Stjarnan - 01.04.1922, Blaðsíða 13

STJARNAN
61
sama fólki, segir Drottinn, fyrir þess
misgjörö”. Jer. 25: 11,12.
Tíminn nálgaöist, sjötíu ár voru nærri
liðin. Ókyrð mikil átti sér stað meöal
þjóðanna. það voru tímamót í sögu mann
kynsins. Hinn lifandi Guö ætla'Si að
láta orð sitt rætast.
Sýrus, Persakonungur, var fyrir her
þeim er tók borgina, Bábýlpn. Hátt á
annað hundraS ár fyrir fæðingu hans
haf'Si Esajas spámaSur ritað;
“Svo segir Drottinn um Sýrus, sinn
smurSa: Eg held í hans hægri hönd; eg
vil leggja þjóðirnar undir hans vald, og
spretta belti konunganna; eg vil upp-
láta dyrnar fyrir honum, og engu borgar
hliSi skal vera læst.” Es. 45:1.
Nær tvö hundruS ár hafði þessi spá-
dómur staSiS skráSur á skinnbókum.
Svo kom nótt sú, er Sýrus réSst á borg-
ina. Innbyggjendurnir gjörSu gys aS
honum. Beltzasar hélt höfSingjum sín-
um veizlu, og drakk vín úr gull og silfur-
kerum Drottins húss til heiSurs skurS-
goSum sínum.
Sýrus hafSi látiS leiSa vatniS burt úr
fljótinu, og nú þyrptust hermenn hans
gegnum farveg þess inn í borgina: HefSi
hliSunum meS fram fljótsbökkunum
veriS læst, hefSi hann ekki getaS náS til-
gangi sínum, og máske sjálfur falliS í
gildruna, en GuS hafSi sagt fyrir, aS
engu borgarhliSi skyldi vera læst. (Es.
45:I)-
Og svo var ástatt þessa nótt. I
drykkjuskapnum höfSu 'borgarbúar
hugsunarlaust látiS hliS þau, er aS
fljótinu snéru, standa opin. SíSan sáu
menn hönd nokkra rita dóm Babýlonar
á vegginn í höll Beltzasar konungs. Á
sömu nóttu féll hiS volduga veraldar-
ríki í hendur Meda og Persa.
Spádómarnir höfSu sagt löngu fyrir-
fram, aS engu hliSi skyldi læst verSa.
iÞetta gjörbreytti ríkisstjórn heimsveld-
isins. GuSs orS hlýtur aS rætast á sín-
i:m tima.
Sýrus var ekki einungis verkfæriS í
GuSs hendi til aS hegna Babýlon, heldur
einnig til aS frelsa fólk hans úr herleiS-
ingunni. Esajas hafSi um hann sagt:
“Eg segi Sýrusi aS vera minn hirSir,
hann skal framkvæma allan minn vilja
og segja til Jerúsalemsborgar, þú skalt
uppbygS verSa, og til musterisins, þú
skalt verSa grundvallaS.” (Es. 44: 28).
Sjötíu ára útlegSin var á enda. Sam-
kvæmt: spádóminum var endurreisn
þjóSarinnar fyrir höndum. Jósefus
sagnaritari GySinga, segir aS Sýrus hafi
vitaS um þennan spádóm:
“Þetta var Sýrusi kunnugt af aS
lesa spádómana. Esaías hafSi ritaS
þetta 140 árum áSur en musteriS var
eySilagt. Þegar Sýrus las þetta og sá
GuSs stjórn í því, vakti þaS hjá honum
ákveSna löngun til aS uppfylla spá-
dóminn.” (“Antiqmties” 2. 4. kap.J
Hvernig hann framkvæmdi þaS, les-
um vér í Esra x:. i1—3.: f
“Á hinu fyrsta stjórnarári Sýrusar
Persa konungs, svo aS uppfyltist orS
GuSs fyrir munn ‘ Jeremía, þá upp vakti
Drottinn anda Sýrusar, Persa konungs,
svo aS hann lét út ganga boSskap um
alt ríki sitt, og líka meS bréfum kunn-
gjöra: Svo segir Sýrus, Persa konung-
ur: ÖIl jarSarinnar ríki hefir Drottinn,
himnanna GuS, gefiS mér, og skipaS
mér aS byggja musteri í Jerúsalem, sem
er í Júdeu. Hver sá, sem er meSal yS-
ar af öllu hans fólki, meS honum mun
GuS vera, hann fari upp til Jerús’alem,
sem liggur í GySingalandi, og byggi þar
Drotni, Israels GuSi, hús!. Hann er sá
GuS, sem er í Jerúsalem.”
Þannig var vitnisburSurinn um hinn
sanna GuS kunngjörSur öllum þjóSum
'heimsins, og þegar sjíotíu árin vpru
liSin, fluttu GySingar heim úr útlegS-
inni.
Þegar sagt er frá byggingu muster-
isins, er eins og fortjaldiS sé um augna-
blik dregiS til hliSar, og vér fáum aS
skygnast inn í starf þaS, sem englarnir
hafa aS framkvæma hér á jörSinni.