mikil sam-
heldni hefur einkennt þennan
hóp og öll höfum við haft ómælda
ánægju af samverustundum okk-
ar. Oftast voru fundir okkar
haldnir í Reykjavík en einnig var
farið í nokkrar ferðir innanlands
og einu sinni til útlanda. Á öllum
þessum samkomum var Atli létt-
ur og kátur og naut samveru-
stundanna með lærisveinum sín-
um.
Nú þegar komið er að leiðar-
lokum fyllumst við öll þakklæti
fyrir þær mörgu ánægjustundir
sem við höfum átt saman í
KR-56. Við munum ávallt minn-
ast Atla sem ljúfs og góðs læri-
föður sem lagði sitt af mörkum
til að gera okkur að betri knatt-
spyrnumönnum og KR að betra
félagi.
Við sendum fjölskyldu Atla
hugheilar samúðarkveðjur.
Fyrir hönd KR-56,
Gunnar Felixson.
Kveðja frá KR
Í dag kveðjum við góðan KR-
ing, Atla Helgason. Atli lék með
meistaraflokki KR og varð Ís-
landsmeistari með félaginu árið
1948. Atli byrjaði að þjálfa 19 ára
gamall og þjálfaði hjá KR í ára-
tugi og sótti m.a. þjálfaranám-
skeið í Danmörku. Auk þess að
þjálfa hjá KR þjálfaði hann einn-
ig Víking og Aftureldingu. Atli
tók þátt í því að stofna knatt-
spyrnuskóla KR árið 1980 og ár-
ið 1987 hlaut hann sérstaka við-
urkenningu frá knattspyrnu-
deild KR fyrir framúrskarandi
störf í þágu félagins. Atli var frá-
bær þjálfari og hafði einstakt lag
á að umgangast unglinga. Hann
var brosmildur, hjálp- og tillits-
samur og bjó yfir sterkri sam-
kennd. Hann hafði einstakt lag
við að kenna og miðla áfram til
ungra knattspyrnumanna. Atli
lagði mikla áherslu á einfalda
hluti sem sneru að tækni og
knattleikni. Ég minnist þess
þegar hann þjálfaði mig í gamla
daga þá byrjuðu allar æfingar á
grunnatriðinu, að taka á móti
bolta, stoppa og senda innanfót-
ar. Í viðtali í Morgunblaðinu árið
1981 segir Atli: „Það ber að
leggja aðaláhersluna á tækni-
sviðið. Knattleikni og mýkt. Það
verður alltof fljótt of mikið um
hörku í leikjum yngri flokkanna.
En ef við náum ekki upp mýkt
fyrr en við látum ungu drengina
æfa alveg á grasi og leika þar
líka.“ Atli markaði djúp spor í
þjálfun knattspyrnumanna KR.
Margar kynslóðir KR-inga nutu
leiðsagnar hans og eru margir af
þekktustu knattspyrnumönnum
landsins meðal þeirra, knatt-
spyrnukappar eins og Þórólfur
Beck, Sveinn Jónsson, Ellert B.
Schram, Rúnar Kristinsson,
Þormóður Egilsson, Heimir
Guðjónsson o.m.fl. Árið 1989 fól
Knattspyrnusamband Íslands
Atla að efla knatttækni drengja
og stúlkna en knattspyrnusam-
bandið hafði áhyggjur af því að
félögin legðu minni áherslu á
knattspyrnukennslu en meiri
áherslu á keppni. Þetta sýnir
hversu mikillar virðingu Atli
naut innan íslenskrar knatt-
spyrnuhreyfingar. Atli var mjög
sigursæll þjálfari, þekkt er
margra ára samstarf hans og
Sigurgeirs Guðmannssonar. Atli
þjálfaði einn sigursælasta ár-
gang KR fyrr og síðar en hann
gerði ’69 og ’70 árganginn að Ís-
lands- , Reykjavíkur- og haust-
meisturum í fjórða og fimmta
flokki. Árangur fjórða flokks var
einstakur, en liðið lék samtals 27
leiki, sigraði 25, gerði eitt jafn-
tefli og tapaði einum leik.
Atli hélt alltaf tryggð við sitt
gamla félag. Eftir að ég tók við
formennsku í KR hitti ég Atla oft
í KR-heimilinu. Hann var dug-
legur að mæta í kaffi niður á KR
ásamt öðrum góðum KR-ingum.
Það var alltaf gaman að spjalla
við Atla, hann var alltaf tilbúinn
að gefa manni góð ráð og maður
fann ástríðu hans fyrir gamla fé-
laginu sínu. Við KR-ingar minn-
umst Atla með miklu þakklæti
fyrir allt sem hann gerði fyrir
gamla góða KR og þökkum hon-
um samfylgdina í gegnum tíðina.
KR-ingar senda börnum Atla og
öðrum ættingjum innilegar sam-
úðarkveðjur.
Gylfi Dalmann
Aðalsteinsson,
formaður KR.
Minning Atla Helgasonar og
arfleifð hans í knattspyrnunni
mun lifa á meðal lærisveina hans.
