Skessuhorn - 21.06.2017, Blaðsíða 17

MIÐVIKUDAGUR 21. JúNí 2017 17
þau. Ég fyllist alltaf þakklæti þegar
ég hugsa til þeirra og einnig til allra
sem báðu fyrir Þorkeli, það voru
margir.“
Vildi bara sofa
Þorkell var fluttur af gjörgæslu yfir
á hjartadeild Landspítalans eftir
rúma viku. „Hjartað var í einhverju
ólagi þarna fyrst á eftir og þeir vildu
fylgjast með því. Hann var ekki
kominn til meðvitundar þegar hann
var fluttur á hjartadeildina,“ útskýr-
ir Eydís. „Þarna er hann í þungum
svefni og það er allt kapp lagt á að
vekja hann.“ Þorkell var enn með
næringu í æð þegar hann var fluttur
á hjartadeildina. Eftir að hann var
farinn að rumska var næringars-
langan tekin. „Það gekk ágætlega
en hann vildi samt bara sofa. Hann
rétt svo rumskaði til að borða. Við
tók líka bið eftir því að vita um af-
leiðingar höfuðáverkanna, við viss-
um í raun ekki hversu mikill skað-
inn yrði. En það var mjög skrítið að
sjá að það sem honum finnst venju-
lega vont, það fannst honum vont
þarna líka,“ heldur Eydís áfram.
Hún segir að eftir slysið hafi hann
þurft að læra að anda, tala, nærast
og ganga á nýjan leik. „Það ferli
gerðist allt saman mjög hratt.“
Húmorinn á sínum stað
Mánuði eftir slysið var Þorkell
orðinn rólfær. Hann hafði þá ver-
ið í tvær vikur á Grensásspítala.
„Þar var hann farinn að ganga en
fyrst var hann ennþá ansi ruglað-
ur.“ Þorkell kom smátt og smátt
til baka, að sögn Eydísar. „Það var
mjög fyndið að sjá þegar hann var
fyrst að labba með göngugrind, þá
raulaði hann lagstúf við Take a walk
on the wild side á meðan. Húmor-
inn var því greinilega enn á réttum
stað,“ segir hún og brosir. Rétt fyrir
páska vildi Þorkell ekki vera leng-
ur á Grensás, hann vildi fara heim
og Eydís var þá að fara í páskafrí.
Þorkell fór heim eftir rúmlega sex
vikna dvöl á sjúkrahúsi. „Batinn
var eiginlega alveg ótrúlega hrað-
ur. Frá því að maður vissi hreinlega
ekki hvort hann myndi lifa þetta af
yfir í að hann var farinn að borða
og hlæja aftur,“ segir hún. Þorkell
segist hafa fundið þrekið hafa kom-
ið smám saman. „En hvort ég er
alveg kominn til baka? Það vant-
ar enn þrek upp á. Ég fæ sjóriðu ef
ég er á þeytingi og verð mjög fljótt
þreyttur,“ segir hann. „En þetta er
að koma, þeir í vinnunni sjá mun
á mér frá því síðasta haust. Ég er
bæði þróttmeiri og líflegri núna,“
bætir hann við.
Ferðast saman á ný
Þrátt fyrir minni þrótt hjá Þorkeli
hefur lífið haldið áfram hjá hjón-
unum eftir slysið. Þorkell og Ey-
dís hafa alltaf ferðast mikið saman
og rúmlega fjórum mánuðum eftir
slysið dvöldust þau í Póllandi í tvær
vikur. Það gekk vel og það sumar
var einnig dvalið í Frakklandi í tvær
vikur. Þau lögðu land undir fót um
síðustu páska og gengu þá hluta af
Camino de Portuguese frá Porto í
Portugal til Santiago de Compos-
tela á Spáni, alls 240 kílómetra leið.
„Það var gamall draumur Eydís-
ar og ég fékk að njóta þess,“ seg-
ir Þorkell. „Við löbbuðum um sex
tíma á dag, fórum þetta bara á okk-
ar hraða. Hann var farinn að sofa
um klukkan 19 á kvöldin, hann þarf
alveg 10 til 12 tíma svefn,“ segir Ey-
dís. „En það skiptir líka miklu máli
að hafa vit og þolinmæði til að hvíla
sig eftir svona,“ bætir hún við. „út-
haldið er sannarlega minna, ég finn
það til dæmis ef ég er að slá garð-
inn að ég verð miklu fyrr þreyttur
en áður,“ segir Þorkell sem hefur
ekki farið í fjallgöngu frá því daginn
sem slysið varð. „Nema upp á úlf-
arsfellið og á Esjuna. Ég get alveg
labbað og held að ég geti alveg farið
í fjallgöngu. En ég veit ekki hvernig
ég myndi bregðast við ef ég myndi
lenda í snjó.“ Lengri fjallgöng-
ur eru ekki á döfinni á næstunni
hjá hjónunum. Framundan er að
njóta sumarsins. „Það er alltaf eitt-
hvað framundan. Við eigum svo 25
ára brúðkaupsafmæli í haust og við
erum búin að ákveða að vera í Róm
í október með dætrunum. í sumar
ætlum við að ferðast um ísland og
hitta fólk. Rækta tengslin við vini
okkar og fjölskyldu. Svo ætlum við
að dytta að húsinu og stefnum á að
setja það svo á sölu í lok sumars,“
segja hjónin. Að endingu vilja Þor-
kell Logi og Eydís þakka innilega
öllum björgunaraðilum og heil-
brigðisstarfsfólki fyrir ómetanlega
hjálp í kjölfar slyssins. grþ
Á fimmtudaginn í síðustu viku var
haldið kvennahlaup fyrir heimils-
og dagdeildarfólk á Höfða á Akra-
nesi. Góð þátttaka var í hlaupinu og
voru um fjörtíu konur sem tóku þátt.
