Dagblaðið Vísir - DV - 20.07.2018, Blaðsíða 10

10 20. júlí 2018FRÉTTIR
A
nna Margrét Baldursdóttir
var 16 ára gömul þegar
hún fékk svokallað
eiturlost af völdum
bakteríusýkingar (e. toxic
shock syndrome).
Þó að um sjaldgæfa sýk­
ingu sé að ræða þá er frá­
sögn Önnu alls ekki eins­
dæmi en á dögunum
birtist á vef DV.is saga 16
ára kanadískrar stúlku,
Söru Manitoski. Sara var í
skólaferðalagi í mars 2017
þegar hún fór að finna fyrir
kviðverkjum. Hún lagðist til
svefns og vaknaði aldrei aft­
ur. Við krufningu kom í ljós
að um TSS var að ræða. Árið
2016 var tvítug ensk stúlka
nær dauða en lífi eftir að hafa
fengið TSS. Sýkingin fór að
grassera í leggöngum stúlk­
unnar, Emily Pankhurst, eftir
að hún gleymdi að skipta um
túrtappa í níu daga.
Þekkt er að langtímanotkun
á túrtöppum valdi sýkingunni
en í tilfelli Önnu Margrétar var
þetta þveröfugt: hún skipti of
ört um túrtappa með þeim af­
leiðingum að það myndaðist
þurrkur í leggöngunum, sem
olli síðan umræddri sýkingu.
Skalf og táraðist
Anna Margrét bjó á þessum
tíma á Ólafsfirði. „Þetta var
í janúar árið 2008, þegar ég var
í 10. bekk. Ég var búin að vera á
blæðingum í frekar langan tíma,
eða rúmlega mánuð. Mér leið
eitthvað skringilega um morgun­
inn og hélt að ég væri að verða
eitthvað lasin en dreif mig samt
í skólann. Þegar fyrsti tíminn var
hálfnaður byrjaði ég að tárast og
skjálfa og réð ekkert við mig. Sat
bara skælandi og nötraði öll og vissi
ekkert hvað var
í gangi.“
Anna Mar­
grét var í kjöl­
farið send á
heilsugæslu
þar sem
engar útskýr­
ingar feng­
ust á ástandi
hennar. Var
þá ákveðið að
senda hana
á sjúkrahús­
ið á Akureyri
þar sem hún
gekkst undir
fjölmargar rannsóknir
og var ákveðið að setja hana í
einangrun í varúðarskyni. Það
reyndist henni til happs að vakt­
hafandi læknir á sjúkrahúsinu
hafði áður meðhöndlað sjúkling
með TSS og þekkti því einkennin.
Á sama tíma var Anna Margrét ná­
lægt því að fá blóðþrýstingsfall og
var hluti líkama hennar orðinn al­
hvítur.
„Það var farið með mig beint
upp á gjörgæsludeild og ég skol­
uð að innan og settur upp leggur
í stóru æðina í hálsinum. Ég var á
gjörgæslu í fimm sólarhringa.“
Á einum tímapunkti leit út fyrir
að Anna Margrét færi í öndunar­
bilun og öll líffærin hættu að starfa.
Tappa þurfti af öðru lunganu því
það féll saman. Eftir fimm daga
á gjörgæslu tóku við aðrir fimm
dagar á barnadeild sjúkrahússins,
enda var Anna Margrét ekki orðin
18 ára á þessum tíma. Eftir það tók
við löng endurhæfing.
„Ég þurfti bókstaflega að læra
að ganga upp á nýtt með hjálp
göngugrindar. Ég var með rosa­
legan bjúg, eiginlega eins og
tröllskessa, og ég man að naflinn
var eins og strik á maganum. Þar
að auki missti ég allt þol. Ef ég fór
út í vind átti ég erfitt með að anda,“
segir Anna Margrét en fyrir veik­
indin hafði hún æft gönguskíði og
bjó þess vegna að því að vera með
gott þol. Það var henni til happs,
að sögn læknis á spítalanum.
Enn í dag glímir hún við
eftirköst sýkingarinnar, til dæmis
veikt ónæmiskerfi, og þá er talið
að vefjagigt sem hún glímir við sé
að einhverju leyti tilkomin vegna
þessa.
„Ég vil bara að stelpur og konur
séu meðvitaðar um að þetta geti
gerst og að þetta geti verið lífs­
hættulegt. Það eru því miður ekki
allir sem vita það. Ég er heppin að
vera á lífi í dag.“ n
Sundaborg 1
104 Reykjavík
777 2700
xprent@xprent.is
SÓLARFILMUR!
Lausnir
fyrir
heimili
og fyrirtæki
Túrtappi varð Önnu Margréti
næstum því að aldurtila
n Hætt komin vegna eiturlosts n Á blæðingum í rúmlega mánuð n Lán að læknir þekkti einkennin„Ég er heppin að
vera á lífi í dag.
Auður Ösp Guðmundsdóttir
audur@dv.is