Ráðunautafundur - 15.02.1997, Qupperneq 222

Fjöldinn var ekki mikill en hníslar berast út með saur og ná smithæfu stigi á nokkrum dögum
eða vikum. Gripirnir sýkjast við það að éta ofan í sig saurmengað fóður. Líklegt þykir að smit
hafi borist milli uxanna þegar þeir voru ungir saman í stíu. Ormalyf hafa hins vegar engin
áhrif á hnísla (4).
2. tafla. Vanþrif sem komu upp í uxum í tilraun 1994-1996.
Dagsetn. Vanþrif Orsök Fjöldi Meðhöndlun
8. júní 1995 Skita ? 1 Evolyt blanda í 5 daga
25. okt. 1995 Skita ? 1 Evolyt blanda einu sinni
8. nóv. 1995 Hrúður/sár við halarót Lús 36 Spjaldhryggur, malir, hali og ofanverð læri klippt, grænsápuþvottur og græðandi krem (Topisin) borið á sár
5.jan. 1996 Bólga í öðru framhnénu Fal! ? 1 Sprautaður af dýralækni með Fortecorten (steri) og Romefen (bólgueyðandi lyf)
15. mars 1996 Hrúður/sár við halarót Lús 5 Grænsápuþvottur og græðandi krem (Topisin) borið á sár
Mœlingar og sýnataka
Hvert tímabil í tilrauninni nær yfir tvær vikur. Daglega var sýni úr böggunum safnað saman í
samsýni sem tekið var hálfsmánaðarlega. Kjamfóðursýni var tekið á sama tíma, einnig leifa-
sýni frá gripunum til að kanna þurrefnisprósentu leifanna. Uxarnir voru vigtaðir á tveggja
vikna fresti og brjóstummálsmældir frá því þeir fóru á bása.
Hey- og kjarnfóðurmælingar hófust 18. október 1994. Þegar kálfarnir voru saman í stíu
var heyið vigtað tvisvar til þrisvar í viku ásamt leifunum frá þeim. Tölur yfir átið þessa þrjá
fyrstu mánuði eru meðaltalstölur úr hverri stíu. Þegar kálfarnir fóru á bása var hey og heyleifar
frá þeim vigtað ljórum sinnum í viku. Upphaflega var gjöfin miðuð við 10% leifar en síðar var
viðmiðunin 15%. Dagskammturinn var vigtaður og gefinn allur í einu (á morgnana), síðan var
sópað að gripunum.
Kjarnfóður og kjarnfóðurleifar voru vigtuð. Tölur yfir átið þrjá fyrstu mánuðina eru
meðaltalstölur úr hverri stíu. Þegar kálfarnir fóru á bása að loknu mjólkurskeiði hélt helm-
ingurinn áfram á kjarnfóðri þrjá mánuði til viðbótar. Dagskammturinn var gefinn allur í einu
(á morgnana).
Útreikningar
Notaðai' voru efnagreiningatölur um meltanleika þurrefnis og meltanleika lífræns efnis í hey-
og beitarsýnum samkvæmt eftirfarandi jöfnum:
FE/kg þe. = (0,025 x meltanl. þe. - 0,561) / 1,650
FEm/kg þe. = ((meltanl. lífr.efnis x 36) x 0,6 x (1 + (0,004 x (q - 57))) x 0,9752 ) / 1650