Stjarnan - 01.04.1922, Blaðsíða 7

STJARNAN
55
tileinka oss alt, er þau hafa aS bjóSa?
Þeir eru til, er slíkt áræSa, en aftur eru
þar aSrir, sem eru dálítiS hræddir viS
aS leggja hönd á svo mikiS. Þeir vita,
aS þeir þurfa einmitt þesskonar reynslu.
Þeir hafa þaS á tilfinningunni, aS þeir
eigi aS lifa slíku sigursælu lífi á heimili
sínu og meS fjölskyldu sinni, en þeir
vita, aS þeir gera þaS ekki. Þetta þjáir þá.
Þeir bera fyrirdæmingu samvizkunnar
í von um, aS dag nokkurn veitist þeim
frelsi.
Ó, kynslóS, augnablik frelsisins býSst
einmitt nú: “Losa þú af þér hálsfjötra
þina, þú hin hertekna, dóttir Síon”.
Þetta er áskorun Drottins, og hvert ein-
asta boSorS hans innifelur í sér kraft,
nægan til aS fullnægja því.
“Hrist af þér rykiS.” RykiS saurgar.
ÞaS daprar birtu og fegurS allra hluta
er þaS hylur. Hér táknar þaS syndina.
sem svo óttalega hefir spilt manneskj-
unni, prýSi GuSs sköpunarverks. ÞaS
er ekki vilji GuSs, aS hiS illa ávalt fái
eySilagt þetta prýSilega verk Drottins.
Þess vegna segir þar: “Hrist af þér
rykiS.” “KlæS þig skartklæSum þínum,
Jerúsalem.” f ritningunni er klæSnaS-
ur notaSur til aS tákn lunderniS. Synd-
ugu lunderni er líkt viS saurgaS fat.
Esaja segir:, aS “alt vort réttltæi er
sem saurgaS klæSi, vér visnuSum allir
sem laufblaS, og misgjörSir vorar
feyktu oss burtu eins og vindur” ('Es.
64: 5). Hreint, réttlátt lunderni er
táknaS meS dýrSlegum- skrúSa, réttlæt-
isins skrúSa.
Þessu er svo fallega lýst í Sak. 3. kap.
Jósúa stóS frammi fyrir englinum í ó-
hreinum -klæSum og þarfnaSist annan
fatnaS. Djöfullinn, kærandi hans, stóS
honum viS hliS til þess aS aftra honum
frá því aS fara í hrein föt. En Drott-
inn aSstoSaSi Jósúa. Hann sagSi:
“EæriS hann úr hinum óhreinu klæSum.
SíSan sagSi hann viS hann: “Sjá, eg
hefi burtnumiS misgjörS þína frá þér
og læt nú færa þig í skrúSklæSi.” ....
Þá létu þeir hreinan ennidúk um höfuS
hans og færSu hann í klæSin.” Öllum,
sem líkt og Jósúa bera saurgaS klæSi,
hefir Kristur búiS réttlætisins skrúSa.
ViS hvern þann, er á hann trúir, segir
hann: “KlæS þig skartklæSum þínum.”
AfklæS þig hinum sauruga búningi,
syndum þínum, og íklæS þig dýrSarinn-
ar skrúSa, skrúSldæSum réttlætisins, sem
Kristur Jesús. hefir til vegar komiS.
“fklæS þig styrkleik þínum, Síon.”
Syndin hefir ekki einungis saurgaS lund-
erni mannsins, heldur líka 'svift hann
krafti þeim, er hann þarf til aS geta
varist hinu illa og gert þaS, sem rétt er.
Hún hefir gert oss svo vesæla og veika,
aS vér komumst í hiS ömurlega ástand,
er postulinn Páll lýsir meS þessum orS-
um: “Því hiS góSa, sem eg vil, gjöri eg
ekki, en hiS vonda, sem eg ekki vil, þaS
gjöri eg.” Hve oft andvörpum vér þá
ekki meS Páli: “Eg aumur rnaöur.
hver mun frelsa mig?” í þessu hjálp-
arlausa örvinglunar ásigkomulagi ' fékk
Páll þá nauSsynlegu hjálp. “Eg þakka
GuSi fyrir Jesúm Krist, Drottin vorn.”
fRóm. 7: 15, 24.)
ÞaS erþessi Jesús sem segir: “Mér
er gefiö alt vald á himni og jöröu.”
ViS lærisveina sína segir hann: “Þér
munuS öölast kraft,” og viS söfnuSinn:
“íklæö þig kærleik þínum, Síon.”
Svofelda dagskrá setur Drottinn Joá
upp' fyrir lýö sinn:
1. Vakna þú—Byrja nýtt líf.
2. Losa þú áf þér hálsf jötrana—Frels-
un frá valdi syndarinnar.
3. Hrist af þér rykiS—Hreinsun frá
saurgim syndarinnar.
4. KlæS þig skartklæSum þínum —
íklæöist Krists réttlætisskrúSa.
5. íklæö þig styrkleik þínum—MeS-
tak guSdómlegan kraft til aö sigra
heiminn og hinn vonda.
ÞaS er bæSi skylda og forréttindi
safnaSarins hvar sem er og einmitt nú
aS lifa samkvæmt þessari dagskrá. í
sannleika er þetta sigursæla líf safnaS-