Morgunblaðið - 25.10.2018, Síða 70

70 MENNING
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 25. OKTÓBER 2018
VIÐTAL
Árni Matthíasson
arnim@mbl.is
Ljónið heitir ný skáldsaga Hildar
Knútsdóttur sem kom út sl. mánu-
dag. Í bókinni segir frá Hólmfríði
Kristínu Hafliðadóttur, sem alltaf
er kölluð Kría. Hún flyst til Reykja-
víkur frá Akureyri með fjölskyldu
sinni til að hefja nýtt líf eftir atvik á
Akureyri, sem hún vill alls ekki tala
um.
Hildur hefur áður sent frá sér
skáldsögur fyrir fullorðna og
óhugnanlegar ævintýrabækur fyrir
ungmenni og skrifaði líka tvær
Dodda-bækur með Þórdísi Gísla-
dóttur. Ljónið er mikil bók að vöxt-
um, öðrum þræði unglingasaga en
undir niðri kraumir óhugnaður eins
og kemur smám saman í ljós.
Síðustu bækur Hildar voru verð-
launatvíleikurinn Vetrarfrí og
Vetrarhörkur og Hildur segir að
Ljónið sé einnig byrjun á bókaröð,
en nú verði það þríleikur: „Það er
stefnan að næsta bók komi út á
næsta ári, ég er komin langleiðina
með hana, búin að skrifa svona
helminginn.“
— Öðrum þræði er Ljónið
þroskasaga ungrar stúlku sem er
að finna sjálfa sig, en svo er líka
dulrænn þáttur í sögunni. Hvernig
verður svona bók til?
„Yfirleitt þegar ég fer að skrifa
bækur þá koma nokkrar hug-
myndir saman, oft svolítið ómót-
aðar. Mig langaði að skrifa um ein-
hvern sem hefur lent í atburðum
eins og þeim sem Kría verður fyrir
á Akureyri, um einhvern sem lendir
í samskonar hringiðu og hún, sem
ég ætla kannski ekki að uppýsa
nánar um hérna. Mér fannst aftur á
móti vanta eitthvað meira í söguna.
Svo var ég að skoða fasteignaaug-
lýsingar, eins og ég held að mjög
margir af minni kynslóð geri reglu-
lega, og rakst á fasteignaauglýs-
ingu með húsi í Skólastræti sem var
til sölu. Mér fannst það svo magnað
hús þegar ég skoðaði myndir af því
og hugsaði: hér getur eitthvað
skrýtið hafa gerst.“
— Nú máttu ekki skilja það svo
að ég sé að kvarta, en þetta er
býsna löng bók.
„Mig langaði að skrifa langa bók
af því að ég elska langar bækur, þó
mér finnist líka stundum mjög
gaman að lesa stuttar, niðursoðnar
bækur. Ég hef þó aldrei skrifað
svona langt, en mig langaði til að
prófa það. Ég var með pínu áhyggj-
ur af því að ritstjórinn minn myndi
láta mig skera eitthvað niður, en
það var ekki.“
— Hvernig kom Kría inn í líf
þitt?
„Hún er kannski svolítið mótuð
af sinni æsku og atburðum fyrir
norðan. Ég var að reyna að ímynda
mér hvernig maður væri ef maður
hefði ekki haft það mjög gott og svo
er hún kemur til Reykjavíkur er
hún mjög skeptísk á að lífið verði
eitthvað betra. Þegar hún svo sér
glitta í að það geti verið þá grípur
hún gæsina.“
Stelpur eru ófrjálsari
— Eins og ég nefndi þá er í bók-
inni dulræn ógn sem kemur æ bet-
ur í ljós eftir því sem líður á sög-
una, en það er líka önnur ógn, öllu
venjulegri, eða eins og Kría hugsar
með sér á einum stað: „Hún vissi
nefnilega hvað var stundum gert
við stelpur.“
„Ég held að stelpur séu almennt
mjög meðvitaðar um þetta. Kría og
vinkona hennar fara að rannsaka
hvarf unglingsstúlku sem hverfur
1938 og hvað finnst okkur líklega
að hafi komið fyrir þrettán ára
stelpu sem hverfur?
Svo langaði mig líka að koma inn
á það sem þær eru að tala um,
hvort strákur eigi að fylgja heim
stelpu, því það er svo hættulegt.
Maður heldur að maður sé öruggari
ef strákur fylgir manni heim en svo
segir tölfræðin að það sé líklegra að
það sá strákur sem beiti mann ein-
mitt ofbeldi. Svo ef vinkona þín
fylgir þér — hvernig á hún þá að
komast heim? Svo veit ég um stelp-
ur sem hefur verið nauðgað af
leigubílstjórum. Öll þessi skilaboð
sem stelpur fá frá samfélaginu und-
irstrika að þær eru ófrjálsari í sam-
félaginu og ég held að það sé bara
viðvarandi í lífi margra stelpna.“
Rosalegar tilfinningar í spilinu
— Samband Kríu og vinkvenn-
anna er líka mikilvægur þáttur í
bókinni, en það kallar líka á flækjur
og ein lýsandi setning snýr að því:
„„Veistu,“ sagði hún. „Stundum, þá
vildi ég óska þess að ég væri strák-
ur. Það getur verið svo ógeðslega
flókið að eiga vinkonur.““
„Það var mjög skemmtilegt að
skrifa þessa bók því ég var svolítið
að endurlifa mín menntaskólaár.
