Skessuhorn - 30.09.2015, Síða 32

MIÐVIKUDAGUR 30. SEPTEMBER 201532
Björgunarskip Slysavarnafélagsins
Landsbjargar voru kölluð út alls
fimm sinnum á þriðjudaginn í lið-
inni viku vegna aðstoðar við skip og
báta á miðum landsins og sönnuðu
þar enn og aftur hversu mikilvæg
björgunartæki þau eru.
„Innan Landsbjargar eru rekin
13 björgunarskip sem staðsett eru
hringinn í kringum landið. Hef-
ur staðsetning þeirra verið ákveð-
in og miðuð við að sem styst sé á
þekkt fiskimið og þar sem umferð
skipa og báta er sem mest. Öll skip-
in eru smíðuð og hönnuð til leitar
og björgunar og eru vel til þess fall-
inn að takast á við erfiðar aðstæður
sem oft verða við strendur landsins.
Um borð í skipunum er dælu- og
slökkvibúnaður auk þess sem þau
geta tekið allstór skip í tog þurfi
þess. Skipin geta náð um 15 – 17
sml (28-30 km/klst) hraða á klukku-
stund. Fjórir til sex björgunarmenn
manna hvert skip og af þeim eru
menntaðir skipstjóri og vélstjóri.
Allir hafa þessir aðila fengið sér-
hæfða þjálfun í meðhöndlun skips-
ins, leit og björgun á sjó, slökkvi-
störfum, fyrstu hjálp og fleiru.
Auk námskeiða sem félagið held-
ur er sótt menntun í Slysavarna-
skóla sjómanna og erlendis. Eru
til að mynda sjö áhafnarmeðlim-
ir björgunarskipa á leið til Norð-
urlanda, Þýskalands og Frakklands
í næstu viku,“ segir í tilkynningu frá
Landsbjörgu. mm
Samskiptavenjur okkar hafa tek-
ið stakkaskiptum á undanförn-
um árum. Tíminn er á svo mik-
illi ógnarferð að það er engu lík-
ara en að framtíðin hafi átt sér stað
í gær. Fólk talar ekki lengur í síma
sína heldur notar þá sem lófatölvur.
En stundum þurfum við eitthvað
meira, stundum er gott að vita að
annað hjarta en eigið
slær í næsta nágrenni.
Náttúran sá blessun-
arlega til þess að ekk-
ert okkar er eins og við
þurfum mismikið á fé-
lagsskap að halda. Paul
Simon sagðist á sínum
tíma vera „steinn“ og
að hann þyrfti á eng-
um að halda öðru en
ljóðlist og bókum sín-
um. Engu að síður er
sá ágæti söngvari gift-
ur í dag, hann var ekki
meiri steinn en svo.
Um síðustu alda-
mót var ákveðið inn-
an Rauða krossins á Ís-
landi að hefja verkefni sem mætir
þörf þeirra sem finna fyrir félags-
legri einangrun. Verkefnið, Heim-
sóknarvinir, hefur gefist vel en þörf-
in er mikil, og virðist hún fara vax-
andi. Rauði krossinn vinnur reglu-
lega skýrsluna „Hvar þrengir að?“
til að kanna hvaða hópar það eru í
íslensku samfélagi sem þurfa á að-
stoð okkar að halda. Fólk sem upp-
lifir félagslega einangrun hefur ver-
ið ofarlega á þeim lista allt frá upp-
hafi.
Í dag eru um 450 sjálfboðalið-
ar sem starfa sem heimsóknarvin-
ir, í 36 deildum Rauða krossins um
allt land. Heimsóknirnar geta verið
með ýmsum hætti en reynt er eft-
ir fremsta megni að hugsa um þarf-
ir þess sem þarf á heimsókninni að
halda. Gestgjafar geta nefnilega
verið á öllum aldri, karlar jafnt sem
konur, sem glíma við ólík vanda-
mál. Öllu máli skiptir að gera það
sem fólki finnst gaman að gera, það
sem vinir gera saman til að knýja
fram bros á vör. Hægt er að spila,
fara í göngutúr eða jafnvel bíltúr,
drekka saman kaffi og skoða mynd-
ir, hvað sem fólki dettur í hug. Svo
má ekki gleyma vinsælustu heim-
sóknarvinunum sem eru hundarn-
ir, en heimsóknarvinir með hunda
vekja mikla gleði meðal skjólstæð-
inga Rauða krossins. Hvað er ann-
ars skemmtilegra en að knúsa loð-
inn ferfætling, besta vin
okkar mannskepnunnar?
Gestgjafar geta verið
aldraðir, einangrað ungt
fólk, fangar eða fólk sem
glímir við andleg eða lík-
amleg veikindi. Síðast en
ekki síst má nefna hæl-
isleitendur og flóttafólk
sem eiga oft erfitt með
að stíga sín fyrstu spor í
nýju samfélagi. Þá er gott
að eiga góða að.
