Fréttablaðið - 13.10.2018, Blaðsíða 88

KOMDU
Í
– dásamleg deild samfélagsins
OPIÐ UM HELGAR FRÁ KL. 11 – 17
K
V
IK
A
Svart og hvítt er yfirskrift sýningar sem verður opnuð í dag, laugardag­inn 13. október, í Lista­safni Reykjavíkur. Þar getur að líta um þrjátíu
ný og nýleg svarthvít málverk eftir
Erró. Þar blandar hann saman sögu­
legum persónum og fígúrum teikni­
myndasagna.
„Ég hef alltaf öðru hvoru gert
svarthvítar myndir, nokkrar á
ári,“ segir Erró. „Svo sá ég merki­
lega sýningu á safni í Vínarborg
um Bruegel og syni hans tvo. Þegar
hann dó héldu þeir áfram að nota
vinnustofu hans og gerðu svart­
hvítar eftirmyndir af litmyndum
hans til að útvega sér peninga. Ég
sá þarna heilan vegg af svarthvítum
myndum og það kveikti í mér.“
Spurður hvernig hann fari að því
að finna fyrirmyndir til að nota í
myndir sínar segir hann: „Þegar ég
ferðast fer ég í bókabúðir og finn
þar mikið af efni og svo er mikið
um að fólk sendi efni til mín. Fólk,
sem ég þekki alls ekkert, hugsar:
Þetta væri gott fyrir hann. Á vinnu­
stofunni er ég með sextíu skúffur og
í þeim er alls kyns efni, ein skúffan
er með myndum af fjöllum, önnur
með myndum af einræðisherrum
og svo framvegis.“
Alveg eins og Napóleon
Erró er orðinn 86 ára og segir um
aldurinn: „Mig langar mjög mikið
til að verða 88 ára, það er svo falleg
tala enda uppáhaldstala Kínverja.“
Hann er enn gríðarlega vinnusam­
ur. „Ég vakna klukkan hálf átta og
fer á hverjum degi á vinnustofuna
og er þar til klukkan sex eða sjö.
Laugardagur og sunnudagur eru
sérstaklega drjúgir, ef ég er ekki
truflaður af símanum. Stundum
hringir síminn tuttugu sinnum á
dag og þá er útilokað að vinna. Þess
vegna slekk ég oft á honum.
Ef ég vinn ekki þá drepleiðist
mér. Ég fæ mér blund fjórum til
fimm sinnum á dag og vakna upp
eins og ég hafi sofið heila nótt.
Þegar fór að bera á þessu var sagt
við mig: Þú ert alveg eins og Win­
ston Churchill en núna þegar ég
Drepleiðist ef
ég vinn ekki
Erró sýnir svarthvítar myndir í Listasafni
Reykjavíkur. Er 86 ára en vinnur svo að
segja á hverjum degi. Veitir styrk úr sjóði
til minningar um móðursystur sína.
Að þessu sinni sýnir Erró svarthvítar myndir í Listasafni Reykjavíkur, en slíkar
myndir hefur hann alltaf gert öðru hvoru. FRéttAbLAðið/ANtoN bRiNk
„Svo er mikið um
að fólk sendi efni
til mín,“ segir Erró.
FRéttAbLAðið/
ANtoN bRiNk
Kolbrún
Bergþórsdóttir
kolbrun@frettabladid.is
Stundum
hRingiR
Síminn tutt-
ugu Sinnum á
dag og þá ER
útiLokað að
Vinna. þESS
VEgna SLEkk
ég oft á
honum.
