Morgunblaðið - 20.03.2019, Side 21

MINNINGAR 21
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 20. MARS 2019
✝ Jón ÞórÁgústsson var
fæddur á Fjórð-
ungssjúkrahúsinu
á Ísafirði 9. janúar
1966. Hann lést á
heimili sínu, Ás-
holti 1 í Mos-
fellsbæ, 7. mars
2019.
Jón Þór var son-
ur hjónanna Sig-
rúnar Stellu Ingv-
arsdóttur, f. 13. janúar 1935,
og Ágústar Haraldssonar, f.
25. ágúst 1930, d. 13. ágúst
2014.
Systkini Jón Þórs eru Her-
björg Andrea, f. 6. mars 1956,
Inga Sigríður, f. 13. október
1957, Ágústa
Hrönn, f. 14. jan-
úar 1960, og Ingv-
ar Haraldur, f. 22.
febrúar 1961.
Börn Jón Þórs
með fyrrverandi
sambýliskonu
sinni, Regínu
Harðardóttur, f. 1.
mars 1970, eru
Kristjana Sif, f. 8.
febrúar 1992, og
Ingvar, f. 9. febrúar 1993.
Sambýliskona Jón Þórs er
Jóhanna Gunnarsdóttir, f. 11.
júní 1964.
Útför Jón Þórs fer fram frá
Vídalínskirkju í Garðabæ í dag,
20. mars 2019, klukkan 13.
Kær vinur og fyrrverandi
vinnufélagi til margra ára, Jón
Þór Ágústsson, er látinn, langt
um aldur fram. Hann vann um
árabil sem gæðaeftirlitsmaður
hjá Sölumiðstöð hraðfrystihús-
anna, SH, og þar hófust kynni
okkar undirritaðra og maka
okkar. Í starfi sínu sem gæða-
eftirlitsmaður SH og síðar Ice-
landic Services var Jón Þór á
ferð og flugi út um allt land til
að heimsækja framleiðendur
sjávarafurða, taka út vörur og
leiðbeina í gæðamálum. Jón Þór
var lunkinn í samskiptum, vel
liðinn innan greinarinnar og
verðugur fulltrúi SH og Ice-
landic hvar sem hann kom.
Ekki er að efa að samböndin
sem hann myndaði þar ásamt
þekkingu hans á greininni hafi
komið honum vel í starfi sölu-
fulltrúa hjá Samhentum um-
búðalausnum, starfinu sem tók
við eftir að SH-tímanum lauk.
Við undirrituð kynntumst
fyrst við hátíðleg tækifæri hjá
SH og nutum samvista við hann
bæði sem góðan og traustan
vinnufélaga og ekki síður utan
vinnunnar þar sem Jón Þór
naut sín ekki síður sem gest-
gjafi í ógleymanlegum matar-
boðum þeirra Jóhönnu þar sem
gestrisni og gleði sátu við völd.
Jón Þór var hrókur alls fagn-
aðar og oft ákafamaður í því
sem hann tók sér fyrir hendur.
Vandfundinn er meiri og ákaf-
ari stuðningsmaður knatt-
spyrnuliðs Liverpool á Eng-
landi og fór Jón Þór ófáar
ferðirnar á Anfield Road til að
fylgjast með sínum mönnum og
kom uppáklæddur í original-
búningi til að blanda geði og
gleði í sérstökum sjónavarps-
leikjum hér heima. Fótboltann
þekkti hann út og inn og hafði
dómararéttindi sem oft komu
að góðu gagni yfir sumartím-
ann. Hann þeysti á hjóli sínu
tugi kílómetra, fannst það ekk-
ert tiltökumál að hjóla hringinn
austast úr Mosfellsbænum og
vestast út á Nes. Því kom frá-
fall hans okkur öllum á óvart,
eins og þruma úr heiðskíru
lofti.
Við sendum Jóhönnu, börn-
unum og öðrum aðstandendum
okkar innilegustu samúðar-
kveðjur. Minningin um góðan
dreng mun lifa.
Finnur Garðarsson, Krist-
björg Ólafsdóttir, Jóhanna
K. Guðmundsdóttir,
Guðmundur Hallgrímsson.
Við þær harmafréttir að Jón
Þór kvaddi í blóma lífsins setti
mig hljóðan. Þakklæti og sökn-
uður er mér ofarlega í huga er
ég hugsa um samskipti okkar
Jóns Þórs í gegnum árin.