Frá því að Heimsókn-
arvinir komu til sögunn-
ar hefur verkefnið gefið
góða raun og verið vin-
sælt, bæði meðal sjálf-
boðaliða og gestgjafa. En
þrátt fyrir mikinn meðbyr og vel-
vilja í samfélaginu getum við allt-
af gert betur. Rauði krossinn óskar
eftir þínum kröftum í gefandi sjálf-
boðaliðastarf. Félagsleg einangr-
un er mein í íslensku samfélagi en
við getum gert okkar til að vinna á
því bót.
-fréttatilkynning frá RKÍ
Hjónin Kristján Benediktsson og
Erla Kristjánsdóttir eru mörgum
Borgfirðingum að góðu kunn.
Þau bjuggu í áratugi á garð-
yrkjubýlinu Víðigerði í Reyk-
holtsdal þar sem foreldrar Krist-
jáns byggðu upp garðyrkjustöð
fyrir miðja síðustu öld en Krisj-
án og Erla tóku síðar við rekstr-
inum. Fyrir allnokkru seldu þau
stöðina, fluttu fyrst til Mosfells-
bæjar en hafa síðastliðin 17 ár
búið í Bjerringbro, bæ sem liggur
milli Viborgar og Randers í Dan-
mörku. Kristján og Erla hafa alla
tíð haft mikinn áhuga fyrir rækt-
un og halda skemmtilegan garð
við hús sitt í Bjerringbro. Í garði
sínum eiga þau meðal annars
eitt eplatré og er það af gerðinni
discoveri. Tréð gefur oft allgóða
uppskeru. „Núna var uppskeran
með besta móti eða um 55 kg eða
milli 350 og 400 epli. Þessi epli
geymast mjög takmarkað þannig
að mikinn hluta þeirra skrælum
við, britjum niður og frystum,“
segir Krisján. „Fyrir eplunum á
það svo fyrir sig að liggja að verða
soðin og breytt í eplamauk sem
Erla notar í bakstur, en þó eink-
anlega í hina sívinsælu eplaköku
sem móðir mín kenndi henna að
útbúa.“
Kristján sendi Skessuhorni
uppskrift af eplamaukinu og ein-
nig af eplakökunni góðu sem Erla
bakar. Smám saman fjölgar þeim
Íslendingum sem rækta upp eðla-
tré í garðinum hjá sér. Svo er líka
upplagt að fylgjast með tilboðum
í verslunum og kaupa epli þegar
kaupmennirnir eru í „stuði.“ En
hér koma tvær uppskriftirnar frá
Erlu og Kristjáni frá Víðigerði:
Eplamauk (ca. 1,5 lítri)
2 kg epli, 1-2 dl vatn, 350 gr syk-
ur, 2 tesk. sítrónusýra eða 4 matsk.
sítrónusafi, 2 tesk. Atamon.
Aðferð:
Skrælið eplin og skerið niður í
bita, setjið í pott ásamt vatninu og
sjóðið. Hrærið í annað slagið og
þegar eplin eru orðn að mauki er
sykrinum og sítrónusýrunni bætt
út í og síðan látið sjóða í 5 mín-
útur til viðbótar. Bætið Atamoni
út í. Maukið er svo sett í sultu-
krukkur sem áður hafa verð skol-
aðar með atamoni og hituð.
„Þessi uppskrift er fengin úr
„Den grønne Syltebog” sem
prentuð hefur verið í nærri 2
milljónum eintaka og var fáan-
leg hér í búðum fyrir skemmstu,
í 87. útgáfu,“ segir Kristján. Það
sýnir betur en annað hversu Dö-
num er umhugsað um að nýta það
sem náttúran gefur.
Eplakaka (fyrir 4)
500 gr. eplamauk, 75 gr eplakök-
urasp, 75 gr makkarónukökur,
¼ lítri rjómi, 50 gr sólberja- eða
rifsberjahlaup til skrauts.
Aðferð:
Hráefninu er komið fyrir í nokkr-
um lögum í skál til dæmis í þess-
ari röð: 1) rasp 2) eplamauk
3) rasp 4) mauk 5) muldar makka-
rónukökur 6) gott lag af þeytt-
um sjóma. Að lokum má skreyta
með berjahlaupi eftir smekk.
„Þetta er eplakakan sem móðir
mín kenndi Erlu að úbúa og þykir
ómissand sem eftirréttur annað
slagið, eftir lambasteik eða annað
lostæti,“ segir Kristján. mm
Björgunarskip Landsbjargar
gegna veigamiklu hlutverki
Stundum er Facebook ekki nóg!
Um Heimsóknavini Rauða kross Íslands
Fengu 400 epli af trénu sínu þetta árið
Haustuppskeran af eplatrénu á leið í hús. Erla Kristjánsdóttir með hluta eplanna.
Eplatréð í garðinum hjá Kristjáni og Erlu gaf vel þetta árið.
Kristján Benediktsson frá Víðigerði.
Eplakaka Erlu frá Víðigerði.