Morgunblaðið - 01.06.2019, Blaðsíða 32

32 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 1. JÚNÍ 2019
✝ Emma Sigur-jóna Rafnsdótt-
ir fæddist á Aðal-
götu 3 á Ólafsfirði
24. mars 1948. Hún
lést á Heilbrigðis-
stofnun Vestfjarða
á Ísafirði 24. maí
2019.
Foreldrar henn-
ar voru Rafn
Magnús Magnússon
f. 16.9. 1925, d. 6.2.
2001, og Fanney Jónsdóttir, f.
30.11. 1925, d. 10.10. 2013.
Systkini Emmu eru Halldór
Magnús, f. 17.8. 1949, Elinóra, f.
23.11. 1950, og Björg, f. 8.12.
1955.
Emma giftist 29. júní 1968
Páli Helga Sturlaugssyni frá
Ísafirði, f. 2.10. 1945. Hann er
sonur Önnu Magneu Gísla-
dóttur, f. 9.6. 1924, d. 19.2.
2008, og Sturlaugs Jóhanns-
sonar f. 27.8. 1924, d. 24.7. 2003.
Páll ólst upp hjá móðurömmu
sinni og -afa, Lovísu Þórunni
Kristmundsdóttur og Guðbjarti
Gísla Hólmbergssyni.
Emma og Páll byggðu sér ár-
ið 1975 hús á Urðarvegi 35 á
Ísafirði og hafa búið þar síðan.
Börn Emmu og Páls eru: 1)
Dóttir Ingvars er Heiðrún
Hulda. 5) Arnar, f. 13.1. 1976,
búsettur í Eyjafirði, sambýlis-
kona Halla Björk Þorláksdóttir,
f. 30.12. 1977. Dætur þeirra eru
Anna Lovísa, f. 6.6. 2008, Hjör-
dís Emma, f. 9.10. 2012, og
Helga María, f. 15.11. 2017. 6)
Birna, f. 28.5. 1986, búsett í
Hafnarfirði, eiginmaður Rögn-
valdur Magnússon, f. 11.8. 1984.
Börn þeirra eru Elínbet Líf, f.
19.9. 2007, og Arnar Páll, f.
15.4. 2013.
Emma ólst upp á Akureyri og
lauk landsprófi frá Gagnfræða-
skóla Akureyrar. Emma var öll
sumur frá átta ára aldri í sveit.
Hún dvaldi oft hjá afa sínum og
ömmu í Ólafsfirði, Emmu Jóns-
dóttur og Jóni Steindóri Frí-
mannssyni.
Sautján ára hélt hún til Ísa-
fjarðar til náms í Húsmæðra-
skólanum Ósk, kynntist á fyrstu
mánuðunum eiginmanni sínum
Páli og stofnaði með honum
fjölskyldu. Emma var heima-
vinnandi fyrstu árin. Hún starf-
aði lengst af við Fjórðungs-
sjúkrahúsið á Ísafirði, síðar
Heilbrigðisstofnun Vestfjarða,
sem sjúkraliði frá árinu 1993.
Emma var á tímabili í bæjar-
málapólitík, sat í fyrstu stjórn
Zontaklúbbsins Fjörgynjar,
starfaði með Kvenfélaginu Hvöt
og Kvenfélagi Ísafjarðarkirkju.
Útför Emmu fer fram frá Ísa-
fjarðarkirkju í dag, 1. júní 2019,
og hefst athöfnin klukkan 14.
Stúlka, f. 16.7.
1968, d. 18.7. 1968.
2) Rafn, f. 23.3.
1970, búsettur á
Ísafirði. Synir
Rafns af fyrra
hjónabandi með
Marij Colruyt eru
Gísli, f. 28.4. 1997,
Julo Thor, f. 8.10.
1998, og Arnar, f.
