Skessuhorn - 08.11.2017, Side 26
MIÐVIKUDAGUR 8. NÓVEMBER 201726
Vísnahorn
Einn nágranni Jóns Ein-
arssonar í Miðhúsum var
nokkuð mismælagjarn.
Einhvern tímann varð honum að orði er þeir
nágrannar voru að reka fé sitt til slátrunar í
Borgarnes. „Er þetta ekki svartrollótta kollan
þín?“ Varð þetta tilefni eftirfarandi vísu:
Að því drótt ei gjörði grín,
grimm nær sótti heljarpín,
mörgum þótti séleg sýn
svartrollótta kollan mín.
Annars tekur lífríkið stöðugum breyting-
um og mennirnir hafa þar veruleg áhrif á bæði
beint og óbeint en norður á Sauðárkróki orti
Albert Sölvason um Ísleif kaupmann:
Maður einn vann mikla þraut,
mesti ofurhugi.
Ísleifur sem eina skaut
andarnefju á flugi.
Ekki lét svarið á sér standa hjá kaupman-
ninum enda Albert ekki síðri skytta og engin
ástæða til annars en láta þess getið:
Maður einn vann mikla þraut,
mestur reyndist öllum.
Uxa á flugi Albert skaut
uppi í Staðarfjöllum.
Og Guðmundur Þorsteinsson hafði þetta að
segja um aðra tegund furðufugla enda var þetta
áður en fuglaflensan var fundin upp:
Ég fer ekki o’n af því
að undur mikil þættu
ef kjaftaskúmar yrðu í
útrýmingarhættu.
Þeir félagar á Húsavík sem vafalaust mega
teljast frumkvöðlar þess fyrirbæris sem ven-
julega er kallað „Hagyrðingakvöld,“ Egill Jó-
nasson, Karl Sigtryggsson, Steingrímur í Nesi
og Baldur á Ófeigsstöðum komu oft saman og
skemmtu fólki. Spurðu þá hver annan spurn-
inga og svöruðu í vísum. Steingrímur í Nesi
spurði eitt sinn Baldur á Ófeigsstöðum þessa-
rar samviskuspurningar: „Hvað er atómljóð?“
Hann svaraði:
Atómljóðin eru í dag
öfugmælaflokkar,
sungin eins og líksöngslag
ljóðagyðju okkar.
Ein spurningin sem Baldur beindi að Kar-
li var hvernig stjónmálamenn ættu að vera.
Svaraði Karl því svo:
Til auðs og metorða er gatan greið,
ef guðstrúnni er kastað á reiti,
því stjórnmálasiðferðið sýnir þér leið
frá Saurbæ að Þjófaleiti.
Í minningu ónefnds stjórnmálamanns sem
þó mun enn hafa verið ofar moldu þegar
kveðið var orti Jónatan Jakobsson:
Hans var jafnan gatan greið,
geipan næga og mælgi hafði.
Staðreyndirnar lönd og leið
lét hann þegar nauðsyn krafði.
Sig úr hverjum vanda vatt,
vék til hliðar réttlætinu.
Stundum reyndar sagði satt
- sýnu oftar vék þó hinu.
Um hann þó að stæði styr
stundum slíkt úr huga víkur.
Þjóðin hrædd og hnípin spyr:
Hvenær fæðist annar slíkur.
Þó þessi þáttur sé skrifaður nokkru fyrir ko-
sningar verður væntanlega búið að telja upp úr
kössunum þegar hann kemur fyrir augu lesen-
da. Nú hef ég ekki þá forspáreiginleika að geta
séð fyrirfram hvernig sú talning fer, hvað þá
væntanlegar stjórnarmyndunarviðræður en oft
og lengi hefur verið rætt um að stjórnmála-
menn reyni að hygla sínum flokksmönnum
eftir getu. Sömuleiðis verða alltaf einhverjar
málamiðlanir milli flokka þannig að enginn fær
allt sitt fram til fullnustu. Eftirfarandi vísa held
ég að sé úr gömlum Spegli:
Bind ég enda á bragamál
á bitlingsþefinn rata
eins og fordæmd íhaldssál
í umgerð hægri krata.
Oft hafa orðið einhverjir klofningar í stjórn-
málum og myndast flokkar utanum einstakar
persónur. Sumir hafa lifað um hríð en fáir len-
gi. Björn Sveinbjörnsson frá Þingnesi orti á
sinni tíð:
Geng ég um með gráan lokk,
geðstirður að vonum.
Nú hef ég stofnað nýjan flokk,
nú er ég einn í honum.
Einar Kristjánsson orti um ónefndan sam-
ferðamann sinn á lífsgöngunni:
Fer á skeiði fantur sá
furðu breiða vegu.
Ávallt sneiðir utan hjá
öllu heiðarlegu.
Sigurbjörn á Fótaskinni lýsti granna sínum
með þessum orðum:
Undanbragðahugsun hög
heilann þúsund-klýfur,
skaðahræðslu seinvirk sög
sundur hjartað rífur.
Grútugt nagar nirfilsflag,
nærsýnn slagarefur,
flá og saga sér í hag
sérstakt lag á hefur.
Baldur á Ófeigsstöðum var á sínum tíma
fréttaritari sinnar sveitar fyrir blöð á Akureyri.
Eitt sinn kom í Akureyrarblaði frétt um það að
böðun sauðfjár hefði farið fram. Þá orti Rós-
berg G. Snædal:
Penna beita Baldur kaus,
blöðum reit hann glaður.
