Dagblaðið Vísir - DV - 30.06.2017, Qupperneq 16

16 fólk - viðtal Helgarblað 30. júní 2017
Okkar kjarnastarfssemi er
greiðslumiðlun og innheimta.
Hver er þín?
515 7900 | alskil@alskil.is | alskil.is
Síðan 2006
fæddust og þar til Brynjar var jarð-
aður gengum við í gegnum hluti
sem mig óraði ekki fyrir að hægt
væri að upplifa og komast heill frá.
Við fórum í gegnum allan tilfinn-
ingaskalann nokkrum sinnum,“
segir Benedikt.
Húsnæði spítalans sprungið
Bæði eru sammála um að starfið
sem unnið er á barnaspítala
Hringsins sé „ótrúlegt“. Að sama
skapi segja þau að húsnæðið sé
löngu sprungið. „Í vor voru mest
23 börn á deildinni. Sólin skein inn
og það var varla hægt að hreyfa sig.
Öllum börnunum fylgja foreldr-
ar, tæki og tól. Það merkilega við
þetta er að þrátt fyrir að hjúkrunar-
fræðingarnir, sem eru oftar en ekki
eru of fáir, eru á hlaupum alla vakt-
ina og alltaf glaðir, tilbúnir að að-
stoða og gera allt sem þarf að gera
af mikilli fagmennsku.“
Heiðar útskrifaðist af spítalan-
um og fór heim með foreldrum
sínum þann 19. maí síðastliðinn.
Þá var hann búinn að vera á vöku-
deildinni í 15 vikur og þrjá daga og
orðinn 3.144 grömm. Heiðar hefur
verið duglegur að stækka og í dag
nærist hann eingöngu á brjósta-
mjólk og er orðinn 3.860 grömm.
Heiðar er enn með súrefnis-
aðstoð en foreldrar hans vona að
hann losni alfarið við hana á næstu
dögum eða vikum. Þá er vel fylgst
með augum Heiðars og er útlitið
gott varðandi sjónina. Hann verð-
ur í vikulegri skoðun fram á haust.
Þegar börn fæðast svona mikið fyrir
tímann þroskast augun í andrúms-
lofti í stað legvatns. Því þarf að fylgj-
ast vel með sjóninni, frá 32. viku, og
bregðast hratt við ef eitthvað er ekki
alveg eins og það á að vera.
Lífið heldur áfram
Ingunn og Benedikt segja að fyrstu
dagarnir eftir að þau komu heim af
spítalanum hafi tekið mikið á and-
legu hliðina. Samhliða því fundu
þau fyrir gríðarlegri þreytu sem þau
eru viss um að hafi verið blanda af
spennufalli og uppsafnaðri þreytu
mánuðina á undan.
„Maður finnur auðvitað mun
eftir að hafa verið með Heið-
ar í svona vernduðu umhverfi.
Við vorum reyndar með hann í
átta nætur í svokallaðri aðlögun á
barnaspítalanum áður en við fór-
um heim. Það hjálpaði mikið. Við
erum líka orðin miklu rólegri núna
og hlutirnir eru smátt og smátt að
komast í rútínu.“
Þá eru þau sammála um að það
hafi verið gott að finna stuðning frá
fólki sem hefur gengið gegnum sam-
bærilega lífsreynslu. Fjölskyldan
ætlar að taka því rólega í sumar.
Fara á fótboltamót með stóru systur
og mögulega í smá ferðalag innan-
lands í ágúst ef Heiðar verður þá
búinn að losna við súrefnið.
„Það er gott að finna að lífið
heldur áfram. Það á eftir að taka
langan tíma að komast yfir þetta,
ef það gerist þá nokkurn tíma. En
við erum á sama tíma þakklát fyrir
Heiðar Má, vökudeildina og starfs-
fólk barnaspítalans.“
Að lokum hvetja þau lesendur
til að heita á Benedikt sem ætlar að
taka þátt í Reykjavíkurmaraþoninu
í ágúst. Hann hleyptur til styrktar
barnaspítalasjóði Hringsins. Fram-
lög úr sjóðnum hafa bjargað mörg-
um mannslífum í gegnum árin. Þar
á meðal lífi sonar þeirra, Heiðars
Más. n
Stolt móðir Ingunn nýtur þess að fylgjast með
syni sínum vaxa og dafna. Mynd dV eHf / Sigtryggur Ari
Penninn sýnir glögglega hversu agnarsmár Heiðar Már var Myndin er tekin þegar hann var 25 daga gamall. Mynd Úr einkASAfni
„Maður finn-
ur auðvitað
mun eftir að hafa
verið með Heiðar
í svona vernduðu
umhverfi.