Morgunblaðið - Sunnudagur - 05.05.2019, Qupperneq 16

16 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 5.5. 2019
Þ
að gengur mikið á þegar horft er til
þjóðfélagsumræðunnar, hvort sem er
í eigin þjóðarbarm eða út fyrir land-
steina og þá hvort horft er í austur
eða vestur. Við skulum halda okkur
ytra að þessu sinni.
Suður af okkur
Nýjar kannanir á heimsvísu sýna að Evrópa horfir
vondöprum augum til framtíðar og vermir botnsæti
heimsálfanna þegar spurt er um framtíðarvæntingar.
Evrópa situr auðvitað um margt í hærri söðli en ýmsar
hinna sem um er spurt, og könnunin lítur ekki til þess.
Og svo bætist við að kannanir sem spyrja um svo víð-
tækt og illa afmarkað efni eru annmörkum háðar eins
og dæmi sanna.
Önnur ný og þrengri könnun úr hjarta Evrópu segir
að nú beri einungis fjórðungur Frakka traust til Mac-
ron forseta síns. Fylgi við hann hefur hrapað næstum
jafn hratt og það rann af fyrirrennara hans og þá
flokksbróður Hollande. En hrap hans úr jákvæðu hug-
skoti þjóðar sinnar þótti með eindæmum. Það er ekki
endilega þægilegt fyrir leiðtoga í mótbyr að hafa innan
seilingar samanburð eins og Macron hafði við De
Gaulle, May við frú Thatcher, svo ekki sé talað um ris-
ann Churchill og frú Merkel með skugga Kohls.Næst
lægsti punkturinn í óvinsældum Hollande forseta varð
þegar mynd náðist af honum þar sem hann sat á
bögglabera vespuhjóls sem lífvörður hans ók og
stefndi á gleðifund. Lægsti punktur kom svo daginn
eftir þegar Frakkar uppgötvuðu að vespan með þenn-
an Bonaparte nútímans á bögglaberanum var ítölsk en
ekki frönsk! Framhjáhaldið varð tvöfalt í einni svipan
og það seinna mun alvarlegra á alla franskan mæli-
kvarða. Það beindist að þjóðinni en ekki „bara“ mak-
anum.
Báðum refsað
May forsætisráðherra Breta og flokkur hennar fóru
illa út úr kosningum til sveitastjórna. Verstu spár
sögðu að 800 sveitarstjórnarmenn íhaldsmanna myndu
tapast en raunin varð 1269. Þá sögðu kannanir líkleg-
ast að Verkamannaflokkur ynni um 500 fulltrúa og
Frjálslyndir um 300. Frjálslyndir náðu meira en tvö-
földum þeim árangri, en gæfan lagðist ekki á sveif með
Verkamannaflokknum. Þegar kjörstöðum hafði verið
lokað og talning hafin reyndi varaformaður Verka-
mannaflokksins að tala væntanlegan sigur sinna
manna niður og sagði mjög gott ynni flokkurinn allt að
400 fulltrúum. Sá reyndist seinheppinn í meira lagi því
að flokkurinn tapaði 63 fulltrúum. Þetta óvænta tap
bættist við þá nærri 300 fulltrúa sem flokkurinn tapaði
síðast, þótt hann væri í stjórnarandstöðu þá eins og nú.
Það er brexitklúður flokksleiðtoganna sem hrellir þá
úr öllum áttum.
Vestan við okkur
Vestur í Bandaríkjunum ráðast „frjálslyndir“ fjöl-
miðlar (liberal er vinstri á amerísku) á Trump alla
daga frá því þeir vakna. Þar dugar 12 ára gamalt
kvöldstundar framhjáhald með Gusti Daníels á annað
ár og allar vammir þaðan í frá og allt upp í landráð
(sem dauðadómur liggur við vestra) sem þessir stór-
fjölmiðlar slógu föstu og sungu sigursöngva um í rúm
tvö ár að Mueller saksóknari myndi færa þeim á fati.
Demókrataflokkurinn þeirra hafði sett öll sín gullegg í
sömu körfuna og það kom á daginn að þau gætu verið
eins brothætt og önnur egg. Reiðarslagið var að von-
um mikið.