8.4. 2004. Dætur
Rafns eru Anna
Magnea, f. 9.8. 2010, og Sigríð-
ur Dalrós f. 17.12. 2013, barns-
móðir Ingibjörg Heba Halldórs-
dóttir. Dætur Hebu eru Eygló
Inga, Theodóra Björg og Jóna
María. 3) Þórunn, f. 10.7. 1971,
búsett á Ísafirði, eiginmaður
Hermann Jón Halldórsson, f.
3.7. 1970. Börn þeirra eru Hall-
dór Páll, f. 23.12. 1995, sam-
býliskona Þorsteina Þöll Jó-
hannsdóttir, Emma Jóna, f.
15.10. 1997, og Helgi Rafn, f.
8.3. 2006. 4) Fanney, f. 7.3.
1974, búsett á Ísafirði, eigin-
maður Ingvar Jakobsson, f.
30.8.1978. Synir þeirra eru Páll
Helgi, f. 10.5. 2008, og Jakob
Ingi, f. 12.2. 2010. Dóttir Fann-
eyjar er Katrín Emma, f. 10.1.
1996, barnsfaðir Rolf Stöcklin.
Elsku hjartans mamma. Blíða,
glaðlega, duglega, gjafmilda og
góða mamma með sína björtu og
fallegu útgeislun. Besta fyrir-
mynd sem hægt er að finna.
Óendanlega dýrmæt.
Þú sem umvafðir alla ást og
hlýju, styrktir, hvattir og sinntir
á þinn einstaka hátt. Mikið sem
við söknum þín og syrgjum.
Hafðu hjartans þökk fyrir allt
og allt.
Mamma, elsku mamma,
man ég augun þín,
í þeim las ég alla
elskuna til mín.
Mamma, elsku mamma,
man ég brosið þitt;
gengu hlýir geislar
gegnum hjarta mitt.
Mamma, elsku mamma,
man ég lengst og best
hjartað blíða, heita –
hjarta, er sakna’ ég mest.
(Sumarliði Halldórsson)
Þórunn og Hermann.
Mamma var besta vinkona
mín. Við gátum spjallað í marga
klukkutíma í símann um hitt og
þetta. Hún var fyrsta manneskj-
an sem ég hringdi í þegar mér
gekk vel og líka þegar mér gekk
ekki vel. Hún var svo innilega
stolt af mér alltaf. Ég get ekki
ímyndað mér lífið án hennar.
Hún var sterkasta manneskja
sem ég þekki. Hún kenndi mér að
hugsa vel um fólkið mitt og
standa við það sem ég segi.
Tengdapabbi minn grínast
stundum með það að það sé eins
og að koma í fermingarveislu til
mín þegar ég held afmælisboð en
það er bara það sem maður gerir,
býður öllum sem manni þykir
vænt um til sín í veislu. Heldur
utan um fólkið sitt, hefur það hjá
sér. Ég hélt að við gætum átt
miklu fleiri stundir í sólbaði á
pallinum og að reyta arfa í garð-
inum. Ég hélt við gætum farið til
útlanda saman. Ég hélt við gæt-
um hlegið saman og grátið sam-
an, hughreyst hvor aðra. Því ég
var líka þannig fyrir mömmu. Við
vorum mæðgur en líka vinkonur.
Ég hélt að við gætum þegar hún
yrði orðin hressari labbað saman
á golfvellinum. Ég kunni ekki við
að fara ein á golfvöllinn, ekkert
mál hún kom með. Hún var mér
allt. Ef ég þurfti á því að halda
hringdi ég í mömmu og hún var
mætt. Þegar ég flutti í Arnar-
hraunið þá kom nágranninn og
bankaði því hann heyrði þessi
svaka læti og þá var það mamma
á sjötugsaldri að brjóta upp flísar
í forstofunni. Mamma hló bara og
sagði að ég hefði átt að sjá svip-
inn á manninum. Ég hló auðvitað
því þetta kom mér ekkert á óvart,
svona var bara mamma. Ofur-
kona. Þegar ég var ung og ólétt
að Elínbetu var ég að hafa
áhyggjur af því að ég ætti hvorki
íbúð né háskólapróf. Þá sagði hún
við mig „elskan mín, það er nú
ekki það versta í heimi. Barn er
guðsgjöf“. Hún hafði svo sannar-
lega rétt fyrir sér. Hún kom mér
algjörlega í gegnum fæðingu El-
ínbetar, vék ekki frá mér. Hún
var mér svo margt, ég get eigin-
lega ekki komið því í orð hvað það
er sárt að missa þig, elsku
mamma. Það er svo margt sem
mig langar að segja þér en helst
langar mig bara að vera með þér.
