Morgunblaðið - Sunnudagur - 08.07.2018, Síða 15

8.7. 2018 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 15
Soffía Manni brá mest við allt fólkið sem ekki
kom til baka. Ég var svo heppin að fá strax góða
íbúð í Reykjavík og þurfti ekki að tvístra börn-
unum mínum, ég gat ekki hugsað mér það. Svo
bara beið maður þangað til maður kæmist heim
aftur.
Sigríður Þegar maður kom upp á fastaland
var maður atvinnulaus, allslaus.
Soffía Þessa nótt þekktum við þessa tilfinn-
ingu að vera flóttamaður.
Sigríður Ég stóð uppi í stýrishúsinu alla leið
til Þorlákshafnar, í þrjá klukkutíma.
Perla Ég sá eld koma upp úr sjónum alveg
við eyjuna og ég man að ég hugsaði með mér;
góði guð, láttu ekki koma eld þegar báturinn fer
hér fyrir klettsnefið. Þetta var ég að tauta í hug-
anum. Maður hefur verið hálfhræddur.
Soffía Mamma sagði oft þegar ég var lítil, ef
Helgafell fer að gjósa, þá stökkvið þið niður á
bryggju.
Kristín Þetta gerði ekkert boð á undan sér.
Sigríður Þegar þær tvær komu heim voru
húsin þeirra uppistandandi með öllu, en þegar
við komum heim þá var ekkert heimili.
Soffía Flestir gátu bjargað dótinu sínu, nema
þeir sem voru næstir gosinu.
Sigríður Mér fannst einhver huliðshönd hafa
verið yfir okkur. Einhver verndarengill. Það
meiddist enginn.
Soffía Það dó enginn Eyjamaður en það dó
einn aðkomumaður sem fór ofan í kjallara á
apótekinu og þar var gas. Og þar fannst hann
látinn.
Sigríður En þessa nótt dó enginn og maður
heyrði ekki barnsgrát.
Perla Það fannst mér svo sérstakt, það var
allt svo hljótt.
Sigríður Það var gömul kona sem sat við hlið-
ina á mér á bátnum og hún sagði; ég bjó þó um
rúmið mitt áður en ég fór.
Perla Þetta fór allt blessunarlega vel.
Þær segjast alltaf hafa ætlað að snúa til baka,
nema Sigríður segist hafa getað hugsað sér að
setjast að í Reykjavík. Rúmu ári eftir gos gátu
þær snúið til baka og segja það hafa verið ljúft
en að sama skapi erfitt.
Soffía Fimmta september var ég komin heim,
maðurinn minn þurfti að fara snemma því hann
var með fyrirtæki til að hreinsa öskuna. Það var
strax byrjað að moka þessu í burtu.
Kristín Þegar ég kom út úr flugvélinni og
steig á jörðina sagði ég: nú er ég alsæl. Og hef
verið það síðan.
Soffía Þegar ég kom var neglt fyrir annan
hvern glugga í bænum og engin starfsemi neins
staðar. Ekkert um að vera.
Sigríður Ég ætlaði ekkert endilega til baka,
ég var búin að fá svo góða vinnu hjá Lúðvík
Storr í Speglabúðinni á Laugavegi. Ég kunni af-
skaplega vel við mig í Reykjavík. Ég hefði alveg
getað hugsað mér að vera lengur, en það var eitt
sem togaði í mig! Og það var lítið barn. Við vor-
um orðin amma og afi. Og vildum vera hjá litla
barninu. Og svo var það líka að manninum mín-
um gekk miklu betur að fá góða vinnu hér en í
Reykjavík.
Sigríður Það var ömurlegt að horfa yfir eyj-
arnar. Eftir þetta. Þessi fallega græna eyja var
komin á bólakaf í ösku. Þetta var svo ömurlegt
en maður lét sem ekkert væri, að ekkert hefði
komið fyrir. En það kom ýmislegt fyrir nefni-
lega. Þetta snerti mann djúpt. Að missa allt, og
horfa á eftir fólkinu tvístrast út um hvippinn og
hvappinn. Og svo að koma heim og sjá eyjarnar.
Það er kraftaverk hvað það tókst að þrífa þetta.
Kristín Það var ósköp yndislegt að koma heim
aftur.
Soffía Já, það er ótrúlegt hvað það gekk vel að
hreinsa eyjarnar. Það grænkaði fljótt aftur.
Sigríður Þetta var mikil lífsreynsla.
Kristín Það höfðu farið flokkar hér um Eyjar
og allt dótið var sett í gáma og sent til Reykja-
víkur. En sum húsin sukku alveg í ösku.
Sigríður Maður var að leita að dótinu sínu um
allar trissur, uppi í Breiðholti, Kópavogi og víðar.
Soffía Maður hélt að Tyrkjaránið hefði verið
nóg en svo fengum við eldgos á þröskuldinn, við
bæjardyrnar!
Við látum gott heita að rifja upp gosið. Blaða-
maður spyr hvort það sé ekki skemmtilegt að
tilheyra svona stórum systrahópi. Þær tala allar
í kór og segja það yndislegt og að ekki hafi borið
skugga á þeirra samband öll þessi ár.
Soffía Það er svo gott samkomulag á milli
okkar og hefur alltaf verið.
Sigríður Við fengum þannig uppeldi.
Ekki er hægt að kveðja þessar eldri dömur
án þess að spyrja hver sé galdurinn að baki
langlífinu. Þær segjast allar heilsugóðar þó að
fætur séu orðnir lúnir. Nefna þær reglusemi,
góðan íslenskan mat og gott uppeldi foreldra
auk gena sem ástæðu langlífisins. Létt lund og
bjartsýni virðist heldur ekki hafa skemmt fyrir.
Sigríður Alla vega stundaði ég ekki lækna-
stofurnar.
Soffía Svo erum við frekar bjartsýnar.
Perla Það er gott veganesti, alltaf að vera
bjartsýnn.
Perla Það þekktist ekki óregla á æskuheimil-
inu.
Sigríður Við hvorki reykjum né drekkum,
þannig að hann hefur kannski áhuga á að rann-
saka okkur hann Kári. Það getur vel verið.
Kristín Ég held að við séum ekkert þvílíkir
undrafuglar.
Systurnar fimm skellihlæja og við látum
þetta gott heita. Þó ekki fyrr en búið er að
drekka kaffi og með því.
Systurnar fimm í aldursröð, frá yngstu til elstu: Soffía, Perla,
Kristín, Sigríður og Halldóra. Þær muna allar vel eftir gosinu
þótt liðin séu 45 ár. Systurnar, sem tilheyrðu átta systkina
hópi, eru Vestmannaeyingar í húð og hár. Þær sneru allar til
baka eftir gos, þó að Halldóra hafi staldrað við í áratug á Spáni.
Morgunblaðið/Ásdís
’
Svo vöknuðum við um hálftvö þegar brunalúðurinn fór í
gang, en brunabíllinn keyrði um göturnar til að vekja fólkið.
Þá var byrjað að gjósa og við sáum eldstrókana út um
baðgluggann.