Skessuhorn - 11.10.2006, Síða 22

22
MIÐVIKUDAGUR 11. OKTÓBER 2006
§SESS1M©BKI
Curves opnar á Akranesi
Curves er stærsta líkams-
ræktarfyrirtæki í heimi með
um 10.000 stöðvar í um 50
löndum. Um er að ræða sér-
hæfð æfingatæki fyrir konur.
Þau eru sérstaklega einföld í
notkun og hver æfing tekur
aðeins 30 mínútur. „Þar sem
flest tækin virka á tvo vöðva-
hópa í einu næst að lágmarka
tímann sem fer í æfingarnar.
Curves æfingakerfið hentar
öllum konum hvort sem þær
eru vilja grennast eða styrkja
sig,“ segir í tilkynningu ffá
Curves á Islandi.
Þann 16. október opnar
Curves sína aðra stöð hér á
landi að Stillholti 23 á Akra-
nesi. Af tilefhi opnunarinnar
verða tilboð fyrir fyrstu 100
meðlimina. „Konur sem byrja hjá
Curves þurfa ekkert að kunna fyrir
sér í líkamsrækt. Fyrsta tímann þarf
að panta og þá eru tækin kynnt og
farið í gegnum markmið og fleiri
þætti. Þjálfari er alltaf til staðar og
það er fylgst með árangri meðli-
manna. Þess má geta að farið er að
taka á móti pöntunum fyrir næstu
viku í síma 433 8787,“ segir í til-
kynningu Curves.
MM
Myndin var tekin á skákæf ingu sl. fóstndag enþá komu þau Guöfríöur Lilja Grétars-
dóttir, forseti Skáksambands Islands og Helgi Ólafsson stórmeistara á æfinguna.
Öflugt skákstarf UMSB
Skákæfmgar UMSB eru hafnar
að nýju eftir sumarfrí. Helgi Ólafs-
son, stórmeistari kemur nú fjórða
veturinn í röð í Borgames vikulega
til að leiðbeina skákmönnum.
Helgi er óþreytandi í að aðstoða
sambandið við að efla skáklífið í
héraðinu og hvetja og styðja krakk-
ana. Ahugi í héraðinu er vaxandi og
fjölgar þeim sem mæta á æfingarn-
ar ár ffá ári. A síðustu æfingu heim-
sótti Guðffíður Lilja Grétarsdóttir,
forseti Skáksambands Islands
krakkana, talaði við þau og hvatti
þau áffam í skákíþróttinni. Þess ber
að geta að skákæfingarnar era fyrir
skákmenn á öllum aldri, hvort sem
þeir hafa lagt stund á skákina ein-
hvern tíman áður eða vilja læra
hana frá grunni. GS
MildUáhugiá
Rope Yoga á Akranesi
Næstkomandi laugardag, 14.
október mun ný hug- og heilsurækt-
arstöð opna á Akranesi, sem mtm
bera nafiiið „Heilsan mín.“ Þar
verður boðið upp á Rope Yoga í
fyrsta sinn á Akranesi. Þær Bjamey
Jóhannesdóttir og Erla Olgeirsdótt-
ir, sem hafa veg og vanda að opnun
stöðvarinnar, segja áhuga á Rope
Yoga í bænum hafa farið ffam úr
björtustu vonum. „Við fylltum 6
hópa á örfáum dögum, en við
reyndum að koma til móts við sem
flesta með tímasetningamar í huga.
Emm með tíma snemma á morgn-
ana, í hádeginu og í lok dags.“
Badda og Erla era báðar jógakenn-
arar og Rope Yoga kennarar með
fullgild réttindi og hafa 3ja ára
reynslu af jógakennslu. Erla hefur
kermt jóga sem valgrein í íþróttum í
FVA og Badda hefúr verið með
jóganámskeið á vegum Símenntun-
armiðstöðvarinnar á Vesturlandi.
Rope Yoga er öflugt hug- og
heilsuræktarkerfi þróað af Guðna
Gunnarssyni hkamsræktarffömuði.
Þess má geta að Guðni er giftur
Guðlaugu Pétursdóttur sem er fædd
og uppalinn Akurnesingur. Rope
Yoga er iðkað í þar til gerðum
bekkjum, sem samanstanda af dýnu
og böndum. Rope Yoga er öflug en
jafhframt notaleg þjálfun sem eykur
líkamsvitund og styrkir kviðvöðvana
sem kjama og miðju líkamans. A
meðan æfingamar em stundaðar er
hugurinn þjálfaður með áherslu á
núið eða að vera til staðar í augna-
blikinu. Það er gert til að styrkja
sjálfsvitundina og uppgötva sjálfan
sig og þá möguleika sem lífið hefur
upp á að bjóða. Með hverju nám-
skeiði fylgir bók um kenningar
Rope Yoga en einnig er hægt að
hlaða niður verkefhabók af
www.ropeyoga.is sem leiðir fólk
áffam í átt að betra og hamingju-
samara Kfi.
