Morgunblaðið - 07.09.2016, Qupperneq 24

24 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 7. SEPTEMBER 2016
✝ Steinþór Bald-ursson fæddist í
Reykjavík 8. júlí
1966. Hann lést á
líknardeild LSH 28.
ágúst 2016 eftir erf-
iða sjúkdómslegu.
Steinþór var son-
ur hjónanna Arndís-
ar Ármann Stein-
þórsdóttur, f. 10.
september 1946,
hagfræðings og
fyrrverandi skrifstofustjóra í
sjávarútvegs- og landbún-
aðarráðuneyti, og Baldurs Þórs
Baldvinssonar, f. 19. júní 1941,
byggingameistara og fyrrver-
andi formanns Meistarafélags
húsasmiða. Þau skildu. Systir
Steinþórs er Unnur Baldurs-
dóttir, f. 26. október 1969, leik-
skólakennari.
Steinþór kvæntist Claire Bil-
ton, f. 6. september 1969, silfur-
smið og hönnuði frá Gloucester í
Englandi. Foreldrar hennar eru
Barbara, f. 1944, og David Bilton,
f. 1941. Bróðir Claire er Nigel
Bilton, f. 1972, hagfræðingur.
Börn Steinþórs og Claire eru
Bríet, f. 5. desember 1999, nemi í
MR, Felix, f. 24. október 2001,
var einn skákdómara á Ólympíu-
skákmótinu í Tromsö 2014 og á
Evrópumóti landsliða í Laugar-
dalshöllinni 2015. Hans síðasta
skákstjóraverkefni var dóm-
gæsla á Íslandsmótinu á Seltjarn-
arnesi í júní síðastliðnum. Eftir
útskrift frá USC starfaði Stein-
þór hjá japanska fjárfestingar-
félaginu Wells Fargo Nikko
Investment Advisors in San
Francisco. Hann flutti heim til Ís-
lands 1995 og hóf þá störf á ís-
lenskum fjármálamarkaði, fyrst
hjá Íslandsbanka, varð fram-
kvæmdastjóri hjá Frjálsa fjár-
festingabankanum 1996 en
lengst starfaði hann sem for-
stöðumaður í Landsbankanum
frá 2001. Árið 2009 varð hann
framkvæmdastjóri Vestía, eign-
arhaldsfélags NBI. Hann stofn-
aði 2011 eigið ráðgjafafyrirtæki,
ODIX. Hann hóf störf sem fram-
kvæmdastjóri hjá Virðingu í árs-
byrjun 2014 og þar starfaði hann
uns hann lét af störfum vegna
veikinda í ársbyrjun 2016. Stein-
þór sat í stjórnum fjölda fyrir-
tækja, bæði innlendra og
erlendra, ýmist sem stjórnarfor-
maður eða stjórnarmaður. Má
þar nefna Icelandic Group, Húsa-
smiðjuna, Teymi, Tal hf., 365
miðla og við andlát hans var
hann stjórnarformaður Lyfju hf.
Útför Steinþórs fer fram frá
Digraneskirkju í dag, 7. sept-
ember 2016, og hefst athöfnin
klukkan 13.
nemi í Álfhólsskóla
og Lotta, f. 17. des-
ember 2006, nemi í
Álfhólsskóla. Stein-
þór lauk stúdents-
prófi frá MR 1987,
BSc-gráðu í tölv-
unarfræði frá HÍ
1991 og MBA-gráðu
með sérstakri
áherslu á fjármál
fyrirtækja frá Uni-
versity of Southern
California, Los Angeles, árið
1993. Steinþór spilaði í mörg ár á
saxófón í Skólahljómsveit Árbæj-
ar og Breiðholts. Hann spilaði
handbolta með ÍR og var hand-
boltadómari á vegum félagsins.
Steinþór sat í stjórn handknatt-
leiksdeildar ÍR sem og í aðal-
stjórn ÍR um árabil. Steinþór
lauk einkaflugmannsprófi 1994.
Hann var einn af stofnendum
Flugfélagsins Geirfugls 1997 og
sat í mörg ár í stjórn félagsins.
Steinþór sat í stjórn Skák-
sambands Íslands frá árinu 2011
og í stjórn Skákfélagsins Hugins,
áður Hellis, um langt árabil.