Ég kynntist Jóni Þóri á Ísa-
firði á okkar uppvaxtarárum,
Jón Þór var nokkrum árum
eldri en ég en hann átti mikinn
samgang við frændfólk mitt, þá
aðallega Halla og Heimi í
Króknum þar sem ég átti marg-
ar góðar stundir í æsku. Jón
Þór var mér minnisstæður frá
Ísafirði, þá ekki síst fyrir það
að það var aldrei hljótt í kring-
um Jón Þór. Hann talaði hátt
og hafði margt að segja, hafði
mikinn húmor og sögumaður
góður. Þegar ég flutti með fjöl-
skyldu minni frá Ísafirði sá ég
minna af Jóni Þór. Okkar leiðir
lágu hins vegar aftur saman
fyrir nokkrum árum síðan þeg-
ar við hófum samstarf á okkar
vinnustað. Ég kynntist þá Jóni
Þór uppá nýtt, enda báðir orðn-
ir fullorðnir púkar að vestan.
Það voru margar eftirminni-
legar stundir í vinnunni með
Jóni Þóri, ekki síst þegar við
fórum saman til Grænlands fyr-
ir nokkrum árum til að komast
í viðskiptasambönd við heima-
menn. Það var frábær ferð og
áttum við marga góða fundi
með heimamönnum. Það vildi
svo til að ég þurfti að taka fjar-
próf á netinu í Háskólanum
seint einn daginn, og hafði þá
frestast einn fundur með
heimamönnum sem hitti á sama
tíma og ég þurfti að taka prófið.
Ég samdi við Jón Þór og bað
hann að fara með fundargest-
inum yfir límmiðalausnir en það
var á mína ábyrgð. Eftir eina
klukkustund kom ég til þeirra á
fundinn og var Jón Þór búinn
að færa fundinn á barinn á hót-
elinu. Þegar ég kem þangað þá
hitti ég Jón Þór og viðskipta-
vininn sem var skælbrosandi og
þvoglumæltur og nokkrir tómir
bjórar á borðinu. Ég spurði Jón
Þór hvað hefði gerst, ja, ég gaf
honum nokkra bjóra á meðan
ég beið eftir þér þar sem ég
vissi ekkert hvað ég átti að tala
um! Ekki að spyrja að því, Jón
Þór fann alltaf lausnir á mál-
unum.
Einnig áttum við ótaldar
góðar stundir á Ísafirði í golf-
mótum með viðskiptavinum,
þar var hlegið fram eftir nóttu í
góðra vina hópi. Það var alltaf
gaman að vera nálægt Jóni Þór
og var hann mikill Liverpool-
maður, enski boltinn var því oft
krufinn til mergjar með honum.
Það var gaman að ferðast með
Jóni Þór, þegar við keyrðum til
Ísafjarðar, þá þurfti ekkert að
hafa útvarpið á því mikið var
spjallað og hlegið á leiðinni og
gaman að hlusta á sögurnar
hans Jóns Þórs og rifjaðir upp
gamlir tímar frá Ísafirði.
Við Jón Þór ræddum oft að
við þyrftum að taka langan
vinnutúr á Vestfirði og heim-
sækja vinnustaði og viðskipta-
vini, gefa okkur nokkra daga í
það og helst fara í Jökulfirðina
með nokkrum vinum okkar á
Ísafirði. Því miður gafst okkur
ekki tími í það.
Jón Þór var skemmtilegur og
góður maður með góða nær-
veru. Mér þótti vænt um okkar
vináttu.
Ég votta Jóhönnu, börnum
og fjölskyldu Jóns Þórs mínar
innilegustu samúðarkveðjur.
Jóns Þórs verður sárt saknað.
Kolbeinn Már Guðjónsson.
Það er óraunverulegt að sitja
hér og reyna setja niður minn-
ingarorð um vinnufélaga, bróð-
ur og vin, hann Jón Þór
Ágústsson. Það er svo margt
sem mig langar til að þakka þér
fyrir. Það er ekki oft sem mað-
ur kynnist manni eins og þér.
Alltaf tilbúinn að gefa af sér og
létta öðrum störfin. Hvort sem
var með ráðleggingum eða
hreinlega að ganga í verkin.
Alltaf tilbúinn að hlusta og
setja sig inn í mál þar sem
aðrir hafa rekist á hindranir og
ávallt til þjónustu reiðubúinn.
