Morgunblaðið - 06.06.2019, Síða 46

Morgunblaðið - 06.06.2019, Síða 46
46 MINNINGAR MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 6. JÚNÍ 2019 ✝ Erna Aspelundfæddist í Reykjavík 15. júlí 1949. Hún lést 26. maí 2019 á gjör- gæsludeild Land- spítalans. Foreldrar henn- ar voru Júlíana Guðmundsdóttir Aspelund, f. 11. desember 1913, d. 26. desember 2006, og Georg Aspelund járn- smíðameistari, f. 15. feb. 1915, d. 23. mars 1972. Systkini Ernu eru fjögur; Axel, f. 1935, Edda, f. 1939, Sigrún, f. 1946, og Elín, f. 1955. Erna giftist Hans Guðna Magnússyni árið 1968, þau skildu. Börn þeirra eru fjögur: 1) Júlíana, f. 9. feb. 1969, maki Guðmundur Hjartarson, f. 11. Bergrún, f. 2016. Erna ólst upp á Laugarteign í Reykjavík þar sem fjölskyldan byggði sér fjögurra íbúða hús ásamt móðurbróður Ernu. Fljótlega eftir að hún giftist fluttust þau hjónin til Svíþjóðar þar sem þau bjuggu í fimm ár og vann hún þá m.a. í mötuneyti Volvo. Eftir það lá leiðin aftur til Íslands þar sem þau bjuggu í Reykjavík og á Akranesi en byggðu sér svo hús í Mos- fellsbæ þangað sem þau fluttu árið 1982. Erna bjó alla tíð eftir það í Mosfellsbæ þar sem börnin uxu úr grasi. Erna gekk í Húsmæðraskól- ann á Laugum í Reykjadal veturinn 1966-1967. Árið 1983 settist hún á skólabekk við Sjúkraliðaskóla Íslands þaðan sem hún útskrif- aðist sem sjúkraliði árið 1986. Þá fljótlega hóf hún störf á Reykjalundi þar sem hún vann til dauðadags. Erna verður jarðsungin frá Fossvogskirkju í dag, 6. júní 2019, klukkan 15. júní 1966. Börn þeirra eru þrjú: Snæfríður, f. 1993, unnusti Hlynur Freyr Jónsson, f. 1993, Sóllilja, f. 1994, og Ernir, f. 1998. 2) Berglind Bára, f. 31. mars 1972, maki Guðmundur Guðjónsson, f. 28. des. 1972. Börn þeirra eru þrjú; Guðjón Andri, f. 2003, Hákon Kári, f. 2006, og Dagbjört Lilja, f. 2010. 3) Helena, f. 5. júní 1975, barns- faðir Kristján Atli Hjaltalín, f. 30. maí 1973. Dætur þeirra eru: Erna Dagný, f. 1994, og Þorbjörg Tinna, f. 1997. 4) Davíð Örvar, f. 1. desember 1982, maki hans er Jóhanna Katrín Þórhallsdóttir, f. 4. maí 1978, dætur þeirra eru Þór- hildur Jökla, f. 2012, og Halla Tilveran getur verið skrítin. Fyrir tveimur vikum brunuðum við til höfuðborgarinnar því „amma Mos“ var orðin eitthvað veik. Fimm dögum síðar varstu fallin frá. Eftir stöndum við, fjöl- skylda og vinir, bæði hissa og í sorg. Það gleður okkur þó í þessari óraunverulegu atburðarás að þú varst þú sjálf til síðasta dags. Síð- ustu mánuðir voru vel nýttir; lík- lega hefur þú aldrei látið drauma þína rætast eins og nýliðinn vetur og nóg var framundan. Þó að margt hafi verið ógert og fráfallið fullkomlega ótímabært þá stendur eftir sterkur hópur á öll- um aldri – börn og barnabörn, sem munu bera hróður þinn um ókomin ár. Við spjörum okkur og trúum að þú munir gera það líka, hvar sem þig ber að garði á þinni vegferð. Davíð, Hanna Kata, Jökla og Halla Bergrún. Ekkert er jafn endanlegt og dauðinn. Ég mun ekki taka upp símann