Morgunblaðið - 16.10.2018, Blaðsíða 12

Morgunblaðið - 16.10.2018, Blaðsíða 12
12 DAGLEGT LÍF MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 16. OKTÓBER 2018 Kristín Heiða Kristinsdóttir khk@mbl.is Ímínum huga er byggingar-list gömlu íslensku torfbæj-anna það sem koma skal.Torfhúsagerð er sú tegund arkitektúrs sem er í mestum tengslum við náttúruna og fær okkur mannfólkið til að skilja hvernig nátt- úran virkar. Við þurfum að hætta að einangra okkur frá náttúrunni eins og tíðkast í nútímabyggingum, þar sem við lokum samskeytum með síli- koni svo híbýli okkar anda ekki og eru fyrir vikið slæm fyrir heilsu okk- ar. Í ljósi breyttra aðstæðna í heim- inum getur verið gott að horfa til eldri aðferða, við verðum að hætta að flytja byggingarefnivið um langan veg með tilheyrandi mengun, heldur nýta það sem til er í nærumhverf- inu,“ segir arkitektinn og hug- sjónakonan Maria Jesus May sem fæddist og ólst upp í Santiago í Síle í Suður-Ameríku en býr núna í Patag- óníu. Hún er stödd hér á landi öðru sinni til að læra um og tileinka sér fornar byggingaraðferðir. „Ég kom fyrst til Íslands í fyrra af því ég vildi fara þangað sem væri svipað veður og landslag og er í Pata- góníu. Ég fór því á torfhleðslu- námskeið í Skagafirði og fór í fram- haldinu í læri til Guðjóns Kristins- sonar hleðslumeistara, en hann er einn af örfáum núlifandi meisturum í torfhleðslu í heiminum,“ segir Maria sem nú í seinni Íslandsheimsókn sinni kom aftur í læri til Guðjóns. 500 ára eik í góðu standi „Ferðir mínar til Íslands eiga upphaf sitt í því að ég og kærastinn minn höfum verið að fara þangað sem við getum lært eitthvað nýtt í tengslum við okkar ástríðu og hug- sjón, sem er að lifa og byggja í sátt við náttúruna. Undanfarin sjö ár höf- um við verið hluti af verkefni innan þjóðgarðs í Patagóníu, þar sem við erum að rækta vistvænar matjurtir. Ætlunin er að vera líka með skepnur, því vistvæn ræktun matjurta krefst lífræns áburðar, sem kemur jú frá skepnum. Við sem byggjum þessa jörð verðum að fara vel með náttúr- una og þjóna henni í stað þess að vinna gegn henni. Við erum að færa okkur út fyrir þjóðgarðinn með verk- efnið og þurfum því að byggja hús, og þær byggingar vil ég að séu byggðar úr því efni sem tiltækt er þar úti í náttúrunni. Þess vegna vil ég læra að byggja torfhús. Við þurfum ekki alltaf að finna upp nýtt, heldur líta til baka til þeirra sem uppgötv- uðu löngu á undan okkur og hefur sýnt sig að virkar. Mín ástríða er ekki aðeins að byggja úr nátt- úrulegum efnum í nærumhverfi, heldur vil ég byggja híbýli sem koma til með að endast í gegnum kynslóð- irnar. Ég hef unnið í Wales við að laga steinhús frá miðöldum, þar sem fimm hundruð ára eik er enn í fínu standi. Þetta eru hús sem standast tímans tönn.“ Fór grátandi frá Íslandi Maria segir það hafa verið góð- an skóla fyrir sig að vera í læri hjá Guðjóni. „Mitt fyrsta verk hjá honum var að skera torf í þrjár vikur, sem var æðislegt. Þetta var eins og hugleiðsla fyrir mig að vinna með líkamanum allan daginn, á einhvern hátt hreins- andi. Auk þess efldist minn líkamlegi styrkur mjög við þessa verklegu vinnu, og ég fylltist orku. Þegar ég var í læri hjá Guðjóni úti í Noregi í fyrra við vegghleðslu, þá rann það upp fyrir mér að þetta er það sem ég vil gera: Ég vil byggja úr nátt- úrulegum efniviði og vera sjálf úti í náttúrunni við mín störf,“ segir Maria sem fór grátandi frá Íslandi í fyrra, því hún þráði að vera lengur. „Afar sjaldan í lífinu fyllist mað- ur slíkri vissu. Ég var því staðráðin í því að koma aftur og kynna mér enn betur torfhúsagerð og aðrar gamlar byggingar