Morgunblaðið - 14.02.2019, Qupperneq 50

50 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 14. FEBRÚAR 2019
✝ Þorsteinn IngiÞorleifsson
fæddist á Land-
spítalanum í
Reykjavík 14.
september 1989.
Hann lést á Höfn í
Hornafirði 6. febr-
úar 2019.
Foreldrar hans
eru Þorleifur Már
Sigurðsson, f. 5.
mars 1960, og
Kristín Pálína Ingólfsdóttir, f.
27. september 1964; maki Sig-
urður Kristján Guðnason, f. 9.
febrúar 1956.
Systkini hans eru: Kristinn
Már Þorleifsson, f. 11.5. 1988;
maki Shaynie Cabiles, f. 7.4.
1992, sonur þeirra er Jeeve
Shawn Cabiles, f. 23.10. 2011.
Sigurður Arnar Þorleifsson, f.
27.6. 1991; maki Dagbjört El-
ísa Karlsdóttir, f. 14.9. 1995,
sonur þeirra er Þorleifur Karl
Sigurðsson, f.
28.9. 2017. Elín
Guðrún Þorleifs-
dóttir, f. 13.10.
1994. Kristín
Helga Sól Þorleifs-
dóttir, f. 23.7.
2001.
Maki hans var
Guðný Diljá
Helgadóttir, f. 8.4.
1994, en þau slitu
samvistum
snemma árs 2018.
Þorsteinn lætur eftir sig
son, Nikulás Mána Þorsteins-
son, f. 7.1. 2012.
Þorsteinn var búsettur og
við vinnu á Höfn í Hornafirði
frá árinu 2013. Þar vann hann
fyrir sér við byggingastörf og
síðar sem leiðsögumaður við
Jökulsárlón.
Útför Þorsteins fer fram í
Grafarvogskirkju í dag, 14.
febrúar 2019, klukkan 13.
Elsku pabbi minn, við erum
öll leið og ég elska þig mjög
mikið. Þú varst góður pabbi og
bróðir og líka góður sonur. Ég
sakna þín mikið, þú varst bara
29 ára. Þú varst alltaf að henda
mér upp í loft og upp í rúm, það
var svo skemmtilegt og fyndið.
Bless, elsku pabbi minn,
kveðja
Nikulás Máni.
Elsku hjartans strákurinn
minn, mikið ofboðslega er erfitt
að skrifa þetta. Þú varst svo
mikill mömmustrákur þegar þú
varst barn og alltaf var sérstök
tenging okkar á milli. Þú varst
svo góð sál og vildir allt fyrir alla
gera og máttir ekkert aumt sjá.
Mikið held ég að það hafi verið
tekið vel á móti þér hinum
megin, það hafa verið margar
hendur sem gripu þig og ég veit
að það er passað vel upp á þig
fyrir mig.
Þú skildir eftir demant, hann
Nikulás Mána. Þú veist að við
munum öll hugsa vel um hann,
stórt öryggisnet hefur nú þegar
verið sett í kringum hann.
Elsku Steini minn, þú verður
alltaf í huga mér og okkar allra
og ég er þess fullviss að þér líður
vel. Hvíldu í friði, elsku dreng-
urinn minn, ég elska þig. Kveðja,
mamma.
Elsku bróðir minn, Steini, ég
mun sakna þín mikið þar sem þú
varst stór og yndislegur hluti af
lífi mínu. Þú ert sú manneskja
sem mest þörf er á í þessum
heimi, þar sem þú sýndir alltaf
mikinn kærleik og vildir alltaf
hjálpa öllum eftir bestu getu.
Sögur sem ég hef fengið að
heyra frá vinum þínum láta mér
líða mjög vel í brjósti þar sem ég
hef áttað mig á hversu stór hluti
þú varst í lífi allra sem í kringum
þig voru.
Það er mjög erfitt að ímynda
sér að fara í gegnum lífið án þín
en sem betur fer veit ég að þú
munt alltaf vera með okkur
öllum.
Þegar mér leið ekki vel gat ég
alltaf talað við þig og með ótrú-
legum töfrum virtist þú alltaf
gera allt betra.
Það var alltaf gott að tala við
þig og þú hafðir alltaf mikinn
áhuga á því hvað var að gerast í
mínu lífi og vildir vita allt niður í
minnstu smáatriði.
Ég veit að þú ert nú á góðum
stað með fullt af vinafólki sem
bauð þig velkominn í næsta
heim. Þó að ég viti að það verði
langt þangað til þá mun ég bíða
spenntur eftir að sjá þig aftur
þegar minn tími kemur, elsku
fallegi bróðir minn.