og hringja í mömmu þegar mér leiðist uppi í sófa. Mamma, ég er að fara í próf, mamma, ég er búin í prófinu, mamma, ég náði prófinu ! Hvert hringi ég með gleðifregnir af mér og mínum? Það er mjög erfitt að missa mömmu sína. Mamma mín stóð mér og börnum mínum nær en allir. Hún bakaði tvö ísbox af pönnukökum fyrir dóttur mína þegar hún fór til útlanda (ég elsk- aði hana endalaust fyrir það). Hún hringdi í þriðja aðila til að hafa já- kvæði áhrif á dóttur mína þegar hún var í ritgerðaskrifum (ég elsk- aði hana endalaust fyrir það). Mamma tók alltaf upp símann þegar ég hringdi, átti alltaf Bai- leys og var alltaf boðin og búin til að þjóna, hjálpa, hlusta eða gleðj- ast með okkur. Ég man eftir mömmu þrífa upp allt pínulitla barbýdótið þegar ég fékk eina nóttina í bernsku gubbupest og ældi yfir allt litla dótið mitt (ég elskaði hana endalaust fyrir það). Það eru ótrúlegustu stundir sem ég hef átt með elskulegu mömmu minni sem ég ætla ekki að fara út í hér. Mamma hefur einfaldlega verið stór partur af mínu daglega fjölskyldulífi og alltaf verið til taks fyrir mig og börnin mín. Risastórt skarð er hoggið með ótímabæru fráfalli hennar. Var hægt að koma í veg fyrir fráfall mömmu? Fráfall mömmu var eins og hamför, eng- inn aðdragandi, bara frumubreyt- ingar og ekkert til að hafa áhyggj- ur af. Krabbameinið dregur hana til dauða á 9 mánuðum án þess að við verðum þess vör. Frumubreyt- ingar verða að lifandi barni á 9 mánuðum, tíminn er dýrmætur og afar stutt á milli lífs og dauða. Eft- ir situr fólk og spyr sig spurninga. Ég mun sakna hennar sáran og hugga mig við að einn daginn þeg- ar ég verð farin að gleyma mun ég endurheimta kynni mín við hana. Þangað til mun ég halda uppi minningunni um ótrúlega góða og dugmikla konu sem var stór amma barnabarna sinna. Megi eilífðar sól á þig skína, kærleikur umlykja og þitt innra ljós þér lýsa, Áfram þinn veg. (Írskt ljóð) Mamma, hvíl í friði og njóttu, ljósið mitt. Þín Helena Hansdóttir Aspelund. Þegar þú ert sorgmæddur, skoðaðu þá aftur huga þinn og þú munt sjá að þú grætur vegna þess sem var gleði þín. (Spámaðurinn, Kahlil Gibran) Mamma var svo sannarlega mikill gleðigjafi, einstök persóna yst sem innst og erum við lánsöm að hafa átt hana að. Fátt var það sem hún ekki vildi gera fyrir af- komendur sína og tengdabörn. Hún sýndi ást sína og væntum- þykju í verki. Þegar við hjónin giftum okkur ung að árum tók mamma af skarið og undirbjó herlegheitin með glæsibrag. Þegar börnin okkar fæddust sýndi hún allan þann stuðning sem þurfti án þess að vera afskiptasöm. Þegar við flutt- um heim frá Danmörku keyptum við íbúð á byggingastigi og vorum „heimilislaus“ í hálft ár. Þá bauð mamma okkur að búa hjá sér, í þriggja herbergja íbúðinni sinni (bróðir minn bjó enn heima) og svaf sjálf í stofunni næstu sex mánuði. Börnin mín, sem öll eru upp- komin, elskuðu og dáðu ömmu sína; þeim fannst hún með skemmtilegri manneskjum enda var alltaf stutt í húmorinn, gleðina og allan þann stuðning sem þau þurftu. Í apríl ferðuðumst við hjónin um Asíu og þá passaði mamma vel upp á Erni sinn. Ernir veiktist af flensu á þessum tíma og mamma fylgdist vel með honum og sendi mér reglulega skýrslu á messenger: „Er að bíða eftir lilla prins, hann vildi hamborgara“ seinna kom: „Er orðinn góður, hann vantar hóstasaft – er að vinna í því. En hann er orðinn góð- ur í hálsinum – gef honum heitt toddy.