Þróttur - 17.06.1919, Blaðsíða 8

36
Þróttu R
skiftis. Hann leikur að mörgu leyti líkt
og Berth, ætíð fimlega og prúðmann-
lega, aldrei ákaft né ruddalega. Auk
þess er hann einn af fóthvötustu mönn-
um sveitarinnar.
Frigast Larsen er markvörður. Hann
hefir leikið skamma stund, en hlotið hið
bezta orð, og er nú af sérfróðum mönn-
um talinn muni verða bezti markvörð-
ur Dana.
Bannig hafa sjö úr »A. B.« náð þeim
heiðri, — sem mest er eftirsóttur meðal
danskra knattsp.manna, — að mæta
sem fulltrúi landsins í kepni við erlend
knattsp.félög. Þetta sýnir að sveitin er
sterk og vel æfð.
Þá hefir heyrst að prófessor Harald
Bohr ætli að koma hingað í surnar með
»A. B.« Menn segja að hann eigi ekki
sinn jafningja, hvorki sem stærðfræð-
ingur né sem knattspyrnumaður. Að
minsta kosti er hann óviðjafnanlegur
í knattspyrnu.
Enskir atvinnumenn, sem þó höfðu
ekki gert annað alla æfi en að keppa
og horfa á knattspyrnu, urðu frá sér
numdir af undrun, er þeir sáu leik
Bohrs. Hann brýtur i bága við allar
reglur og kenningar. Þegar hann rekur
knöttinn, æpir fólk hástöfum af gleði.
Hreyfingar hans eru svo óvæntar og
óútreiknanlegar.
í eitt skifti fékk hann tíu þúsundir
manna til að æpa fagnaðaróp og klappa
í tíu mínútur. Það var í miklum og
tvísýnum kappleik við Englendinga, að
Bohr rak knöttinn af mikilli snild fram
hjá tveimur mótherjum. Fólkið var mjög
hrifið. En nú hafði Bohr mist vasaklút
sinn — og í staðinn fyrir að skora mark,
snýr Bohr nú við, rekur knöttinn til
baka og sleppur aftur fram hjá Eng-
lendingunum, nær vasaklútnum og rekur
nú knöttinn í þriðja sinni fram hjá
Bretanum, — sem stóð og glápti af
undrun — og beina leið í mark. —
Eftir að hafa lesið framangreinda lýs-
ingu á hinum væntanlegu knattspyrnu-
mönnum, sýnast lílil líkindi vera til
þess, að landsflokkur vor standi þeim
snúning eða beri sigur af hólmi. Það
hefir heldur aldrei verið aðalatriðið,
heldur hitt, að læra af þeim sem mest,
og sjá hve langt að baki við stöndum
erlendum knattsp.mönnum. Þannig hafa
Danir farið að; þeir hafa boðið til sin
enskum knattsp.mönnum og vitanlega
tapað í fyrstu, meðan þeir voru að læra
af þeim, en nú er svo komið að þeir
eru álitnir beztu knattsp.menn megin-
landsins.
Þar sem þetta er í fyrsta skiftið sem
erlendum íþróttamönnum er boðið hing-
að til landsins, verða allir að kappkosta
að þetta fari sem bezt úr hendi, því
þessir menn bera hróður landsins víða.
Þetta mót í sumar sker úr því, hvort
slíkt heimboð, sem þetta getur átt sér
hér stað í framtíðinni. En hvernig svo
sem þessi fyrsti milliríkjakappleikur okkar
fer, þá mun hann glæða mjög íþrótta-
áhuga íslendinga, og með því er óneit-
anlega miklu náð.
Útivist og útigangur
eftir
Steingrím Matthíasson.
— m.
Eg lít svo á að enginn geti verið
sannur íslendingur nema sá sem venur
sig á að þola islenzkt loftslag — loft-
venur sig í landinu með sem allra mestri
útivist. Hinir sem stöðugt híma inni í
ofnhitanum og óloftinu, þeir lifa ekki
eins og landið heimtar, þeir eiga í raun-
inni ekki lengur rætur í islenzkum
jarðvegi, heldur í útlendum vermireit,
sem ofnhitaðar óloftsstofur eru, og verða
aldrei íslendingar í húð og hár.
Reynslan hefir sýnt það í öllum lönd-
um, að kynslóð hinna innibældu kaup-