Fréttabréf Ættfræðifélagsins - 01.04.2017, Blaðsíða 17

Fréttabréf Ættfræðifélagsins í apríl 2017
http://www.ætt.is aett@aett.is17
Það er svo margt sem við ætlum að gera á morg-
un. Hver kannast ekki við það? En tíminn líð-
ur og þeim fækkar sem fróðleikinn bera. Við
stöndum allt of oft frammi fyrir því að það er
orðið of seint að spyrja. Hver dagur getur ver-
ið óendan lega dýrmætur ef við notum hann rétt.
Að því komst ég einn fagran sumardag árið 2004
þegar við Ragnheiður Helgadóttir, vinkona mín,
ákváðum að renna austur í Grímsnes með okkar
frábæru Ingibjörgu Tönsberg frá Hömrum, sem
var flestum mönnum fróðari um einstaklinga,
ættir og sögur úr Grímsnesinu.
Ingibjörgu hafði ég þekkt alla mína ævi. Svo
kom í ljós að barnabörnin mín röktu ættir sínar
austur í Grímsnes og Ingibjörg tilkynnti mér að Jarl
Sigurðsson, langafi þeirra, og hún væru þremenning-
ar. Þar við bættist náttúrlega að hún var föðuramma
Kristínar Bjargar, dóttur Ragnheiðar vinkonu minn-
ar.
Nú var sem sé komið að því. Forláta bíll, nesti
og nýir skór og við lögðum af stað. Ragnheiður sat
undir stýri. Ingibjörg sat í framsætinu og ég sat aftur í
vopnuð skrifblokk og penna. Við vorum varla lagðar
af stað þegar Ingibjörg fór að fræða okkur, rekja ættir
og segja sögur. Hún lét dæluna ganga, ég skrifaði og
Ragnheiður keyrði. Að uppskeran yrði jafn ótrúleg á
einum degi og raun ber vitni er lyginni líkast.
Fyrst var það ættarrunan, lítið skildi ég í henni fyrr
en kjöt var komið á beinin.
Byrjum þá á byrjuninni:
• Yngsta kynslóðin er Garðar og Ragnar Björn
Ingvarssynir, þau tvö barnabörn sem ég átti þá.
• Ingvar Bjarnason, f. 1972, tengdasonur minn, ætt-
aður að hluta úr Grímsnesinu.
• Bjarni Jarlsson, faðir Ingvars, f. 1949.
• Jarl Sigurðsson, afi Ingvars, f. 1922.
• Sveinbjörg Halldóra Sumarlilja, langamma
Ingvars, f. 1894 og Sigurður Þorsteinsson langafi
hans. Þau voru foreldrar Jarls.
• María Sveinsdóttir fædd 1870 og Marteinn Ágúst
Finnbogason, foreldrar Sveinbjargar Halldóru
Sumarlilju.
• Sveinn Jónsson, f. að Hurðarbaki í Flóa 1828
og Halldóra Sigurðardóttir kona hans, búendur í
Smiðsnesi í Grímsnesi, foreldrar Maríu.
• Jón Jónsson f. 1802 og Margrét Sveinsdóttir f.
1806, b. Súluholti í Flóa, foreldrar Sveins. Þau
voru ekki gift.
Guðfinna Ragnarsdóttir:
Óvænt uppskera
Hér var ég að niðurlotum komin í skriffinskunni en
Ingibjörg var rétt að byrja!
Ofangreindur Jón, bóndi í Súluholti í Flóa, gift-
ist Kristínu, en hún hafði verið 3. kona Sveins
Einarssonar, en misst hann. Stjúpdóttir Kristínar,
Margrét, átti svo barn með Jóni manni stjúpu sinnar.
Barnið var Sveinn.

Sveinn Einarsson átti þrjár konur, sagði Ingibjörg,
þær voru:
• Þorgerður Nikulásdóttir (1747­1803), hann missti
hana.
• Guðlaug (1777­1815), hann missti hana, þeirra
dóttir var Margrét, barnsmóðir Jóns númer átta!
• Kristín Jónsdóttir (1791­1868) (sú ofannefnda)
Þarna missti ég alveg þráðinn og lái mér það hver
sem vill, svo Ingibjörg skýrði þetta nánar.
Eftir að Kristín missti Svein, fór hún á næsta bæ
og gifti sig þar Jóni Jónssyni. Hún var með Margréti
stjúpdóttur sína með sér. Jón bóndi barnaði hana og
Sveinn litli fæddist árið 1828. Þau Jón og Margrét voru
á svipuðum aldri, hann fæddur 1802 hún 1806. Ekki
varð meira þeirra á milli. Margrét giftist síðar Jóni
Brynjólfssyni og varð húsmóðir í Ölvisholti. Margrét
var ættuð úr Hreppunum og hún ráðstafaði Sveini
litla þangað. Það voru prestshjónin séra Hjörleifur
Oddsson og kona hans Kristín „eldri“ Jónsdóttir sem
ólu hann upp, en þau giftu sig sama ár og Sveinn litli
fæddist. Þar var ekki í kot vísað. Þau bjuggu í Stóru-
Mástungu 1828 til 1838. Þau fluttu svo með hann að
Seli í Grímsnesi, þar sem séra Hjörleifur var aðstoð-
arprestur séra Halldórs Jónssonar, bróður Steingríms
biskups, á Mosfelli allt til ársins 1855. Þar ólst Sveinn
litli upp ásamt Gróu dóttur þeirra hjónanna, en hún
varð síðar húsfreyja á Seli og er stór ættbogi frá henni
kominn.
Á hinum Selsbænum var ung stúlka, Halldóra
Sigurðardóttir f. 1826. Þau Sveinn felldu hugi sam-
an og giftust í Mosfellskirkju 17. 10. 1850. Þá var
Halldóra 24 ára og Sveinn 22 ára. Þá var kirkjan á
þriðja ári, sagði Ingibjörg sem allt vissi, enda hafði
hún sjálf gift sig þar um níutíu árum síðar. Sveinn var
sagður greindur, glettinn og hagmæltur dugnaðarmað-
ur, en meira hneigður til smíða en búskapar. Hann var
langafi Jarls og Ingibjargar. Halldóra var ljósmóð-
ir, hún var handnett og tók á móti mörgum börnum.
Sveinn var lengst af bóndi á Þórisstöðum í Grímsnesi