“ Þessi skilaboð lýsa mömmu vel og væntumþykjan skín svo vel í gegn. Ernir sagði ömmu sinni oft að hún væri ein helsta fyrirmynd hans í lífinu. Hann fór oft yfir til hennar að læra, njóta samveru og ræða lífið og tilveruna. Hann upplifði ekkert kynslóðabil í þeim samræðum, því hún talaði til barnabarna sinna á jafningjagrundvelli. Stelpurnar okkar hafa búið meira erlendis síðustu ár en hér á landi. Hún spurði mikið um þær og fylgdist vel með öllu sem þær gerðu. Mamma var stolt af þeim sem og öllum hinum barnabörn- unum. Ég er þakklát fyrir að hún fékk að upplifa barnabörnin sín og náði að skapa þeim dýrmætar minningar um dásamlega ömmu. Mamma var iðin, vinnusöm og listræn; margar flíkur hefur hún prjónað á okkur öll. Hún hafði un- un af tónlist og var dugleg að sækja alls kyns tónleika, leikhús og aðra listviðburði. Hún vann all- an sinn starfsaldur við að hugsa um aðra. Þegar hún útskrifaðist sem sjúkraliði hóf hún störf á Reykjalundi, þar sem hún vann til dauðadags. Hún var að verða sjö- tug í sumar og ætlaði þá að hætta. Oft ræddi ég við hana hvort að hún vildi nú ekki bara hætta fyrr, en það datt henni ekki í hug, henni leið vel í vinnunni og átti þar gott samstarfsfólk og vinkonur. Nú sitjum við eftir með sár í hjarta og minningar um yndislega persónu, minningar sem munu varðveitast með okkur. Ég veit að mamma er umvafin ljósi og hefur það gott; situr sjálfsagt og gantast með afa og amma fylgist brosandi með. Ég elska þig mamma og sakna þín mikið. Við systkinin lofum að passa vel upp á hvert annað, standa þétt saman og styðja hvort annað í gegnum lífið. Júlíana. Elsku besta mamma mín, klett- urinn minn, hvernig má þetta vera? Og hvað eigum við nú að gera? Hvort sem það voru viku- ferðir, helgarferðir, kvöld- skemmtanir, að sækja í skóla, skutla á æfingu, skólaskemmtan- ir, danssýningar og hvað eina, allt- af varstu tilbúin að mæta, passa eða gera það sem gera þurfti og stundum var það meira að segja komið í dagatalið þótt eingöngu væri um pælingar að ræða. Ómet- anleg forréttindi sem maður áttar sig í raun ekki á fyrr en maður stendur frammi fyrir viðlíka skelli sem ótímabært fráfall þitt er. Ég minnist þess ekki að þú hafir áður lagst inn á spítala, stundum fékkstu smáflensuskít eins og gengur en alltaf varstu fljót að hrista slíkt af þér. Þú varst eins og klettur. Þú hefur reynt ýmislegt um ævina, sumt sem beygði þig meira en þú vildir en alltaf stóðstu upp og komst sterkari til baka. Þú lagðir mikla áherslu á menntun okkar systkinanna enda náðir þú í þína