Dagblaðið Vísir - DV - 09.10.2015, Blaðsíða 33

Helgarblað 9.–12. október 2015 Fólk Viðtal 25
Salka Sól Eyfeld er sannarlega stórstjarna á
íslenskan mælikvarða. Hún er ein vinsælasta söng-
kona landsins, höfundur tónlistar í einni aðalsýn-
ingu vetrarins á fjölum Þjóðleikhússins og dómari
í The Voice. Ragnheiður Eiríksdóttir blaðamaður
varði parti úr degi með Sölku þar sem þær spjölluðu
meðal annars um listina, lífið, einelti og femínisma.
V
ið Salka Sól mælum okkur
mót í upptökustúdíóinu
Sýrlandi þar sem hún er
þessa dagana að taka upp
tónlistina úr Hróa hetti.
Þegar ég geng inn í Sýrland heyri ég
söngrödd Sölku og geng á hljóðið.
Hún er að syngja fallegt og angur-
vært ástarlag við einfaldan píanó-
leik. Röddin er mögnuð, dálítið rám
og einlæg. Salka er dálítið eins og
sólin, frámunalega sjarmerandi og
með fádæma aðdráttarafl.
Hún sér mig, knúsar mig bros-
andi og býður upp á kaffi. „Ég fæ
mér bara svona sterkan bolla, er
það ekki í lagi?“ Ég þakka og við
fáum okkur sæti á skrifstofu fullri af
snúrum, tölvum og tækjum. „Æ, við
erum bara aðeins að hita upp,“ segir
hún, „það hefur gengið svo vel með
Hróa hött og tónlistin fengið góða
dóma, að við gátum loksins skellt
okkur á fullt í þessar upptökur.“
Ég set upptöku á símanum í gang
og við byrjum að spjalla um verkefni
Sölku þessa dagana, sem eru fjöl-
breytt og mörg.
„Það er nóg að gera hjá mér, ég
er mjög upptekin en kvarta alls ekki.
Það er gaman að hafa nóg að gera og
ég er svo glöð að geta unnið við það
sem ég helst vil. Sumarið hjá mér fór
í að semja tónlistina fyrir Hróa og
æfa verkið. Svo var frumsýnt og ég
er í öllum sýningunum, mörg kvöld í
viku. Þetta er fyrsta leikhúsverkefnið
mitt en ég var að landa öðru hlut-
verki í gær,“ segir Salka og ánægjan
leynir sér ekki.
Leikhús, útvarp og margt
annað
„Ég má alveg segja frá hlutverkinu,
það er í Djöflaeyjunni sem verður
sett upp í Þjóðleikhúsinu eftir ára-
mót en Baltasar Kormákur og Atli
Rafn ætla að leikstýra. Hlutverkið
er lítið, en ég fæ bæði að leika og
syngja. Þetta verður í fyrsta sinn sem
ég leik á sviði, því í Hróa hetti flyt ég
tónlist en er ekki með leikrullu. Ég
hef áður unnið með Balta, í Ófærð,
sem tekin var upp síðasta vetur. Þar
var ég líka í litlu hlutverki.“
Æfingar á Djöflaeyjunni hefjast
fljótlega og Salka segist mjög spennt
fyrir því að fá að taka þátt í uppsetn-
ingu verks sem hefur lifað lengi í
hjörtum landsmanna.
„Balti sagði mér að hann hefði
hitt konuna sem minn karakter
byggist á og að hún hefði meira að
segja verið dálítið lík mér. Það var
mjög gaman að heyra það. Fyrir
utan vinnuna í leikhúsinu er ég
í Popplandinu á Rás 2 tvo daga í
viku. Mér finnst afskaplega gaman
að vera komin þangað aftur, maður
hættir ekki svo auðveldlega á RÚV.
Það á vel við mig að vera útvarps-
plötusnúður. Svo er ég á fullu með
hljómsveitinni minni, Amabadama.
Airwaves-hátíðin er fram undan
og við spilum heilmikið á henni.
Já, og ég er líka í Reykjavíkurdætr-
um, þó að ég sé ekki mjög virk þar.
Í desember verður líka nóg að gera
hjá mér eins og öðrum söngvurum,
jólahlaðborð og alls konar hátíðir.“
Verkefni fyrir tvo
Ég er farin að stressast upp fyr-
ir hönd Sölku, þvílík stundaskrá!
En hún er hvergi nærri hætt. „Ég er
líka dómari í The Voice. Það er svo
gaman, og fyrsti þátturinn sem var
sýndur fékk frábærar viðtökur. Núna
stendur yfir þjálfun söngvaranna og
tökur eru í fullum gangi, svo verða
beinar útsendingar í nóvember.“
Verkefni Sölku gætu líklega haldið
tveimur vel virkum manneskjum
sæmilega uppteknum. Hún heldur
áfram að segja mér frá The Voice.
