Morgunblaðið - 20.01.2018, Blaðsíða 37

Morgunblaðið - 20.01.2018, Blaðsíða 37
MINNINGAR 37 MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 20. JANÚAR 2018 ✝ Ólafur Sigur-þórsson fædd- ist á Uxahrygg 8. ágúst 1938. Hann lést á heimili sínu 4. janúar 2018. Foreldrar hans voru Sigurþór Ív- arsson frá Sáms- stöðum, f. 14. júlí 1899, d. 27. nóv- ember 1949, og Ágústa Marta Guð- mundsdóttir frá Sigluvík, f. 7. ágúst 1915, d. 2. ágúst 1972. Systkini Ólafs eru: Sigurður, f. 1936, Erla, f. 1944, d. 2015, Egg- ert, f. 1952, og Einar, f. 1956. Hinn 2. apríl 1966 kvæntist Ólafur Auði Erlu Högnadóttur, f. 8. október 1941, d. 13. mars 2014. Foreldrar hennar voru Smári Sigurjónsson, f. 1994. 3) Anný Soffía, f. 29.11. 1965, eig- inmaður hennar er Róbert Lor- enc, f. 2.2. 1968. 4) Sigríður Linda, f. 7.8. 1969, eiginmaður hennar er Benedikt Svein- björnsson, f. 11.6. 1968. Synir: Sveinbjörn Ólafur, f. 1991, eiginkona hans er Klara Sif Ás- mundsdóttir, sonur þeirra er Benedikt Leví, f. 2016, Sigurður Einar, f. 1992, Benedikt Brynj- ar, f. 2000. 5) Vigdís Heiða, f. 24.6. 1975. Börn hennar: Krist- ján Ingi, f. 1997, Auður Erla, f. 1998, Díana Rós, f. 2000. 6) Ólaf- ur Erlingur, f. 23.8. 1977, unn- usta hans er Hrund Guðmunds- dóttir, f. 20.12. 1979. Dætur hans: Sandra Dögg, f. 2003, Ísa- bella Ósk, f. 2009. Ólafur var bóndi í Ormskoti frá árinu 1965 til ársins 2000 er þau hjónin fluttu að Króktúni 18 á Hvolsvelli, þar sem þau bjuggu til æviloka. Útför Ólafs fer fram frá Stóra-Dalskirkju í dag, 20. jan- úar 2018, klukkan 14. Högni Krist- ófersson frá Stóra- Dal, f. 18. júní 1896, d. 1.2. 1969, og Anný Hermansen frá Noregi, f. 12.4. 1918, d. 25. nóv- ember 1965. Börn Ólafs og Auðar eru: 1) Anný Helena, f. 3.3. 1963, eigin- maður hennar er Kolbeinn Hreins- son, f. 21.12. 1962. Börn: Sig- urður Ingi, f. 1981, d. 2013, Sindri Már, f. 1989, Helena, and- vana fædd 1991, Kolbeinn Þór, f. 1993, Kristín Birna, f. 2000. 2) Ágúst Þór, f. 1.10. 1964, kona hans er Þórunn Harðardóttir, f. 26.4. 1967, synir hennar Orri Sigurjónsson, f. 1991, og Hörður Vertu Guð faðir, faðir minn, í frelsarans Jesú nafni, hönd þín leiði mig út og inn, svo allri synd ég hafni. (Hallgrímur Pétursson) Elsku pabbi minn, að sitja hér og skrifa um þig er svo óraunveru- legt, höggið var þungt og er mjög erfitt. Eftir sitja margar yndislegar minningar um góðan vin og ynd- islegan föður. T.d. allir bíltúrarnir okkar sem við fórum á hverjum degi, stundum nokkrum sinnum á dag. Þetta var svolítið eins og þegar þú bauðst okkur heima í Ormskoti í sunnu- dagsbíltúr, stundum enduðum við úti á fjöru eða bara keyrðum um sveitina okkar, sveitina sem þér þótti svo vænt um. Við brölluðum margt og mikið saman, fórum t.d í réttir, lambasýningarnar, þú varst líka svo glöggur á mörkin. Dýra- vinur varstu líka hinn mesti. Í sum- ar fórum við í ferðalag til Víkur. Það fannst okkur ofsalega gaman og þú varst svo ánægður eftir þá