Fréttabréf Ættfræðifélagsins - 01.04.2017, Blaðsíða 20

20http://www.ætt.is
Fréttabréf Ættfræðifélagsins í apríl 2017
aett@aett.is
síns og sagði: „Ég sé hann Jóhannes minn aldrei
meir”. Það urðu orð að sönnu, hún sá hann bróður
sinn aldrei oftar. En seinna sagði hún: „Það er þó mest
um vert að hann lenti á réttri hillu, hann hugsaði bara
um úr og klukkur.” Og hvað varð svo Jóhannes, ef
ekki úrsmiður!
Jóhannes
Jóhannes, sem var ömmubróðir Jarls, afa Ingvars
tengdasonar míns, og því langalangalangömmubróð-
ir barnabarnanna minna, fluttist til Eyrarbakka þar
sem hans beið ansi skrautlegt líf. Hann giftist þar
árið 1896 ekkjunni Þórdísi Símonardóttur sem var 13
árum eldri en hann. Sagan segir að Þórdís hafi lokað
Jóhannes inni á kamri þangað til hann játaðist henni.
Þórdís var við giftinguna 43 ára. Hún átti stórt hús
á Eyrarbakka. Hún var áður gift Bergsteini Jónssyni
(1856­1894) og átti með honum dótturina Guðrúnu
Ásu, fædda 1891, sem dó viku gömul. Þau Þórdís
og Jóhannes áttu engin börn saman, en hjá þeim var
vinnukona sem Valgerður hét Álfsdóttir. Með henni
átti Jóhannes dótturina Ágústu, f. 11. ágúst 1898,
tveim og hálfu ári eftir að Jóhannes giftist Þórdísi.
Þótt Valgerður væri látin fara af heimilinu neitaði
Þórdís að láta Ágústu frá sér og ól hana upp. Jóhannes
lét sér ekki nægja að barna Valgerði. 1902 átti hann
soninn Harald, með Elínu Júlíönu Sveinsdóttur sem
einnig var til heimilis hjá þeim Þórdísi. Elín var sögð
falleg kona, með sítt, ljóst hár niður á lendar. Ekki
batnaði ástandið á heimilinu við það og Jóhannes
sendi Elínu austur á Seyðisfjörð, til bræðra sinna,
með Harald son þeirra nýfæddan.
Heldur var stirt með þeim Þórdísi og Jóhannesi eft-
ir þessar uppákomur og stuttu seinna skildi Jóhannes
svo við Þórdísi, flutti til Seyðisfjarðar til Elínar sinn-
ar, og átti með henni 13 börn! Frá þeim er kominn
mikill ættbogi. Má þar m.a. nefna að Jóhannes var
afi Sigrúnar Klöru Hannesdóttur háskólabókavarð-
ar og faðir Guðmundar kvensjúkdómalæknis. Þau
Ingibjörg sögukona og Guðmundur voru skyld að 2.
og 3. Lilja, (Sumarlilja) mamma Jarls, Guðmundur
læknir og Jóhannes á Hömrum voru systkinabörn.
Uppgefnar!
Og Ingibjörg hélt áfram að rekja:
Hermann (sonur hennar) barnsfaðir Ragnheiðar
vinkonu minnar, Bjarni Jarlsson tengdafaðir dótt-
ur minnar, Hallgrímur Indriðason fréttamaður og
Helgi Hólm eru allir fjórmenningar út frá Sveini og
Halldóru í Smiðsnesi.
Sonarsynir Halldóru og Sveins, þeir Ólafur og Jarl,
langafi barnabarnanna minna, ólust upp hjá Halldóri
á Grjótlæk í Stokkseyrarhreppi, bróður Jóhannesar
á Hömrum og konu hans Sigurveigu Vigfúsdóttur.
Halldór var bóndi og bókbindari á Gíslastöðum,
Suðurkoti og Grjótlæk. Halldór og Lilja (Sumarlilja)
móðir Jarls voru systrabörn. Öll börn Lilju eiga
afkomendur.
Það var farið að halla degi þegar við stöllurnar
renndum í hlað heima um kvöldið. Við Ragnheiður
dauðuppgefnar og ringlaðar en Ingibjörg enn á fullu
með fróðleikinn. Næsta dag sat ég frá morgni til kvölds
og reyndi að klóra mig fram úr texta gærdagsins. Svo
bar ég þetta saman við Íslendingabók, Ábúendatal
Villingaholtshrepps, Sögubrot frá Seyðisfirði og
seinna Grímsnesbókina og úr þessu öllu varð svo
þetta greinarkorn. En aldrei hefði mig grunað að einn
dagur gæti gefið slíka uppskeru.
Smiðsnes við Höskuldslæk. Hér sitja þær stöllurnar
Ragnheiður og Ingibjörg á grasigrónum rúmbálknum í
Smiðsnesi, þar sem Sveinn og Halldóra bjugggu.
Þakkir
Ættfræðifélagið þakkar Guðjóni Ragnari
Jónassyni fráfarandi formanni fyrir frábært
starf í þágu félagsins. Þegar hann tók við
formannsembættinu var ástandið afar erf-
itt, meðalaldur félagsmanna var orðinn
mjög hár, margir féllu frá og félögum fækk-
aði ört. Efnahagurinn var mjög erfiður og
félagið átti fullt í fangi með að standa í skil-
um. Guðjón Ragnar hóf mikið átak í söfn-
un félaga og tókst að safna mörgum tugum
nýrra félaga og færði meðalaldurinn neðar.
Það er óhætt að fullyrða að án hans verka
væri Ættfræðifélagið ekki starfandi í dag.
Stjórnin.