Fréttablaðið - 29.05.2018, Blaðsíða 14

Fólk er kynningarblað sem býður auglýsendum
að kynna vörur og þjónustu í formi viðtala og um-
fjallana. Í blaðinu er einnig hefðbundið ritstjórnar-
efni. Blaðið fylgir Fréttablaðinu daglega.
Umsjónarmenn efnis: Elín Albertsdóttir, elin@frettabladid.is, s. 512 5349 | Ragnheiður Tryggvadóttir,
heida@frettabladid.is, s. 512 5367 | Oddur Freyr Þorsteinsson, oddurfreyr@frettabladid.is, s. 512 5368
| Sigríður Inga Sigurðardóttir, sigriduringa@frettabladid.is, s. 512 5372 | Starri Freyr Jónsson, starri@
frettabladid.is, s. 512 5358 | Þórdís Lilja Gunnarsdóttir, thordisg@frettabladid.is s. 512 5338
Útgefandi:
365 miðlar
Ábyrgðarmaður:
Elmar Hallgríms Hallgrímsson
Sölumenn: Atli Bergmann, atli@frettabladid.is, s. 512 5457 | Jón Ívar Vil-
helmsson, jonivar@frettabladid.is, s. 512 5429 | Ólafur H. Hákonarson,
olafurh@frettabladid.is, s. 512 5433 |
Bókaútgáfan Hólar var stofnuð fyrir þrjátíu árum og hefur verið starfrækt á sömu
kennitölu alla tíð. Guðjón Ingi
Eiríksson er eigandi hennar og
höfundur margra bóka útgáfunnar.
„Við höfum sérhæft okkur í að
gefa út bækur með gamansögum
af því það er svo skemmtilegt að
safna þeim saman og svo gefum
við líka út íþróttabækur, ævi-
sögur og fræðibækur af ýmsu tagi,“
segir Guðjón Ingi sem hefur verið
útgáfustjóri frá upphafi en rekið
útgáfuna einn undanfarin tólf ár.
„Ég hef skrifað margar af þessum
bókum sjálfur og það var eigin-
lega þess vegna sem ég vildi stofna
bókaútgáfu á sínum tíma, langaði
að ráða sjálfur hvað ég skrifaði og
hvernig útgáfunni væri háttað.“
Hólar senda frá sér svona tíu til
fimmtán titla á ári. „Viðtökurnar
eru yfirleitt góðar, allavega er
maður ennþá að,“ segir Guðjón
brosandi. „Nýjustu bækurnar er
hægt að fá í bókabúðum en annars
getur fólk bara haft samband við
mig. Þær heita 104 „sannar“ þing-
eyskar lygasögur, sem Jóhannes
Sigurjónsson ritstjóri á Húsavík,
hefur safnað og Laggó! Gamansög-
ur af íslenskum sjómönnum en þar
er að finna sögur af þekktum sjó-
mönnum eins og Lása kokki, Oddi
spekingi, Jóni Berg og fleirum.“
Guðjón hefur safnað sögunum
víða um land og lagt þannig sitt
af mörkum til að geyma þessa
tegund sagnaarfsins. „Þessar sögur
eru bæði af tenntum mönnum og
tannlausum en það eru nokkrar
sögur í bókinni sem tengjast gervi-
tönnum,“ segir Guðjón og hlær.
Hér má sjá nokkur sýnishorn úr
bókunum tveimur:
Úr bókinni 104 „sannar“
þingeyskar lygasögur
Albert Arnarson, starfsmaður
Landsbankans á Húsavík um
árabil, lagði gjörva hönd á margan
plóginn. M.a. starfaði hann um
skeið hjá Húsvískri fjölmiðlun, gaf
út auglýsingapésann Pésann og um
tíma höndlaði hann með líkams-
ræktartól margvísleg og samhliða
því seldi hann auðvitað fæðu-
bótarefni.
Einn viðskiptavinur Abba var
sjómaðurinn Þorgeir Baldursson,
gjarnan nefndur Nebbi af ein-
hverjum ástæðum og taldist á
þeim árum tæplega fylla flokk
kraftakarla, a.m.k. ekki í þunga-
vigtargeiranum. Abbi taldi Nebba
trú um að á því mætti ráða bót
með fæðubótarefnum og tókst að
pranga inn á hann heljarmikilli
krukku af þessháttar stöffi.
