Svava - 01.09.1902, Blaðsíða 34

SYA VA
136
V,3.
I öndverðum júnímánuði 18?7, kom hann til Sjn'ls-
Lorgen og skildi þav eftir skip sitt en lagði þaðan ú stað,
ú bátum sínum, norður í höf. Eftir þrjá daga komu
þeir að ísnum, en liann var bœði ósléttur og sunduv
skorinn; þar að auk ýmist rigndi eða snjóaði til skiftis,
og stöðug þokuveður, svo ferðin gekk þeim seint.
Brátt urðu þeir þess vísari, að ísinn dreif með meiri
hraða til suðurs, en þeir komust áfram á yfirborði hans,
ti! norðurs. Eða með öðrum orðum, þeir höfðu farið
292 mílur eftir ísnum, en voru þó ekki nema 170 mílur
frá skipinu. Parry sá sór því ekki anuað fært, en snúft
aftur við til skipsins. Hann hafði komist lengst norður
á 82° 45’, og hafði enginn áður kornist svo langt.
Árið 1849, lagði Sir John Koss á stað í norðurfór á
á litlu gufuskipi, sem viuur hans, Sir Eelix Booth, lagði
lionum til. Skip þetta hót „Victory", og réð fyrir því
bróðursonur Eoss, James Ciark Ross, að nafni. Þetta
vur í fyrsta sinn, að gufuskip var haft á rannsóknarferð-
um til norðurskautsins. I ágústmánuði komu þeir til
Lancaster-sundsins, og héldu áfram vestur til Boothia-
flóans. Þ.ir fundu þeir góða höfn, sem þeir nefnduEelix
Ilarbor, og höfðu þir vetursetu. En ekki gátu þeir
losað skipið úr ísnum, fyr en í september næsta ár. Og