Morgunblaðið - 08.09.2018, Page 36

36 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 8. SEPTEMBER 2018
✝ ÞorleifurHjaltason
fæddist í Hólum í
Hornafirði 23. októ-
ber 1930. Hann lést
á hjúkrunar-
heimilinu Skjól-
garði í Hornafirði
31. ágúst 2018.
Foreldrar hans
voru Hjalti Jónsson,
bóndi og hrepp-
stjóri í Hólum, f.
6.8. 1884, d. 21.7. 1971, og kona
hans Anna Þórunn Vilborg Þor-
leifsdóttir, f. 13.11. 1893, d. 7.6.
1971. Systkini Þorleifs: Sig-
urður, f. 12.5. 1923, d. 22.10.
2008, Jón, f. 27.5. 1924, d. 7.12.
2017, Sigurborg, f. 27.2. 1926, d.
21.8. 2011, Þorleifur, f. 27.10.
1927, d. 1.12. 1927, Halldóra, f.
3.1. 1929, d. 27.11. 2017, andvana
fædd stúlka, f. 14.3. 1934, og Ei-
ríkur, f. 8.10. 1935, d. 15.12.
1943. Uppeldisbróðir Þorleifs
var Hjálmar Kristinsson, f. 14.4.
1945, d. 27.8. 2013.
Þorleifur kvæntist Vilhelmínu
Eddu Lúðvíksdóttur, f. 30.8.
1930 í Reykjavík, d. 24.3. 2016.
Þorleifur ólst upp í Hólum.
Hann stundaði nám við Bænda-
skólann á Hólum í Hjaltadal
1950-1951. Að námi loknu fór
hann heim og bjó með foreldrum
sínum í Hólum meðan þeim ent-
ist aldur en tók þá alveg við bú-
inu. Þorleifur tók við stöðu
hreppstjóra Nesjahrepps af föð-
ur sínum 1967 og sinnti því þar
til starfið var lagt niður.
Í Hólum var veðurathugunar-
stöð frá 1921-2012. Leifi tók við
veðurathugunum þar af föður
sínum 1971. Þorleifur, eða Leifi
eins og hann var kallaður, naut
trausts sveitunga sinna, var
lengi formaður kjörstjórnar í
Nesjahreppi, aðstoðaði marga
við framtöl auk fleiri trúnaðar-
starfa. Hann hafði afburða
minni, var góður sögumaður og
frábær leikari, hann tók oft þátt í
leiksýningum Leikfélags Horna-
fjarðar og Ungmennafélagsins
Mána og átti 60 ára leikafmæli
2007, þegar „Fiðlarinn á þakinu“
var sýndur. Einnig var hann
fenginn til að leika smærri hlut-
verk í nokkrum bíómyndum.
Seinasta árið bjó hann sér heim-
ili í íbúð skammt frá heilsugæsl-
unni á Höfn og naut þaðan að-
stoðar.
Útför hans fer fram frá
Bjarnaneskirkju í Hornafirði í
dag, 8. september 2018, klukkan
14.
Foreldrar hennar
voru Lúðvík Elías
Edilonsson, sjómað-
ur úr Suður--
Þingeyjarsýslu, f.
3.11. 1895, d. 1.7.
1936, og Guðrún
Tómsdóttir frá Ísa-
firði, f. 14.5. 1909,
d. 5.5. 1951.
Börn Eddu eru
Þorbjörg Finnsdótt-
ir, f. 1948, hún á
fjögur börn. Lúðvík Elías Finns-
son, f. 1949, hann á þrjú börn.
Guðrún Tómasdóttir Finnsdótt-
ir, f. 1951, hún á níu börn.
Þorleifur og Edda ólu upp
Kristínu Gunnarsdóttur, dóttur
Guðrúnar, og einnig að mestu
son hennar Stefán Trausta.
Kristín er f. 31.5. 1968. Hún gift-
ist 16.11. 1991 Sigurði Þór Jóns-
syni, f. 30.3. 1968, þau skildu.
Börn þeirra eru Stefán Trausti,
f. 29.1. 1991, bóndi í Hólum. Þor-
leifur Haukur, bílstjóri, f. 22.10.
