Berklavörn - 01.06.1946, Blaðsíða 45

Berklavörn - 01.06.1946, Blaðsíða 45
Frá Reykjalundi: ViS rennibekkina. uð, hún er háinark ósvífninnar. Það er hún. Þegar klukkan sló átta, reis ungfrúin á fætur, rétt úr sér og mælti upphátt: Ég vildi að hann væri dauður! Hún þekkti vart þessa annarlegu rödd. Skelfingu lostin lét hún sig falla í stólinn, birgði andlit í höndum sér og grét. Síminn hringdi. Ungfrúin bar hann að eyra sér og mælti, með rödd, sem hún hafði ekki fullt vald á: Halló! Ó! ert það þú. — — Nei, elsku bezti, ég vissi ekki að hún væri svona margt, ég sat og var að lesa í bók. — — Hvað segir þú góði? Ertu orðinn veikur af kvefi, ó, hvað það er — — —. Nei, auð- vitað gazt þú ekki komið. Þú mátt alls ekki fara út, veðrið er svo hráslagalegt.--------- Viltu lofa mér því að fara strax að hátta, drekka kamillute og taka inn kamfóru. Láttu á þig trefil, helzt ullartrefil um hálsinn---------og heyrðu, mældu þig, það er vissara.--------Já, og góða nótt elskan mín. Þakka þér fyrir að þú mundir eftir mér og símaðir til mín. Fljótan og góðan bata, af alhuga óska ég þér góðs bata vin- ur minn. Góða nótt! ★ Skrítlar A: Ég ætla að trúa þér fyrir dálitlu, vinur minn. B: HvaS er þaS. A: Ég er alveg félaus í augnablikinu og þarf aS fá 100 krónur aS láni. B: Þér er óhætt aS treysta inér. Eg segi engum frá því. Frú A (hringir til eins af kunningjum mannsins síns): ViljiS þér ekki gjöra okkur þá ánægju, aS líta til okkar í kvöld. Klukkan átta verSur sungiS dálítiS (og spilaS. Klukkan tiu borSum viS svo kvöldverS. Kunninginn: Þakka ySur kærlega frú. Ég kem þá um tíu leytiS. Nonni litli: ÆtlarSu aS borSa miSdagsmat hjá okkur. Gísli: Af hverju spyrSu aS því, góSi minn? Nonni litli: Af því aS pabbi kom rétt áSan fram í eldhús og sagSi: ÞaS er alveg sama hversu afundinn ég ■er viS Gísla. Honum dettur ekki í hug aS fara. • Drengurinn: Pabbi, hefurSu aldrei látiS tannlækn- jnn draga úr þér tönn? FaSirinn: Jú, hundruSum saman, hundruSum saman. Hann: Ég skil ekkert í, aS þér skuli leiSast. Mér .finnst svo ljómandi skemmtilegt hér. Hún: Þér, já. — Þú ert líka ■ meS mér. BERKLAVÖRN 29
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Berklavörn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Berklavörn
https://timarit.is/publication/1220

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.