Mig langar bara í þessa hvers-
dagslegu hluti, að sitja í eldhús-
inu og spjalla. Ég er ekki búin að
fara úr peysunni þinni rauðu.
Pabbi sagði að ég mætti eiga
hana. Mér finnst eins og þú sért
að halda þétt utan um mig. Ég
ætla að leyfa mér að gráta og
sakna þín en ég ætla líka að halda
áfram þegar ég er tilbúin. Ég
ætla að vera dugleg að nýta
stundirnar með pabba og svo
ætla ég líka að standa mig vel.
Pabbi er nefnilega líka alltaf til
staðar fyrir mig og við ætlum að
fara í gegnum þetta saman. Þeg-
ar þú sagðir okkur að þú vildir
bara „fá að fara heim“ og ég
missti andlitið og grét í fanginu á
þér þá sagðir þú við mig „ég veit
elskan mín að þú fékkst að hafa
mig of stutt“. Já, mamma, við
fengum öll að hafa þig of stutt.
Við áttum bara fullt eftir að gera
saman! En ég veit þú hefðir ekki
viljað vera veik lengi, það var
bara ekki þinn stíll og ég skil það.
Ég ætla að virða það. Ég ætla að
lifa lífinu áfram þannig að þú get-
ir verið stolt af mér, gera alltaf
mitt besta. Ég elska þig, elsku
mamma. „Þó að rigni, þó að blási,
ég skemmti mér.“
Birna Pálsdóttir.
Amma var góð. Það var gott að
vera hjá ömmu út af því að hún
fór alltaf í bústaðinn og Ragga-
garð. Líka í fjöruna. Það var
gaman í bústaðnum í heita pott-
inum. Hún var góð að baka og
knúsa. Ég elska þig amma.
Arnar Páll.
Amma var alltaf góð og
skemmtileg. Það var gaman að
vera hjá henni á Ísafirði. Hún
hjálpaði mér alltaf með drullubú-
ið í gróðurhúsinu og bakaði alltaf
fyrir okkur þegar við komum inn
úr drullubúinu. Hún elskaði blóm
og álfa í garðinum. Hún var oft að
passa okkur í Reykjavík. Hún var
oft að kaupa föt fyrir mig. Hún
hjálpaði mér alltaf að lesa heima.
Það var gott að knúsa hana. Hún
var líka falleg. Ég vildi að hún
væri hérna ennþá. Ég elska þig
amma.
Elínbet Líf.
Elsku besta amma Emma, það
eru margar minningar sem þú
skilur eftir hér með okkur. Það
sem okkur fannst helst einkenna
þig er hversu góðhjörtuð þú
varst. Þú settir alltaf þarfir ann-
arra á undan þínum, þegar öðr-
um leið vel þá leið þér best. Þú
lifðir eftir þeirri fallegu lífsspeki
að enginn er yfir annan hafinn, þú
komst fallega fram við alla. Minn-
ingarnar færa okkur gleði, en við
misstum þig of snemma og til-
hugsunin um hvað hefði getað
orðið er okkur erfið.
Við áttum margar góðar stund-
ir með henni ömmu okkar, en í
hennar nærveru fundum við ör-
yggi og ást. Sama hvað á bjátaði
þá gátum við alltaf leitað til elsku
ömmu. Ástin sem við fengum frá
ömmu hefur verið okkur ómetan-
leg og lætur sú ást okkur vilja
vera betri manneskjur.
