Svava - 01.09.1902, Blaðsíða 28

r
130 SYAYA Y, 3.
mílur til Fort Enterprise, 1. Septembov hyvjaði landferð-
in, og1 var sú fðr ein af liinum ægilegri ferðum,
sem norðurfarasagan greinir frá.
Þegar þeir voru komnir einar 12 mílnr af landleið-
inni,skall á snjóbyhir, sem stóð yfir í tvo sólarhringa.
Þoir reyndu að skýla sér gegn illviðrinu með Jjví að vefja
sig í skinnfeldum og ábreiðum, en hvorki gátu þeir náð
sér í mat né kvoykt upp eld. Þegar veðrinu lægði,
lögðu þeir upp, cn nú gekk ferðin mjög seint, vegna
ófærðar og snjóbleytu. Mennirni r sem báru bátana, voru
næsta óánægðir yfir byrði sinni; og haldið var, að þeir
hel'ðu af ásettu ráði, látið annan bátinn detta til jarðar,
svo hann stór-skemdist, til þess að þurfa ekki lengur að
hafah'ann í eftirdragi. Iiinar ógurlegu þrautir og bágindi,
som þeir urðu að þola,gerðu þá næstum frávita. Þótt Frank-
lín marg aftæki, að báturinn væri skilinu eftir, þá fékk
liann Jjví ekki ráðið. Á næstu þrem vikum, komust Jpeir
Htið áleiðis í liinum norðlœgu óbygðum. Það var ekki
einungis kuldjnn og þreytan, sem svarf að þeiru, heldur
liðu þeir stöðugt hungur. Það skifti svo dögum, aðþeir
höfðu ekkert sér til munns að leggja, nema viðbjóðslega
og tormelta mosategund; og svo gekk hungrið nœrri þeim,
að þeir reyndu að slökkva hungur sitt með skóxæflum af