Öll ferðalögin sem við fórum
saman hvort sem var innan-
lands eða utan. Þetta geymi ég
sem mínar bestu minningar á
söluferðum. Endalausar sögur
af mönnum og stöðum hvar sem
komið var. Það var yndislegt að
fá að ferðast með manni eins og
þér, þú varst fróður og víðles-
inn um alla mögulega hluti. Eft-
irminnilegust er ferð okkar
vestur til Ísafjarðar, þar varstu
á heimavelli. Aldrei þurfti að
kveikja á útvarpi, umræðuefnið
hjá okkur skorti aldrei. Einnig
á göngu okkar um bæinn þinn,
þar voru skemmtisögur á
hverju horni. Aldrei var róleg
stund hjá okkur í vinnunni þar
sem þú fórst á kostum hvort
sem var rætt um bolta helgar-
innar eða stjórnmál. Alltaf var
gaman og þú nálgaðist málefnin
af þekkingu og af virðingu við
þá sem áttu í hlut. Þessir dagar
þar sem tekist var á af snerpu
koma ekki aftur en ég veit að
við öll eigum eftir að sakna
þessara stunda. Það eru nokkr-
ir hlutir sem ég dáðist að í fari
þínu. Kærleikur, hjálpsemi og
góðvild einkenndu framkomu
þína ásamt drenglyndi, réttsýni
og orðheldni. Miskunnsamur
bæði við menn og málleysingja.
Takk, kæri vinur, það er bless-
un að hafa fengið að starfa þér
við hlið í þessi 12 ár sem við
áttum samleið hjá Samhentum.
Takk fyrir gönguna og takk
fyrir allar ráðleggingarnar og
vináttuna sem ég fékk að njóta
frá þér. Þín verður sárt saknað.
Tíminn er víst ákvarðaður, tím-
inn er kominn. Ég bið góðan
guð að varðveita Jóhönnu og
fjölskyldu þína á þessum erfiðu
tímum.
Ljúfum ferli lokið er,
lífsins bók er skráð,
upp þú skerð af akri hér,
eins og til var sáð.
Til ljóssins heima lífið snýr,
langt með dagsverk þitt,
Drottinn sem þér bústað býr,
barnið þekkir sitt.
Í margra huga er minning skær,
og mynd í hjarta geymd.
Stöðugt okkur stendur nær,
stund sem ekki er gleymd.
Nú komið er að kveðjustund,
klökkvi hjartað sker,
genginn ertu Guðs á fund,
sem góður líknar þér.
(Kristján Runólfsson)
Guðráður G. Sigurðsson.
Þegar við jafnaldrar Jóns
Þórs Ágústssonar hugsum til
hans þá er röddin hans eitt það
fyrsta sem kemur upp í hug-
ann. Röddin var sterk og barst
vel, örlitlar rastir gáfu henni
svo enn meiri karakter. Til að
toppa þetta allt saman þá var
hljómfallið litað gleði og kank-
vísi. Þegar maður hitti Jón Þór
óvænt, sem gerðist oft því hann
var mikið á ferðinni um allt
land og erlendis, þá hljómaði
rödd hans eins og maður væri
bróðir hans eða systir sem
hann hefði ekki hitt í langan
tíma. Alltaf var gaman að hitta
Jón Þór, alltaf í góðu skapi og
brosandi og með góða sögu á
takteinum. Það er því ánægja,
hamingja og kankvísi sem litar
minningar okkar um Jón Þór,
bæði úr æsku og eins hin síðari
ár.
Einhverju sinni á æskuárun-
um varð falleg og hljómmikil
rödd Jóns Þórs félögum hans
tilefni til að færa honum hljóð-
kút að gjöf, enda talaði Jón Þór
ekki bara hátt, hann talaði oft
mikið.
Jón Þór hefur ræktað vel
sína heilsu og lifað öflugu fé-
lagslífi. Óvænt fráfall hans var
okkur jafnöldrum hans frá Ísa-
firði því sem þruma úr heið-
skíru lofti.
Eftir stendur falleg minning
um sannan vin, mann sem
skildi eftir sáldur af gleði þeg-
ar hann fór hjá.
Við söknum þín Jón Þór og
þú lifir ennþá með okkur. Kær
kveðja til bróður okkar og fé-
laga.
Fyrir hönd æskufélaga þinna
og jafnaldra frá Ísafirði,
Gísli H. Halldórsson.
Elsku vinur okkar og félagi,
Jón Þór Ágústsson, er látinn.
