Skessuhorn - 21.12.2000, Qupperneq 7

^&iLsatmu^
FIMMTUDAGUR 21. DESEMBER 2000
7
TM
Það gildir einu hvernig við reynum að
hamla á móti, við hljótum alltaf að hrífast
með. Það gildir einu þó við fussum opin-
berlega og jafnvel innra með okkur þegar
hellist yfir okkur auglýsingaflóðið þar
sem við erum hvött til að eyða stórum
fúlgum, í alls konar óþarfa, við erum samt
fyrr en varir farin að telja í laumi pening-
ana í buxnavasanum til að vita hvort ekki
gæti verið að við ættum fyrir þessu, þetta
er nú í rauninni nokkuð sniðugt, getur
ekki verið að einhver sem við þekkjum
þurfi einmitt á þessu að halda. Það gildir
einu þó við jánkum og kinkum kolli þegar
einstaka raddir hefja sig upp úr fjöldan-
um og segja okkur að jólin séu hátíð kær-
leikans og friðarins og okkur sæmdi betur
að íhuga hvernig við getum gert veröldina
betri og fallegri heldur en að taka þátt í
kauptíðinni, við kinkum kolli þar sem við
hverfum inn í dótabúðina að kaupa skran
sem við vitum fullvel að börnin okkar
þurfa ekkert á að halda og mun alls ekki
gera þau hamingjusamari né betri mann-
eskjur, við jánkum um leið og við skjótum
okkur inn í fatabúðina að kaupa einhverj-
ar þær flíkur handa okkar nánustu sem
við erum hreint ekki viss um að þau muni
nokkurn tíma brúka - við samsinnum leið
og við kaupum bók sem við vitum vel að
vafasamt er að verði nokkurn tíman lesin
- við tökum undir raddirnar um að betra
væri að eyða peningunum í eitthvað þarft
og borgum á sömu stundu nokkra þúsund
kalla fyrir græjur sem engin þörf er á,
kaupum geisladiska sem verður hlustað á
einu sinni... og svo framvegis.
Og svo sitjum við uppi með reikning-
ana.
Skelfing sem við erum óskynsamleg
um jólin.
Og dásamleg.
Því maðurinn lifir ekki á skynseminni
einni saman. Aldrei sést það betur en um
jólin, aldrei gefur maðurinn á sér annan
eins höggstað og þá. Dýr merkurinnar
myndu aldrei taka þátt í annarri eins vit-
leysu og jólunum. Þá leggjum við á hill-
una gamla orðskviðinn: “Ég hugsa, því er
ég til”, og orðtak okkar verður í staðinn:
“Ég kaupi, því er ég til.” Og það sem ein-
kennilegast er - þetta er svo yndislega
klikkað og bráðskemmtilegt og í rauninni
fallegt að það er ekki hægt annað en dást
að mannskepnunni fyrir að hafa fundið
upp jólin.
Vissulega rumskar stundum í kollin-
um ein lítil áhyggja af því að kannski sé
maður að láta hafa sig að fífli. Sams konar
tilfinning og þegar maður stendur sig að
því að vera farinn að hlaupa á eftir upp-
finningum blómasalanna sem eru sífellt
að finna upp nýja “daga” og þeir heimta
að við sönnum einlægar tilfinningar okk-
ar með því að kaupa þá af þeim blóm -
konudagurinn, bóndadagurinn, mæðra-
dagurinn, feðradagurinn, elskendadagur-
inn, afaogömmudagurinn og þar fram
eftir götunum. Og ef við kaupum ekki
blóm á þessum “dögum” erum við lélegir
pappírar. Við vitum vel að jólin eru að
parti til af sömu rót runnin - við höfum
látið kaupmennina blekkja okkur til að
trúa því að kerti og spil dugi ekki lengur,
við verðum að sanna vináttu okkar, ást,
virðingu með stærri og dýrari gjöfum. Við
vitum það vel, en við látum okkur standa
á sama, því við erum manneskjur.
Og manneskjur haga sér sem betur fer
ekki alltaf skynsamlega. Þær láta sér ekki
nægja lágmarksáreynslu til að komast af,
heldur vilja fara um með slætti og gassa-
gangi. Og aldrei sem á jólunum.
Það er aldrei jafn vitfirringslegt að
vera manneskja og á jólunum. Og aldrei
jafn yndislegt að láta undan vitfirring-
unni og stökkva af stað og kaupa meira.
Og aldrei jafn réttlætanlegt að láta und-
an.
Því við skulum ekki gleyma því að þótt
óhófið sé ógurlegt og stundum tóm vit-
leysa, þá er nú markmiðið samt í rauninni
að gleðja aðra. Það þarf ekki svona mikið
til, og sumt er áreiðanlega fullkomlega
misráðið, en þetta er nú tilgangurinn
samt - að gleðja aðra.
Og það er ekki slæmt eftir öll þessi ár
- að þegar við leggjum mest undir í lífinu
skulum við þó vera að reyna að gleðja aðra,
hvernig svo sem til tekst þegar upp er
staðið.
Ég óska lesendum Skessuhorns á-
nægjulegra stunda á lokaspretti æðisins
sem grípur okkur fram að jólum, ég vona
að enginn gangi of langt og þurfi ekki
lengi að súpa seiðið af þessum jólum, en
ég trúi því og treysti að allir fái þá eitt-
hvað fallegt.
Illugi Jökulsson

Sameinaðir kraftar
Hlutabréfasjóöur
Vesturlands
skaltaafslátt?

Hlutabréfasjóður Vesturlands hf. var stofnaður
1. desember 1 999. Sparisjóður Mýrasýslu og
Sparisjóður Ólafsvíkur benda Vestlendingum á kosti
þess að kaupa hlutabréf á árinu og nýta sér pannig
skattaafslátt sem leyfilegur er skv. lögum.
Kaup á hlutabréfum
Frádráttur, þ.e. lækkun á tekjuskattsstofni, er veittur
vegna kaupa á hlutabréfum í innlendum félögum sem
ríkisskattstjóri hefur staðfest eða skráð eru á
Verðbréfaþingi íslands.
Nokkur áhætta fylgir fjárfestingu í
hiutabréfum en þó er hægt að minnka
hana með því að fjárfesta í safni margra
félaga eins og Hlutabréfasjóði
Vesturlands hf.
Lyfjagrein
2%
Uppiýsingatækni
34%
Fjárfesting í innlendum og erlendum atvinnufyrirtækjum.
Markmiðið er að 60% eigna sjóðsins séu í innlendum
hlutabréfum og 40% í erlendum hlutabréfum.
Lögð er áhersla á eftirmarkað með hlutabréf í sjóðnum og
virka eignastýringu.
Sjóðurinn geti fjárfest í félögum sem huga að skráningu á
VÞÍ.
Markmið sjóðsins er að gera betur en samanburðarvísitölur.
Allar nánari upplýsingar
veitir starfsfólk sjóðanna
Sparisjóður Mýrasýslu
Borgarbraut 14, 310 Borgarnes
Sími 430 7500, fax 430 7501
Sparisjóður Ólafsvíkur
Ólafsbraut 19, 355 Ólafsvík
Sími 436 1180, fax 436 1497