Hann var í hópi öflugustu skák-
dómara landsins og hafði al-
þjóðleg dómararéttindi. Hann
Margs er að minnast þegar ég
fer yfir árin okkar systkinanna
saman. Ýmislegt gekk á í uppvext-
inum eins og gengur og gerist milli
systkina. Hins vegar gat ég alltaf
stólað á að stóri bróðir minn pass-
aði vel upp á litlu systur sína.
Við vorum svo heppin að alast
upp í barnmörgu hverfi. Um hver
áramót var safnað í áramótabrenn-
ur sem haldnar voru í móanum fyr-
ir ofan blokkirnar. Mikil keppni var
ár hvert á milli barnanna í hverfinu
um hver væri með stærstu og flott-
ustu brennuna. Safnararnir lögðu
mikið á sig til að eiga þá stærstu.
Jafnvel kom fyrir að „hrekkjalóm-
ar“ sem söfnuðu í aðrar brennur
sáu ástæðu til að minnka sam-
keppnina með því að kveikja í
brennu hættulegasta keppinautar-
ins. Þá var safnað aftur af enn
meiri krafti. Oftar en ekki var
Leirubakkabrennan okkar stærst.
Enda voru strákarnir búnir að
leggja mikið á sig við undirbúning-
inn til þess að brennan yrði hin
glæsilegasta.
Við vorum bæði í Skólalúðra-
sveit Árbæjar og Breiðholts. Bróð-
ir minn var í eldri deild og spilaði á
saxófón en ég var í yngri deildinni.
Margar skemmtilegar minningar á
ég úr öllum þeim fjölmörgu ferðum
sem við fórum saman með lúðra-
sveitinni bæði innanlands og utan.
Ég man sérstaklega eftir ferðinni
okkar til Noregs. Við gistum í
íþróttahúsi inni á æfingasvæði fyr-
ir norska hermenn og kynntumst
því lítillega framandi lífi í herbúð-
um.
Þegar Steini komst á unglings-
árin er ekki hægt að segja að tón-
listarsmekkur okkar færi saman.
Ég vildi hlusta á Rokklingana en
hann var kominn með aðeins
þroskaðri tónlistarsmekk. Þar sem
eini plötuspilarinn á heimilinu var í
stofunni þurfti að hækka vel í græj-
unum til þess að tónlistin heyrðist
nú sæmilega inn í herbergið hans.
Til að ekki yrðu árekstrar um
plötuspilarann kenndi hann mér að
hlusta á og meta tónlist AC/DC og
Iron Maiden.
Mér er mjög minnisstætt þegar
hann réð sig sem messagutta á
Bakkafoss eitt sumar og sigldi til
Bandaríkjanna. Að sjálfsögðu kom
hann færandi hendi úr hverjum túr
og gaf mér meðal annars kassa af
kóki í dós sem þótti flott að eiga og
var ekki á boðstólum á Íslandi á
þessum tíma.
Flugið átti hug hans alveg frá
fyrstu tíð. Hann náði sér í einka-
flugmannsréttindi og aðgang að
flugvélum. Við nutum góðs af þeim
réttindum hans bæði hér og er-
lendis. Mér er sérstaklega minn-
isstæð ein flugferð þegar hann
flaug frá Reykjavík til Hornafjarð-
ar til að sækja mig og son minn
þegar við þurftum að komast til
Reykjavíkur. Sú flugferð var æv-
intýri líkust. Við flugum yfir landið
í frábæru björtu veðri og skoðuð-
um það frá öðru sjónarhorni en
vanalega.
Ég gæti haldið endalaust áfram
að rifja upp minningar. Hann var
veislustjóri í brúðkaupinu mínu og
gerði veisluna létta og skemmti-
lega með kímni sinni og gleði, ár-
legar fjölskylduferðir okkar í sum-
arbústaði og svo framvegis. Ég er
heppin að hafa átt bróður eins og
hann. Milli okkar var náið sam-
band og kærleikur.
Elsku Claire, Bríet, Felix,
Lotta, mamma og pabbi, við höfum
misst mikið en minning um ynd-
islegan dreng lifir í hjörtum okkar.