Óhætt er að segja að okkur fé-
lögunum hafi verið verulega
brugðið að heyra af ótímabæru
og skyndilegu fráfalli hans,
eitthvað sem enginn okkar átti
von á.
Jón Þór var sterkur per-
sónuleiki, mannþekkjari, vel
liðinn, traustur vinur vina
sinna og er nú sárt saknað.
Hann var ákveðinn og fylginn
sér og gott dæmi þegar hann
ákvað sem ungur drengur vest-
ur á Ísafirði að fara einn í fót-
boltafélagið Vestra á meðan við
jafnaldrar hans ákváðum hins
vegar allir að fara í Hörð.
Fótboltinn átti eftir að skipa
stóran sess í lífi hans en hann
gerðist ungur fótboltadómari
vestur á fjörðum. Enn og aftur
sýndi Jón Þór úr hverju hann
var gerður með því að taka að
sér þetta vandasama hlutverk
sem dómgæslunni fylgdi. Hann
átti síðar eftir að gegna hlut-
verki eftirlitsdómara til margra
ára. Hann var sannur Liver-
pool-maður og gríðarlega fróð-
ur um sitt lið og fótbolta al-
mennt. Aldrei komum við
félagarnir að tómum kofunum
hjá honum enda fróður um
margt.
Hann var efnilegur skíða-
göngumaður fram á unglingsár
og keppti á bikar- og unglinga-
landsmótum á sínum tíma.
Að undanförnu hafði hjóla-
sportið átt hug hans allan og
segja má að hann hafi verið
kominn í besta form lífs síns.
Mikið kapp hafði verið lagt á
að vera í toppformi fyrir kom-
andi sumar enda búið að
ákveða að taka þátt í hjólreiða-
keppnum bæði hér heima og
erlendis auk þess sem búið var
að undirbúa og plana aðrar
stórar stundir.
Í kringum vin okkar og
æskufélaga var ekkert hálfkák,
það var annaðhvort gert af
krafti og alvöru eða sleppt ella.
Matarveislurnar hjá Jóni Þór
og Jóhönnu leita sterkt á hug-
ann þar sem við fengum svo oft
að njóta gestrisni þeirra og
félagsskapar. Enda var Jón Þór
mikill áhugamaður um mat og
er óhætt að segja að það sé erf-
itt að hugsa um humar eða
nautalund án þess að hugurinn
leiti ósjálfrátt til hans. Hann
var úrvalskokkur og tók þetta
alla leið, enginn fór svangur frá
borði og okkar maður hugsaði
vel um heimiliskettina sem
fengu m.a. alltaf rjóma og mjóa
endann af lundinni.
Það var alltaf líf og fjör í
kringum hann. Hann hafði oft
orðið í okkar hópi enda kraft-
mikill karakter sem talaði bæði
hátt og hratt og af mikilli festu.
Það er af mörgu að taka þeg-
ar við sitjum hér saman og rifj-
um upp dýrmætar minningar
um góðan vin. Í gegnum störf
sín ferðaðist hann mikið um
landið og þekkti margt fólk í
tengslum við bæði sjávarútveg-
inn og fótboltann og fengum við
því oft ferskar fregnir frá
æskuslóðum.
Elsku Jóhanna, Stella, Krist-
jana Sif og Ingvar, missir ykk-
ar er mikill. Við yljum okkur
við dýrmætar minningar um
góðan og traustan dreng. Við
munum halda minningu góðs
vinar á lofti.
Eyþór, Bjarni, Haraldur,
Aðalsteinn, Birgir, Örn,
Albert og fjölskyldur.
Sorglegar og mjög svo
óvæntar fregnir af andláti Jóns
voru okkur samstarfsfólki hans
mikill harmur og eftir situr
tómleiki. Ég kynntist Jóni fyrir
12 árum þegar við byrjuðum að
vinna saman hjá Samhentum.
Jón var frábær manneskja,
skemmtilegur, klár, skipulagð-
ur og mikill Liverpool-maður.
Jón hafði skoðanir á hlutum og
þó svo að menn hafi ekki verið
sammála brosti hann alltaf þeg-
ar búið var að taka umræðuna
um hlutina. Í vinnunni var Jón
stórkostlegur og gerði ótrúlega
góða hluti með sínum viðskipta-
vinum þar sem reynsla hans og
þekking hjálpaði mörgum.
