Dagblaðið Vísir - DV - 05.06.2015, Síða 27

Umræða Stjórnmál 27Helgarblað 5.–8. júní 2015
Graníthöllin
Legsteinar
Hér hvílir
Rósa Margrét Jónsdóttir
f. 10. 2. 1924 d. 21. 3. 2013
Minning þín er ljós í lífi okkar
Hér hvílir
Rósa Margrét Jónsdóttir
f. 10. 2. 1924 d. 21. 3. 2013
Minning þín er ljós í lífi okkar
Mikið úrval
fallaegra Legsteina
Opnunartími: mánudaga - föstudaga 900 til 1800
laugardaga 1100 til 1600
555 3888Bæjarhrauni 26 220 Hafnarfirði
Þarf að rétta af legsteininn?
Graníthöllin tekur að sér að rétta af legsteina
sem eru farnir að skekkjast.
Hafðu samband við sölumenn okkar fyrir
nánari upplýsingar.
Þarf að endurnýja letrið?
Er letrið farið að mást úr?
Hafðu samband við okkur og við gerum þér
tilboð í endurmálun legsteinsins.
Almennilegt íslenskt grobb erlendis
Þar lenti Pétur á tali við mann
og konu sem buðu honum að
borði sínu, og var maðurinn svara­
góður „og hlýðinn á mál mitt.“ En
það, að menn vildu hlusta á hann,
taldi Pétur að sjálfsögðu til mann­
kosta. En á meðan þeir ræddust
við stal kona mannsins pening­
um úr vasa Péturs, og er hann varð
þess var og heimtaðu eigur sínar
aftur sló í brýnu, og spruttu upp
tveir dólgslegir menn og veittust
að Pétri „sem ég svaraði með því
að slá þeim saman svo báðir lágu
í öngviti.“
Til að gera langa sögu stutta þá
brutust upp úr þessu út allsherjar­
átök þar á næturklúbbnum, og var
fyrst beitt skotvopnum, þ.e.a.s.
menn skutu bjórglösum og öðru
lauslegu, Pétur einn á móti öllum
hinum; hann bar af sér uns danska
þraut skotvopnin. „Þá lagði ég til
atlögu og hafði ég hendur á sum­
um en aðrir komust undan út um
dyr og glugga.“ Er Pétur stóð einn
eftir kom lögreglan, hlekkjaði
Pétur á höndum og fótum og færði
í tukthús – Kjöbenhavns Fæst.
„Dette snak om Herr
Skallagrímsson“
Morguninn eftir var Pétur Hoff­
mann svo leiddur fyrir dómara,
en brást við hinn versti er dóm­
arinn „gráhærður öldungur, und­
ur penn“ vildi sekta Íslendinginn,
sem að sjálfsögðu sagðist bara
hafa verið að verja hendur sín­
ar. Var honum því á ný hent í
dýflissu, og svo aftur dreginn fyr­
ir dómarann. Er hann var kom­
inn þar í þriðja sinn og tilkynnt
enn senn sem fyrr að hann ætti
að borga 50 króna sekt, og sagt að
það væri ekki mikið fyrir að hafa
„slegið niður flest fólkið á næt­
urklúbbnum og brotið þar allt og
bramlað og síðan veitt dönsku lög­
reglunni mótspyrnu á ókúltíver­
aðan hátt“ þá svaraði Pétur Hoff­
mann og sagðist taka dæmi „af
Agli forföður mínum Skallagríms­
syni. Hann hefði jú klórað auga úr
Ármóði skegg. Og það hefði jú ver­
ið akkúrat það, sem hann átti að
gera, því það var tekið illa á móti
honum til að byrja með. /…/ Og þó
hann seldi líka upp framan í Ár­
móð skegg, þegar hann var orðinn
ofurölva, þá hefur kannski farið af
honum mesta fágunin við drykk­
inn eins og af flestum öðrum.“
Á endanum greip dómarinn
fram í fyrir Íslendingnum: „Nu er
det nok med dette Snak om Herr
Skallagrimson. Det har sandsyn­
ligvis sket i gaar og saa har det
været Dommer Jensen som dömte
ham.“
Við þessa fákunnáttu dómarans
í Egils sögu gafst Pétur upp, greiddi
sektina og kvaddi staðinn. „Þó ekki
án nokkurra heitinga í garð Dana,
sem dómarinn tók mjög nærri sér
að hlýða á.“ Ég held að þessi bók sé
klassík, Þér að segja. Eða kannski
ættum við að segja að hér sé á
ferðinni gömul saga og ný. n
Stefán Jónsson Fréttamaður, alþingismaður og rithöfundur. Hann lagði gjörva hönd á margt.
Veraldarsaga Péturs Hoffmanns
„Skrifuð af miklu listfengi og húmor.“