ferð. Ofsalega fannst mér gaman að fara á seinasta þorrablót með þér. Við höfðum ekki farið á þorra- blót í yfir 20 ár. Það var svo gaman. Ég og Róbert erum svo þakklát fyrir allar stundirnar með þér, þær eru ómetanlegar og verða geymd- ar vel í hjörtum okkar. Brosið breitt og augun skær, bið guð þig að geyma, bestu þakkir, þú varst mér svo kær. Þér mun ég aldrei gleyma. (Guðný Sigríður Sigurðardóttir) Þú varst svo mikill vinur okkar og ávallt tilbúinn að gefa okkur góð ráð. Ég á eftir að sakna alls spjalls- ins okkar þegar við sátum við eld- húsborðið og spjölluðum um alla heima og geima, um nýja tíma og gamla. Þú hjálpaðir mér mikið í gegn- um tíðina en t.d. seinasta vor ákvað ég að sá blómum, þar hjálpaðir þú mér við það og hafðir gríðarlegan áhuga á því og varst svo stoltur af árangrinum í sumar þegar við sett- um blómin meðal annars á leiðið hjá mömmu. Þú varst svo traustur og góður. Ef einhvern vantaði hjálp var alltaf á þig að treysta, alltaf varst þú boð- inn og búinn. Mikið sem þér þótti líka vænt um símtölin frá Gústa og beiðst eftir að hann myndi hringja. Undir háu hamrabelti höfði drúpir lítil rós. Þráir lífsins vængja víddir vorsins yl og sólarljós. Ég held ég skynji hug þinn allan hjartasláttinn rósin mín. Er kristallstærir daggardropar drjúpa milt á blöðin þín. Æsku minnar leiðir lágu lengi vel um þennan stað, krjúpa niður, kyssa blómið hversu dýrðlegt fannst mér það. Finna hjá þér ást og unað yndislega rósin mín. Eitt er það sem aldrei gleymist, aldrei, það er minning þín. (Guðmundur Halldórsson) Ég er svo þakklát fyrir tímann sem ég átti með þér og fyrir að hafa átt seinustu jól og áramót með þér, það var yndislegur tími. Það er mér svo kært og ómetanlegt að hafa fengið að annast þig. Hjartans þakkir fyrir allt sem þú gerðir fyrir okkur. Ég ætla að enda á rullunni okk- ar. Góða nótt, dreymi þig vel og takk fyrir alla hjálpina. Þín dóttir og tengdasonur, Anný og Róbert. Elsku pabbi minn og minn besti vinur. Kallið er komið, eins erfitt og óraunverulegt og það er. Það var svo gott að alast upp í Ormskoti, fá leiðsögn þína og líka til vinnu. Við brölluðum svo margt saman í gegnum árin. Fórum t.d saman á bæi, þá fannst þér stund- um gaman að stríða og ef umræð- an var til dæmis pólitík þá gat fólki nú stundum orðið svolítið heitt í hamsi, þá blikkaðir þú augunum og hlóst svo með þeim eins og þú gerðir svo oft. Þú varst mjög stríðinn og til að mynda þar sem þú varst mjög veð- urglöggur fóru sumir nágrannar að slá þegar þú fórst að slá. Eitt skiptið ákvaðstu að taka í súrhey þegar það hafði verið votviðra- samt. Það hraktist hjá bóndanum en súrheyið fór í turninn hjá þér. Bóndinn ætlaði sér að taka í þurr- hey og kíkti í kaffi þar sem þetta endaði í hrakningum hjá honum. Þú varst einstakur dýravinur, t.d. hændust allir hundar að þér og fylgdu þér hvert sem þú fórst. Það voru mjög þung og erfið spor fyrir þig þegar þið mamma fluttuð frá Ormskoti til