Ég mun alltaf elska þig,
Steini, og við sjáumst síðar.
Sigurður Arnar Þorleifsson.
Elsku yndislegi bróðir minn,
það eru engin orð sem lýsa
þeirri sorg sem hvílir yfir fjöl-
skyldunni þessa dagana.
Ég trúi því varla að þú sért
farinn frá mér, ég á eftir að
sakna svo margs, símtalanna
okkar um óteljandi óheppilegu
uppákomurnar hans Sigga bróð-
ur sem þú hafðir svo gaman af.
Ég á eftir að sakna þess að
kjafta öllum leyndarmálum í þig
á sömu sekúndu og ég fékk að
heyra þau. Þú gerðir alltaf grín
að mér fyrir það en treystir mér
samt alltaf fyrir þínum. Ég á eft-
ir að sakna þess að elta þig um
allt húsið til þess að geta klárað
að segja þér frá einhverju, þú
áttir svo erfitt með að sitja kyrr.
Ég á eftir að sakna þess að
hlæja að aulahúmors bröndurun-
um þínum, hvernig þú reyndir
alltaf að fella mig þegar ég labb-
aði framhjá þér og endalausu
símtölunum frá þér þar sem þú
vildir vita hvort öllum í fjölskyld-
unni liði ekki örugglega vel.
Mér líður eins og ég hafi
misst hluta af sjálfri mér, betri
bróður og vin er vart hægt að
hugsa sér. Ég þekki ekki líf mitt
án þín og get ekki ímyndað mér
hvernig það verður, en ég ætla
að vera sterk því ég veit hversu
mikilvægt það var fyrir þig að
þínum nánustu liði vel.
Þú bjóst yfir svo sérstökum
eiginleika að geta alltaf fengið
mann til þess að brosa þegar
manni leið illa. Ótrúlegt en satt
þá heldur þú þessum eiginleika
þótt þú sért farinn frá okkur.
Það er algjörlega óhjákvæmilegt
að brosa og hlæja þegar maður
rifjar upp minningar um þig í
sorginni sem stingur svo sárt.
Ljósið í myrkrinu er hann
Nikulás okkar sem er svo dug-
legur og sterkur fyrir pabba
sinn. Ég vona svo innilega að þér
líði vel hvar sem þú ert, elsku,
besti Steini minn, við sjáumst
svo þarna hinum megin þegar
minn tími kemur.
Kæri bróðir minn, hjartans
þakkir fyrir að gefa mér ótelj-
andi góðar minningar, umhyggju
og gleði síðustu 24 árin. Megi
minning þín lifa um ókomna tíð.
Þín litla systir,
Elín (Ellý).
Ástkær vinur minn, Þorsteinn
Ingi Þorleifsson, er fallinn frá og
það ríkir mikil sorg í hjarta okk-
ar allra sem þekktum hann.
Ég kynntist Steina þegar við
vorum litlir pollar í Breiðholtinu.
Fjölskylda hans tók mér alltaf
opnum örmum enda eru þau sér-
staklega yndislegt fólk. Þegar
við vorum unglingar bjuggum
við saman í Keflavík og síðar
meir störfuðum við félagarnir
við farþegasiglingar á Jökulsár-
lóni á sumrin og við akstur í ís-
hella og leiðsögustörf á Breiða-
merkurjökli á veturna.
Steini var hamhleypa til verka
enda réði hann sig í byggingar-
vinnu um leið og hann hafði ald-
ur til. Hamarinn lék í höndunum
á honum rétt eins og hann hefði
meðfædda smiðshæfileika og
þannig átti það eftir að vera um
flest það sem hann tók sér fyrir
hendur. Það þurfti ekkert að
kenna honum, hann virtist bara
kunna allt og geta allt frá fyrsta
degi.
Ég man sérstaklega eftir því
að þegar hann var ekki nema 18
ára sagði hann mér að hann
þyrfti að fara með flokk manna
vestur í Grundarfjörð til að
steypa frystihús og hann væri
verkstjórinn. Það sem ég dáðist
að honum.
Steini byrjaði að vinna með
okkur á Jökulsárlóni sumarið
2016. Ég var fyrst sá eini sem
þekkti hann en það breyttist
fljótt. Nokkrum dögum seinna
sagði Einar eigandi fyrirtækis-
ins: „Hann er magnaður þessi
Þorsteinn Ingi, hann hleypur
hérna fram og til baka og stopp-
ar aldrei, þvílíkur dugnaðar-
forkur.“
Steini varð strax mjög vinsæll
meðal starfsmanna Jökulsárlóns.
Hann var alltaf brosandi, reytti
af sér brandarana og það líkaði
öllum vel við hann.