dýrmætu menntun eftir tæp- lega 20 ár í búskap og fjögur börn og þar af eitt pínulítið. Við systk- inin gengum öll menntaveginn, er- um öll með háskólagráðu og barnabörnin á sömu vegferð, veg- ferð sem þú fylgdist náið með og ætlaðir svo sannarlega að vera við útskrift eins ömmugullsins kvöld- ið fyrir andlát þitt, ömmugulls sem fetar í þín spor og mun halda áfram heillaríkri vegferð þinni sem sjúkraliði. Þú varst gríðar- lega stolt af henni, eins og reyndar okkur öllum, og átt stóran þátt í velgengni okkar og sigrum. Minn- ingarnar eru margar. Ein af þeim sem standa upp úr er ferðin sem við fórum inn í Þórsmörk um árið, ég sat heima hundfúl yfir að hafa ekki farið með hópnum sem lagði í mörkina deginum áður og þú reyndir allt hvað þú gast til að hressa mig. Að lokum ákvaðst þú að við skyldum bara skella okkar saman og þrátt fyrir jeppaleysið myndi þetta nú allt saman redd- ast, sem það og jú gerði og dásam- legur svipurinn á fólkinu þegar við birtumst í tjaldbúðunum eftir æv- intýraferðina okkar, því þá voru engir gemsar til að boða komu sína fyrir fram. Útivist var eitt af aðaláhugamálum þínum, þú hefur farið um flest fjöll og firnindi hringinn í kringum landið og skilið eftir sögu þína í máli og myndum. Útivistarbakteríunni smitaðir þú mig af með hughrifum þínum af upplifuninni og ekki vorum við systkinin gömul þegar þú leiddir okkur Laugaveginn í fyrsta sinn. Þessu hef ég reynt að miðla áfram til minna barna og mun halda því áfram og setja á listann hjá mér lengri göngur þar sem ég feta í fótsporin þín á Hornströndum, Lónsöræfum eða austfirsku ölp- unum. Elsku mamma mín. Takk fyrir þá ást og kærleik sem þú gafst mér og mínum, alltaf til stað- ar segja börnin mín aðspurð um minningu um ömmu, takk fyrir allt. Minning þín verður ljós í lífi okkar um aldur og ævi. Berglind. I dag kveðjum við okkar elsku- legu systur og mágkonu sem kvaddi okkur mjög óvænt eftir stutt veikindi. Okkur er þakklæti efst í huga fyrir allt sem hún gaf okkur af gleði og góðri nærveru. Ég sendi þér kæra kveðju, nú komin er lífsins nótt, þig umvefji blessun og bænir, ég bið að þú sofir rótt. Þó svíði sorg mitt hjarta þá sælt er að vita af því, þú laus ert úr veikinda viðjum, þín veröld er björt á ný. Ég þakka þau ár sem ég átti, þá auðnu að hafa þig hér, og það er svo margs að minnast, svo margt sem um hug minn fer, þó þú sért horfinn úr heimi, ég hitti þig ekki um hríð, þín minning er ljós sem lifir og lýsir um ókomna tíð. (Þórunn Sigurðardóttir) Minning þín mun lifa með okk- ur,elsku Erna. Edda, Sigrún og Elín Þorsteinn og Þorkell. Elsku besta amma mín. Ég og fólkið þitt misstum svo mikið þeg- ar þú yfirgafst okkar mannlegu vistir en ég veit að fallega sálin þín heldur áfram að vera hjá okkur. Mér finnst svo lýsandi fyrir þig þegar þú fórst í bankann í bux- unum á röngunni og ætlaðir svo að truflast úr hlátri þegar þú áttaðir þig á því eftir á. Þú hafðir alltaf húmor fyrir sjálfri þér og ég mun halda