1992, hans kona er Anna Lilja
Gestsdóttir, þau eiga einn son,
Brynjar Gest. Nökkvi Þór,
verkamaður, f. 29.10. 1997.
Loks þegar hlíð fær hrím á kinn
hneggjar þú á mig, fákur minn.
Stíg ég á bak og burt ég held,
beint inn í sólarlagsins eld.
(O.J.S.)
Þegar kemur að leiðarlokum
koma margar minningar upp í
hugann. Leifi frændi minn í Hól-
um var einstakur í alla staði.
Hann var bóndi af lífi og sál. Mik-
ill dýravinur og mátti aldrei neitt
aumt sjá. Hann hafði alltaf tíma
fyrir allt og alla. Gaf sér góðan
tíma til þess að spjalla, hjálpa
mönnum með hin ýmsu verkefni,
skattaskýrslurnar sínar o.m.fl.
Hann var hreppstjóri í herrans
mörg ár og sinnti því af mikilli ná-
kvæmni og samviskusemi. Í öllum
þessum störfum naut hann mikils
trausts meðal sveitunga sinna.
Hann var stórleikari bæði í
kvikmyndum og eins á sviði. Þar
var hann virkilega á heimavelli.
Hann var einstaklega barngóður
og fórum við systkinabörnin hans
ekki varhluta af því. Hann tók
okkur með á hestbak, og í göngur
á Bergárdalinn svo eitthvað sé
nefnt. Jólapakkarnir frá Leifa
voru alltaf eitthvað svo spenn-
andi. Ein jólin óskaði ég þess svo
heitt að ég fengi dúkku sem gæti
lokað augunum. Þegar ég opnaði
pakkann minn frá Leifa þá var í
honum ein sú flottasta dúkka sem
ég hef séð og viti menn, hún gat
lokað augunum. Það eru einmitt
þessi augnablik sem gleymast
ekki og verða dýrmætari eftir því
sem árin líða.
Leifi kvæntist Eddu Lúðvíks-
dóttur sem kom ráðskona að Hól-
um. Með henni kom Gunna dóttir
hennar og Kristín Edda dóttur-
dóttir. Kristín Edda ólst síðan
upp í Hólum hjá Leifa og ömmu
sinni. Það má segja að Leifi hafi
gengið henni í föðurstað, enda leið
ekki á löngu þar til Kristín Edda
fór að kalla hann pabba og það tók
hún algerlega upp hjá sjálfri sér.
Þau voru miklir vinir og félagar.
Elsti sonur Kristínar Eddu,
Stefán Trausti, ólst líka að miklu
leyti upp í Hólum. Milli hans og
Leifa skapaðist sterkt og einstakt
samband. Stefán Trausti var
ávallt augasteinninn hans.
Það voru mörg ungmenni sem
dvöldu í Hólum á sumrin í gegn-
um árin. Öll höfðu þau mikið við
Leifa og hafa verið dugleg að vera
í samskiptum við hann alla tíð.
Að öllum öðrum ólöstuðum
reyndust Anna Lilja, bróðurdótt-
ir Leifa, og hennar maður, Brynj-
ólfur, frænda mínum einstaklega
vel, sérstaklega í seinni tíð eftir að
starfsþrekið hjá honum fór að
minnka. Þau komu bæði vor og
haust og voru alltaf til staðar fyrir
hann þegar á þurfti að halda,
hvort sem var í leik eða starfi.
Það er óneitanlega erfitt að
sætta sig við að Hólasystkinin
skuli öll vera lögð upp í sína
hinstu för. Því fylgir mikill sökn-
uður hjá okkur sem ólumst upp
með þeim.
En við eigum líka yndislegar
minningar um þau, því dugnaður,
gleði og hvellandi hlátur ríkti
ávallt þar sem Hólasystkinin
komu saman.
Að lokum þakka ég Leifa
frænda mínum fyrir samfylgdina.
Við fjölskyldan munum varðveita
minningu hans alla tíð.
Valgerður Egilsdóttir,
Seljavöllum.