Steini hafði svo marga kosti,
hann var ósérhlífinn og heiðar-
legur. Hann var þó fyrst og
fremst frábær leiðsögumaður og
þar var hann fremstur meðal
jafningja. Hann hafði mikla
þjónustulund og vildi allt fyrir
ferðamennina gera enda fylltust
vefsíður þeirra fyrirtækja sem
Steini starfaði fyrir af umsögn-
um um hvað hann væri frábær
leiðsögumaður.
Elsku Steini minn! Eftir að þú
kvaddir þennan heim hefur varla
sú stund liðið sem ég hef ekki
hugsað til þín. Gömul minning
kom í hugann þegar við vorum
smástrákar, tveir saman í Elliða-
árdal að byggja virki. Síðan þú
kvaddir hef ég ekkert þráð heit-
ara heldur en að geta orðið 10
ára aftur og byggt með þér virki
í Elliðaárdalnum.
Ég sakna þín ótrúlega mikið,
þú varst besta manneskja sem
ég hef kynnst og það verður erf-
itt að vera án þín en núna þarf
ég að trúa því að himnaríki sé til
því ef einhver á skilið að fara
þangað þá ert það þú. Svo kem
ég til þín, elsku Steini minn, þeg-
ar minn tími kemur.
Þinn vinur,
Sigurður Gunnarsson.
Nýlega missti ég stóran hluta
úr lífi mínu þegar besti vinur
minn, Þorsteinn Ingi, féll frá.
Við Steini kynntumst þegar
fjölskylda hans flutti til Kefla-
víkur fyrir 15 árum. Við lentum
saman í 10. bekk í Myllubakka-
skóla og urðum fljótlega óað-
skiljanlegir. Við urðum einstak-
lega nánir síðastliðin ár,
ferðuðumst mikið saman og
hlógum nánast allan tímann. Ég
hef misst samband við marga
góða vini í gegnum árin, en verð
ævinlega þakklátur fyrir að svo
varð ekki um okkur. Í ár ætl-
uðum við meðal annars til Las
Vegas að fagna þrítugsafmæli
okkar beggja og 15 ára vinskap.
Betri vin er ekki hægt að hugsa
sér og verða þessi 15 ár að eilífu
ofarlega í huga mínum og hjarta.
Steini var vanur að segja við
fólk að ég væri ávallt til í hvað
sem væri þegar stungið var upp
á því. En það var bara satt í
hans tilviki. Sama hvað það var,
þá var ég alltaf til í að eyða tíma
með honum, alveg sama hvaða
vitleysu hann stakk upp á.
Ég trúi því varla að nú séu
ævintýrin okkar á enda og vona
af öllu hjarta að allavega eitt
ævintýri bíði okkar saman fyrir
handan þegar minn tími kemur.
Að missa þig er það erfiðasta
sem ég hef nokkurn tímann
gengið í gegnum. En það er hug-
hreystandi að hugsa til þess að
öll þín vanlíðan sé á enda. Ég
veit að þú ert á betri stað.
Hvíldu í friði, minn kæri
vinur.
Ég vil votta fjölskyldu hans
og vinum mína dýpstu samúð.
Það voru margir sem elskuðu
hann og góð ástæða til.
Sæmundur Ingi
Margeirsson.
Elsku Steini. Takk fyrir sam-
fylgdina þó að þú hafir staldrað
allt of stutt við. Ég kynntist þér
sem bróður Ellýjar sem Guðný
var skotin í, en Guðný er ein af
mínum bestu vinkonum. Þið
Guðný byrjuðuð svo saman sem
þýddi bara eitt, að við tvö mynd-
um eyða miklum tíma saman!
Það var því eins gott að við lærð-
um að meta hvort annað, og það
var reyndar aldrei vandamál.
Við urðum fínir vinir alveg frá
byrjun. Það kom jafnvel fyrir að
við þrjú höfðum bíókvöld bæði á
Selfossi og á Mýrinni og gistum
svo öll í sama rúminu.
Mér leið stundum eins og ég
væri hlutgervingur strákavinar
þíns sem vantaði í hópinn þegar
þú varst bara með okkur stelp-
unum. Þú sagðir mér oft og iðu-
lega brandara varðandi það hvað
konur væru hræðilegir bílstjórar
eða að þær ættu auðvitað ekki að
fara langt frá eldavélinni, vitandi
alveg upp á hár hvers konar
jafnréttissinni ég er. Ég vissi
auðvitað líka að það var akkúrat
ástæðan fyrir gríninu, og tók að
sjálfsögðu ekkert sem þú sagðir
alvarlega.