„Ég hitti Voice-karl í gær sem hefur
komið nálægt framleiðslu þáttanna
um allan heim. Hann hrósaði mér
svo fallega, sagði að ég væri mann-
eskjan sem Voice þyrfti að hafa í öll-
um löndum, samt skildi hann ekki
orð af því sem ég sagði. Það var mjög
gaman að heyra það.“
Ég spyr Sölku hvort hún verði
aldrei uppgefin af allri þessari
vinnu. „Mér finnst þetta allt svo
skemmtilegt og tími ekki að sleppa
neinu. Ég vil taka þátt í öllu og er
bara mjög þakklát fyrir tækifærin.“
Lífið sem stórstjarna
Fyrir nokkrum misserum vissu
fáir af Sölku en hún hefur sannar-
lega skotist með ógnarhraða upp
á íslenska stjörnuhimininn. Ég
spyr hana næst hvernig það sé að
vera stórstjarna á Íslandi. Sölku
finnst spurningin fyndin. „Vá, það
er fyndið að heyra þig orða þetta
svona. Ég er ekkert afskaplega upp-
tekin af frægðinni. Ég á mína rútínu
og nýt þess í botn að vinna í öllum
verkefnunum mínum. Athyglin sem
hefur fylgt þessu er bara skemmti-
leg, alla vega að langmestu leyti.
Það er samt stórkostleg breyting á
lífi manns að finna að það eru augu
á manni alls staðar.
Ég man eftir einu atviki skömmu
eftir að fólk var farið að þekkja mig
að ég las um það á Twitter að ég
hefði verið í sundi. Ég hafði ekki tek-
ið eftir því að það væri fylgst með
mér í þessari sundferð og fannst
þetta frekar óþægilegt. Varð eig-
inlega bara dálítið lítil í mér. En
þetta vandist og truflar mig ekki í
dag að vita af augunum sem fylgja
mér. Ef fólk gefur sig á tal við mig er
það bara skemmtilegt og á góðum
nótum. Ég er sjálf algjör spjallari og
finnst gaman að kynnast nýju fólki,
svo þetta á alls ekki illa við mig.“
Íslendingar eru gjarnir á að
drekka úr sér feimni og eftir að hafa
setið part úr kvöldi með Sölku, sem
tók brosandi á móti skjalli, spjalli
og faðmlögum frá fullum aðdáend-
um, á krá í borginni, liggur beint við
að spyrja að því hvernig hún upplifi
þær stundir. „Jú, það er alltaf eitt-
hvað um að fullt lið elti mig á rönd-
um, en ég hlæ bara og kvarta ekkert
yfir því. Yfirleitt eru þessi samskipti
svo jákvæð og saklaus.“
Fyrirmynd í góðum siðum
Þegar tólf ára dóttir mín frétti að
ég ætti stefnumót við Sölku Sól,
fékk hún stjörnur í augun og spurði
hvort hún mætti koma með, og
ekki varð hún síður hrifin af því að
móðir hennar væri með símanúm-
er Sölku í skránni. Því miður hafði
skólinn forgang að þessu sinni, en
það er ljóst að dóttir mín og stelpur
á hennar reki eru miklir aðdáendur
Sölku. Hún er svokölluð fyrirmynd.
„Já, það eru margir sem segja það
við mig. Ég hef velt þessu dálítið fyrir
mér. Þegar við hugsum um þetta
orð, fyrirmynd, sjáum við yfirleitt
fyrir okkur afreksmenn í íþróttum
sem lifa heilsusamlegu lífi. Ég vona
frekar að ég sé fyrirmynd á annan
hátt – að krakkarnir sjái sterka konu
í karllægum heimi. Ég er ófeimin við
að vera ég sjálf og segja það sem ég
er að hugsa. Ég ritskoða mig ekki og
það er allt í lagi. Ég vona að krakk-
arnir sjái að það er í lagi að vera ein-
lægur, sama hvað þau taka sér fyrir
hendur, hvort sem það eru íþróttir,
tónlist, leiklist eða annað. Ég finn
sérstaklega fyrir þessu með stelpur,
eins og dóttur þína, og tek því fagn-
andi. Þær koma upp að mér og tala
við mig og senda mér skilaboð. Þetta
er ekkert sem ég lagði upp með eða
ætlaði mér að gera, en skemmtileg
hliðarverkun.