áfram að heyra hláturinn þinn skella við þegar ég hugsa til þín, svo lengi sem ég lifi. Það eru ekki til orð sem lýsa ósanngirni þess að þú yfirgafst þessa jörðu svona snemma með öll skemmtilegu plönin fram undan. En við lofum að njóta fyrir þig, að skála fyrir þér og ferðast til heið- urs þér. Það verður alltaf stuð þar sem þú ert og englarnir á himnum eru heppnir með nýtilkomna fé- lagsskapinn. Í himnaríki verður nú stanslaus veisla með nógu af ís- lenskum dægurlögum, heitu bakkelsi og prins póló. Sofðu rótt, fallega kona. Takk fyrir allt sem þú hefur kennt mér og alla ástina sem þú veittir mér. Við sjáumst síðar. Sóllilja Guðmundsdóttir. Elsku bestu amma mín. Það sást svo auðveldlega hvað þú dáðir mikið börn og barnabörn þín, varst alltaf tilbúin að gera allt í þínu valdi til að hjálpa okkur. Það Erna Aspelund Veist þú hvert eignir þínar renna eftir þinn dag? Kynntu þér málið á heimasíðu okkar, www.útför.is. Þar getur þú m.a. sett inn þínar forsendur í reiknivél. Við aðstoðum þig við gerð erfðaskrár, kaupmála og við dánarbússkipti. Katla Þorsteinsdóttir, lögfræðingur Við erum til staðar þegar þú þarft á okkur að halda Útfararþjónusta & lögfræðiþjónusta Með kærleik og virðingu Útfararstofa Kirkjugarðanna Klettaskóli, Suðurhlíð 9, Fossvogi | Sími 551 1266 | útför.is Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma, SIGRÍÐUR ERLA JÓNSDÓTTIR, Njarðarvöllum 6, Njarðvík, lést á Heilbrigðisstofnun Suðurnesja, miðvikudaginn 29. maí. Útförin fer fram frá Ytri-Njarðvíkurkirkju þriðjudaginn 11. júní klukkan 14. Jón Davíð Olgeirsson Guðbjörg Vilhjálmsdóttir Eyrún Kristín Olgeirsdóttir Sigurveig Ósk Olgeirsdóttir Georg Arnar Þorsteinsson Sjöfn Olgeirsdóttir Sigurgeir Guðni Tómasson Bárður Olgeirsson Jónína Gunnarsdóttir barnabörn og barnabarnabörn Ástkær móðir, amma og langamma, STEINA GUÐRÚN HAMMER GUÐMUNDSDÓTTIR, lést í faðmi fjölskyldu sinnar á Hjúkrunarheimilinu Eir 28. maí. Jarðarförin mun fara fram í kyrrþey að ósk hinnar látnu. Blóm og kransar eru afþakkaðir. Til að minnast hennar er bent á að styrkja Krabbameinsfélagið. Tómas Aldar Baldvinsson Theodór Aldar Tómasson Berglind Mjöll Tómasdóttir Hrefna Nilsen Tómasdóttir Steina Guðbjörg Tómasdóttir Baldvin Páll Tómasson Þórný Björg Tómasdóttir makar og barnabarnabörn Ástkær móðir okkar, tengdamóðir og amma, DÓMHILDUR GOTTLIEBSDÓTTIR hjúkrunarfræðingur, lést fimmtudaginn 16. maí. Útförin hefur farið fram. Þökkum auðsýnda samúð og hlýhug. Ingibjörg Guðmundsdóttir Hólmfríður Guðmundsdóttir Hannes Árnason Dóra Guðmundsdóttir Robert Andrews og barnabörn Móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma, ERNA JÓHANNA GUÐMUNDSDÓTTIR, Klausturhólum 3, Kirkjubæjarklaustri, lést sunnudaginn 12. maí Útförin hefur farið fram í kyrrþey. Guðmundur Guðjónsson Lára Bergsveinsdóttir Agnar Georg Guðjónsson Örn Ómar Guðjónsson Seble Work Mamo barnabörn og barnabarnabörn

x

Morgunblaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.