Robert Mueller hafði í tvö ár leitað með sínum sak-
sóknurum, og tugum sporhunda frá FBI sem höfðu
nær allir í fyrrnefnda hópnum af ákafa stutt frú
Hillary í kosningunum gegn Trump, bæði með at-
kvæðum sínum og svo myndarlegum fjárframlögum að
þeir lentu allir á opinberum skrám. Leitin kostaði
skattborgarana rúma 4 milljarða mælt í íslenskum
krónum og dreifði athygli og möguleikum forsetans til
að vinna sig í álit. Í tvö ár var því haldið að fólkinu í
landinu að forsetinn þeirra hefði stolið embætti sínu í
samfloti með KGB foringja úr fylgsnum Stalíns í
Kreml.
Ekki snifsi sem réttlætti
stærsta spuna sögunnar
Þegar demókratar og framangreindir fjölmiðlar höfðu
eftir áfallahjálp að nokkru jafnað sig á rothögginu
mikla (RÚV er enn í svima enda látið mæta afgangi),
fluttu þeir vonir sínar af þessum aðalhanka yfir á smá
krók sem hengja mætti á meint „andóf forsetans gegn
rannsókninni“.
Var það sett í fullan samræmdan gang af síamství-
burunum (main stream media og Demó) en móttöku-
skilyrðin höfðu versnað til muna. Það þarf verulegar
leikfimikúnstir til að hefja upp nýjar sakargiftir á
hendur manni sem legið hafði undir ákærum flestra
öflugustu fjölmiðla Bandaríkjanna og tveggja ára
rannsókn á þriðja tug saksóknara og yfirlýstra póli-
tískra andstæðinga hans, um að hafa þvælst fyrir
rannsókn vegna glæps sem nú liggur fyrir að jafnvel
samansafn óvildarmanna verður að viðurkenna op-
inberlega að voru ekki framdir. Trump fyrirskipaði að-
stoðarmönnum sínum að mæta í þær yfirheyrslur sem
hinn sérstaki saksóknari kallaði eftir. Hingað til hafa
þeir forsetar sem lent hafa í slíkri aðstöðu nánast án
undantekninga notað rétt sinn til að hafna slíkum boð-
um. Þeir hafa vísað í reglur um trúnaðarsambönd ná-
inna undirmanna og forseta. Og þeim ákvörðunum for-
setans fylgdu fyrirmæli um að þeir skyldu leitast við að
svara öllu því til sem þeir gætu.
Ætla hefði mátt að jafnvel stórfjölmiðlarnir hefðu
hrósað forsetanum fyrir þessa óvenjulegu ákvörðun.
Það gerðu þeir ekki en fullyrtu að þetta gerði hann ein-
ungis til að geta kennt þessum sömu embættismönn-
um um fall sitt þegar stóri dómur Mueller kæmi!
Rangsleitið réttarfar
Mueller handtók nokkra nána samstarfsmenn
Trumps, oftast með miklum fyrirgangi um hánótt til að
draga upp þá mynd að þar færu hættulegir glæpa-
menn sem þyrfti tugi þungvopnaðra lögreglumanna til
að handtaka þegar þeir ættu þess síst von. Sumir þess-
ara manna höfðu aðeins starfað í fáeina mánuði fyrir
kjör hans. Paul Manafort tók við kosningastjórn hans
á seinustu metrunum. Þess vegna var hann sakaður og
dæmdur fyrir fjármálabrot fyrir meira en áratug og
hótað að reyndi Trump að náða hann yrði Manafort
dæmdur í 130 ára fangelsi af dómurum í New York.
Flynt herforingi og utanríkisráðgjafi um tíma í kosn-
ingabaráttunni og öryggismálafulltrúi hans í fáeinar
vikur eftir kjör, var sakaður um að hafa sagt FBI ósatt
um samræður við sendiherra Rússa eftir kosningar.
Persónulegur lögfræðingur Trump sem ekkert hlut-
verk hafði eftir kosningar var handtekinn.
Þessum mönnum var hótað langri fangavist fyrir
sakargiftir sem þættu skrítnar eftir íslenskum og evr-
ópskum rétti. Þeirra eina von væri að skaffa Mueller
„upplýsingar“ sem gætu nýst við að ná til forsetans.
Manafort sem er um sjötugt var hótað allt að 130 ára
fangelsisdómi. En ekkert dugði til. Þessir menn vildu
flest leggja á sig til að tryggja frelsi sitt eða stytta
fangavist en þeir höfðu ekkert fram að færa sem
Mueller gat nýtt! Tveir þeirra sitja nú í fangelsi fyrir
vikið og einn hefur misst aleigu sína fyrir að hafa „sagt
FBI ósatt“ en þær sakargiftir ná ekki máli. Í pesónu-
Morgunblaðið/Árni Sæberg
Óttinn lýstur
þá sem ákærðu
Reykjavíkurbréf03.05.19