Ný Dögun - 01.11.1997, Blaðsíða 17

TNYDÖGUN■
Páll Pétursson félagsmálaráðherra:
SORGIN OG TIMINN
„Öllu er afmörkuð stund og
sérhver hlutur undir himninum
hefir sinn tíma. Að fæðast hefir
sinn tíma og að deyja hefir sinn
tíma; að gróðursetja hefir
sinn tíma og að rífa það
upp, sem gróðursett
hefir verið, hefir sinn
tíma; að deyða hefir
sinn tíma og að lækna
hefir sinn tíma; að rífa
niður hefur sinn tíma og
að byggja upp hefir sinn
tíma, að gráta hefir sinn
tíma og að hlæja hefir
sinn tíma.“
(Úr Prédikaranum)
Allt hefur sinn tíma.
Tími afneitunarinnar,
tími reiðinnar, tími ein-
semdarinnar, saknaðar-
ins og minninganna á
sér stað í sorgarferlinu.
Gildi tímans þegar sorg-
in er annars vegar verð-
ur aldrei ofmetið.
Sorgin er eðlileg við-
brögð við áföllum og
hún er leið okkar til að
ná aftur tökum á lífinu.
Sorgin birtist okkur ef
til vill sterkast við missi
ástvinar eða barns. En
sorgin fylgir líka skiln-
aði, fæðingu fatlaðs
barns, veikindum eða
fötlun í kjölfar slyss.
Sorginni lýkur ekki svo
lengi sem við lifum, en við
getum lært að afbera hana og
hætt að láta hana birgja okkur
sýn fram á veginn.
Sorgin er rnerki um heilbrigði,
hún er raunveruleg og í henni
felst líkn. Sársauki hennar verð-
ur að fá að koma í ljós svo að
hægt sé að takast á við hann.
Þannig verður mögulegt að að-
lagast nýju umhverfi. Aðlögun-
arhæfni barna er einstök, en við-
brögð þeirra við missi geta kom-
ið mönnum á óvart og er nauð-
synlegt að gefa þeim til kynna
að leikurinn og léttleiki sé leyfi-
legur í húsi sorgarinnar. Hrein-
skilni og heiðarleiki skiptir hér
miklu og er nauðsynlegt að
börnin fái vitneskju um það sem
er að gerast; þau finna það hvort
sem er á sér og vilja fá svör.
Tíminn skiptir hér miklu máli og
börnin þurfa lengri aðlögunar-
tíma en fullorðnir.
Sorgin og dauðinn eru
ekki feimnismál, sem ber
að byrgja inni. En allt
hefur sinn tíma og allt
hefur sinn enda og tími
minninganna tekur við af
tíma sorgarinnar þegar
fram líða stundir.
Hugsanir um látinn
ástvin eru líklega sárastar
fyrst, en þær mildast með
tímanum. Margir takast
farsællega á við sorgina
hjálparlaust og ómeðvit-
að og lánast að koma lífi
sínu á réttan kjöl í tímans
rás. Aðrir leita sér að-
stoðar og fá þannig hjálp
til að koma tilfinningum
sínum í góðan farveg með
meðvitaðri sorgarúr-
vinnslu. í samtökum um
sorg og sorgarviðbrögð
eru samankomnir leik-
menn og lærðir, sem leit-
ast við með ýmsum hætti
að mæta sameiginlegum
afleiðingum sorgar. Ekki
leikur vafi á að þar hafa
margir syrgjendur fundið
sorginni og söknuðinum
uppbyggilegan vettvang.
— Ég þakka samtökunum
10 ára starf og vænti þess að
þau hafi átt sinn þátt í að greiða
úr myrkum sorgarskýjum hjá
mörgum. Ég óska þess að Nýrri
dögun auðnist einnig í fram-
tíðinni í samvinnu við tímann að
gera sorgina léttbærari þeim
sem hún sækir heim.
17