Unnur Baldursdóttir.
Frábær félagi og góður vinur,
Steinþór Baldursson, er fallinn frá
eftir erfiða baráttu við illvígan
sjúkdóm.
Hópurinn sem þetta ritar hefur
gengið undir nafninu „Tyrkjahóp-
urinn“ og er þar vísað til enska
orðsins turkey eða kalkúnn á ís-
lensku. Upphaf þessarar vináttu
má rekja til borgar englanna í byrj-
un tíunda áratugar seinustu aldar
þegar við vorum að hefja þar nám.
Vináttan spannar því hartnær 26
ár. Við vorum fljót að tileinka okk-
ur amerískar hefðir. Eitt af því var
að halda þakkargjörðadaginn há-
tíðlegan, þ.e. kalkún með öllu. Okk-
ur er það minnisstætt, þegar í eitt
skiptið hafði „gleymst“ að kaupa
kalkún. Steini kunni ráð við því.
Það var keyptur frosinn „kalli“.
Steini skellti sér í sturtu með fugl-
inn og við tók snögg þíðing. Það var
einróma álit okkar að við hefðum
aldrei bragðað eins safaríkan kal-
kún. Þetta var einkennandi fyrir
Steina. Í hans augum var ekkert
vandamál svo flókið að ekki væri til
lausn á því. Hann var maður fram-
kvæmda og fylginn sér. Að loknu
námi í Los Angeles starfaði hann
um tíma í San Francisco og þar
kynntist hann Claire sinni. Þegar
þau komu heim settu þau sig niður
í Kópavoginum og hafa búið þar
allar götur síðan. Núna síðast í
Hlíðarhjallanum þar sem þau
bjuggu sér hlýlegt og fallegt heim-
ili ásamt börnunum sínum þrem.
Eftir að heim var komið hélt
hópurinn áfram að hittast við alls
kyns tækifæri en alltaf var þakkar-
gjörðardagurinn okkar aðalhátíð.
Dagurinn var þá tekinn snemma
og notið þess að vera saman. Eftir
að börnin komu til sögunnar hafa
þau tekið þátt í þessu með okkur.
Steini var mikill matgæðingur,
grillmeistari, sósusnillingur og
bjórunnandi.
Sósan með „kallanum“ var aldr-
ei tilbúin fyrr en Steini var búinn
að smakka hana vel til. Hamborg-
ararnir hans voru kapítuli út af
fyrir sig. Þar var ekkert til sparað.
Það voru hakkaðar niður rib eye-
steikur eða nautalundir, blandað
með beikoni og allskonar góðmeti
og auðvitað bjór á kantinum. Hann
hefði eflaust getað fundið sér
frama í matreiðslugeiranum en
hins vegar valdi hann sér veg við-
skiptanna sem hann sinnti af mik-
illi alúð og natni. Hann var iðinn
við að ræða það sem var að gerast
á mörkuðunum, skiptast á skoðun-
um og leita að lausnum og tæki-
færum í flækjum hversdagsins.
Hann var mikill pælari og hafði
gaman af alls konar heilabrotum.
Hann var mikill skákunnandi og
þar fundu þeir feðgar, Steini og
Felix, sér sameiginlegt áhugamál.
Verkefnin sem okkur er úthlut-
að á lífsleiðinni eru miserfið. Það
er ekki nema rétt um mánuður síð-
an okkur var boðið í fimmtugsaf-
mæli hjá Steina sem hann hélt með
glæsibrag með hjálp fjölskyldu og
vina. Að sjálfsögðu voru þar í boði
„Steina“-borgarar með öllu og
kaldur á kantinum. Við sáum að þá
var talsvert af honum dregið. Við
áttum þó ekki von á því að enda-
taflið yrði svona stutt.
Að leiðarlokum þökkum við
góða vináttu og ógleymanlegar
samverustundir.
Elsku Claire, Bríet, Felix, Lotta
og fjölskylda. Ykkar missir er
mestur.
Guð gefi ykkur styrk í sorginni.
Tyrkjahópurinn,
Bjarni og Guðbjörg, Einar og
Ása, Sigurður og
Berglind, Stefán og
Hrefna, Steinþór og Elín.