Hvolsvall- ar. Þú hafðir alltaf haft áhuga á garðinum og gróðri en seinni ár eftir að þú fluttir á Hvolsvöll gastu ræktað garðinn. Þið mamma gerð- uð blómagarðinn að algjörum skrúðgarði eins og ykkur einum var lagið. Það var svo gaman hjá okkur í fyrra þegar við skelltum okkur á þorrablót. Sveitungarnir urðu hissa að sjá þig, þú hafðir ekki farið til fjölda ára en þar sátum við, við gamla borðið okkar. Þú skemmtir þér vel. Ég er ofsalega þakklátur fyrir að hafa átt seinustu jól með þér. Þau voru svo góð og áttum við ynd- islegan tíma saman. Það verður mikil breyting hjá mér því dagurinn hófst í raun ekki fyrr en ég var búinn að heyra í þér í kaffipásunni hjá mér. Ég á svo margar yndislegar minningar um okkur en vil geyma þær í hjarta mínu. Englar Guðs þér yfir vaki og verndi pabbi minn vegir okkar skiljast núna, við sjáumst ekki um sinn. En minning þín hún lifir í hjörtum okkar hér því hamingjuna áttum við með þér. Þökkum kærleika og elsku, þökkum virð- ingu og trú þökkum allt sem af þér gafstu, okkar ást- ir áttir þú. Því viðmót þitt svo glaðlegt var og góðleg var þín lund og gaman var að koma á þinn fund. Með englum Guðs nú leikur þú og lítur okkar til nú laus úr viðjum þjáninga, að fara það ég skil. Og þegar geislar sólar um gluggann skína inn þá gleður okkur minning þín, elsku pabbi minn. Vertu góðum Guði falinn er hverfur þú á braut gleði og gæfa okkur fylgdi með þig sem förunaut. Og ferðirnar sem fórum við um landið út og inn er fjársjóðurinn okkar pabbi minn. (Guðrún Sigurbjörnsdóttir) Takk pabbi fyrir að vera leið- arljós í mínu lífi. Þinn sonur Ágúst Þór. Ég trúi varla að þú sért farinn frá okkur. Farinn til mömmu og Sigga sem þú saknaðir svo mikið. Ég hefði bara viljað lengri tíma. Ég var ekki tilbúin en hvenær verður maður tilbúinn fyrir eitt- hvað svona óvænt og erfitt? Þú varst rólegheitamaður, leið- beindir áfram og útskýrðir fyrir manni í rólegheitum ef maður gerði eitthvað rangt. Það var inni- haldið sem náði til manns. Þér fannst ekki mikið til koma þegar fólk var að monta sig en gladdist yfir velgengni fólks. Ég á svo margar yndislegar minningar um þig, til dæmis úr sveitinni sem þér þótti svo vænt um, þar urðu hlutir að ævintýri. Bíltúrarnir sem við fórum bæði þegar við bjuggum í sveitinni þeg- ar þú keyrðir um og sagðir okkur hvað staðir hétu og eins þegar við bjuggum á Hvolsvelli. Einn af uppáhaldsstöðum þínum voru Hamragarðar þar sem þú ólst upp frá 11 ára aldri. Við fórum margar ferðir þangað og fannst mér svo gaman að hlusta á sögurnar þínar þaðan. Seinna sagðir þú krökkun- um mínum þær. Sátum þar og borðuðum nesti. Eins þegar við fórum í berjamó á haustin, allaf var nestið með í för. Þér fannst gaman að ferðast um sveitina en svo fór- um við líka í tjaldferðalög og þau voru svo skemmtileg. Ég varð svo glöð þegar þið mamma fluttuð á Hvolsvöll, en það var þér mjög erfitt að bregða búi. Ég og krakkarnir nutum margra yndislegra samverustunda