Við skulum lifa lífinu eins vel
og fallega og við getum, því það er
einmitt það sem þú gerðir.
Elskum þig,
Halldór Páll, Emma Jóna
og Helgi Rafn.
Fyrir rúmlega fimm áratugum,
um það leyti sem kjarrið í Tungu-
dal skartaði sínum rauðgullnu
haustlitum, kom ung Akureyrar-
mær til Ísafjarðar til að hafa þar
vetrarsetu í Húsmæðraskólanum
Ósk. Engan hefði grunað þá hve
spor þessarar brosmildu og
hjartahlýju ungu stúlku áttu eftir
að liggja víða um bæjarsamfélag-
ið í atvinnuþátttöku og fé-
lagsstörfum, alltaf við góðan
orðstír. Palli bróðir og hún felldu
hugi saman þennan vetur og hafa
síðan fetað lífsveginn saman í
faðmi fjalla blárra. Hún vann auð-
veldlega hug og hjarta átta ára
stelpuskottsins með glaðværð
sinni, umhyggju og kærleik sem
einkenndi hana alla tíð. Emma og
Palli bjuggu sér og börnunum
sínum fallegt heimili þar sem öll-
um var vel tekið með bros á vör
og opnum faðmi. Börnin þeirra
bera þeim fagurt vitni og eru okk-
ur dýrmætur fjársjóður. Emma
var alltaf tilbúin að gefa af sér öll-
um til velfarnaðar. Hún ræktaði
fólkið sitt vel og var okkur góð
fyrirmynd í því hvernig við ætt-
um að efla og viðhalda tengslun-
um í ört stækkandi fjölskyldu.
Þau hjónin voru höfðingjar heim
að sækja og Emma geislaði alltaf
af gleði þegar stórfjölskyldan var
samankomin hjá þeim og borðin
svignuðu undan kræsingunum.
Ekki skemmdi það fyrir ef þau
hjónin fengu tækifæri til að dansa
saman, þá var nú gaman. Und-
anfarna daga hafa fjölmörg minn-
ingabrot flætt upp í huga minn.
Minningar um samveru með
Emmu, Palla og krakkapúkunum
á Urðarveginum þar sem alltaf
var líf og fjör. Fyrir alla þessa
samveru vil ég þakka. Uppá-
haldsstundirnar mínar með
Emmu voru morgunstundirnar á
Urðarveginum. Lokaðar eldhús-
dyr og suðið í hrærivélinni og ilm-
ur af nýbökuðu góðgæti. „Ert þú
vöknuð, elskan, vonandi vakti ég
þig ekki.“ Hvergi betra að sitja
árla morguns í náttfötum og
spjalla við hana á meðan hún töfr-
aði fram kræsingar fyrir daginn.
Rætt um lífið og tilveruna, hlust-
að og gefin ráð og stuðningur og
svo glaðlegur hlátur. Það var svo
gott að hlæja með henni. Emmu
er best lýst með orðum Sigur-
björns Þorkelssonar:
Hún var einstök perla.
Afar fágæt perla,
sem glitraði á
og gerði líf samferðamanna hennar
innihaldsríkara og fegurra.
Fáar perlur eru svo ríkulega búnar,
gæddar svo mörgum af dýrmætustu
gjöfum Guðs.
Hún hafði ásjónu engils
sem frá stafaði ilmur
umhyggju og vináttu,
ástar og kærleika.
Hún var farvegur kærleika Guðs,
kærleika sem ekki krafðist endurgjalds.
Hún var vitnisburður
um bestu gjafir Guðs,
trúna, vonina, kærleikann og lífið.
Lífsbókinni hennar hefur nú
verið lokað, alltof snöggt og fljótt.