Í dag kveð ég minn kæra vin,
Steinþór, sem háði stutta og
snarpa baráttu við illvígan sjúk-
dóm.
„Tilvera okkar er undarlegt
ferðalag,“ segir í kvæði Tómasar
Guðmundssonar og átti það vel við
um samfylgd okkar Steinþórs.
Saman ferðuðumst við um allan
heim vegna starfa okkar. Steinþór
var einstaklega skemmtilegur
ferðafélagi. Á ferðum okkar mynd-
aðist djúp vinátta og til urðu dýr-
mætar minningar sem við höfum
oft rifjað upp í gegnum árin og sér-
staklega núna, síðustu vikurnar
þar sem hann dvaldist á líknar-
deild.
Steinþór var einstaklega vand-
aður maður. Hann var drífandi,
ákveðinn og fastur fyrir en um leið
hrifnæmur, hjartahlýr og nærgæt-
inn. Steinþór hafði alveg einstak-
lega gaman af lífinu og lagði mikið
upp úr því að öllum í kringum hann
liði vel. Þau sem unnu með Stein-
þóri fundu vel fyrir þessu. Auk
þess að fá góðan samstarfsmann
fengu þau líka traustan og góðan
vin sem stóð með þeim og var annt
um þeirra hag.
Steinþór var mikill fjölskyldu-
maður. Hann gat alltaf tekið sér
pásu, sama hversu mikið var að
gera hverju sinni, sest niður og
rætt mál sem snéru að fjölskyldu-
lífinu. Hann sá ekki sólina fyrir
fjölskyldu sinni og ég mun alltaf
minnast þess hvernig lifnaði alveg
sérstaklega yfir honum þegar
börnin hans þrjú eða Claire bar á
góma.
Ég kveð góðan dreng fullur
þakklætis fyrir samfylgdina.
Claire og börnum hans þremur,
þeim Bríeti, Felix og Lottu, Unni
systur hans og foreldrum, Arndísi
og Baldri, vottum við Lára Björg
samúð okkar og biðjum góðan Guð
að styrkja þau á þessum erfiðu
tímum.
Tryggvi Tryggvason.
Í dag fylgjum við vini okkar,
Steinþóri Baldurssyni, til grafar.
Það er sorg í hjörtum okkar en um
leið erum við þakklátir fyrir þau ár
sem við áttum saman, endalausar
minningar sem við vinirnir eigum
og munu lifa með okkur alla tíð.
Þannig verður Steini með okkur í
framtíðinni. Við strákarnir í 6́6 ár-
ganginum, „smíðaklúbbnum“ höf-
um farið í gegnum lífið með Steina
allt frá því að við vorum litlir strák-
ar í grunnskóla til dagsins í dag.
Við þekktum hann vel og viss-
um hvaða mann hann hafði að
geyma. Hann var samkvæmur
sjálfum sér, traustur og trúr,
uppátækjasamur, ævintýragjarn,
stríðinn, staðfastur, metnaðar-
gjarn, fyndinn og þegar kom að
vitsmunum var hann skarpasti
hnífurinn í skúffunni. Maður fór
ekki í rökræður við Steina illa
undirbúinn því hann hafði alltaf
svör. Í 6. bekk grunnskólans var
Steini farinn að rökræða við
stærðfræðikennarann sinn og gaf
ekkert eftir.
Steini var hjálpsamur og ótal
sinnum var hann maðurinn sem
hringt var í til að fá ráðleggingar.
Hann sagði sína meiningu á skýr-
an hátt og var sanngjarn. Við höf-
um verið með Steina í veiðiferðum,
íþróttum, skólum, ferðalögum og
hvar sem er í lífinu. Þegar við ætl-
um að draga upp mynd af vini okk-
ar til að minnast hans eftir allan
þennan tíma verður málið flókið.
Hann hafði svo víða komið við í
sínu lífi. Inn í líf okkar strákanna
hafði Steini komið svo oft, á mis-
jöfnum tímum og við misjafnar að-
stæður.