Traustur vinur heimilisfólksins
í Borgum, Þorleifur Hjaltason –
gjarnan nefndur Leifi í Hólum –
er látinn. Náin tengsl hafa verið
milli Hóla- og Borgaheimilanna
um árabil. Í raun aldar gömul vin-
átta þriggja kynslóða, vinskapur
sem hófst þegar afi okkar Borga-
systkinanna, Hákon Finnsson,
fluttist með fjölskyldu sína á ætt-
aróðalið árið 1920. Vináttan ein-
kenndist af gagnkvæmri virðingu
og samhjálp. Skjótt var brugðist
við þegar heilsuleysi hrjáði fólk
eða þegar hjálpar var þörf við
stærri framkvæmdir. Sveitung-
arnir stóðu saman og hjálpuðust
að. Leifi og Skírnir, faðir okkar
Borgasystkinanna, voru miklir
hestamenn. Þeir félagarnir
ræddu gjarnan sín á milli um
hrossarækt, þeir skiptust á lamb-
hrútum og þegar haustaði eyddu
þeir ófáum stundum saman við
smalamennsku. Ekki bara við að
smala Laxárdalinn þar sem Leifi
var réttarstjóri, heldur „skruppu“
þeir í eftirleitir inn á Reifsdal eða
gengu fram Skyndidal þegar fé,
sem þar gekk, vantaði. Þeir
skeggræddu málin og göntuðust
góðlátlega um menn og málefni.
Sögur voru sagðar og oft hlegið.
Jamm, sagði Leifi gjarnan í stað-
inn fyrir já, orðvar að eðlisfari og
annt um að hafa það sem sannast
reyndist. Og samskiptin voru ekki
bara milli karlanna. Á uppvaxtar-
árum okkar systkinanna fór
Heiðrún systir pabba gjarnan á
haustin út að Hólum til að vinna
þar við sláturgerð. Og vinátta
milli heimilanna hélst þótt flutt
væri úr Nesjunum. Þannig hittust
vinkonurnar Bogga, systir Leifa,
og Björk, systir pabba, reglulega
eftir að báðar voru fluttar suður.
Við systkinin urðum vitni að ein-
lægri vináttu alls þessa góða
fólks.
Hólar voru á margan hátt mið-
depill sveitarinnar. Einskonar
þungamiðja. Þar var símstöðin.
Þaðan bárust einnig veðurlýsing-
ar úr Hornafirðinum um árabil.
Jörðin var landmikil kostajörð.
Höfuðból í ýmsum skilningi, sem
lá í alfaraleið ferðalanga. Þar
fæddust og ólust upp ýmis þjóð-
kunn skyldmenni Leifa, menn
sem urðu landsþekktir fyrir mál-
aralist eða fyrir störf sín á Al-
þingi. Svipaðir mannkostir
bjuggu vitaskuld í Leifa. Lista-
maðurinn kom til dæmis í ljós
þegar sveitungarnir settu upp
leiksýningar og Leifi brá á leik í
hinum ýmsu hlutverkum.
Þegar við systkinin komumst
til vits og ára var aðsetur hrepp-
stjórans í Hólum. Fyrst gegndi
Hjalti, faðir Leifa, embættinu en
svo tók sonurinn við. Báðir voru
einstaklega farsælir sem yfirvald.
Mörg önnur ábyrgðarstörf hlóð-
ust á Leifa. Hann sá til dæmis um
að hjálpa fólki við að gera skatt-
framtalið og koma því „austur“ til
skattstjórans. Leifi gat í raun allt,
greindur, töluglöggur, jákvæður,
ráðagóður og hjálpsamur. Og
vitaskuld vann Leifi þetta allt án
endurgjalds.
Leifi kaus að vera bóndi og
starfið féll honum vel. Eftir að bú-
skap var hætt í Borgum nýtti
Leifi túnin þar um árabil og hittu
brottfluttu systkinin hann þá
stundum en náinn samgangur var
við þau okkar sem búsett eru á
Hornafirði. Ávallt urðu fagnað-
arfundir þegar við hittumst og
ræddum við þá gjarnan um liðna
tíð. Við kveðjum ljúfmennið Leifa
í Hólum með virðingu og þökkum
honum sérstaklega farsæla sam-
ferð.