Hann var einstakur kennari og
var afar natinn við að kenna
hverjum einstaklingi undur
knattspyrnunnar. Margar eftir-
minnilegar stundir lifa enn í
minningunni hjá okkur sem æfð-
um og lékum undir stjórn hans
og hægri handar hans, Sigurðar
Ægis Jónssonar árið 1987. Ferð-
in til Asnæs í Danmörku stendur
upp úr þar sem við sigruðum
Odsherred Cup. Þetta sama ár
féll Ægir frá og Atli hætti að
þjálfa. Við í árgöngum 1973 og
1974 í KR vottum aðstandendum
Atla Helgasonar innilega samúð
okkar.
Fyrir hönd árganga 1973 og
1974 í KR,
Ívar Örn Reynisson.
Með Atla Helgasyni er fallinn
frá einstakur maður. Okkar
fyrstu kynni af Atla eru úr
Frostaskjólinu, þar sem Atli
varði ófáum stundum um ævina.
Við vorum þá að stíga okkar
fyrstu skref á knattspyrnuvellin-
um og Atli fékk það verðuga
verkefni að kenna okkur undir-
stöðuatriðin. Afraksturinn varð
annar og meiri en okkur óraði
fyrir.
Atli hafði allt til að bera sem
einkennir góðan þjálfara. Hann
bjó yfir mikilli kunnáttu og
reynslu og hafði einlægan áhuga
á að miðla þessari þekkingu til
ungra iðkenda. Atli hafði ein-
stakt lag á að ná til allra, jafnt
þeirra efnilegu sem hinna sem
voru styttra komnir. Hann
kenndi okkur aga og virðingu
fyrir leiknum, félaginu og bún-
ingnum. Menn pússuðu takkas-
kóna sína fyrir leik, að öðrum
kosti mættu menn sætta sig við
bekkjarsetu. Á löngum og far-
sælum ferli skilaði Atli einhverj-
um sigursælustu yngri flokkum
sem nokkurt íslenskt félagslið
hefur státað af.
Við fengum að njóta starfs-
krafta Atla í mörg ár, nutum
ótrúlegrar velgengni og áttum
með honum frábærar stundir
innan sem utan vallar. Fyrir það
erum við gríðarlega þakklátir.
Við eignuðumst hins vegar ekki
einungis þjálfara heldur góðan
vin. Atli varð lærifaðir okkar á
fleiri sviðum en knattspyrnu og
hélt tengslum við okkur fram á
síðasta dag. Hann kom því til
leiðar, ásamt vini sínum Sigurði
Ægi Jónssyni, heitnum, þegar
við vorum á unglingsárunum að
stofnað var félag leikmanna KR
sem fæddir voru 1969 og 1970.
Skrifaðar voru samþykktir og
markmið sett um árlega fundi,
hvað sem á gengi. Hann vildi með
þessu tryggja að við héldum hóp-
inn þótt leiðir kynni að skilja í
fótboltanum.
Við höfðum ekki aldur eða
þroska til að bera á þessum tíma
til að skilja hversu verðmætt
þetta framtak þeirra Atla og
Ægis var. Við kunnum hins veg-
ar svo sannarlega að meta það í
dag, rúmlega 30 árum síðar.
Þessir strákar, sem Atli átti svo
stóran þátt í að móta, bæði sem
einstaklinga og knattspyrnu-
menn, eru án efa samheldnari í
dag en þegar til félagsskaparins
var stofnað. Atli hefur alla tíð
verið virkur þátttakandi í starf-
semi félagsins og ljóst að hans
verður sárt saknað.
Við þökkum Atla allt sem hann
gaf okkur og vottum aðstandend-
um hans okkar innilegustu sam-
úð. Minningin um frábæran
þjálfara og einstakan félaga lifir.
Fyrir hönd félaga í KR ’69 og
’70,
Hörður Felix Harðarson,
Þorsteinn Guðjónsson,
Guðni Hrafn Grétarsson.
Atli Helgason HINSTA KVEÐJA
ég kíkti í sund um kl. 10
laugin var tóm
líka hjartað mitt
við gleymdum kannski
að fá okkur kebab
en kaffisögunum þínum
gleymi ég ekki
takk fyrir farið
ég elska þig afi
Gréta Þorkelsdóttir.
• Skattaleg ráðgjöf
• Skattauppgjör dánarbús
og erfingja
• Erfðafjárskýrslugerð
• Önnur þjónusta
Spekt ehf. • S. 587 7600 • Borgartúni 3
jon@spekt.is • petur@spekt.is
Þjónusta við dánarbússkipti
Elskulegur eiginmaður, faðir, tengdafaðir,
afi og langafi,
ÞÓRÐUR KRISTINN JÚLÍUSSON,
Kópavogsbraut 1b,
áður búsettur í Hófgerði 13, Kópavogi,
andaðist á Landakoti 4. september 2016.
Útförin verður miðvikudaginn 14. september klukkan 13 frá
Kópavogskirkju.
.
Þórdís Helga Guðmundsdóttir,
Birgir Þórðarson, Unnur María Ólafsdóttir,
Leifur Ottó Þórðarson, Gróa Jónsdóttir,
Júlíus Þórðarson, Katrín Níelsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.