Opið hús á laugardaginn
„Heilsan mín“ er staðsett á
annarri hæð í Landsbankahúsinu að
Suðurgötu, þar sem Sýsluskrifstofan
var áður til húsa. Laugardaginn 14.
október kl. 15-17 verður opið hús í
„Heilsunni minni“ og bjóða þær
stöllur alla hjartanlega velkomna að
kíkja við og kynna sér starfsemina,
bæði þá sem hafa skráð sig á nám-
skeið og aðra.
MM
S aumaklúbburinn Survivor
Sautján stúlkur frá Akranesi hittast reglulega
og halda auk þess úti bloggsíðu
Hluti hópsins kom saman í bntðkaupi einnar þeitra sl. haust og varþessi mynd þá tekin.
Bníthirin heldur að sjálfsógðu á farandbikarmim góða. Sjaldan nær allur hópurinn að hitt-
ast íeinu þar sem þær eru dreifðar um a.m.k. þrjár heimsálfur um þessar mundir.
Saumaklúbbar hafa lengi verið
vinsælir meðal kvenna þó sumir
þeirra séu með nokkuð öðru sniði í
dag en hér áður fyrr. Blaðamaður
Skessuhorns komst á snoðir um
einn slíkan á Akranesi sem telur 17
hressar stúlkur og telst það í stærra
lagi fyrir klúbba sem slíka. Auk
þess að hittast reglulega og fara í
ýmsar skipulagðar ferðir halda þær
bloggsíðu og rækta þannig daglegt
samband sín á milli þrátt fyrir að
vera í nokkrum heimsálfum. Atta
þessara stúlkna hittust nýverið í
skemmtiferð í sumarbústað.
Spurðumst við fyrir um klúbbinn
og hvernig svona stór hópur færi
að því að halda svo góðu sambandi.
Kökur og kræsingar
„Survivor" stelpurnar, eins og
þær kjósa að kalla sig, hittast einu
sinni í mánuði yfir spjalli og góð-
um hlátri. Þess fyrir utan hefur
hópurinn farið í margar útilegur,
bústaða- og almennar skemmti-
ferðir svo eitthvað sé nefnt með
eða án fjölskyldna sinna. Til að
halda utan um allan hópinn og
rækta góð samskipti hafa stúlkurn-
ar haldið úti sameiginlegri blogg-
síðu ffá því klúbburinn var stofh-
aður. Þar er margt skemmtilegt
skrifað auk þess sem þar era tengl-
ar á heimasíður survivorbloggara
og barnalandssíður survivor-
klúbbsbarna. Þær stöllur segja það
misjafn eftir mánuðum hversu
margar nái að mæta í mánaðarleg-
an saumaklúbb, svona eins og
gengur, en aldrei hefur verið skort-
ur á veitingum (kökum og kræsing-
um) hjá þeim sem klúbbinn heldur
í það sinn enda mestu kostakonur
allar.
Fjölbreyttir
persónuleikar
Hópurinn er eins fjölbreyttur í
menntun og persónur hans eru
margar. Hann samanstendur af
hjúkrunarfræðingum, tækniteikn-
ara, grafískum hönnuði, sjúkraliða,
kennara, leikskólakennurum,
sjúkranuddara, sópran söngkonu,
sölumanni, verkakonu, trukkabíl-
stjóra og háskólanemum. Eins og
stendur er ein úr hópnum stödd í
Malavíu við hjálparstörf, eins og
lesendur Skessuhorns hafa getað
lesið um, ein er í Bandaríkunum í
skóla og önnur í Danmörku.
Skemmt sér saman í
mörg ár
„Við köllum okkur saumaklúbb
þó svo að afar lítið sé um handa-
vinnu þegar við hittumst, en Survi-
vor fékk hópurinn að heita vegna
þess hve margar við höfum þrauk-
að saman í svo mörg ár,“ segja þær
kímnar. „Við emm 17 í hópnum,
14 af Akranesi og 3 úr sveitinni hér
í kring. Allar fæddar 1980 nema
tvær sem eru fæddar 1978 og
1979,“ segir þær. Aðspurðar um
tilkomu klúbbsins segja þær að
hlutirnir einhvernveginn hafi þró-
ast svona. „Atta okkar voru í sama
bekk í Grundaskóla, SK, og héld-
um við hópinn áfram eftir það. I
fjölbraut bættust svo við fjórar
stelpur úr Brekkubæjarskóla og
þrjár aðrar í framhaldi af því. Eftir
fjölbraut vomm við orðnar fimmt-
án og í fyrra bættust tvær við í við-
bót. Klúbburinn var þó ekki form-
lega stofnaður fyrr en í byrjun árs
2004 því þá þótti okkur kominn
tími til að koma reglu á sam-
komurnar. I öll þessi ár höfum við
skemmt okkur saman og em mörg
effirminnileg böllin sem farið hef-
ur verið á, auk ferðalaga og
skemmtiferða af ýmsu tagi,“ segja
þær sposkar.