Fyrir hönd systkinanna frá
Borgum,
Karl Skírnisson.
Þorleifur
Hjaltason
Elsta systkini
mitt Kristinn Hall-
dór er látinn. Kiddi
Dóri, eins og hann
var ávallt kallaður,
er öllum mikill harmdauði því
óhætt er að segja að hann hafi
verið sem elsta systkinið höfuð
okkar systkina.
Alltaf var hann til staðar fyrir
mig þegar ég þurfti hjálp. Kiddi
Dóri var einstakur maður, traust-
ur, hjartahlýr, ljúfur og algjör öð-
lingur. Hann var alltaf fyrstur til
að hjálpa öðrum, en átti sjálfur
erfitt með að biðja um hjálp.
Fyrstu launin mín komu frá
Kidda Dóra, og sú vinna var fólgin
í því að sjá um að pússa skóna
hans – alveg sama hvort ég púss-
aði þá eða ekki fékk ég alltaf laun-
in mín.
Kiddi Dóri var mikill mömmu-
strákur og var stoð hennar í einu
og öllu í þessari stóru fjölskyldu
okkar, sem teljum átta systkini og
segir það sig sjálft að margt var
að gera á stóru heimili þar sem
pabbi var oft á tíðum fjarverandi
við vinnu. Þegar hann var lítill bað
hann mömmu oft að segja sér
sögu, en þó ekki söguna um Bú-
kollu því hún væri svo hættuleg.
Þetta sýnir hans mjúka hjartalag
sem einkenndi hann alla tíð.
Kristinn Halldór
Jóhannsson
✝ Kristinn Hall-dór Jóhanns-
son fæddist 4. mars
1946. Hann lést 14.
ágúst 2018.
Útförin fór fram
21. ágúst 2018.
Í uppvexti sínum
starfaði hann mikið
og vel með skáta-
hreyfingunni, fór oft
í útilegur með skát-
unum og var í alls
konar störfum með
þeim. Eftir að hann
fékk bílpróf vann
hann fyrir FÍB og í
þá daga var þetta
mikil vinna, allt mjó-
ir malarvegir og
ekki allar ár brúaðar. Útköllin
jafnt á nóttu sem degi.
Kiddi Dóri lærði bifvélavirkjun
og árið 1969 byggðu Kiddi Dóri og
pabbi saman Bifreiðaverstæðið
Víking sf. og eftir að þeim rekstri
lauk gerði hann upp klessta bíla
og kom þeim í umferð á ný.
Kiddi Dóri átti hesta og hafði
mikið gaman af þeim, einn hest-
inn fékk hann upp í skuld og
nefndi hann hestinn Reikning.
Sömuleiðis hafði hann gaman af
veiði og fór oft með pabba til að
veiða til að vera með honum og
líka vera honum til halds og
trausts.
Síðari árin fór hann eina ferð á
ári á Skagaheiðina ásamt fjölda
vina. Síðasta ferðin var farin um
miðjan júlí en þá var hann orðinn
mikið veikur svo að sonur hans
Jói keyrði með hann til að hann
gæti snætt silung með vinunum.
Elsku bróðir, þakka þér fyrir
allt og allt, skarð þitt verður seint
fyllt.
Fjölskyldunni allri færi ég mín-
ar innilegustu samúðarkveðjur.
Ingunn Þóra.
HJARTAVERND
Minningarkort
535 1800
www.hjarta.is
Sími 5 @utfarir.is · www.utfarir.is· 67 9110 · utfarir
Rúnar Geirmundsson
Sigurður Rúnarsson
Þorbergur Þórðarsson
Elís Rúnarsson
Stofnað 1990
Traust fjölskyldufyrirtæki í áratugi
Allar minningar
á einum stað
MINNINGAR er fallega innbundin bók sem hefur að
geyma æviágrip og allar minningargreinar sem birst
hafa um viðkomandi í Morgunblaðinu eða á mbl.is.
Bókina má panta á forsíðu mbl.is eða á slóðinni
mbl.is/minningar.
Hægt er að kaupa minningabækur með greinum sem birst hafa
frá árinu 2000 til dagsins í dag.