Fréttablaðið


Fréttablaðið - 26.02.2019, Qupperneq 24

Fréttablaðið - 26.02.2019, Qupperneq 24
Ég hygg að það sé oft vanmetið hvað fermingin er mikilvæg fyrir börnin. Ég held að flest taki þau ferming- una alvarlega og kannski birtir það bara virðing- arleysi fyrir börnunum að halda öðru fram. Þórdís Lilja Gunnarsdóttir thordisg@frettabladid.is Yfir fermingardeginum mínum er bara birta. Mér finnst veðrið hafa verið mjög gott. Ég man mjög vel eftir því hvað ég skammaðist mín fyrir að fermingarsystur mínar fóru að hlæja í kirkjunni. Mér fannst það fyrir neðan allar hellur. Ég jafnaði mig þegar presturinn hafði gert gott úr því um leið og við stilltum okkur upp fyrir utan kirkjuna til að taka við hamingjuóskum frá kirkjugestum. Það er líka mjög eftirminnilegt að við fjölskyldan fluttum inn í nýtt hús nokkrum dögum áður en ég fermdist og mömmu tókst á nokkrum dögum að búa til voða fína veislu heima með fullt af fínum veitingum,“ segir séra Elínborg og finnur enn málningarlyktina í nýmáluðu hús­ inu þegar hún hugsar til fermingar­ dagsins síns, 30. maí 1982. Hjá Elínborgu var fullkomlega sjálfsagt að fermast. „Ég ólst upp við mjög jákvæða afstöðu til kirkju og kristni og að sjálfsögðu bað ég alltaf bænir á kvöldin áður en ég fór að sofa. Presturinn talaði við okkur krakkana um að við þyrftum að taka ákvörðun okkar alvarlega, hún mætti ekki vera léttvæg og hann áréttaði við okkur að það væri engin skylda að fermast. Þess vegna kom ég heim úr kirkjunni einn daginn eftir fermingar­ fræðslu og sagði að ég væri að hugsa um að fresta fermingunni minni um eitt ár. Foreldrar mínir fengu mig ofan af því eftir smá samtal, en á þessum tíma þekktist ekki annað í Hólminum en að allir krakkar fermdust.“ Fermingin reyndist Elínborgu mjög mikilvæg og dýrmæt. „Ég var mjög heppin með að fermingarfræðslan var skemmtileg og eðlilegt framhald af því sem ég hafði reynslu af úr sunnudagaskól­ anum, starfi í Hvítasunnusöfnuð­ inum, starfi í Barnastúkunni og hjá St. Fransiskussystrum. Allt þetta kristilega starf mótaði mig mjög, hafði djúp áhrif á mig og þess vegna bar ég kannski mikla virðingu fyrir kirkjunni og boð­ skap trúarinnar. Fermingarárið mitt var ánægjulegt og það kom að minnsta kosti ekki í veg fyrir að ég færi í guðfræði,“ segir Elínborg sem lærði heimspeki áður en hún fór í guðfræðinám. Presturinn sem fermdi Elín­ borgu valdi ritningarversið. „Hann skrifaði í sálmabókina mína þessi orð úr 2Kro 15:7: „En verið þér öruggir og látið yður eigi fallast hendur, því að breytni yðar mun umbun hljóta,“ upplýsir Elínborg sem minnist þess ekki að hafa óskað sér neins sérstaks í fermingargjöf nema að fá að fara til útlanda. „Sú ósk rættist og ári eftir fermingu fékk ég að fara til Frakk­ lands að heimsækja móðursystur mína og fjölskyldu hennar sem bjó og býr enn í París. En ég var mjög glöð og ánægð með allar mínar fermingargjafir og fermingarskrif­ borðið er enn í notkun!