Skessuhorn - 26.04.2006, Side 12

12
MIÐVIKUDAGUR 26. APRÍL 2006

Af konupungum og hörpuskel
Það er eitthvab notalegt við báta eins ogþennan ogþeir eru ekki margir eftir, gömlu opnu vertíðarbátamir.
liðaey á ný. „Er þetta ekki dregið á
3,6,“ spyr Beggi. ,Jú, svona 3,6 - 3,7
sjómílum,“ segir Guðmundur Skúli
og útskýrir fyrir okkur mikilvægi
þess að framkvæmd svona endurtek-
inna rannsókna breytist sem allra
minnst milla ára. „Þetta eru sömu
togförin ár efrir ár og alltaf dregið
með 100 faðma úti.“
Reglulegar rannsóknir á hörpu-
diski í Breiðafirði hafa verið stund-
aðar allt frá því að veiðar hófust
snemma á 8. áratug síðustu aldar. En
um þessar mundir eru rannsóknim-
ar víðtækari en fyrr enda miklir
hagsmunir í húfi fyrir Hólmara að
veiðar geti hafist á ný. Að sögn Guð-
mundar Skúla er veiðisvæðinu skipt
niður í hólf og tekin era ákveðið
mörg tog í hverju hólfi. „I heildina
eru þetta yfir 100 tog sem rannsök-
uð eru ár efrir ár og með þessu móti
fæst góð mynd af ástandi stofnsins."
Guðmundur segir að ekki séu farnir
vorleiðangrar í venjulegu árferði og
þessi tiltekna rannsókn sé minni í
sniðum en hinn reglubundni haust-
leiðangur.
Ami vélstjóri gerir sig kláran því
Beggi er byrjaður að hífa. Plógurinn
gægist upp úr og vogin segir 670 kíló
þegar búið er að draga þyngd plógs-
ins frá. Þrátt fyrir fullan plóg virðist
ekki vera mikil skel í þessu. Mest
salli og skeljabrot. Vélstjórinn tekur
sýni og setur í kassa, hann fyllir einn
kassa eftír hvert tog. Þessi sýni eru
síðan tekin, mæld og greind þegar
komið er í land. Skoða þarf hverja
einustu brotnu skel því í þeim leyn-
ist ungviðið sem svo mikilvægt er að
rannsaka. Við eigum annað tog á
svipuðum slóðum og plógurirm fer
strax í sjóinn aftur. A milli hífinga
hamast Ami Már við að skófla aflan-
um útbyrðis svo allt sé klárt fyrir
næstu sýnatöku. Það er svipað upp á
teningnum; fullur plógur en engin
skel.
Annars
á sæbjúgnaveiðum
,Jæja það er kippur. Það er búið
að djöflast mikið á þessu svæði, dag
efrir dag, ár eftir ár og það hlaut eitt-
hvað að láta undan. Hún vex ekki
svo hratt skelin,“ segir Beggi efrir
hífið. Hann horfir glottandi á fiski-
fræðinginn. Þetta verður langur
dagur í dag. Rannsóknartogin eru á
víð og dreif og mikill tími fer í að
kippa á milli toga. Svo spáir hann
leiðinda veðri á morgun þannig að
þeir reyna sjálfsagt að ná sem flest-
um togum í dag.
Beggi fer í símann og ræðir við
Kára framkvæmdastjóra útgerðar-
innar. „Vorum að klára við Elliða-
eyna og áttum eitt tog við Fagur-
eyna. Förum síðan norðureftír í
Suðurflóann... Það er soldið af
pungsanum með hérna. Mikið
skeljabrot og sandur þama fyrst,
plógurinn var fiillur af því. Þetta var
Kári Pungaforstjóri,“ Beggi kemur
úr símanum: „Hann óskaði ykkur
gleðilegs sumars.“
Skipverjarnir á Hannesi Andrés-
syni hafa um tíma stundað veiðar á
sæbjúgum eða konupungum og hafa
veiðamar gengið þokkalega. Skip-
verjar beyta neðansjávarmyndavél-
um til að átta sig á kjörlendi og
hegðun sæbjúgans en veitt er með
plógi ekki ósvipuðum og á hörpu-
Á dögunum sá fféttaritari Skessu-
homs bát á skelveiðum skammt frá
höfninni í Stykkishólmi og þótti tíð-
indum sæta. En sem kunnugt er hafa
skelveiðar í Breiðafirði ekki verið
leyfðar um nokkurt skeið. Við nánari
eftirgrennslan kom í ljós að hér var
um að ræða Hannes Andrésson SH-
747 sem um þessar mundir stundar
skelfiskrannsóknir á Breiðafirði.
Fréttaritari kom að máh við Berg
Garðarsson, skipstjóra á Hannesi og
fékk að flækjast með honum í einn
róður.
Alltaf notalegir
þeir gömlu
Mætt skyldi til borðs klukkan 8 að
morgni sumardagsins fyrsta sem
rann upp með blíðskapar veðri.
Niðri á bryggju var áhöfhin á Amari
að gera klárt í næstu veiðiferð en
trillumar fóm hvergi þennan morg-
un enda hrygningarstoppið í al-
gleymingi. Þegar ég kom um borð
biðu þeir Bergur skipstjóri og Ámi
Már Olafsson, vélstjóri mín í brúnni
og skömmu seinna mætti um borð
leiðangursstjóri rannsóknarinnar,
Guðmundur Skúli Bragason. Nú var
allt til reiðu, vélstjórinn slepptí og
við tókum stefiiuna á Elliðaey en þar
skyldi plógurinn settur út.
Hannes Andrésson er 95 tonna
hollensk smíði frá árinu 1955 en ber
aldurinn vel. Það sést vel á mannaí-
búðum að bámum er vel við haldið
og allt lítur þokkalega út. Báturinn
hefur komið víða við og undir ýms-
um nöfnum. Hann var m.a. gerður
út frá Siglufirði undir nafninu
Hringur SI-34 og þar var hann á
síldveiðum á sumrin en vertíðum í
Grundarfirði á vetrum ffarn undir
1970. Um þessar mundir stundar
hann veiðar á sæbjúgum eða
konupungum ffá Grundarfirði. Það
er eitthvað notalegt við báta sem
þennan og þeir em ekki margir efrir
gömlu opnu vem'ðarbátarnir.
Fullur plógur
en engin skel
Þegar við nálgumst Bæjarskerin
siglum við ffamúr Gunna Jensen á
Fjólunni en Haffó og Agústsson ehf.
eiga í samstarfi við hann um skelfisk-
rannsóknir. Bergur skipstjóri kippir
sér ekkert upp við umferðina heldur
lætur gamminn geysa um fiskveiði-
stjómunina. „Hvaða vit er í því að
veiða alla þessa loðnu? Þau era sér-
kennileg verndunarsjónarmiðin í
þessum geira, það er erfitt að fita
mann ef það tekinn er af manni mat-
urinn.“ Beggi beinir þessu til fiski-
ffæðingsins og glottir, en tekst ekki
að hleypa Guðmundi Skúla upp í
neinn hasar. ,Jæja við erum komnir,“
segir Beggi og slær af.
Plógurinn er látinn fara og í ró-
legheitunum fjarlægjumst við El-

Skoða þarfhverja einustu brotnu skel þvt í þeim leynist ungviðið sem svo mikilveegt er að
rannsaka.
Kolbeinseyjarhvalurinn tekur á plógnum.
Guðmundur Skúli Bragason íbygginn á svip.