Hann hafði miklar mætur á
Liverpool og var mikill stuðn-
ingsmaður þess liðs og var um-
ræðan alltaf fjörug fyrir og eft-
ir helgar þegar enski boltinn
var í gangi. Hjólreiðar voru
orðnar mikið áhugamál hjá hon-
um og hafði hann tekið þær
föstum tökum eins og allt sem
hann tók sér fyrir hendur. Kæri
vinur, minningarnar um þig eru
margar og það er mikil eftirsjá
að þér; vinnuumhverfið, um-
ræðan um fótboltann, spilin í
hádeginu og margt fleira verð-
ur ekki eins án þín en við höld-
um áfram því ég trúi því að þú
sért kominn á góðan stað og
fylgist með okkur þaðan. Setn-
inguna sem þú notaðir mikið og
lengi, „þetta er búið í maí“,
munum við nota um ókomna
tíð. Fjölskyldu Jóns votta ég
mína dýpstu samúð.
Páll Einarsson.
Mig langar að minnast
starfsfélaga og vinar, Jóns Þórs
Ágústssonar, sem lést 7. mars
langt fyrir aldur fram. Jón Þór
kom til starfa fyrir Samhenta
árið 2007, hann var fljótur að
tileinka sér starfið enda með
góða menntun og starfsreynslu.
Jón Þór reyndist mikill happa-
fengur fyrir fyrirtækið og hafa
viðskiptavinir talað um afburða
þjónustumann með víðtæka
þekkingu og hann er vel þekkt-
ur á sínu sérsviði í sjávarútvegi.
Ég varð þess heiðurs aðnjót-
andi að ferðast með Jóni Þór
víða, meðal annars á hans
heimaslóðir. Það fór ekki á milli
mála að Jón Þór var ættaður
frá Ísafirði, hann var afar stolt-
ur af uppruna sínum, þekkti
alla og allir þekktu hann fyrir
vestan. Fastur liður á þessum
ferðum okkar var að koma við í
Gamla bakaríinu og kaupa snúð
með súkkulaði, kringlur og
fleira, enda besta bakarí á land-
inu. Í þessum ferðum var margt
spjallað og ekki mikil not fyrir
útvarpið í bílnum. Mikið var
rætt um fótbolta sem var eitt af
aðaláhugamálum Jóns Þórs, en
vandfundinn var meiri
stuðningsmaður Liverpool og
ekki fór það framhjá mörgum
ef úrslitin voru góð.
Í vinnunni var Jón Þór virk-
ur í félagsstarfi, spilaði kana í
hádeginu, hjólaði í WOW-liðinu,
mætti á flesta viðburði og átti
góð samskipti við alla. Hann
var frábær starfsfélagi. Starfs-
fólk og makar voru á leið í
árshátíðarferð daginn eftir
þessar erfiðu fréttir, Jón Þór
og Jóhanna voru með okkur í
hug og hjarta í ferðinni.
Þar sem englarnir syngja sefur þú
sefur í djúpinu væra.
Við hin sem lifum, lifum í trú
að ljósið bjarta skæra
veki þig með sól að morgni.
(Bubbi Morthens)
Þakka samfylgdina og votta
Jóhönnu og öðrum aðstandend-
um mína dýpstu samúð.
Jóhann Oddgeirsson.
Jón Þór Ágústsson
Elskuleg móðir okkar,
HELGA ARADÓTTIR
lyfjafræðingur,
áður til heimilis í Árskógum 8,
lést á Hrafnistu í Reykjavík 10. mars.
Útförin fer fram frá Fossvogskirkju
miðvikudaginn 27. mars klukkan 13.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir en þeim sem vildu
minnast hennar er bent á Blindrafélagið.
Anna Vigdís Eggertsdóttir
Sveinn Eggertsson
Ari Eggertsson
og aðrir aðstandendur
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
JÓNBJÖRG INGIGERÐUR
SIGFINNSDÓTTIR,
lést á hjúkrunarheimilinu Grund 15. mars.
Útför hennar fer fram frá Fossvogskapellu
mánudaginn 25. mars klukkan 13.
Hólmgeir Hreggviðsson Rannveig Sigurðardóttir
Þorsteinn Hreggviðsson Anna Nína Ragnarsdóttir
barnabörn og barnabarnabörn
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
YNGVI RAGNAR LOFTSSON
kaupmaður Akureyri,
lést föstudaginn 8. mars.
Útför hans hefur farið fram í kyrrþey að ósk
hins látna.
Hrefna Jakobsdóttir
Margrét Yngvadóttir
Nanna G. Yngvadóttir Sigmundur Jónsson
afa- og langafabörn