Félagabréfið - 11.07.1971, Blaðsíða 8

Þetta má skilja á þann hátt, að við höldum því fram, að fleiri en ein
höfuðmöthverfa sé til staðar í hverjum hlut eða fyrirbæri. Um þetta
segir Maó:
"I þróunarferli fjölþætts fyrirbæris konmfyrir margar móthverfur.
r þeim hópi hlýtur jafnan að vera ein höfuðmóthverfa, sem með tilvist
sinni og þróun ákveður og orkar a tiiveru og framvíndu hinna".
(Undirstr. okkar) (Ritg. I, Um móthv. bls. 56).
Og Ijóst er, að í þjóðfélaginu er aðeins ein höfuðmóthverfa, en þar
sem þið hafið gert sömu villu og við, vérðum við að athuga þetta nánar.
Lesum áfram frá fyrri tilvitnun, íslenzku þýðinguna :
"t auðvaldsþjóðfélagi mynda t.d. verkalýður og borgarastétt hin and-
snúnu öfl höfuð-móthverfanna". (Undirstr. okkar).
Höfundur íslenzku þýðingarinnar viroist hafa gert sig sekan um sömu
viliu og við og tekið ser frelsið að þýða,: the principál contradiction með
höfuð-mótverfanna.
V/To hvetjum ykkur því til að.lesa kaflann "um móthverfurnar" með
varkárni, um leið og við leggjum áher^lu á, að þetta er ein af mikilvæg-
ustu ritgerðum Maós.
4 Þrjár tilvitnanir f Maó. .
Athugum kaflann "um móthverfurnar" nánar :
"Hin díalektiska heimsskoöun leggur fyrst og fremst upp úr þvf að
sundurgreina og rannsaka nákvæmlega bróun móthverfanna í hinum ýmsu
hlutum og fyrirbærum - og nota þessa greiningu til að ákveða aðferðir
til að leysa. úr móthverfunum. Því er það, að okkur er svo árfðandi að
skiiia nákvæmlega lögmál þeirra móthverfa, sem fólgnar eru f hlutunum".
(bls. 36).
"Framvinda mannlegrar þekkingar $r með þeim hætti, að hún færir
jafnan út ríki sitt, frá þvf sérstaka og einstæða til hins almenna. Menn
afla sér jafnan fyrst og fremst þekkinaar á séreðli margra ólíkra fyrir-
bæra. Það er skilyrði þess, að þeir geti farið að alhæfa og komizt til
skiinings á hinu almenna eðli fyrirbæranna. Og þegar menn hafa öðlazt
þekkingu á hinu almenna, geta þeir stuözt við hana f rannsókn sinni á
ýrnsnm sérstökum fyrirbærum^ sem h&fa enn ekki verið rannsökuð eða
ekki rannsökuð til fuils, að þvi er varcar sérkenni þeirra. Aðeins á þann
hátt er unnt að fuiikomna, auðga og þróa frekar þekkinguna á hinu
almenna eoli fyrirbæranna - og koma í veg fyrir, að þekkingin á þvf
almenna verði stirðnuð og lífvana". (bls. 42-43).
"Yfirborösháttur er það, er menn gefa hvorki gaum að séreðli mót-
hverfanna í heild né að séreinkennum mismunandi hliða þeirra. Yfir-
borðshátturinn er afneitun á nauðsyn þess að komast að kjarna hiutanna
og rannsaka kostgæfilega séreinkenni mótsagnanna. Honum er nóg að
skim.a úr^fjarlægö, og sem hann hefur komið auga á einhverja almenna
drætti móthverfanna, þá á^strax að flýta sér að sigrast á þeim (svara
spurningum, leysa deilumál, inna stðrf af hendi og stjórna hernaðar-
aðgerðum). Siík aðferð við lausn viófangsefna hefur jafnan hörmulegar
aíleiðingar". (bls. 47-48).
- 8 -