“ segir hún og brosir. Hálffullorðnir einstaklingar Alls fermast um tuttugu börn í Dómkirkjunni í Reykjavík í ár. „Þetta er fyrirmyndarhópur. Fermingarbörnin eru augljóslega vel uppalin í skólastofunni því þau kunna vel að vera virkir þátttak­ endur í fermingarfræðslunni sem hefur gengið prýðilega. Það eina sem ég finn fyrir er að mörg þeirra hafa mjög mikið að gera og margar skyldur. Þessi kynslóð barna er svo virk á svo mörgum sviðum, í íþróttum, tónlistarnámi, leiklist og fleiru, þannig að það er f lókið að finna tíma fyrir fermingar­ fræðsluna sem hentar öllum,“ upp­ lýsir Elínborg og vonar að börnin njóti fræðslunnar og hafi gagn af henni. „Mikilvægasta veganestið úr fermingarfræðslunni er að Guð elskar þau eins og þau eru og vill að þau láti sér annt um sig sjálf og samferðamenn sína. Og að þau geti ræktað með sér trú sem gagnast þeim á lífsgöngunni, bæði í með­ byr og mótbyr. Svo vona ég að þau finni og skynji að kirkjan vill vera þeim bakland á lífsgöngunni,“ segir Elínborg sem hefur mikið dálæti á fermingunni. „Það er alltaf mjög hátíðlegt að sjá fermingarbörnin ganga inn kirkjugólfið svo falleg og uppá­ búin. Maður getur ekki annað en skynjað hvað þetta er stór stund, ekki síst fyrir foreldrana. Það eru tímamót að vera fermingarforeldri og þegar frumburðurinn minn fermdist fannst mér nauðsynlegt að fá mér nýjan sparikjól, mér fannst þetta svo hátíðleg stund. Á þessari stundu finna foreldrarnir sterkt fyrir því hvað tíminn hefur liðið hratt og hve ósköp stutt er síðan börnin þeirra voru agnar­ smá kríli sem þau báru á höndum. Þetta gerir f lesta foreldra bæði stolta en líka svolítið viðkvæma,“ segir séra Elínborg um stór tíma­ mót í lífi fjölskyldna. Fermingarbörnin séu iðulega full af eftirvæntingu og gleði. „Þau eru fullorðinsleg á þessum degi og vita að þau eru að stíga inn í tímabil sem hálffullorðnir einstaklingar. Ég hygg að það sé oft vanmetið hvað fermingin er mikilvæg fyrir börnin. Ég held að flest taki þau ferminguna alvar­ lega og kannski birtir það bara virðingarleysi fyrir börnunum að halda öðru fram. Mikilvægast er samt að gefa þeim tækifæri til að átta sig á kristnum lífsgildum, rækta með sér trú og gefa sér tóm til að kynnast því að fara til kirkju. Mörgum finnst líka mikilvægt að láta gott af sér leiða með því að kynnast hjálparstarfi kirkjunnar og taka þátt í söfnun fyrir brunnum í Afríku,“ upplýsir Elínborg sem nýtur þess að sinna fermingarstarfinu. „Það er ögrandi og tengir mann við unga fólkið. Við prestarnir þurfum sífellt að hugsa um það hvernig við komum kristnum boð­ skap að sem gagnlegu veganesti út í lífið fyrir nýja kynslóð. Kannski þurfum við líka að huga meira að því að rækta tengslin við foreldra barnanna og mæta þeim, því vita­ skuld eru það foreldrarnir sem hafa mest áhrif á börnin.“ Stolt en líka viðkvæm stund Séra Elínborg Sturludóttir, prestur í Dómkirkjunni í Reykjavík, fermdist í Stykkishólmskirkju á hvítasunnudag 1982. Hún segir vanmetið hvað fermingin sé mikilvæg fyrir fermingarbörnin. Elí nborg fermdist í Stykkishólmskirkju en er nú prestur í Dómkirkjunni í Reykjavík. MYND/SIGTRYGGUR ARI 8 KYNNINGARBLAÐ 2 6 . F E B R ÚA R 2 0 1 9 Þ R I ÐJ U DAG U RFERMINGAR 2 6 -0 2 -2 0 1 9 0 4 :4 2 F B 0 7 2 s _ P 0 4 9 K .p 1 .p d f F B 0 7 2 s _ P 0 4 0 K .p 1 .p d f F B 0 7 2 s _ P 0 2 4 K .p 1 .p d f F B 0 7 2 s _ P 0 3 3 K .p 1 .p d f A u to m a ti o n P la te r e m a k e : 2 2 6 8 -A 7 8 0 2 2 6 8 -A 6 4 4 2 2 6 8 -A 5 0 8 2 2 6 8 -A 3 C C 2 7 5 X 4 0 0 .0 0 1 6 B F B 0 7 2 s C M Y K
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72

x

Fréttablaðið

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.