sem hafa sannað sig í köldu veðurfari. Að afla mér reynslu með því að byggja sjálf, er lang- dýrmætast. Ég mun koma aftur til Íslands á næsta ári,“ segir Maria og brosir til Guðjóns sem situr til borðs með henni og ber henni vel söguna: „Maria er orðin mjög flink að lyfta stórum steinum og leggja þá rétt í hleðsluna, þetta er ákveðin tækni sem þarf að tileinka sér. Hún er orðin fullfær í klömbruhleðslu en ég á eftir að kenna henni tvær að- ferðir við hleðslur sem hún getur notað í Patagóníu. Hún verður fulln- uma þegar ég hef líka kennt henni sniddu og grjóthleðslu,“ segir Guð- jón og bætir við að Maria hafi komið aftur með honum til Noregs nú í sumar til að læra vegghleðslu þar sem þau gerðu innra byrðið fyrst. „Það er öfugt við það sem van- inn var á Íslandi, þá var fyrst hlaðið grjót og strengur, torf sett þar ofan á en timburveggir settir þar inn í seinna. Veggirnir fengu að síga og verða fastir í stöðu, jafnvel fengu þeir að síga í heilt ár áður en timbrið var sett innanvert, þá haggast þetta ekki,“ segir Guðjón og bætir við að honum hafi liðið eins og hann væri að vekja upp gamlan draug í Noregi við að byggja með öðrum hætti en hann er vanur. „Þar var ég að byggja eins og forfeður mínir norður á Ströndum gerðu.“ Hörð þegar hún stjórnar körlum Maria segir að sem betur fer séu jarðarbúar að vakna til meðvitundar um nauðsyn þess að hugsa til langs tíma og sýna náttúrunni virðingu, þegar byggingarlist er annarsvegar. „Stórstjörnur í arkitektaheim- inum hafa í gegnum tíðina verið upp- teknar af því að skapa sér nafn og sérstöðu, verða frægar. En þetta á að vera á hinn veginn, fókusinn á ekki að vera á arkitekt sem stjörnu, held- ur á hann að vera nafnlaus mann- eskja sem hannar byggingu og tekur líka þátt í að byggja hana, með vel- ferð náttúrunnar að leiðarljósi,“ seg- ir Maria sem hefur ekki aðeins verið á Íslandi að læra um forn vinnubrögð í byggingarlist, heldur einnig í öðrum löndum. Og þar hefur ýmislegt kom- ið á óvart. „Þegar ég var í Suður-Englandi að læra hvernig á að móta steina til hleðslu, þá var ég í vinnusmiðju með hópi kvenna og þar lærði ég að tengja við mitt kvenlega eðli, sem mig hafði ekki órað fyrir. Svona get- ur samvist með öðrum kennt okkur annað en við ætluðum. Ég hef alltaf lagt áherslu á mína karllægu eigin- leika, enda oft þurft að stjórna körl- um og þá verið upptekin af því að vera hörð og ekki gráta. En ég sá hversu fallegt er að vera kona. Mig óraði ekki fyrir að námskeið í stein- hleðslu ætti eftir að kenna mér þetta. Allt of margir fara í gegnum lífið án þess að veita því nokkra athygli hvað þeir geta lært af öðrum. Allir sem verða á vegi okkar geta kennt okkur eitthvað, bara ef við erum opin og fordómalaus.“ Flink Maria kemur víða við í arkitektastarfi sínu, hér heggur hún í stein. Nóg að gera Maria lærir hjá Guðjóni í Noregi hvernig hlaða skal vegg á miðaldastofu. Líkamlega erfitt en gaman. Flott Maria með lærimeistara sínum Guðjóni við líkneski sem hann hjó út. Að lifa og byggja í sátt við náttúru Að skera torf í þrjár vikur segir hún hafa verið eins og hugleiðslu fyrir sig. Hún hefur í tvígang kom- ið til Íslands í pílagríms- ferð til að læra íslenska torfhúsagerð. Maria Jes- us May vill að við lítum til baka og lærum af for- tíðinni. Fögnuður Maria alveg hoppandi kát eftir að vegghleðslunni glæsilegu í Noregi var lokið. Mikið torf eins og sjá má. Hitatækni Skynjarar í miklu úrvali Hitanemar | rakanemar | þrýstinemar | C02 nemar | hitastillar www.hitataekni.is | S: 5886070 | Smiðjuvegur 10 | 200 Kópavogi

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.