Víkurfréttir - 18.12.2003, Qupperneq 51

vegna málaferla við Rainbow
Navigation eins og frægt er orð-
ið. „Samskip“ fékk þessa flutn-
inga og í kjölfarið var ég gerður
að svæðisstjóra í Bandaríkjunum
með aðsetur í Norfolk í Virginíu
þar sem ég var í eitt og hálft ár.
Ég kom aftur heim til Íslands síð-
ari hluta ársins 1993 um það leyti
sem Landsbankinn var að taka
yfir rekstur Samskipa og Sam-
band Íslenskra Samvinnufélaga
var að leysast upp.“
Skemmtilegur tími
Eftir að Björn kom heim frá
Bandaríkjunumveitti han dóttur-
fyrirtæki Samskipa sem hét Sigla
forstöðu með það verkefni að
reka skip í eigu Samskipa sem
ekki voru í hefðbundnum sigl-
ingum á vegum Samskipa. „Á
þessum tíma átti sér stað mikil
endurskipulagning hjá fyrirtæk-
inu og mikið af fólki var sagt
upp. Þessi tími var mjög erfiður
og krefjandi, en um leið mjög
skemmtilegur. Þarna voru mjög
færir stjórnendur sem voru að
stíga sín fyrstu skref, s.s. Baldur
Guðnason eigandi Sjafnar ehf ,
sem situr í stjórn Eimskipafé-
lagsins SH og fleiri fyrirtækja í
dag og Róbert Wessman forstjóri
Pharmaco sem á þessum tíma var
að byrja sinn stjórnunarferil.
Skútunni stýrði Ólafur Ólafsson
stjórnarformaður Samskipa, sem
oft er nefndur í íslensku við-
skiptalífi,“ segir Björn.
Hálfleiddist í Færeyjum
Björn fluttist til Færeyja árið
1994 þar sem verkefni hans var
að setja upp samsiglingakerfi
Samskipa og Skipafélags Fær-
eyja „Það var lagt geysilega hart
að mér að fara út og ég sló til. Ég
bjó í Færeyjum í 14 mánuði og
mér hálfpartinn leiddist mér þar.
Það var líka erfitt að taka fjöl-
skylduna með þarna út og má
segja ópraktískt, því börnin fara
að læra tungumál sem þau geta
bara nýtt sér þarna úti,“ segir
Björn en eftir nokkurra mánaða
starf í Færeyjum hefur gamall
kunningi Björns samband við
hann og bíður honum starf. „Í
gegnum starf mitt hjá Skipadeild
Sambandsins kynntist ég Svía
sem var að vinna að sérverkefn-
um um alla Evrópu í flutninga-
bransanum og þessi ágæti maður
hafði samband við mig síðla árs
1995 og bauð mér vinnu í Ástral-
íu. Svíinn hafði nýtekið við sem
forstjóri skipafélags sem starfaði
í Ástralíu og Nýja Sjálandi, sem
var í eigu franskra aðila og dótt-
urfyrirtæki mjög stórs fyrirtækis
þar í landi.“
Bauðst vinna í Ástralíu
„Mér fannst verkefnið mjög
spennandi og sló til, en þetta var
erfið ákvörðun því ég hafði unn-
ið hjá Skipadeild Sambandsins
og síðar Samskipum frá því ég
var 15 ára gamall,“ segir Björn
þegar hann er spurður hvort það
hafi verið erfið ákvörðun að taka
við starfi hjá skipafélagi í Ástral-
íu. „Ég leit á þetta sem tækifæri
og hugsaði með mér að það væri
hollt hverjum manni að söðla
um. Ég hugsaði einnig til föður
míns sem starfaði sem stöðvar-
stjóri hjá Esso á Keflavíkurflug-
velli í 47 ár. Pabbi sagði við mig
að hefði hann mátt ráða þá hefði
hann kannski viljað breyta til um
vinnu. Hann hvatti mig til þess
að stökkva á tækifærin sem ég og
gerði í þessu tilviki,“ segir Björn
og tekur fram að hann sjái ekki
eftir þessari ákvörðun sinni.
Flugið tekur sólarhring
Í febrúar 1996 hélt Björn af stað
til Ástralíu, en hann fór til að
byrja með án fjölskyldunnar. „Ég
samdi við fyrirtækið um að ég
fengi þriggja vikna frí á þriggja
mánaða fresti, en í raun má segja
að ég hafi verið að vinna þessar
þrjár vikur þegar ég var í fríi. Í
samningnum var kveðið á um að
ég tæki við föxum í fríum á Ís-
landi og faxtækið stoppaði ekki.
Tímamismunurinn á milli Íslands
og Ástralíu eru 11 tímar og á
milli Nýja Sjálands og Íslands 13
tímar þannig að föx voru að ber-
ast á nóttunni. Ég þurfti að ein-
angra faxið hjá mér svo við gæt-
um sofið á nóttunni,“ segir Björn
og bætir því við að vinnuálagið
haf i verið mikið, enda voru
stjórnendur þess að taka ærlega
til í rekstri félagsins. Björn ferð-
aðist í tvö ár á milli Íslands og
Ástralíu á þriggja mánaða fresti,
en ferðalagið á milli þessara
landa tekur rúman sólarhring.
„Vegna anna komst ég ekki heim
til Íslands í frí og var í 6 mánuði í
Ástralíu. Fjölskyldunni var þá
flogið til Ástralíu þar sem þau
voru hjá mér í 3 vikur. Álagið var
mikið á þessum tíma.“
Þegar Björn horfir til baka segir
hann að þessi tími hafi verið
hvað viðburðarríkastur í lífinu.
„Ég ferðaðist mikið vegna starfs
míns og kom á framandi staði
sem flestir Íslendingar hafa ekki
heyrt minnst á. Ég kom á eyjuna
Nauru sem komst í fréttirnar þeg-
ar Ástralir vildu ekki taka við
flóttamönnum frá Afganistan, en
eyjaskeggjar á Nauru veitti fólk-
inu landvist.“
Ævintýri á Fiji
Í starfi sínu þurfti Björn Ingi oft
VÍKURFRÉTTIR I 51. TÖLUBLAÐ I FIMMTUDAGURINN 18. DESEMBER 2003 JÓLABLAÐ VÍKURFRÉTTA 2003 51
Keflavíkurflugvöllur tekin í notkun. Ljósmynd frá Friðþóri Eydal.
Big John, ráðherran sem aðstoðaði Björn á Fiji eyjum.
Þeir eru gamlir skólafélagar.
Björn Ingi á skrifstofu sinni á Keflavíkurflugvelli.
Í golfi á Fiji eyjum.
Jolablad VF 2003 HEIMA 17.12.2003 13:14 Page 51