Þrem dögum seinna kom
Þorgeir nokkuð
svona koll-
húfulegur til
Abba, sem
spurði strax
hvort hann
væri ekki
þegar farinn að
finna aukinn
kraft, þrótt og
vöðvavöxt?
„Ammm,“
sagði Þorgeir og
dróg svo óupp-
tekna fæðubótar-
krukkuna upp úr
plastpoka, skellti
á afgreiðslu-
borðið og bætti
við: „Hérna, Abbi,
heldurðu að þú
getir nokkuð
skrúfað lokið af helvítis krukkunni
fyrir mig.“
*
Vilhjálmur Pálsson var ára-
tugum saman vinsæll og virtur
íþróttakennari á Húsavík. Hann
hafði alltaf góða stjórn á nem-
endum og þurfti aldrei að beita
hörðu til að halda uppi aga, menn
voru einfaldlega
ekki með neitt
múður við Villa
Páls, það var ekki
flóknara.
En lengi er von
á einum og Sigur-
jón Pálsson, einn
af gömlu nem-
endum Villa,
kvaðst einu
sinni hafa séð
kappann verða
orðlausan í leik-
fimitíma þegar
einn nemandi
svaraði honum
fullum hálsi.
„Og þar átti
í hlut Krist-
ján heitinn
Hákonarson,
mikið ljúfmenni
sem aldrei var með uppsteit af
nokkru tagi þannig að þetta kom
úr óvæntustu átt. Við vorum að
koma úr kristinfræðitíma og þegar
Kristján, með biblíusögurnar
ferskar í kolli, var beðinn að sækja
dýnu inn í geymslu þá kvað hann
fast að og sagði:
„Vilhjálmur, tak sæng þína og
gakk!“
Þegar Villi
fékk málið á ný
bað hann næsta
mann að sækja
dýnuna.“
Úr Laggó!
Gaman-
sögum af
íslenskum
sjómönnum
Hinn eini og
sanni Lási
kokkur keypti
eitt sinn mikið
af sígarettum
áður en hann
hélt til sjós og
var spurður
hvað hann
ætlaði eigin-
lega að gera við
öll þessi ósköp af tóbaki.
„Það er ekki víst að við komum
í höfn bráðlega,“ svaraði Lási, „svo
mér þótti vissara að hafa vaðið
fyrir ofan mig.“
*
Gísli Bergs, útgerðarmaður í
Neskaupstað, var einn þeirra sem
notuðu aldrei númer þegar þeir
hringdu innan-
bæjar. Hann
þurfti auðvitað
stundum að
hringja heim til
sín og sagði þá
gjarnan við tal-
símastúlkuna:
„Heyrðu,
gæskan, viltu
gefa mér sam-
band við sjálfan
mig – heima hjá
mér.“
*
Nokkrir sjóar-
ar á Sauðárkróki
sátu um árið og
sögðu sögur í
beituskúrnum
á gömlu tré-
bryggjunni sem
stóð sunnan við
Skjöld, eða Verið í dag. Þar á meðal
voru Agnar Sveinsson og Hörður
Guðmundsson. Skömmu áður
hafði Agnar veitt risaþorsk úti á
firði sem vó heil 24 kíló, en það var
með því mesta sem veiðst hafði
á þessum slóðum. Hörður hafði
hins vegar verið á snurvoð og flækt
netin í Willys-jeppa frá bænum
Hellulandi. Farartækið hafði flotið
út á sjó eftir að hafa stöðvast úti í
miðjum Héraðsvötnum nokkrum
árum áður og má kannski telja það
undarlegt að jeppinn skyldi ekki
hafa verið dreginn á þurrt á meðan
þess var einhver kostur.
Sagnastundin hófst á því að
Agnar sagðist hafa fengið þennan
svakalega þorsk á færi.
„Hann var 36 kíló á þyngd,“ sagði
Agnar og baðaði út öllum öngum
til að sýna stærð skepnunnar.