Ég man einmitt þegar ég var á
þessum aldri, þá tóku vinirnir alveg
rosalega yfir og þá sérstaklega vin-
konurnar. Það var ótrúlegt hvað við
vinkonurnar vorum gjörsamlega
inni í lífi hver annarrar; við vissum
allt og við ræddum allt í þaula:
„hann sagði þetta og ég sagði þetta,
á ég þá að segja þetta ... ?“
Það voru rosalegar tilfinningar í
spilinu og þetta var einhvernveginn
ótrúlega gefandi, en svo var líka
erfitt ef það urðu einhverjir
árekstrar. Mér finnst sambönd
unglingsstúlkna áhugaverð — ég
hef aldrei á ævinni upplifað meiri
afbrýðisemi eða höfnun en þegar ég
var á þessum aldri, því vinkonurnar
voru lífið. Ég held að vinkonur eigi
kannski nánara samband en strák-
ar sem getur verið ótrúlega gefandi
en líka mjög erfitt.“
— Þú nefnir það að vinkonurnar
tali saman og hjálpi hver annarri,
en ef Kría hefði verið opnari við
vinkonur sínar, talað meira við þær,
þá hefði henni farnast betur.
„Ég held það sé oft þannig að
maður miklar hlutina fyrir sér.
Maður heyrir kannski af fólki sem
hefur burðast með eitthvert leynd-
armál lengi og segir svo frá því og
þá segja allir bara: nú, já.“
Vinkonurnar voru lífið
 Ljónið er upphaf á nýjum þríleik Hildar Knútsdóttur  Endurlifði sín menntaskólaár við
bókarskrifin  Að söguhetjunni steðjar tvennskonar ógn, önnur dulræn en hin öllu venjulegri
Morgunblaðið/Eggert
Skemmtilegt Hildi Knútsdóttur langaði að skrifa langa bók af því hún elskar langar bækur.
Hrakinn, eftir danska höf-undinn Astrid Saal-bach, er saga mannssem lendir sannarlega í
hrakningum. Hann er staddur í
skíðaferðalagi ásamt fjölskyldu
sinni, eiginkonu og tveimur stálp-
uðum börnum. En hann er ekki
með hugann við snæviþaktar
brekkur eða
huggulegar
stundir í skíða-
skálunum. Þess í
stað bíður hann
stanslaust eftir
að síminn titri í
úlpuvasanum.
Samt var það
hann sem vildi
fara í ferðina.
Einn dag titrar
síminn í vasa hans í miðri brekku,
þar sem hann stansar. Það hefði
hann betur ekki gert.
Skáldsagan, sem á upprunalega
málinu ber heitið Fordrivelsen,
kom út árið 2011 í Danmörku og er
það undirritaðri hulið hvers vegna
ákveðið var að gefa hana út á ís-
lensku sjö árum síðar. Bókin fékk
sæmilega dóma í heimalandinu á
sínum tíma og er ekki að sjá að
hún hafi verið þýdd á mörg önnur
tungumál. Engu að síður er sagan
ágætislestur.
Fyrir slysið var hinn danski
Andreas fjölhæfur viðskiptamaður
og átti sitt eigið fyrirtæki. Eftir
slysið man Andreas ekki hvað
hafði átt sér stað í lífi hans mán-
uðina á undan. Eftir slysið vissi
Andreas ekki hvers vegna hann
hafði stansað í miðri brekku. Eftir
slysið vissi Andreas ekki af leynd-
armálinu sem hann hafði haldið frá
öllum í kring um sig.
Lesandi Hrakins fylgist með
Andreasi læra á lífið upp á nýtt.
Ekki er nóg með það að hann þurfi
að læra að ganga og skrifa að nýju,
heldur þarf hann að byrja nýtt líf,
fjarri fjölskyldu sinni, vegna
leyndarmálsins sem hann skilur
ekki sjálfur. Það er gaman að
fylgjast með Andreasi, en höggið
sem hann fékk af árekstrinum
virðist hafa valdið því að í hann
vantar allar hömlur, bæði hvað
varðar nokkrar grunnþarfir
mannsins og að segja allt sem
Hefði betur ekki
stansað í brekkunni
Skáldsaga
Hrakinn bbbnn
Eftir Astrid Saalbach.
Þýðandi: Arnrún Eysteinsdóttir.
Draumsýn gefur út. 2018. Kilja, 291 bls.
ÞORGERÐUR ARNA
GUNNARSDÓTTIR
BÆKUR
Hólshraun 3, 220 Hafnarjörður · Símar 555 1810, 565 1810 · veislulist@veislulist.is · www.veislulist.is
SKÚTAN
AF ÖLLUM STÆRÐUM, HVORT SEM ER Í VEISLUSAL
OKKAR, Í AÐRA SALI EÐA Í HEIMAHÚSI
Veitingar af öllum
stærðum, hvort sem er í
veislusal okkar, í aðra sali
eða í heimahúsi.
Nánar á veislulist.is
Erfidrykkja
Veislusalur okkar er bjartur og fallegur salur
á jarðhæð, gott aðgengi.
Öll þjónusta, kaffi og gos eru innifalin
í verði þegar erfidrykkja er í sal.