Elsku Steini. Þegar fréttin af
andláti þínu barst hittumst við
strákarnir og áttum kvöldstund
saman til að minnast þín. Þrátt
fyrir sorgina og eftirsjá að góðum
vini okkar gátum við líka leyft okk-
ur að skella upp úr af hlátri þegar
við sögðum sögurnar sem þú áttir
með okkur. Þú varst okkur mik-
ilvægur og verður um ókomna tíð.
Þú stóðst þig vel, karl.
Hvíldu í friði. Blessuð sé minn-
ing þín.
Elsku Clarie, Bríet, Felix,
Lotta, Arndís, Baldur og Unnur.
Við vottum ykkur okkar dýpstu
samúð.
Magnús, Gylfi, Haraldur,
Þorsteinn, Frosti, Gunn-
laugur, Erlendur, Vigfús,
Hrafn, Matthías, Runólfur,
Ólafur og Haukur.
Steinþór
Baldursson
 Fleiri minningargreinar
um Steinþór Baldursson bíða
birtingar og munu birtast í
blaðinu næstu daga.
Elskuleg dóttir, systir, móðir, tengdamóðir
og amma okkar,
ÞORBJÖRG HALLDÓRA
GUNNARSDÓTTIR,
andaðist á krabbameinsdeild Landspítalans
mánudaginn 29. ágúst. Útförin fer fram frá
Guðríðarkirkju fimmtudaginn 8. september
klukkan 13.
.
Guðrún Jóhannsdóttir,
Linda Óskarsdóttir, Halldór Magnússon,
Gunnar Magnússon, Sigrún Auðunsdóttir,
Guðbjörg Magnúsdóttir, Ragnar Ingólfsson,
Berglind Óskarsdóttir,
Andri Óskarsson, Lilja Þórarinsdóttir,
systkini og barnabörn.
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
SOFFÍA BJÖRGÚLFSDÓTTIR,
lést föstudaginn 2. september. Útför hennar
fer fram frá Háteigskirkju fimmtudaginn
8. september klukkan 13.
.
Ólafur M. Jóhannesson Þórdís G. Stephensen
Valgarður Jóhannesson Rós Navart Jóhannesson
barnabörn og barnabarnabörn.
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
JÓHANNA VALSTEINSDÓTTIR,
lést 23. ágúst á dvalarheimilinu
Lögmannshlíð. Útför hennar hefur farið
fram í kyrrþey að hennar ósk.
Sérstakar þakkir fær starfsfólk í Kollugerði.
.
Valsteinn Jónsson, Alda Þórðardóttir,
Birgir Jónsson og fjölskyldur.
Elskulegur faðir minn, tengdafaðir og afi,
SIGURÐUR EIRÍKSSON,
Meistaravöllum 19, Reykjavík,
lést á Landspítalanum við Hringbraut 31.
ágúst. Útförin fer fram frá Bústaðakirkju
föstudaginn 9. september klukkan 13.
Blóm og kransar eru vinsamlegast afþökkuð en þeim er vildu
minnast hans er bent á Hjartavernd.
.
Hulda Ósk Sigurðardóttir, Kristján Pálmason
og barnabörn.
Innilegar þakkir til allra þeirra sem sýndu
okkur samúð, vináttu og hlýhug við andlát
og útför okkar ástkæru
ÞÓRU BJÖRGVINSDÓTTUR,
Sléttuvegi 31, Reykjavík.
Sérstakar þakkir til starfsfólks Sólteigs,
Hrafnistu í Reykjavík.
.
Friðrik Jóhann Stefánsson,
Erla Friðriksdóttir, Snorri Þórisson,
Örn Friðriksson, Aðalbjörg Pálsdóttir,
Valur Friðriksson, Ragna Proppé,
Metta Kristín Friðriksdóttir, Jón Sigurðsson,
Björgvin Friðriksson, Brynhildur Benediktsdóttir
og fjölskyldur.
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi og
langafi,
BJÖRN BJÖRNSSON
frá Siglufirði,
Sóleyjarima 3, Reykjavík,
andaðist á hjúkrunarheimilinu Hömrum
5. september. Hann verður jarðsettur frá Grafarvogskirkju
föstudaginn 16. september klukkan 15.
.
Hrönn Björnsdóttir, Jón Pálsson,
Katrín Björnsdóttir, Gunnlaugur Kristjánsson,
barnabörn og barnabarnabörn.