með ykkur. Krakkarnir mínir voru mjög heppin að hafa ykkur svona nærri. Mér er t.d. minnisstætt að stundum þegar það var rigning eða einhver vindur og ég var búin að segja krökkunum að labba heim úr skólanum þá fórst þú og sóttir þau því það væri ótækt að láta þau blotna. Það var sko mjög vinsælt að fara yfir til ömmu og afa í dekur. Ég er svo þakklát fyrir allar minn- ingarnar, fyrir alla hjálpina alltaf og fyrir að vera mér svona ynd- islegur. Ég er þakklát fyrir að hafa átt yndisleg jól með þér og hlát- urinn sem glumdi við spilamennsk- una hjá ykkur, mér heyrðist þið Gústi hafa unnið Anný og Óla. Jól- in voru yndisleg en því miður verða ekki fleiri jól eða áramót í Krókt- úni. Áramótin voru líka yndisleg, allir svo glaðir yfir vel heppnuðu kvöldi. En Guð kallaði á þig rétt eftir áramót. Kærleiksríka ljósið hefur slokknað en við hittumst aft- ur síðar, elsku pabbi minn. Ó, elsku pabbi, ég enn þá er aðeins barn, sem vill fylgja þér. Þú heldur í höndina mína. Til starfanna gekkstu með glaðri lund, þú gleymdir ei skyldunum eina stund, að annast um ástvini þína. Þú farinn ert þangað á undan inn. Á eftir komum við, pabbi minn. Það huggar á harmastundum. Þótt hjörtun titri af trega og þrá, við trúum, að þig við hittum þá í alsælu á grónum grundum. (Hugrún) Þú horfinn ert úr þessum heimi, söknuður mikill en Guð þig geymi. Sofðu vært, sofðu rótt, sorgin sár, er allt varð hljótt. Kristur Jesús á þig kallar, kominn ert til hans hallar. (Vigdís Ólafsdóttir) Þín er sárt saknað, hjartans þökk fyrir allt, elsku pabbi minn. Þín dóttir, Vigdís H. Ólafsdóttir. Þó sólin nú skíni á grænni grundu, er hjarta mitt þungt sem blý, Því burt varst þú kallaður á örskammri stundu. Í huganum hrannast upp sorgarský. Fyrir mér varst þú ímynd hins göfuga og góða, svo fallegur, einlægur og hlýr En örlög þín ráðin – mig setur hljóða, við hittumst samt aftur á ný Megi algóður guð þína sálu nú geyma, gæta að sorgmæddum, græða djúp sár. Þó kominn sért yfir í aðra heima Mun minning þín lifa um ókomin ár (Höfundur ókunnur) Nú er hann pabbi minn fallinn frá. Hann var besti og þolinmó- ðasti maður sem ég hef á ævinni kynnst. Okkur þótti og þykir öllum svo óskaplega vænt um hann og þökkum honum alla þá umhyggju og hlýju sem hann sýndi okkur alla tíð. Við erum óendanlega þakklát Anný sem hugsaði svo vel um hann síðustu árin og Gústa sem hringdi í hann á hverjum degi og var alltaf til taks ef pabbi þurfti á honum að halda. Guð blessi þau fyrir það. Pabbi talaði oft um hvað hann væri þakklátur þeim fyrir alla hjálpina og tryggðina sem þau sýndu hon- um. Við sjáumst síðar elsku pabbi. Guð geymi þig. Helena, Kolbeinn, Sindri Már, Kolbeinn Þór og Kristín Birna. Elsku afi okkar. Á dánarstund þinni, fór hjartað mitt í tvennt. Hjartsláttur á einni hlið. Hin hliðin dó. Ég ligg oft andvaka, þegar heimurinn er í föstum svefni. Ég lít oft upp til himna, til að gá hvort ég sjái þig. Ég sé þig ekki, fyrir tárunum