Það leið ekki á löngu þar til ég
var farin að segja þér kven-
rembubrandara á móti. Ef það
var eitthvað sem einkenndi sam-
band okkar þá voru það brand-
arar. Ég veit ekki um neinn sem
lagði jafn mikinn metnað í að
búa til sína eigin brandara og
þú. Eða á ég að kalla það
metnað? Þeir voru reyndar flest-
ir hræðilega lélegir. Marga
þeirra fattaði ég ekki einu sinni
svo þú þurftir að útskýra þá fyr-
ir mér, sem gerði þá auðvitað
enn verri.
Ég held ég hafi verið í Noregi
þegar þú kynntir fyrir mér
brandaraleik sem við lékum
örugglega í heilar tvær vikur, ef
ekki lengur. Ég hafði ráðið mig í
vinnu á búgarði, drepleiddist og
leið satt að segja ekki allt of vel.
Þú stakkst upp á að við myndum
senda hvort öðru einn brandara
á dag á facebook á hverjum degi
og ef annað okkar myndi gleyma
sér var bjórskuld í húfi. Ég veit
að ég mun alltaf hugsa til þín
þegar ég heyri góðan brandara.
Þú varst reyndar líka tækni-
maðurinn minn. Alltaf þegar ég
lenti í vandræðum með tölvuna
talaði ég við þig. Þú gast yfirleitt
reddað hlutunum. Einu sinni
hjálpaðir þú mér líka þegar
gamla Mazdan hafði orðið
bensínlaus á leiðinni út í Freys-
nes. Þú keyrðir framhjá og varst
með tveggja lítra gosflösku sem
við dældum á, svo skutlaðirðu
mér auðvitað aftur að bílnum,
bjóst til trekt úr einhverju drasli
sem þú varst með og bíllinn fór í
gang. Þú varst maðurinn sem lét
hendur standa fram úr ermum
og lét verkin tala.
Það var svo margt sem var
ekkert mál í þínum huga þó að
það væri mál í mínum.
Ég er þakklát fyrir bjórana
sem við drukkum saman í sumar
og mér þykir leitt að hafa ekki
getað hjálpað þér. Þín verður
ávallt minnst, elsku Steini.
Elsku vinur, þú vísast ekki vissir,
hvers virði líf þitt okkur hinum var.
Ég veit nú sólin vanga þína kyssir,
og vona’við sjáumst aftur seinna þar.
Þín vinkona,
Svanhvít.
Elsku Steini.
Ég get auðveldlega ímyndað
mér hláturinn þinn eftir einn af
aulalegu bröndurunum þínum
sem að öllum líkindum var frum-
saminn.
Þú varst reyndar snillingur í
að sjá spaugilegu hliðina á hlut-
unum. Ef ég var miður mín (og
þá meina ég gráti nær) yfir öm-
urlegum klaufamistökum, þá
varstu ekkert að hafa fyrir því
að hlífa mér við rokna hlátri,
sem gerði mistökin allt í einu að
einhverju fyndnu.
Stundum þegar ég var á Mýr-
inni, vælandi yfir tóbaksskorti,
áttirðu það til að grafa upp vel
falið tóbakshorn sem var besta
gjöf í heimi þá stundina. Þetta
var hernaðarleyndarmál sem ég
lofaði að segja Guðnýju ekki frá
og ég vona að þú fyrirgefir mér
það að skrifa um þetta í blöðin
núna, þetta er bara svo dýrmæt
minning núna.
Svo hafðirðu þennan einstaka
hæfileika til að drífa fólkið í
kringum þig með í að gera eitt-
hvað skemmtilegt. Ef þú fékkst
hugmynd þá varstu staðráðinn í
að hún yrði framkvæmd.
Þú varst svo sannarlega mað-
ur sem var gott að þekkja. Ég
man sérstaklega eftir einu skipti
þegar ég var í Skaftafelli, miður
mín út af einhverri ömurð, ég
náði ekki í Guðnýju, en þú svar-
aðir símann og skipaðir mér að
koma beint heim. Þegar þangað
var komið tókstu mig beint á
barinn, við fengum okkur einn
bjór og þú svoleiðis stappaðir í
mig stálinu þangað til allt var
orðið gott. Þetta er svo lýsandi
fyrir þig, því þú varst svo inni-
lega til staðar af heilum hug
þegar eitthvað bjátaði á, sem var
svo sannfærandi að maður trúði
því að allt yrði gott.
Þegar ég hugsa til þín sé ég
skælbrosandi andlit með
stríðnisglottið uppmálað. Ég
mun alltaf vera þakklát fyrir að
hafa þekkt þig, elsku Steini.