Við horfum á eftir henni harmi
slegin, þess fullviss að hún heldur
Emma Sigurjóna
Rafnsdóttir
Frímann & hálfdán
Útfararþjónusta
Frímann
897 2468
Hálfdán
898 5765
Ólöf
898 3075
Sími: 565 9775
www.uth.is
uth@uth.is
Cadillac 2017
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi og
langafi,
ÞÓRÓLFUR JÓNSSON,
fyrrverandi aðalbókari Rafmagnsveitna
ríkisins,
Drápuhlíð 35, Reykjavík,
lést að morgni sunnudagsins 26. maí.
Jarðsungið verður frá Háteigskirkju miðvikudaginn
5. júní klukkan 15.
Hulda Guðrún Þórólfsdóttir
Haukur Þórólfsson
Anna Laxdal Þórólfsdóttir Elfar Bjarnason
Friðný Heiða Þórólfsdóttir
Sonja, Guðný, Þórólfur, Ingvar, Rúnar, Þorsteinn Jökull
Heiða og Emma
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir og amma,
ANNA KATRÍN EYFJÖRÐ
ÞÓRSDÓTTIR,
Fosslandi 3, Akureyri,
lést heima í faðmi fjölskyldunnar
þriðjudaginn 28. maí.
Útförin fer fram frá Akureyrarkirkju föstudaginn 7. júní klukkan
13:30. Blóm og kransar vinsamlega afþakkaðir en þeim sem
vilja minnast hennar er bent á Krabbameinsfélag Akureyrar.
Halldór Baldursson
Sandra Halldórsdóttir Jóhann K. Hjaltason
Karen Halldórsdóttir Guðmundur Ómarsson
Lára Halldórsdóttir Valdimar S. Þórisson
Brynjar Ingi, Halldór Georg, Hjalti, Halldór, Arnrún Eva,
Katrín Tanja
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
ERLA JÓHANNSDÓTTIR
frá Laufási, Djúpavogi,
lést á hjúkrunarheimilinu Dyngju
miðvikudaginn 22. maí.
Útförin fer fram frá Djúpavogskirkju laugardaginn
8. júní klukkan 13.
Svandís Guðný Bogadóttir Reynir Arnarson
Ragnar Jóhann Bogason Svava Skúladóttir
Ágúst Bogason Bríet Birgisdóttir
Ómar Bogason Margrét Urður Snorradóttir
Gísli Borgþór Bogason
Gunnlaugur Bogason Kolbrún Eiríksdóttir
Hafdís Erla Bogadóttir
barnabörn og barnabarnabörn
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir
og afi,
GUNNAR KRISTINN FRIÐBJÖRNSSON
arkitekt,
lést á lungnadeild Landspítalans í
Fossvogi 14. maí.
Útför fór fram í kyrrþey að ósk hins látna.
Aðstandendur þakka öllu starfsfólki á lungnadeild og
gjörgæsludeildum Landspítalans fyrir framúrskarandi umönnun
og alúð.
Ella Kolbrún Kristinsdóttir
Freyja Björk Gunnarsdóttir Björn Gunnar Birgisson
Kristófer Jónsson Andrea Bjarnadóttir
Rakel Björk Björnsdóttir Skúli Sigurðsson
Kristinn Karl Jónsson
Bjarki Þór Björnsson
Arnar Breki Björnsson
Elskulegur maðurinn minn, faðir,
tengdafaðir og afi,
SIGURÐUR ÖRLYGSSON
myndlistarmaður,
Eiríksgötu 23,
Reykjavík,
lést á Landspítalanum við Hringbraut fimmtudaginn 30. maí.
Útför hans fer fram frá Áskirkju fimmtudaginn 6. júní klukkan 15.
Ingibjörg Einarsdóttir
Theódóra Svala
Sigurðardóttir
Egill Sverrisson
Unnur Malín Sigurðardóttir Arnar Sigurbjartsson
Þorvaldur Kári Ingveldarson Anna Kristín Sigurðardóttir
Arnljótur Sigurðsson
Gylfi Sigurðsson Geirþrúður Einarsdóttir
Valgerður Sigurðardóttir Baldvin Einarsson
og barnabörn