Kiwanisfréttir - 01.12.1996, Page 14
'/Ctnnt innan /Oh4hís\
Að loknu þingi okkar langar mig til að
deila með ykkur félagar, stöðu kvenna
innan hreyfingarinnar hér á landi. Það
er dapurt til þess að hugsa að félagi
okkar þurfi að koma í pontu og tjá
okkur um þá tilfinningu sína að um
mótbyr sé að ræða innan hreyfingar-
innar vegna kynferðis viðkomandi.
Ef við lítum aðeins til baka og
reynum að glöggva okkur á hver staða
konunnar í hreyfingunni hefur verið
og hvað hugsanlega liggur til grund-
vallar þessari tilfinningu, þá verðum
við að fara aftur til þess tíma er Allen
Browne, stofnandi Kiwanis, taldi að
hverskonar bræðraklúbbur hentaði
kaupsýslumönnum. Hverjir voru
kaupsýslumenn? Það voru karlar því
konan var heima að hugsa um bónda
sinn og börn. Þær betur efnaðari
höfðu að sjálfsögðu þjónustufólk, en
þær minna efnuðu þurftu að vinna úti
og þá í verksmiðjum sem öllu áttu að
breyta í hinum vestrænu þjóðfélögum
þess tíma. Það gefur því auga leið að
ekki var verið árin 1914-15, að skipu-
leggja samtök þar sem konur hefðu
rétt til þátttöku til jafns við karla.
Tökum ummæli sem viðhöfð voru
í amerískum Kiwanisklúbbi árið 1974
um að sérstakt fyrirbæri vofði yfir.
Frjálshyggjukonan sem átti að vera :
„ákveðin, frek, herská, ögrandi, men-
ntuð, sjálfstæð og merkilegt nokkuð,
hún var talin hæf. Á hinn bógin var
hún talin dragbítur á Kiwanishreyf-
inguna. Það var enginn vafi á hvert
kynferði meðlimanna átti að vera. Fé-
lög eins og Kiwanisklúbbarnir voru
hefðbundin karlasamfélög þar sem
markmið voru sérhönnuð fyrir karla
af körlum. Látum þessar staðreyndir
áfram vera sögulegar staðreyndir, en
nú er öldin önnur og konur eru virkir
þátttakendur í viðskiptum. Þær eru
forstjórar, framkvæmdastjórar, eig-
endur fyrirtækja og stjórnendur á
ýmsum sviðum. Með öðrum orðum
þær eru ekki lengur bara heima.
Hvað með aðild kvenna að rót-
grónum klúbbum? Persónulega tel ég
heillavænlegra að breyta ekki stærstu
klúbbunum hér með því að gera þá að
blönduðum klúbbum. Alls ekki í
stærstu bæjunum. Málið snýst þó ekki
Þórhildur Svanbergsdóttir
um þá tilfinningu að verið sé að troða
einhverjum um tær. Miklu frekar um
samvinnu og að flýta sér hægt í þess-
um málum. Þetta er skoðun mín eftir
heimsóknir í hefðbundna karlaklúbba
hér á landi en ég nýti mér lærdóms-
ríkar og ánægjulegar móttökur þar til
að byggja á í framtíðinni.
Síðan eru hins vegar félagar innan
hreyfingarinnar sem líta á aðild óháða
kynferði. Það þótti þó ástæða til að
taka það fram á Heimsþingi 1987, að
gera ráð fyrir sömu skilyrðum fyrir
aðild að öllum Kiwanisklúbbum inn-
an Alþjóðasambandsins og að hver
klúbbur hefði vald til að ákveða hverj-
ir fengju aðild. Hvað lesl þú út úr
þessu og því sem á eftir kom: „að
þessu væri á engan hátt beint gegn að-
ild kvenna að Kiwanisklúbbum“? Var
ástæða til að taka þetta sérstaklega
fram?
Líttu síðan á bæklingin sem Um-
dæmið Ísland-Færeyjar hefur gefið út,
„Hvað er Kiwanis“? Þar stendur að
Kiwanis sé alþjóðleg þjónustuhreyf-
ing aðila sem hafa áhuga á því að taka
virkan þátt í að bæta samfélagið. Það
er heldur ekki tíundað sérstaklega um
kvennaklúbba í kaflanum um hreyf-
inguna í nútíð og fortíð. Þetta líst mér
ljómandi vel á. Hins vegar er það
hlutverk og skylda allra Kiwanis-
félaga að fjölga í hreyfingunni og leita
að konum og körlum sem vilja starfa
með okkur að útbreiðslu þess sem
Kiwanishreyfingin stendur fyrir: „Að
láta andleg og mannleg verðmæti
skipa æðri sess en verðmæti af verald-
legum toga spunnin.“ Snýst ekki
málið um það?
Kona snúðu vörn í sókn. Nýttu þér
heimspeki Allen Brownes: „ÁRÆÐI
GEFUR ÁRANGUR“ fyrir þig og
gerðu hana að heimspeki manngildis.
Gerðu þig sýnilega. Bjóddu þig fram
til æðri embætta ef þú æskir þess.
Hættu að væla! Farðu að vinna og
skapaðu grundvöll fyrir frekari
samvinnu. Sýndu fordæmi fyrir því
hvernig hægt er að ná betri árangri
með samvinnu. Láttu verkin tala!
Engin getur gert það fyrir þig. Enda
getur það ekki verið ósk þín að aðrir
vinni að því fyrir þig að þínar eigin
óskir og væntingar gangi eftir. Farðu
að starfa innan hreyfingarinnar af því
að þú ert fyrst og fremst einstaklingur
sem hefur valið þér að starfa innan
Kiwanis, vegna þeirra markmiða sem
hreyfingin hefur sett sér og þeirra hæfi-
leika og mannkosta sem þú ræður yfir.
Kiwanishreyfingin leggur áherslu á
manngildi og eflingu samfélags-
kenndar meðal félaganna. Eg get ekki
lesið út úr þessu að það eigi eingöngu
við um annað kynið. Komdu fram
sem Kiwanisfélagi. Kynntu þig sem
Kiwanisfélaga. Hættu að tala um það
að þú sért kona, það sjá það allir.
Hvenær heyrir þú karl innan hreyfin-
garinnar benda öðrum félögum á það
að hann sé karl?
Hitt er ljóst að það er munur á
okkur, bæði líffræðilegur og hins
vegar hvernig við vinnum og hvaða
tíma við höfum til þess að vinna þau
störf sem okkur eru ætluð sem virkum
félögum. Mér finnast orð Jóns Sig-
urðssonar höfða til okkar er hann
sagði: „Sameinaðir stöndum við,
sundraðir föllum við.“ Þannig náum
við árangri. Látum aðra menn-
ingarheima líta til okkar og segja:
„Svona viljum við félagar í Kiwanis
vinna saman, konur og karlar.“
Til félaga minna af sama kyni legg
ég til:
Förum fram völlin sem Kiwanis-
félagar, konur erum við.
Sjáumst í staifi og leik, allirfélagar
Þórhildur Svanbergsdóttir
Kiwanisklúbbnum, Emblu, Akureyri
14
KIWANISFRÉTTIR