Brynja Sóley.
Elsku, elsku besti Steini.
Það er svo ótrúlega sárt að
skrifa til þín þessa kveðju og
satt að segja veit ég ekki hvað
ég á að skrifa. Það eina sem ég
veit þessa stundina er að ég er
þakklát. Ég er svo ótrúlega
þakklát fyrir að hafa fengið þig í
lífið mitt og fengið að hafa þig í
þennan tíma sem við fengum
saman. Það eru svo margar
minningar sem við eigum, svo
margt sem við gerðum og svo
ótrúlega margt sem við upplifð-
um saman. Enginn skilur það
nema við. Mér þykir vænt um að
eiga það með þér ein og sama
hvað gerist eða hvað tímanum
líður þá mun ekkert geta tekið
það frá mér.
Ég þekki engan eins og þig.
Það er enginn eins fórnfús og
ósérhlífinn og þú. Það er ótrú-
legt að sjá hversu langt þú
gekkst til að hlífa þeim sem þér
þótti vænt um fyrir öllum heims-
ins raunum, en þú baðst aldrei
um neitt í staðinn. Þú varst alltaf
til staðar fyrir mig og þá sem
skiptu þig máli. Þú hafðir ein-
stakt lag á því að veita öðrum
stuðning og sama hve hart þú
þurftir að ganga á forðabúr
hamingju þinnar, þú varst glað-
ur ef þú gast hjálpað.
Þú hafðir svo dásamlega smit-
andi hlátur og það var svo bjart
yfir þér. Þú gast gert allt sem þú
ætlaðir þér, hvort sem það var
að laga ógangfæran bílinn með
vasahníf eða fá heilan hóp af
þreyttu fólki til að spila með þér
og skemmta sér heila kvöld-
stund, með áræðni og drifkraft-
inum sem þér var gefinn í svo
miklum mæli fékkstu þínu fram-
gengt.
Þú gafst mér svo ótrúlega
margt elsku Steini, en það dýr-
mætasta af því öllu og sú gjöf
sem ég ætla að passa best upp á
það sem eftir er lífs míns er
sjálfstraustið mitt. Þú gast með
þinni hreinu ást og einlægu
sannfæringu fengið mig til að
trúa því að ég væri fullkomin
eins og ég er.
Ég vildi óska þess af öllu
hjarta mínu að þú hefðir ekki
farið frá okkur en ég veit að þér
líður vel þar sem þú ert núna og
ég ætla að reyna að gleðja mig
við þá tilhugsun. Ekki gleyma
því að ég á inni hjá þér hitting
þegar ég kem yfir um, ég hlakka
strax til að sjá þig.
Að lokum vil ég að þú vitir
það, elsku Steini, að þú verður
hjá mér það sem eftir er lífs
míns og þú verður á góðum stað.
Guðný Diljá Helgadóttir.
Elsku besti Steini, þótt mér
finnist leiðinlegt að þú sért far-
inn þá get ég ekki annað en sam-
glaðst þér að líða betur núna. Ég
á eftir að sakna þín þó svo að þú
sért enn hjá mér, ég á eftir að
gráta en hlæja á sama tíma. Ég
finn fyrir sorg en væntumþykju
á sama tíma.
Ég á eftir að sakna þess að
hringja í þig með gleðifréttir, ég
á eftir að sakna þess að hringja í
þig og tala um asnabræður okk-
ar og hvað þeir hafa verið að
gera af sér, ég á eftir að sakna
þess að hitta þig og fíflast og svo
margt í viðbót.
Á sama tíma og ég sakna
þessa hluta í fari þínu mun ég
líka brosa yfir öllu sem ég sakna.
Ég elska þig og hlakka til þess
að sjá þig aftur, þú ert æðis-
legur.
Kveðja,
Kristín Helga Sól
Þorleifsdóttir (Lilla).
Þorsteinn Ingi
Þorleifsson
Hver er vilji þinn varðandi skipulag og fyrirkomulag
útfarar, þ.e. hinsti vilji. Við bjóðum þér til samtals um
það sem er þér mikilvægast við lífslok þín. Viljayfirlýsing
þín verður eftirlifendum mikilvægt leiðarljós. Samtalið
og varðveisla upplýsinga er þér að kostnaðarlausu.
Við erum til staðar
þegar þú þarft á
okkur að halda
Elín Sigrún Jónsdóttir,
lögfræðingur
Útfararþjónusta
& lögfræðiþjónusta
Með kærleik og virðingu
Útfararstofa Kirkjugarðanna
Vesturhlíð 9, Fossvogi | Sími 551 1266 | útför.is