blunda oftar en áður er sagt: Þú ert
alveg eins og Napóleon.“
tuttugu skrímsli
Við opnun sýningarinnar veitir Erró
styrk úr sjóði sem hann stofnaði til
minningar um móðursystur sína,
Guðmundu S. Kristinsdóttur. „Hún
var mér sem önnur móðir og ég bjó
um tíma hjá henni. Hún safnaði
myndum og var mjög skemmtileg
kona. Hún átti um tuttugu mismun­
andi skrímsli og þegar börn komu í
heimsókn setti hún þau upp á borð
og trekkti þau upp. Börnin fylgdust
agndofa með þegar skrímslin fóru
af stað og stundum greip hræðsla
um sig.“
Sjóðurinn veitir styrki til lista­
kvenna. „Það er vegna þess að það
er miklu erfiðara fyrir konur en
karla að komast áfram í myndlist­
inni. Ég þekki unga franska lista­
konu sem ég sendi á mörg gallerí
með myndir sínar. Þar fékk hún
yfirleitt boð frá yfirmönnum um
að fara með þeim á ströndina yfir
helgina.“
Erró býr í París. „Ég er með mjög
stóra vinnustofu í fimmtánda
hverfi, sem ég borgaði til helminga
með málverkum. Ég bý í sjötta
hverfi, á rólegum stað, á fimmtu
hæð og það er mjög fallegt tré fyrir
utan gluggann minn sem nær upp
á sjöttu hæð. Það var sjálfur Baude­
laire sem plantaði því á sínum tíma
og það er vel varið.“
Þetta er í fyrsta sinn í þrjú ár sem
Erró kemur hingað til lands. „Ég
vildi svo gjarnan tala oftar íslensku
og hefði gaman af að æfa mig á
henni en það gerist sjaldan. Ég tala
hana bara eins og ég get,“ segir hann.
Það tekst alveg ágætlega hjá honum.
Kammermúsíkklúbburinn heldur
tónleika í Norðurljósasal Hörpu á
morgun sem hefjast klukkan 16.
Þar leika Anna Guðný Guðmunds­
dóttir, Áshildur Haraldsdóttir og
Bryndís Halla Gylfadóttir á píanó,
flautu og selló. „Við spönnum
eiginlega tónlistarsöguna fyrir
þessa hljóðfærasamsetningu,“
segir Áshildur. „Tríó fyrir flautu,
píanó og selló eru sjaldgæf en
Haydn samdi nokkur slík og við
spilum eitt sem er líflegt og bjart.
Svo kemur verk eftir Hummel sem
hafði áhrif á sína samtíð við upp­
haf rómantíska tímabilsins. Ég sem
flautuleikari er þakklát fyrir að fá
að spila þetta verk, það eru ekki
til mörg kammerverk eða sónötur
fyrir flautur frá rómantíska tíma­
bilinu. Viðarflautan hefur líklega
ekki þótt hafa nógu stóran hljóm
fyrir það mikla tilfinningarót.“
Eftir hlé ætla þær stöllur að
fagna því með tveimur verkum
Atla Heimis að hann varð átt­
ræður nýlega og síðan að minnast
tónskáldanna Jórunnar Viðar og
Þorkels Sigurbjörnssonar. „Jórunn
hefði orðið hundrað ára á árinu og
Þorkell áttræður,“ bendir Áshildur
á. „Við spilum Dans tunglsins eftir
Jórunni og lagið hans Þorkels
heitir Skiptar skoðanir, það er
voða mikið leikhús – ég segi ekki
meira. Svo endum við á frönsku
verki með miklu flæði frá fyrri
hluta 20. aldar, það heitir Þrjár
vatnslitamyndir.“
Þessar þrjár konur hafa þekkst
lengi. „Við Bryndís Halla erum
systradætur og byrjuðum að spila
saman í jólaboðum og við þrjár
höfum oft spilað saman, auk þess
erum við allar í Sinfóníunni,“
segir Áshildur. „En ég hef aldrei
áður spilað hjá Kammermúsík­
klúbbnum.“ – gun
Voða mikið leikhús – ég segi ekki meira
Þær hafa þekkst lengi, bryndís Halla,
Anna Guðný og Áshildur.
1 3 . o k t ó b e r 2 0 1 8 L A U G A r D A G U r48 m e n n i n G ∙ F r É t t A b L A ð i ð
menning
1
3
-1
0
-2
0
1
8
0
4
:3
0
F
B
1
0
4
s
_
P
0
8
8
K
.p
1
.p
d
f
F
B
1
0
4
s
_
P
0
7
3
K
.p
1
.p
d
f
F
B
1
0
4
s
_
P
0
1
7
K
.p
1
.p
d
f
F
B
1
0
4
s
_
P
0
3
2
K
.p
1
.p
d
f
A
u
to
m
a
tio
n
P
la
te
re
m
a
k
e
: 2
1
1
1
-B
B
F
C
2
1
1
1
-B
A
C
0
2
1
1
1
-B
9
8
4
2
1
1
1
-B
8
4
8
2
7
5
X
4
0
0
.0
0
1
2
A

F
B
1
0
4
s
_
1
2
_
1
0
_
2
0
1
C
M
Y
K