Kannski þróaðist þetta á þennan
hátt því ég var að rappa og það var
ekki mikið um rappstelpur. Ég vona
að ég hafi opnað einhvern glugga
sem sýndi að það má allt, sama
af hvaða kyni þú ert og hver upp-
runi þinn er. Ég er ekki stelpa úr
amerísku fátækrahverfi, en ég má
samt rappa. Ég rappa um það sem
ég upplifi, um minn veruleika –
þannig er ég trú sjálfri mér og fólk
finnur það og veit. Mér finnst þetta
mikilvægast í rappi, að fólk rappi
um reynsluna sína. Sumir búa til
karakter en það er í raun allt annað
fyrirbæri. Ég var til dæmis að kynna
í Eurovision og rappaði um það, við
í Reykjavíkurdætrum sömdum lag
um kynferðisofbeldi, því það er eitt-
hvað sem konur lenda í. Einlægnin
skín alltaf í gegn.“
Stelpur í rappi
Íslenska rappsenan er í mikilli upp-
sveiflu, en strákar hafa verið mun
meira áberandi hingað til. Salka er
þó sannfærð um að þar sé að verða
breyting á. „Þar til nýlega vantaði
stelpur leyfi til að rappa, það var
bara ekki komið. Eftir að Reykja-
víkurdætur, ég og fleiri komu fram,
hefur þetta breyst. Núna er leyfið
komið og vettvangurinn er til staðar.
Þetta þýðir vonandi að fullt af tólf
ára stelpum byrja að rappa núna og
verða 100 sinnum betri en ég eftir
nokkur ár.“
Reykjavíkurdætur eru að
sögn Sölku hálfgert kvenfélag, en
þær hafa staðið reglulega fyrir
rappkonu kvöldum.
„Ég fór síðast sem áhorfandi og
það var ótrúlega mikið af konum
sem komu á svið, voru kannski að
rappa opinberlega í fyrsta skipti,
og stóðu sig frábærlega. Það var
svo mikil stemning í salnum að
eftir hlé tróð fullt af stelpum upp
sem höfðu bara komið til að horfa
en áttu rapptexta í fórum sínum og
gátu ekki látið tækifærið fram hjá
sér fara. Þegar ég horfði yfir hóp-
inn áttaði ég mig á að það eru jafn-
vel fleiri stelpur en strákar að rappa
á Íslandi. Það leit að minnsta kosti
þannig út.“
Heldur með konum
Salka er mikil stuðningskona
kvenna almennt og segist finna fyrir
því að sterkar og flottar stelpur eru
að verða meira og meira áberandi í
menningarlífinu.
„Ég er búin að ákveða að halda
með stelpum í hverju sem þær
taka sér fyrir hendur. Ég nenni ekki
gömlu klisjunni um að konur séu
konum verstar. Ég reyni alltaf að
peppa stelpur upp, hvort sem það er
í samtölum, á Twitter, í viðtölum eða
annars staðar. Við Saga Garðars og
Steiney Skúladóttir vorum einmitt
að ræða það um daginn hvað strák-
ar virðast duglegri við að búa sér
til skjallhópa og hvetja hver annan.
Stelpur eru gjarnari á að vera í
samkeppni sín á milli. Það er samt
eitthvað í loftinu núna, samkenndin
milli listakvenna er að aukast og ég
vil ýta undir það.“
Appelsínugula myndin
Það vakti athygli að Salka Sól tók
þátt í samfélagsbyltingunni á
Beauty tips, þar sem notendur Face-
book birtu ýmist gular eða app-
elsínugular notendamyndir til að
vekja athygli á kynferðisofbeldi.
Salka birti þar appelsínugula mynd
sem táknaði að hún hefði sjálf upp-
lifað kynferðisofbeldi. Ég spyr Sölku
út í þetta, hún andar djúpt og tekur
sér smá tíma í að byrja að segja mér
frá.
„Það tók smá tíma að koma mér
í að birta myndina. Ég var ekki sú
fyrsta í þessu átaki og ekki númer
tvö heldur – ég hugsaði málið lengi.
Það er svo skrítið að upplifa hræðslu
við viðbrögð, en mér fannst þessi
samkennd í þjóðfélaginu svo mögn-
uð og tók ákvörðun um að birta
myndina. Ég fékk samt ekki þörf
eða löngun til þess að skrifa um það
sem ég varð fyrir eða fara út í smá-
atriðin, en vegna samkenndarinnar
fannst mér ég loksins geta sagt þetta
upphátt. Að ég hefði orðið fyrir kyn-
ferðisofbeldi. Ég er búin að vinna
úr minni reynslu og taka sjálfa mig
í sátt og vonaðist til þess að mín
mynd fengi kannski einhvern ann-
an til að hugsa og gera eitthvað í
Ragnheiður Eiríksdóttir
ragga@dv.is
Umræðan skiptir máli Salka Sól hefur tekið þátt í aðgerðum gegn þöggun á samfélags-
miðlum. Hún hefur bæði komið fram sem þolandi kynferðisofbeldis og eineltis.
„Ég er ekkert
afskaplega
upptekin af frægð-
inni. Ég á mína
rútínu og nýt þess
í botn að vinna í
öllum verkefnun-
um mínum.