í augum mér. Ég hugsa oft um minningarnar sem leiða út í bros og tár. Ég mun sjá þig aftur, þegar minn tími er. Þú ert geymdur í hjarta mér, og verður það alltaf. Þú passar alltaf uppá okkur, þar til við hittumst aftur. (Auður) Við skiljum ekki af hverju lífið er okkur svona ósanngjarnt. Þú varst okkur svo góður og yndisleg- ur, í raun eins og annar faðir. Það var svo gott að koma til þín. Þú hafðir svo mikinn áhuga á því sem við vorum að gera og fylgdist vel með okkur. Við vildum hvergi vera annar- staðar en hjá þér og ömmu í pöss- un þegar við vorum lítil. Það var svo gott að vera hjá þér, þú hlust- aðir á okkur og leiðbeindir. Okkur fannst svo gaman í bíl- túrunum sem við fórum oft, stund- um var farið austur undir Eyjafjöll í sveitina þína. Þar sýndir þú okkur hvar þú og amma áttuð heima þeg- ar þið voru lítil og sagðir sögur úr sveitinni. Það verður skrítið að vera ekki í Króktúni fleiri jól en við nutum þess að vera hjá þér og áður ömmu líka á jólunum. Við höfði lútum í sorg og harmi og hrygg við strjúkum burt tárin af hvarmi. Nú stórt er skarð í líf okkar sorfið því fegursta blómið er frá okkur horfið. Með ástúð og kærleik þú allt að þér vafð- ir og ætíð tíma fyrir okkur þú hafðir þótt móðuna miklu þú farin sért yfir þá alltaf í huga okkar myndin þín lifir. (Guðrún Jóhannsdóttir) Þú hjálpaðir okkur mikið og er- um við svo lánsöm að hafa átt þig að og eiga margar yndislegar minningar um besta afa sem til var. Við elskum þig og söknum þín svo mikið. Þín barnabörn, Kristján Ingi, Auður Erla og Díana Rós. Ólafur Sigurþórsson Virðing, reynsla & þjónusta Allan sólarhringinn 571 8222 Svafar: 82o 3939 Hermann: 82o 3938 Ingibjörg: 82o 3937 www.kvedja.is svafar & hermann Ég þakka öllum þeim sem heiðruðu minningu eiginkonu minnar, ELÍSABETAR GUTTORMSDÓTTUR frá Hallormsstað, sem lést 14. desember og var jarðsett 4. janúar. Þá þakka ég öllum þeim sem lögðu okkur lið í veikindum hennar. Páll Skúlason Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur hlýhug, vinsemd og aðstoð við andlát og útför eiginmanns míns, föður okkar, tengdaföður og afa, INGVARS STEFÁNSSONAR pípulagningameistara, Lindasmára 24, Áslaug Hartmannsdóttir Hartmann Ingvarsson Kristín Ósk Ingvarsdóttir Emil Hjörvar Petersen Ronja Áskatla og Þrándur Alvar Okkar kæri MAGNÚS HELGASON, Hjallaseli 55, Reykjavík, lést 25. desember. Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hins látna. Aðstandendur Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir og afi, ANDRÉS MAGNÚSSON, Daltúni 2, Kópavogi, lést í faðmi fjölskyldunnar mánudaginn 15. janúar á líknardeild Landspítalans í Kópavogi. Hann verður jarðsunginn frá Kópavogskirkju föstudaginn 26. janúar klukkan 13. Guðrún Brynjólfsdóttir Hildur Brynja Andrésdóttir Egill Örn Petersen Linda Mjöll Andrésdóttir Páll Jakobsson Linda María, Guðrún Lilja og Róbert Nökkvi Jakob Felix og Andrea Arna
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.