Nú er sveitin lúsalaus, -
lofsverð breyting, maður!
Nú fyrir kosningarnar voru oft umræður
í fjölmiðlum um pólitíkina og vafalaust hafa
sumir hlustað með ákefð á hvert orð og hugsað
eitthvað líkt og sá er þetta kvað:
Ég stilli mitt tæki og stjórnmálin hlusta ég á
og stundum er ég nærri því farin að trúa.
En þegar þeir koma með „Sannleikurinn er sá“
ég samstundis veit að þá eru þeir farnir að ljúga.
Eins og vonandi flestir vita má ekkert standa
á kjörseðli fram yfir krossinn við viðkomandi
lista og varðar ógildingu atkvæðis. Einhvern tí-
mann meðan einmenningskjördæmin voru við
lýði kom þessi vísa upp úr kjörkassa skrifuð á
seðil sem var að sjálfsögðu dæmdur ógildur en
vísunni haldið á lofti enda töldu menn sig sjá
hvaða frambjóðandi átti hverja sneið:
Óþokkamenni en ekki flón.
Útlendra gerir flestra bón.
Æsingaskrípi skrílsins hér.
Skálkurinn hlynnir mest að sér.
Heilög einfeldni hjálpi þér,
- hrapi þeir allir fyrir mér!
Með þökk fyrir lesturinn,
Dagbjartur Dagbjartsson
Hrísum, 320 Reykholt
S 435 1189 og 849 2715
dd@simnet.is.
Grútugt nagar nirfilsflag - nærsýnn slagarefur
Föstudaginn 27. október síðast-
liðinn var haldið málþing um áhrif
knattspyrnunnar á Akranesi. Mál-
þingið var haldið af frumkvæði
Íþróttabandalags Akraness og
Knattspyrnufélags ÍA og fór fram
í Tónbergi, sal Tónlistarskólans á
Akranesi. Meðal þeirra sem tóku
til máls var Gunnar Sigurðsson,
fyrrverandi formaður KFÍA. Hann
opnaði málþingið með erindi um
Gullaldarlið ÍA, sem var fyrsta
knattspyrnuliðið utan höfuðborg-
arsvæðisins sem hampaði Íslands-
meistaratitlinum árið 1951. Fylgdu
síðan fjölmargir titlar í kjölfarið.
„Árangur Ríkharðs Jónssonar og
félaga lyfti Grettistaki í mannlíf-
inu á Skaganum. Ekkert félag hef-
ur að mínu mati gert meira fyrir
félagslíf og uppbyggingu íþrótta-
mannvirkja á Akranesi en einmitt
ÍA og síðar Knattspyrnufélag ÍA,“
sagði Gunnar í erindi sínu. „Gull-
aldarlið ÍA markaði ekki aðeins
djúp spor á Akranesi. Það sann-
aði fyrir íbúum landsbyggðarinnar
að samstaða í smærri samfélögum
getur skapað stóra sigra. Æ síðan á
ÍA og Akranes stóran sess í hugum
margra landsmanna.“
Gunnar kveðst orðinn lang-
þreyttur á því að „heyra fólk gaspra
um að knattspyrnan fái allt hjá
Akranesbæ þegar staðreyndirnar
sýna allt annað,“ eins og hann orð-
aði það. Kveðst hann fullviss þess
að knattspyrnan hafi gert marg-
falt meira fyrir bæjarlífið en allt of
margir átta sig á. „Knattspyrnan
hefur dregið að fleiri ferðamenn
til Akraness allt frá 1951 en nokk-
uð annað. Engin félagasamtök á
Akranesi hafa tekið ríkari þátt í
uppbyggingu íþróttamannvirkja á
Akranesi en knattspyrnan. Knatt-
spyrnan hefur verið jákvæðari aug-
lýsing fyrir Akranes í gegnum tíð-
ina en nokkurt annað atriði,“ sagði
hann.
Gunnar ákvað í ljósi þessa að
nýta tækifærið til að varpa fram
nokkrum tillögum og beindi orð-
um sínum sérstaklega til bæjar-
stjórnarfulltrúa á Akranesi. Hann
lagði til að gerð verði brjóstmynd
af Ríkharði Jónssyni og komið fyr-
ir á íþróttasvæðinu á Jaðarsbökk-
um. Sömuleiðis að komið verði
upp mynd af Guðmundi Svein-
björnssyni í hátíðarsal ÍA, með
æviágripi hans. „Hann var að mínu
mati helsti forystumaður ÍA um
árabil og sat meðal annars í stjórn
KSÍ í 20 ár,“ sagði Gunnar. Þá
lagði hann til að myndarsýning-
in sem komið var upp í Akranes-
höllinni í tengslum við „Kynslóð-
ina 2008“ verði endurnýjuð. „Ég
hef þá trú að það sé hvetjandi fyrir
unga knattspyrnumenn og -konur
á Akranesi að hafa fyrir augunum
myndir af öllum þeim sætu sigrum
sem unnist hafa í gegnum tíðina,“
sagði hann. „Minnumst þeirra sem
hófu merki knattspyrnunnar á loft
á Akranesi með myndugleika,“
sagði Gunnar Sigurðsson að end-
ingu.
kgk
Stytta af Ríkharði Jónssyni verði reist á Akranesi
Vill minnast sporgöngumanna knattspyrnunnar í bænum
Gunnar Sigurðsson, fyrrverandi for-
maður KFÍA.
Ríkharður Jónsson að koma boltanum yfir línuna, einu sinni sem oftar.