„Þetta er nú ekki merkilegt,“
sagði Hörður. „Ég fékk Willysinn
frá Hellulandi í snurvoð um daginn
og þegar ég sá hann dreginn að
bátnum var engu líkara en hann
kæmi keyrandi upp úr hafinu og
um borð. Og það merkilega var að
ljósin voru enn kveikt á honum.“
„Nei, nú ýkirðu,“ sagði Agnar,
„ljósin hafa nú varla verið kveikt á
honum!“
Þá svarar Hörður að bragði:
„Ja, ef þú tekur 10 kíló af þorsk-
inum þá skal ég slökkva ljósin á
bílnum.“
*
Sjómennskan var Ísfirðingnum
Pétri J. Haraldssyni í blóð borin
og aldrei kom annað til greina en
hann yrði vélstjóri eins og faðir
hans, afi og föðurbræður allir.
Hann var vélstjóri á fiski- og far-
skipum, en einnig um tíma á Djúp-
bátnum Fagranesinu, sem var með
áætlunarferðir í Ísafjarðardjúpi.
Pétur var eitt sinn að kaupa vara-
hluti í versluninni Rörverki. Að
lokinni afgreiðslu bað hann um að
fá reikning fyrir vörunum og það
sundurliðaðan.
„Hvernig sundurliðaðan?“ spurði
afgreiðslumaðurinn.
„Þið, þessir helvítis glæpamenn,
eruð stórhættulegir,“ svaraði Pétur
þá. „Ég vil fá að vita hvað er eðlilegt
verð og hvað er hreinn þjófnaður.“
*
Þeir mágar, Óskar Matt á Leó VE
400 og Sveinbjörn Snæbjörnsson,
oftast kallaður Bjössi Snæ, voru
miklir mátar. Þeir fóru stundum
á skak á trillu sem Óskar átti. Í
einum slíkum túr vildi ekki betur
til en svo að Bjössi, sem var með
falskar tennur, missti út úr sér efri
tanngarðinn, beint í sjóinn og
sökk hann til botns. Bölvaði hann
þessu óhappi að sjálfsögðu í sand
og ösku.
Óskar, sem einnig var með
falskar, sá sér nú leik á borði að
atast svolítið í mági sínum. Hann
tók út úr sér efri tanngarðinn svo
lítið bar á , festi hann við færið
hjá sér og renndi færinu út. Dró
það svo upp eftir stutta stund og
kallaði til Bjössa:
„Nei, sérðu hvað er á hjá mér,
tennurnar þínar!“
Bækurnar fást í bókaverslunum,
en einnig er hægt að panta þær hjá
Bókaútgáfunni Hólum á netfanginu
holar@holabok.is og s. 692-8508.
Jóhannes Sigurjónsson, ritstjóri á Húsavík, hefur safnað saman 104 „sönnum“ þingeyskum lygasögum
Hann tók út úr sér
efri tanngarðinn
svo lítið bar á, festi hann
við færið hjá sér og
renndi færinu út. Dró það
svo upp eftir stutta stund
og kallaði til Bjössa:
„Nei, sérðu hvað er á hjá
mér, tennurnar þínar!
Úr Laggó! Gamansögum af íslenskum
sjómönnum
2 KYNNINGARBLAÐ FÓLK 2 9 . m A Í 2 0 1 8 Þ R I ÐJ U DAG U R
2
9
-0
5
-2
0
1
8

0
4
:5
3
F
B
0
5
6
s
_
P
0
5
4
K
.p
1
.p
d
f
F
B
0
5
6
s
_
P
0
4
3
K
.p
1
.p
d
f
F
B
0
5
6
s
_
P
0
0
3
K
.p
1
.p
d
f
F
B
0
5
6
s
_
P
0
1
4
K
.p
1
.p
d
f
A
u
to
m
a
ti
o
n
P
la
te
r
e
m
a
k
e
:
1
F
E
E
-E
4
F
4
1
F
E
E
-E
3
B
8
1
F
E
E
-E
2
7
C
1
F
E
E
-E
1
4
0
2
7
5
X
4
0
0
.0
0
1
3
A

F
B
0
5
6
s
_
2
8
_
5
_
2
0
1
8
C
M
Y
K