Á djamminu með
Á móti sól
Þegar þær stúlkur eru spurðar
um eftirminnilegasta djammið
segja þær að þau séu svo mörg að
það sé ekki hægt að velja úr. „En
þar sem A móti sól er svo mikið í
sviðsljósinu núna þá er kannski
hægt að segja frá því að eitt sumar-
ið tóku nokkrar af okkur sig til og
gerðust grúppíur hjá bandinu. Þær
hreinlega ferðuðust um allt landið
og voru mættar galvaskar hvar svo
sem bandið var að spila þá helgina.
Við hinar höfum mikið strítt þeim
á þessu og það hefur mikið verið
hlegið að þessu sumri. En toppur-
inn yfir i-ið var þegar bandið mætti
svo í eftirpartý heim til einnar okk-
ar eftir ball á Breiðinni, sem endaði
í heita pottinum og notalegheitum.
Þá létu sumar ekki sundfataleysi
aftra sér í aðstöðu sem slíkri og
fengu bara lánuð sundföt af heima-
fólkinu sem pössuðu svona misvel
skulum við segja, en hvað með
það,“ segja þær og hlæja í kór.
Hópurinn
fer stækkandi
Níu þeirra stúlkna eru orðnar
mæður og eru börnin í hópnum
orðin þrettán að tölu og eitt á leið-
inni, 7 stelpur og 6 strákar. Það
fyrsta fæddist í október 2001 og
það síðasta í júlí á þessu ári. „Þar
sem við hitmmst oft ásamt fjöl-
skyldum okkar þá þekkjast börnin
bara nokkuð vel, aldrei vandamál á
þeim bænum. Eiginmenn og
kærastar þekkjast jú nokkuð vel
líka, en misjafnlega mikið eins og
gengur. Þeir em voða þægir og
góðir og skilningsríkir yfir þessu
framtaki okkar, þessar elskur. 5
okkar eru reyndar enn á lausu og
er unnið markvisst að því að leysa
þann vanda sem allra fyrst."
Góður mórall
En í svona stómm hópi mætti
halda að einhvern tíman slettist
upp á vinskapinn einhverra í milli.
„Það er svo frábært að það hefur
aldrei neitt alvarlegt gerst á milli
okkar vinkvennanna, þannig að
ekki sé vinskapur í dag. Þó aðal
umræðuefnið séum við sjálfar þeg-
ar við hittumst þá er það alltaf tal
um okkur eins og við bara erum,
aldrei neitt neikvætt eða leiðinlegt
um hvorar aðrar.“ Þær stöllur segj-
ast alltaf kátar og hressar og alltaf
mikil gleði þegar einhverjar úr
hópnum hittast. „Mórallinn í
hópnum er mjög góður og hefur
aldrei neitt annað komið til greina.
Við emm samheldnar og fylgjumst
vel hver með annarri og fjölskyld-
um.“
Bikar í brúðkaupsgjöf
Nú þegar hafa fjórar úr hópnum
gengið í það heilaga. I þeim þrem-
ur brúðkaupum sem haldin vom á
Akranesi mætti allur hópurinn á-
samt mökum til að bæta við fjörið
með söng og hlátri.
„Fyrir hverja brúður er fundið
lag sem tengist nafni hennar eða
nafni brúðgumans og textanum
breytt. Það lag flytur hópurinn í
brúðkaupinu og hefur alltaf fengið
gott klapp frá gestum fyrir. Ein
okkar er sérlega flínk að setja sam-
an gríntexta en þegar hún gifti sig
í síðasta brúðkaupi, þá tóku aðrar
við og settu saman snilldartexta
fyrir hana,“ segja þær.
Blaðamaður hafði heyrt af bikar
sem berst á milli innan hópsins og
spurðist fyrir um þann grip. ,Jú,
það eru margar keppniskonur inn-
an hópsins. Þegar loksins sú fyrsta
gifti sig þá kom upp þessi hug-
mynd um að gefa henni farandbik-
ar sem hún svo afhendir þeirri
næstu sem giffir sig. Keppnisand-
inn hefur aldeilis sýnt sig síðan þá
því á einu ári hafa þrjár mestu
keppniskonurnar gift sig og strax
farið að spá fyrir um hver verður
næst. Svo er jú keppnin líka falin í
því hver heldur bikarnum lengst
og hver giftir sig síðust og fær
hann til eignar,“ segja þær hlæj-
andi og bæta við: „Að sjálfsögðu
sjáum við um „gæsun“ brúðanna
en það er misjafnt hvað við geram
við hverja og eina.“
MM