Ægir - 01.04.2016, Page 11

11
fyrir soðninguna en ef lands-
menn fengju fiskinn á sama
verði og útgerðin. „Krafa okkar
er að þeir sem ráða yfir veiði-
heimildunum greiði sama verð
fyrir fiskinn og aðrir fiskverk-
endur. Þeir geta eftir sem áður
haft ráðstöfunarréttinn yfir afl-
anum en þeir eiga að greiða
markaðsverð fyrir fiskinn.“
Meiri harka
Árni segir samskipti útgerða við
sjómenn einkennast af meiri
hörku en áður. Hann bendir á
að með tæknibreytingum síð-
ustu áratuga hafi störfum sjó-
manna snarfækkað og að mest
fækkun hafi orðið um borð í
uppsjávarskipum.
„Á árum áður komu meðal-
skipin með um 500 lestir af
uppsjávarfiski eftir hverja ferð
og þá voru 12-14 manns á
hverju skipi og allir höfðu það
þokkalega gott. Í dag kemur
eitt skip með átta mönnum
með sama afla að landi og 6
skip með 70 til 80 mönnum um
borð gerðu áður. Ég neita því
ekki að laun í uppsjávarveiðum
hafa verið mjög góð og hvergi
betri en einmitt þar. Samt er
erfitt að skilja gríðarlega hörku
útgerðanna sem vilja sífellt vera
að fækka í áhöfnum. Maður
myndi skilja þetta betur ef
reksturinn væri á heljarþröm-
inni en svo er alls ekki.“
Aðspurður um brýnustu
verkefni stéttarfélaga skip-
stjórnarmanna segir Árni þau
vera að koma samskiptum út-
gerða og stéttarfélaga sjó-
manna á svipað stig og hjá öðr-
um starfsstéttum í landinu.
„Útgerðarmenn gera engar
rósir án sjómanna og sjómenn
væru fljótir að daga uppi ef það
væru engar útgerðir. Þess
vegna eiga menn að standa
saman,“ segir Árni Bjarnason
um leið og hann sendir sjó-
mönnum og fjölskyldum þeirra
sínar bestu kveðjur á sjómanna-
daginn.
www.matis.is
H
V
ÍT
A
H
Ú
S
IÐ
/S
ÍA
–
1
5-
20
76
Hugsaðu
inn í boxið ...
Flest nýsköpun felst í að koma auga á nýja möguleika í því
sem fyrir er. Finna not fyrir það sem áður var hent. Sjá tengingar
sem aðrir sjá ekki. Okkar hlutverk er að auðvelda þeim sem
þetta geta að pakka hugmyndunum sínum inn og koma þeim
í framkvæmd, okkur öllum til hagsbóta.
Matís er öflugt þekkingarfyrirtæki sem
sinnir ölbreyttu rannsóknar-, þjónustu-
og nýsköpunarstarfi.
„Krafa okkar er að þeir sem ráða yfir veiðiheimildunum greiði sama
verð fyrir fiskinn og aðrir fiskverkendur. Þeir geta eftir sem áður haft
ráðstöfunarréttinn yfir aflanum en þeir eiga að greiða markaðsverð fyr-
ir fiskinn,“ segir Árni.