Litli Bergþór - 01.12.2015, Qupperneq 38

38 Litli-Bergþór
og rútan sem ég þurfti að taka fór frá Keflavík korter
fyrir sjö á morgnana sem þýddi það að ég þurfti
ævinlega að príla yfir hliðið til að komast í rútuna í
tæka tíð. Einnig þurftum við alltaf að stansa í hliðinu
og sýna skilríkin okkar til að fá leyfi til að fara heim að
vinnudegi loknum.
Barnalánið
Þegar ég var 18 ára eignaðist ég frumburðinn okkar.
Hann heitir Ásgeir og er fæddur 18. desember 1970. Í
dag er hann doktor í efnafræði og er búsettur í Hollandi
með ítalskri unnustu sinni sem heitir Monica Lozza.
Seinni drenginn, Karl, átti ég tveim árum seinna eða
þann 24. október 1972. Hann er með próf í rússnesku
og hagfræði og býr í Reykjavík. Hann er giftur Elínóru
Kristinsdóttur og eiga þau þrjú börn.
Þegar strákarnir voru við nám, var tímabil þar sem
annar þeirra var í Bandaríkjunum en hinn í Rússlandi.
Þegar það var, keypti ég mér þrjár klukkur sem ég setti
allar upp á vegg hjá okkur og þær stillti ég á staðartíma
þessara þriggja landa. Einhvern veginn fannst mér
alltaf þeir vera nær mér þegar ég gat litið á klukkuna
til að sjá hver tíminn væri hjá þeim. Þetta gat stundum
ruglað gesti okkar í ríminu sem ekki vissu alveg hvaða
klukku þeir ættu að fara eftir. Í dag eru klukkurnar tvær
þar sem Karl er fluttur heim en Ásgeir býr í Hollandi.
Auk drengjanna minna á ég bróðurdóttur sem við
lítum á sem fósturdóttur okkar. Hún er fædd í Úganda
þar sem bróðir minn bjó. Þegar hún fæddist fór ég til
Úganda að heimsækja þau og var litla stúlkan látin
heita í höfuðið á mér. Bróðir minn flutti heim til
Íslands með Elínu litlu þegar hún var tveggja og hálfs
árs gömul. Þau bjuggu mjög nálægt okkur og var hún
mjög mikið hjá okkur og bjó hjá okkur flesta vetur
meðan skólar störfuðu. Í dag er hún tvítug og stundar
nám í Tækniskólanum.
Við nám og störf
Ég hóf nám í öldungadeild Menntaskólans við Hamra-
hlíð 1974 og var þar í tvo vetur, tók mér þá hlé á meðan
við bjuggum í Englandi en hélt síðan áfram í Keflavík
eftir að heim kom og lauk þar stúdentsprófi 1980.
Síðan fór ég í Háskóla Íslands og lærði tölvunarfræði.
Þá vorum við einungis fimm konur að læra þetta fag.
Ég útskrifaðist svo með B.Sc. próf í tölvunarfræði
1985.
Við keyptum okkur hús í Keflavík sem var við
hliðina á Fjölbrautaskóla Suðurnesja þar sem Konráð
kenndi sálfræði og ensku í 20 ár. Auk þess var hann
námsráðgjafi í hálfu starfi við skólann.
Að námi loknu fór ég að vinna hjá Ísal sem
tölvunarfræðingur og var þar í 11 ár. Þá skipti ég um
vinnustað og hóf störf hjá Skýrr, sem nú heitir Advania.
Þar vann ég í 12 ár. Þegar ég var farin að vinna í
Reykjavík fluttum við frá Keflavík í Kópavoginn
en Konráð keyrði hins vegar á milli Kópavogs og
Keflavíkur í 12 ár eða allt þar til hann hætti að kenna
um áramótin 1999 og 2000 og hóf störf hjá Hagstofu
Íslands sem sérfræðingur í skóla- og menntatölfræði
allt til ársins 2012 þegar hann komst á svo kallaða „95-
ára reglu“ 61 árs. Við ákváðum þá bæði tvö að nóg
væri komið, ventum okkar kvæði í kross og fluttumst
búferlum austur að Rima.
Rimi
Landspildan var nafnlaus og vanskráð í mörg ár eða
allt frá 1956 til 1980 þegar fyrstu framkvæmdir hófust.
Þær framkvæmdir tengdust virkjun hvers og hitaveitu
sem oftast gengur undir nafninu „Torfastaðaveita“ og
er samrekstrarfélag fjögurra býla.
Það gekk á ýmsu skondnu þegar við vorum að reyna
að fá nafn á býlið skráð hjá Örnefnastofnun þar sem
Þórhallur Vilmundarson prófessor réði ríkjum. En
það var í raun Þórhallur sem réði því hvaða nafn yrði
valið. Konráð var búinn að fara til hans einar fimm
eða sex ferðir með lista af nöfnum og lítið gekk
því Þórhallur vildi helst að þetta héti Torfastaðir II,
Vegatunga II eða þá að nafnið tengdist einhverju sem
færa mætti undir náttúrunafnakenningu hans. Við
vorum búin að leggja höfuðið í bleyti og finna einhver
nöfn en þar á meðal var nafnið Rimi. Konráð lagði í
enn eina ferðina til Þórhalls og segir honum að nú sé
hann alveg uppiskroppa með hugmyndir og viti ekki
hvaða nafn geti gengið á nýbýlið. Þá fer Þórhallur enn
og aftur að spyrja hvað einkenni landið og hvað það
sé í náttúrunni sem styðjast mætti við og Konráð segir
honum þá að það séu helst rimar í mýrinni sem séu
einkennandi og Þórhallur henti það strax á lofti og
spurði hvort hann vildi hafa það í eintölu eða fleirtölu.
Við vildum eintölu og þar með var nafnið komið.
Þegar við tókum við landinu á árunum í kringum 1980
þá var þar ekkert nema mýri. Við ræstum það fram,
girtum og fengum þangað rafmagn sem nýttist líka
hitaveitunni. Rafmagnið var lagt í skúr sem líktist mest
kamri sem lengi hafði staðið við austanvert þorpið á
Laugarvatni. Þetta virðulega hús var lengi vel eina
Það er stundum gott að vera vel útbúinn þegar átt er við býflugurnar.