Þetta er í fjórða sinn sem hlaupið er
haldið, í fyrsta skipti 2013. María
Kristbjörg Ásmundsdóttir sá um
hlaupið á Höfða og var hún ánægð
með daginn. „Það var mjög gaman
og veðrið lék við okkur. Þetta snýst
náttúrlega fyrst og fremst um sam-
veruna og brjóta upp daginn. Marg-
ir aðstandendur mættu og erum við
þakklát fyrir það. Framlag aðstand-
enda, starfsmanna og ekki síst íA er
ómetanlegt, þetta væri ekki hægt án
þeirra,“ sagði María Kristbjörg Ás-
mundsdóttir iðjuþjálfi á Höfða sem
sá um hlaupið. bþb
Fjörutíu konur tóku þátt í
kvennahlaupi Höfða
40 konur tóku þátt í hlaupinu og mættu þær allar í upphitun fyrir hlaupið.
Veðrið lék við konurnar á fimmtudaginn.
Framkvæmdastjóra hjá Hraunfossum í
Borgarfirði
Dag ur í lífi...
Nafn: Kristrún Snorradóttir.
Fjölskylduhagir/búseta:
Bý á Laxeyri í Borgarbyggð
ásamt sambýlismanni mín-
um, Erni Eyfjörð Arnarsyni,
og dætrum okkar tveimur;
Sunnu Karen 5 ára og Jó-
hönnu Mattý 2 ára. í sum-
ar erum við svo heppin að
hafa son Arnar, Skúla, og
kærustu hans, Hrafnhildi,
einnig hjá okkur. Hundur-
inn Vanda og kettirnir Kisa
og Rúllugardína búa einnig
á Laxeyri.
Starfsheit i / fyr irtæki :
Framkvæmdastjóri hjá
Hraunfossum-Barnafoss
ehf.
Áhugamál: Alltof mörg;
hrossin mín, landið mitt og
náttúran, veiðar, mála steina og
striga, hitta fjölskyldu og vini,
svo eitthvað sé nefnt.
Vinnudagurinn: Miðvikudagur
14. júní:
Klukkan hvað vaknaðirðu og
hvað var það fyrsta sem þú
gerðir? Vakna upp úr klukkan
7, knúsa stelpurnar, gef þeim að
borða og geri þær tilbúnar fyrir
leiksskóla. Sinni gæludýrunum
og græja sjálfa mig fyrir vinnu.
Hvað borðaðirðu í morgun-
mat? Skyr.
Hvenær fórstu til vinnu og
hvernig? Rétt fyrir klukkan 8,
akandi.
Fyrstu verk í vinnunni: Athuga
hvort allt sé ekki eins og það á að
vera. Byrja að græja hlaðborðið á
nýja veitingastaðnum fyrir dag-
inn.
Hvað varstu að gera klukkan
10? Opna veitingastaðinn.
Hvað gerðirðu í hádeginu?
Hitt og þetta, að vinna í eldhús-
inu, taka á móti fólki, afgreiða og
passa upp á að allt sé eins og best
verður á kosið.
Hvað varstu að gera klukkan
14? Það sama og í hádeginu.
Hvenær hætt og það síðasta
sem þú gerðir í vinnunni? Fór
frá Hraunfossum um klukkan 15
til að ná í stelpurnar í leikskól-
ann. Erfitt að skilgreina hvað
það síðasta var sem ég gerði
í vinnunni.
Hvað gerðirðu eftir vinnu?
Eftir vinnu upp í Hraun-
fossum var farið að leika við
stelpurnar og svo að vinna
við tölvuna. Svara veiði-
mönnum (er líka að vinna
fyrir Veiðifélag Arnarvatns-
heiðar) og vinna „heima-
vinnuna fyrir Hraunfossa“.
Hvað var í kvöldmat og
hver eldaði? Kjúklinga-
leggir, salat og kartöflur. Ég
eldaði.
Hvernig var kvöldið?
Svæfði skotturnar og svo
aftur í að vinna í tölvunni.
Panta vörur og skipuleggja.
Hvenær fórstu að sofa?
Um miðnætti.
Hvað var það síðasta sem þú
gerðir áður en þú fórst að
hátta? Dáðist að stelpunum
okkar sofa og bursta tennurnar.
Hvað stendur uppúr eftir dag-
inn? Margt skemmtilegt gerðist
í dag varðandi vinnuna en held
að sagan sem ég og stelpurnar
sömdum með myndskreyting-
um, standi upp úr. Hún er um
skordýr sem heita „nenni ekki.“
Ekki meira um það! Kannski að
maður hendi í eina barnabók
þegar hægist um hjá manni.
Eitthvað að lokum? Hvern ætli
sé best að tala við ef ég skyldi nú
búa til eina eða tvær barnabæk-
ur?
Kristrún Snorradóttir ásamt Erni Eyfjörð Arnarssyni við
byggingu nýja veitingahússins við Hraunfossa. Myndin
var tekin síðastliðinn vetur.
Fjölskyldan samankomin á útskriftardegi Evu Sigurbjargar. Myndin er kölluð
„Funky, fresh and full of flavour,“ eins og sjá má á skiltinu sem sést efst til hægri.
Þorkell, eða gangandi kraftaverkið
eins og Eydís kallar hann, kominn til
Santiago de compostela.